บททั้งหมดของ ภูริชหวงรัก: บทที่ 21 - บทที่ 30

หลังจากพิธีในช่วงเช้าเสร็จสิ้นลง ทั้งสองคนต้องกลับมาพักผ่อนที่เรือนหอซึ่งก็คือบ้านของพ่อเลี้ยงภูริชนั่นเอง และในช่วงเวลาประมาณ 16:00 น เป็นต้นไป ภายในไร่ตรงโซนน้ำตกจะมีงานเลี้ยงฉลองช่วงค่ำ เขาและแบมบี๋ต้องออกไปรับแขก โชคดีที่งานในช่วงเย็นแต่งตัวสบายไม่ต้องอึดอัดในการใส่ชุดไทยเหมือนช่วงเช้า อยากจะกินอยากจะเต้นหรืออยากจะปลดปล่อยสามารถทำได้ทุกอย่าง"คนสวยขาเหนื่อยไหมวันนี้"หญิงสาวยืนอยู่หน้ากระจกกำลังถอดตุ้มหู ทว่าชะงักไปเมื่อชายคนรักเดินเข้ามาใกล้ก่อนจะสวมกอดเอวเล็กเอาไว้หลวม ๆ"ไม่เหนื่อยหรอกค่ะ มีความสุขจะตาย""มาคุยกับพี่ก่อนได้ไหม เรื่องที่เราคุยกันก่อนหน้านี้ที่พี่บอกว่าจะเล่าให้หนูฟังทุกอย่างที่เกิดขึ้น"แบมบี๋ได้ยินแบบนั้นก็รีบวางตุ้มหูลง ก่อนจะหันหน้าเข้าหาคนรักทันทีรีบถามทันทีด้วยความใคร่รู้"ว่ามาเลยค่ะหนูรอฟังอยู่"เป็นเรื่องที่เธอคาใจมาหลายวันแล้ว และวันนี้จะได้รู้สักทีว่ามันเกิดอะไรขึ้น คนทั้งบ้านทำตัวมีลับลมคมใน รวมถึงน้ากวาด้วย"ไปนั่งบนเตียงกันค่ะ เรื่องนี้ยาวแน่"เขากุมมือเธอก่อนจะพาเดินไปนั่งลงปลายเตียง ตลอดเวลาชายหนุ่มไม่ยอมปล่อยมือคนรักเลยแม้แต่น้อย ไม่รู้เหมือนกันว

ดูเหมือนว่าคุณหญิงกิ่งแก้วเริ่มรู้สึกใจเสีย ในตอนนี้ทุก ๆ อย่างที่เธอดูแลมาตลอด มันจะกลายไปเป็นของทายาทตัวจริง ถ้าไม่มีเธอคอยบริหารมาตลอดที่ผ่านมา บริษัทอาจจะเจ๊งไปแล้วก็ได้ เพราะฉะนั้นเธอไม่มีทางยอมยกสิ่งที่ตัวเองดูแลมาตลอดให้กับพวกมันหรอก"เอาเป็นว่าขอให้ทุกคนสนุกกับงานค่ำคืนนี้นะครับ"เขาส่งไมค์คืนให้กับพิธีกร ก่อนจะยกแก้วไวน์ขึ้นเพื่อเฉลิมฉลองงานปาร์ตี้ในค่ำคืนนี้ และเมื่อเขายกดื่มจนหมด ก็ส่งแก้วไปให้ผู้ช่วยคนสนิท กุมมือภรรยาเดินลงมาจากเวทีพร้อมกับคุณทนาย อาจจะต้องหาสถานที่เงียบสงบในการคุยเรื่องทายาทของ KCJ Group"เชิญคุณหญิงทางนี้ครับ"คุณหญิงกิ่งแก้วพยายามทำจิตใจให้สงบ ก่อนจะเดินตามผู้ช่วยคนสนิทของพ่อเลี้ยงไร่ภูริชไป และเมื่อมาถึงบ้านพักริมน้ำตก ผู้ที่เกี่ยวข้องก็รวมตัวกันอยู่ข้างในนั้น ซึ่งในมือของคุณทนายมีแฟ้มเอกสารบางอย่างอยู่"นี่มันอะไร คุณบอกว่าผู้หญิงคนนี้เป็นทายาท KCJ Group อย่างนั้นเหรอ พูดมาคุณทนาย"เธอจ้องใบหน้าของทนายรักษ์อย่างเอาเรื่อง ก่อนหน้านี้พยายามจะรับมรดกของน้องชายทุกอย่าง เพราะสองแม่ลูกสูญหายไปจากชีวิตหลายสิบปี แต่ทางบอร์ดบริหารและทนายไม่ยอมเล่นตามน้ำ ขัดขวา

เสียงปาเป็นเอกสารลงบนพื้นกระจัดกระจายไปทั่วห้อง ใบหน้าของคุณหญิงกิ่งแก้วดูเกรี้ยวกราด รู้สึกหงุดหงิดใจจนไม่สามารถระบายออกมาได้หมด อีกแค่ไม่กี่เดือนเธอจะได้ครอบครอง KCJ Group อยู่แล้วเชียว ทำไมสองแม่ลูกนั่นจะต้องกลับมาตอนนี้ "อะไรกันคะคุณแม่" ซาเนียที่เพิ่งเข้ามาทำงานก็เจอคุณแม่ในอารมณ์โมโห ปาแฟ้มเอกสารลงพื้นจนกระจัดกระจายไปหมด ปกติคุณแม่ไม่ได้ขี้โมโหขนาดนี้นะ แสดงว่าจะต้องมีเรื่องราวอะไรบางอย่างแน่ "มาแล้วเหรอ วัน ๆ เอาแต่เที่ยวกลางคืนไม่คิดจะทำอะไร แกเห็นหรือเปล่าว่าสองแม่ลูกนั่นมันจะแย่งทุกอย่างไปแล้ว ได้ผัวรวยเป็นมหาเศรษฐีมีทรัพย์สมบัติและที่ดินเป็นร้อยไร่ ตอนนี้ได้ขึ้นนั่งตำแหน่ง CEO แทนฉัน ได้ทรัพย์สมบัติทุกอย่างของพ่อมันกลับไป แล้วแกกับฉันได้อะไรบ้าง ฉันบริหารงานที่นี่มาไม่รู้กี่ปี ทำให้ที่นี่เติบโตมาจนถึงทุกวันนี้ คิดจะชุบมือเปิบไปอย่างนั้นเหรอ" เธอยังคงโกรธแค้นมาก ไม่คิดเลยว่าทุกอย่างจะกลับตาลปัตรไปหมด ความจริงอีกไม่กี่เดือนทุกอย่างก็จะตกเป็นของเธออยู่แล้วเชียว แล้วหลังจากนี้จะเอายังไงดีล่ะ "หนูจะไปทำอะไรได้ล่ะแม่ บริษัทมันก็ไม่ใช่ของเราแต่แรก บริษัทนี้มันเป็นของคุณอา ทา

หลังจากที่เคลียร์ใจกันเสร็จเรียบร้อย แม่นมก็พาทุกคนขึ้นไปพักผ่อนที่ห้องนอน คฤหาสน์หลังนี้คุณหญิงกิ่งแก้วและลูกสาวเข้ามาอยู่ได้เกือบแปดปีแล้ว หลังจากที่คุณท่านเสียชีวิตลง แต่ตอนนี้ทุกอย่างมันกำลังจะกลายมาเป็นของแบมบี๋ ความร้อนรนที่จะเสียทรัพย์สมบัติทุกอย่างตรงหน้า คงไม่มีทางอยู่นิ่งเฉยแน่"คุณหนูนอนที่ห้องนี้ไปก่อนนะคะ ที่ห้องใหญ่คุณหญิงกิ่งแก้วเธอพักอยู่ ถ้าเกิดว่าคุณหนูได้เป็นทายาทแล้วก็ได้สมบัติทุกอย่าง ถึงตอนนั้นค่อยให้เธอกลับไปอยู่ที่บ้านของตัวเองนะคะ บอกตามตรงว่าแม่บ้านที่นี่หรือแม้กระทั่งคนสวนไม่มีใครมีความสุขในการทำงานที่นี่เลย ถ้าไม่ได้ทนายรักษ์คอยปลอบใจแล้วก็ช่วยเหลืออยู่ห่าง ๆ คนเก่าแก่ก็คงจะออกไปจากที่นี่กันหมด คุณหญิงกับลูกสาวเอาแต่ใจ ไม่เคยเป็นห่วงสวัสดิภาพของคนงานเลย"แม่นมเอ่ยออกมาพร้อมกับกุมมือหญิงสาวเอาไว้แน่น เธอไม่อยากให้คุณหญิงกิ่งแก้วมีอำนาจในบ้านหลังนี้อีก เธอไม่ได้จิตใจดีเหมือนคุณหญิงกวา จึงไม่มีใครชอบแม้แต่คนเดียว"ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ หลังจากนี้แบมจะปกป้องคนในบ้านเอง จะไม่ให้ใครมาทำให้ทุกคนไม่สบายใจอีก ขอบคุณนะคะที่รอแบมแล้วก็แม่ ขอบคุณทุกคนจริง ๆ เลยค่ะ"เธอเอ

เช้าวันต่อมา...แดนขยับตัวบิดขี้เกียจก่อนจะกุมขมับเพราะรู้สึกปวดหัว ใบหน้านั้นมึนงงด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์บวกกับความเร่าร้อนกับสาวสวยเมื่อคืนนี้ ทำให้ร่างกายรู้สึกเพลีย ทำการขยี้ตาเล็กน้อยก่อนจะค่อย ๆ ลืมตาขึ้น"คุณ..."เมื่อเขาลืมตาขึ้นมาก็เจอกับซาเนียในชุดคลุมถือแก้วน้ำเปล่าอยู่ เธอจ้องมองมายังเขาก่อนจะยิ้มออกมา ขยับตัวนั่งลงข้างเตียงยื่นมือมาแตะแก้มของเขาเอาไว้ก่อนจะเอ่ยออกมาเสียงหวาน"ตื่นแล้วเหรอคะ""ครับ... เมื่อคืน""เราก็มีอะไรกันไง ถ้านายบอกว่าจำไม่ได้ฉันจะตบนายให้ได้สติ"เขาถอนหายใจออกมาเล็กน้อย เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้อารมณ์มันพลุ่งพล่านกว่าปกติ โดนผู้หญิงอ่อยขนาดนั้นใครไม่เอาบ้างก็ให้มันรู้ไปสิ ประเด็นที่เขากังวลในตอนนี้คือ ไม่ควรมีอะไรกับผู้หญิงที่มีประเด็นกับเจ้านาย โดยเฉพาะกำลังมีปัญหาเรื่องมรดกกันอยู่"คุณต้องการอะไร""ทำไมถามแบบนั้นล่ะ ไม่คิดว่าฉันจะพอใจนายแล้วอยากมีอะไรด้วยเหรอ"เธอยิ้มมุมปากออกมาด้วยความเจ้าเล่ห์ สีหน้าแสดงออกชัดเจนว่ามีอะไรบางอย่างอยู่ภายในใจ คนอย่างเธอคงไม่มายุ่งกับเขาหรอกถ้าไม่มีจุดประสงค์ อย่าลืมสิว่าเขาไม่ได้เป็นเจ้าของธุรกิจหรือร่ำรวยมหาศาล คนแบบนั