บททั้งหมดของ ภูริชหวงรัก: บทที่ 11 - บทที่ 20

43

บทที่ 10 ระเบียงชมดาว NC+

ช่วงค่ำ...ภายใต้แสงจันทร์ศรีนวลสาดส่องมายังระเบียงไม้ที่ตกแต่งด้วยดอกไม้หลากสี แบมบี๋ในชุดนอนยืนอยู่ตรงขอบระเบียง มองขึ้นไปบนฟ้าก่อนจะยิ้มออกมาด้วยใบหน้าที่มีความสุข มีเสียงลมพัดแผ่วเบาผ่านรอบตัว บรรยากาศดูโรแมนติกชายหนุ่มที่เพิ่งเดินตามมาทีหลังในชุดคลุมเพียงตัวเดียว ก้าวเท้าเข้าไปหาคนรักก่อนจะสวมกอดเอวเล็กเอาไว้จากทางด้านหลัง ความรู้สึกอ่อนโยนที่เขามอบให้มันทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นหัวใจ"มาทำอะไรตรงนี้คนเดียวคะ"เขาเอ่ยออกมาพร้อมกับซุกไซ้ใบหน้าลงไปยังซอกคอของหญิงสาวอย่าอ่อนโยน กลิ่นหอมของผิวกายทำให้ชายหนุ่มรู้สึกมีอารมณ์ความเป็นชายเริ่มตื่นตัวเพียงแค่ได้กลิ่นกายของคนรักเพียงเท่านั้น"หนูรู้ไหมว่าตัวเองเป็นคนตัวหอมมาก"เขาเอ่ยกระซิบด้วยเสียงทุ้มต่ำและอ่อนโยน เหมือนโลกทั้งหมดหยุดหมุนในช่วงเวลาที่เขาอยู่ใกล้เธอ แบมบี๋รู้สึกถึงความอบอุ่นของลมหายใจร้อน ทุกสัมผัสมันทำให้เธอรู้สึกขนกายลุกซู่อย่างประหลาด"อาบน้ำเสร็จแล้วเหรอคะ""อืม... อยากทำอย่างอื่น"เขาเอ่ยออกมาพร้อมกับใช้มือลูบไล้ไปตามเนินอกของเธออย่างแผ่วเบา สัมผัสได้ถึงความนุ่มนวลก่อนจะยิ้มมุมปากออกมาอย่างเจ้าเล่ห์ เมื่อเม็ดทับทิมสีชมพูเ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-30
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 11 ไอติมแท่งกับโซฟาตัวโปรด NC+++

แบมบี๋เงยหน้าจ้องมองสบตากับชายหนุ่ม ใบหน้าดูยั่วยวนจนชายหนุ่มถึงกับอดทนไม่ไหว อยากจะอุ้มกลับห้องจับกระแทกแรง ๆ ให้หลาบจำ ว่าไม่ควรมองเขาด้วยสายตายั่วยวนแบบนั้น"อย่ามองแบบนั้นเดี๋ยวจะไม่ได้นอน""แล้วทำยังไงคะ หนูทำไม่เป็น"เธอเอ่ยออกมาพร้อมกับจ้องมองใบหน้าของชายหนุ่มอีกครั้ง คราวนี้เขาค่อย ๆ โน้มตัวลงมาให้หญิงสาวจับท่อนเอ็นเอาไว้ สอนให้เธอรูดไปมาแล้วก็ครางด้วยความเสียวซะเอง"ซี๊ดไม่ไหว มือหนูนุ่มมาก"เขาครางออกมาก่อนจะปล่อยมือแล้วจับศีรษะของเธอเอาไว้ แบมบี๋ไม่รู้ว่าควรจะทำยังไงเธอจึงนึกถึงตอนตัวเองกินไอติม แล้วนึกเสียว่าท่อนเอ็นขนาดใหญ่ตอนนี้คือ ไอติมแท่งนั้น"ช่วยพี่หน่อยค่ะ มะ...ไม่ไหว"เธอเงยหน้ามองสบตาชายหนุ่มก่อนจะค่อย ๆ ใช้ปลายลิ้นเลียไลท่อนเอ็นจากล่างขึ้นไปจนถึงส่วนหัว"โอ้ว! ตรงนั้นพะ...พี่""ชอบไหมคะ"เธอเอ่ยถามพร้มกับทำแบบเดิมอีกครั้ง เพราะดูเหมือนว่าชายหนุ่มจะชอบมาก ปลายลิ้นเลียส่วนตัวแตกปลายตวัดเบา ๆ บริเวณหัวองคชาตในจุดเส้นสลึงของชายหนุ่ม ก่อนจะดูดเข้าไปในปากโดยใช้ลิ้นร้อนตวัดจากอีกด้านหนึ่งไปอีกด้านหนึ่งวนเป็นวงกลม"ซี๊ด มะ...ไม่ไหว เสียว"เขาครางออกมาไม่หยุด และยิ่งหญิง
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-30
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 12 ก่อนงานประจำปี

แสงแดดยามเช้าสาดส่องลงมาใจกลางไร่ พ่อเลี้ยงภูริชในชุดไปรเวทสบายตัว สวมใส่รองเท้าผ้าใบราคาแพง ถือหมวกใบเล็กเดินตรงมาหาคนรัก ซึ่งตอนนี้เธอกำลังประชุมอยู่กับทีมงาน จัดซุ้มต่าง ๆ ให้เป็นระเบียบ"เดี๋ยวตั้งเต็นท์ไว้ตรงนี้นะคะเพื่อให้เป็นพื้นที่ให้แขกนั่งพักผ่อน เอาเวทีไว้ตรงนี้ ส่วนโซนนั้นให้เป็นซุ้มชงชา อีกฝั่งเป็นโซนอาหาร อยู่คนละฝั่งนะคะเพราะว่าเดี๋ยวกลิ่นมันจะกลบกัน อ๊ะ!"หญิงสาวสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างวางอยู่บนศีรษะ เหลือบสายตาหันไปมองก่อนจะยิ้มกว้างออกมาแก้มปริ"ใส่หมวกด้วยค่ะอากาศมันร้อน""ขอบคุณนะคะ""แล้วนี่กำลังทำอะไรกันอยู่""ก็ประชุมกันเรื่องรายละเอียดการจัดซุ้มเนี่ยล่ะค่ะ แบมมันคิดว่าจะให้ชากับอาหารอยู่คนละฝั่งกัน เพราะเดี๋ยวกลิ่นมันจะกลบกันค่ะ"เขาพยักหน้าเล็กน้อยอย่างเห็นด้วย ชาปกติจะมีกลิ่นที่แตกต่างกัน มีทั้งชาเขียว ชาอู่หลง ชาดำ ชาอัสสัม ชากุหลาบ และอีกหลายอย่างที่ยังไม่ได้เอ่ยถึง แต่ละแบบก็จะมีกลิ่นของตัวเอง ถ้าเกิดว่าอยู่รวมกับซุ้มอาหารอาจจะกลบความหอมของชาเอาได้"เป็นความคิดที่ดีเลยนะคะ แยกกันนั่นแหละดีแล้ว""ว่าแต่หนูไปลองชุดของตัวเองหรือยัง เมื่อกี้ช
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-30
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 13 งานเลี้ยงประจำปี

และแล้วงานประจำปีก็มาถึง บรรยากาศคึกคักเพราะผู้คนมากมายเข้ามารวมตัวกันอยู่ในที่แห่งนี้ พ่อเลี้ยงแห่งไร่ชายืนต้อนรับแขกที่มาร่วมงานตรงหน้างาน โดยมีแบมบี๋อยู่เคียงข้างไม่ห่างไปไหน"เชิญเลยครับท่านผู้ว่า สวัสดีครับท่านรัฐมนตรี เป็นเกียรติมากเลยนะครับที่มาในวันนี้"เขาเอ่ยต้อนรับแขกหน้างานด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส แบมบี๋แจกของชำร่วยให้กับผู้ที่มาร่วมงาน ซึ่งเป็นของที่เธอตั้งใจทำกับพนักงานหลายคน เป็นสิ่งของแทนใจเมื่อทุกคนมองเห็นจะได้นึกถึงไร่ภูริชแห่งนี้"ของชำร่วยค่ะ ขอบคุณที่มาร่วมงานนะคะ"เธอยิ้มออกมาก่อนจะส่งถุงแบรนด์ของไร่ไปให้แขกที่มาร่วมงาน มันคือถ้วยชาและจานรองที่มีลวดลายสวยงาม พร้อมกับชาชงสูตรพิเศษจากไร่"ขอบคุณครับ"ทั้งสองคนยืนต้องรับแขกอยู่ตรงนั้นสักพัก ก่อนจะเดินกลับเข้าไปภายในงานเนื่องจากผู้ช่วยของเขามาตามแล้ว"พ่อเลี้ยง คุณแบม เชิญข้างในครับ งานจะเริ่มแล้ว""โอเค บี๋ไปข้างในค่ะ ให้คนอื่นทำ"เขากวักมือเรียกคนรักก่อนจะพากันเดินออกไปจากตรงนั้น และเมื่อเดินเข้ามาภายในงาน ผู้คนรวมตัวกันอยู่ลานหน้าเวทีเรียบร้อยแล้ว พิธีกรยืนอยู่บนเวทีใบหน้ายิ้มแย้มก่อนจะยกไมค์โครโฟนขึ้นพูดด้วยน้ำเส
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-30
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 14 ค่ำคืนอันแสนหวาน

กวาเบิกตากว้างออกมาอย่างตกใจ ก่อนจะรีบหลบหน้าเพื่อไม่ให้คุณหญิงกิ่งแก้วมองเห็น ทุกอย่างอยู่ในสายตาของพ่อเลี้ยงภูริช เขากำลังสงสัยว่าทำไมแม่บ้านคนสนิทของคุณแม่ถึงได้ดูกลัวผู้หญิงคนนี้"ของค่ะพ่อเลี้ยง""ขอบคุณครับ มีอะไรหรือเปล่า""ไว้ค่อยคุยกันนะคะ น้าขอไปก่อน"เธอรีบเดินหนีออกไปจากตรงนั้นทันที ดูเหมือนว่าคุณหญิงกิ่งแก้วจะไม่ทันเห็นใบหน้าของเธอ ก่อนจะรีบกระซิบถามพ่อเลี้ยงแห่งไร่ภูริชว่าผู้หญิงคนนั้นคือใคร"พ่อเลี้ยงคะผู้หญิงคนเมื่อกี้เป็นใคร"พ่อเลี้ยงภูริชนิ่งเงียบไปเล็กน้อยก่อนจะเผยยิ้มออกมา ทว่าภายใต้ใบหน้านั้นมีแต่ความสงสัยเต็มไปหมด ทำไมดูเหมือนว่าทั้งสองคนจะรู้จักกันยังไงอย่างนั้น"ไม่มีอะไรหรอกครับเป็นแม่บ้านที่ไร่เนี่ยแหละ คุณหญิงเดินเล่นก่อนได้เลยนะครับ ยังไงผมขอตัวไปดูภายในงานสักแป๊บหนึ่ง แล้วเดี๋ยวค่อยมาคุยกันนะครับ""เชิญตามสบายเลยค่ะ"คุณหญิงกิ่งแก้วยิ้มออกมาก่อนจะเหลือบสายตามองตามผู้หญิงคนนั้นที่พ่อเลี้ยงภูริชบอกว่าเป็นแม่บ้านคนสนิทของที่นี่ เธอรู้สึกคุ้นเคยใบหน้านั้นถึงแม้ว่าจะพาไปหลายปีก็เถอะ หรือว่าอาจจะเป็นแค่คนหน้าคล้าย"นั่นสิหรือว่าจะเป็นคนหน้าคล้ายนะ"พ่อเลี้ยงภูร
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-30
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 15 ความจริงในอดีต

หลังจากงานประจำปีจบลง ไร่ภูริชก็กลับมาเป็นปกติ ทุกอย่างภายในงานถูกเก็บกวาดให้สะอาดเอี่ยม เพื่อรอต้อนรับลูกค้าที่มาใช้บริการคาเฟ่ และโฮมสเตย์ที่มีคิวจองเต็มทุกหลัง"เดี๋ยวส่งรถไปรับลูกค้าที่สนามบินด้วยนะคะ ลูกค้าถึงตอนประมาณ 14:00 น ค่ะ""ได้เลยค่ะเดี๋ยวจัดการให้""ว่าแต่เห็นพ่อเลี้ยงภูริชไหมคะ ไม่รู้ว่าหายไปไหนตั้งแต่เมื่อเช้าแล้ว""ไม่เห็นนะคะ"แบบบี๋มองหาชายคนรัก หลังจากช่วงเช้าที่เขาพาเธอมาส่งก็หายออกไปจากออฟฟิศเลย จนถึงตอนนี้เป็นเวลาเกือบจะเที่ยงแล้วยังไม่โผล่เข้ามาด้วยซ้ำ"นี่ใกล้จะเที่ยงแล้วไปกินข้าวที่โรงอาหารกันไหมคะ""ก็ดีค่ะ พ่อเลี้ยงไม่น่าจะมาแล้วแหละ สงสัยจะอยู่ในไร่ละมั้งคะ"เธอยิ้มออกมาก่อนจะเดินตามเลขาของตัวเองออกไป เห็นแบบนี้เธอก็มีเลขาส่วนตัวอยู่นะ เมื่อก่อนเธอเข้ามาช่วยงานที่ไร่ในฐานะเลขาส่วนตัวของพ่อเลี้ยงแห่งไร่ภูริช แต่พอเรียนจบแล้วมีโฮมสเตย์และคาเฟ่เป็นของตัวเอง พ่อเลี้ยงก็เลยทำห้องทำงานให้ใหม่ รับสมัครเลขาส่วนตัวให้พร้อม ตัวเธอเองจะได้มีเวลาเข้าไปดูแลที่ร้านบ้างทางด้านของพ่อเลี้ยงภูริช เขานั่งอยู่ภายในห้องรับแขกใจกลางบ้าน โดยมีคุณแม่แล้วก็น้ากวานั่งอยู่ตรงนั้นเ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-30
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 16 หยอดเก่งมาก

หลังจากที่พ่อเลี้ยงภูริชคุยกับน้ากวาและคุณแม่ของตัวเองเสร็จ ก็กลับมาที่ออฟฟิศของตัวเอง แต่พนักงานบอกว่าคนรักของเขาลงไปกินข้าวที่โรงอาหารแล้ว จึงออกจากที่ทำงานตรงไปยังโรงอาหารที่อยู่ไม่ไกลจากออฟฟิศมากนัก"หลังจากนี้ลูกค้าเต็มทุกห้องเลยค่ะ ไหนจะคาเฟ่อีก คุณหนูว่ารับสมัครพนักงานเพิ่มดีไหมคะ""ก็ดีนะคะ งั้นเดี๋ยวแบมขอคุยกับพ่อเลี้ยงภูริชก่อนแล้วกันค่ะ ยังไงก็ต้องปรึกษาเจ้าของไร่ก่อน ได้เรื่องยังไงเดี๋ยวจะมาบอกค่ะ"เธอเอ่ยออกมาก่อนจะตักกับข้าวใส่ปากกินต่อ ทว่าแทบจะสำลักกับข้าวที่กินเข้าไป เมื่อได้ยินเสียงของพ่อเลี้ยงแห่งไร่ภูริชเอ่ยออกมา"จะคุยกับพี่ทำไมล่ะ อยากจะรับสมัครก็รับไปสิ ไม่เห็นจำเป็นจะต้องมาปรึกษาเจ้าของไร่เลย เมียเจ้าของไร่ก็สามารถตัดสินใจแทนได้นะ เขาเรียกว่ามีอำนาจเท่ากัน"ไม่พูดเปล่าแถมยังตะโกนเสียงดังให้คนที่อยู่ในโรงอาหารได้ยินโดยทั่วกัน ทุกคนถึงกับร้องกรี๊ดออกมาไม่หยุด เมื่อเจ้าของไร่เปิดตัวอย่างยิ่งใหญ่ แถมยังเรียกคุณแบมบี๋ว่าเป็นเมียของตัวเองอีกด้วย"แค่ก ๆ""อะไรเนี่ยสำลักเลยเหรอ พี่ก็พูดว่าเมียเจ้าของไร่เองนะ"เอายิ้มออกมาขำ ๆ ก่อนจะเดินมานั่งลงเคียงข้างหญิงสาว ลูบแผ่น
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-30
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 17 ผัวเมียหยอกกัน

หลังจากที่เก็บองุ่นกันเสร็จชายหนุ่มก็พาหนุ่มสาวขับรถเล่นทั่วไร่ ระหว่างทางเธอก็กินองุ่นที่อยู่ในตะกร้าไปด้วย เนื่องจากว่าผลไม้ที่เธอปลูกทุกชนิดเป็นแบบออแกนิค ปลอดภัยไร้สารเคมี เพราะฉะนั้นสามารถกินได้เลยรับรองว่าปลอดภัยแบบ 100 เปอร์เซ็นต์"องุ่นหวานจังเลยค่ะ ความจริงพื้นที่ไร่ของเราก็เหลืออยู่ ทำไมแดดดี้ถึงไม่ปลูกผลไม้ด้วยล่ะคะ""ไม่เอาหรอก ขี้เกียจไปแข่งกับไอ้ภวินมัน รายนั้นทำไวน์ส่งออกเมืองนอกเมืองนา ถ้าเราจะเริ่มตอนนี้สู้มันไม่ไหวหรอก"เขาหัวเราะออกมากว่าจะนึกไปถึงเพื่อนสนิทอีกคน เขาเป็นเจ้าของไร่องุ่นอยู่อีกจังหวัดหนึ่ง ระดับมหาเศรษฐีร่ำรวยอยู่เมืองเหนือเหมือนเขานั่นแหละ เป็นเพื่อนกันตั้งแต่ไหนแต่ไร ความจริงเขามีเพื่อนรักอยู่ทั้งหมด 4 คน คนแรกชื่อภวิน เจ้าของไร่องุ่นพื้นที่เกือบร้อยไร่ ส่วนอีกคนคือนายหัวบุรินทร์เจ้าของเกาะไข่มุกทางภาคใต้ ส่วนอีกคนเจ้าของไร่ผลไม้ทางภาคกลาง เสี่ยศรัณย์ พวกเราทั้ง 4 คนกอดคอกันสัญญาว่าจะอยู่เป็นโสดตลอดชีวิต แต่ตอนนี้ทยอยมีเมียไปทีละคน ไอ้คำสัญญาที่ว่ามันไม่มีจริงหรอก รวมถึงตัวของเขาด้วย... หึ"จริงด้วยแบมลืมไปค่ะว่าแดดดี้มีเพื่อนเป็นเจ้าของไร่ เจ้าของเ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-30
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 18 ลิงอุ้มแตง NC+++

พ่อเลี้ยงภูริชค่อย ๆ ยกเรียวขาของเธอมาเกี่ยวไว้ที่สะโพกของเขาทั้งสองข้าง หญิงสาวกำลังมึนงงกับท่าทีของชายคนรัก ซึ่งเธอเองก็ไม่รู้ว่าพ่อเลี้ยงคิดที่จะทำอะไรกันแน่"ทำอะไรคะเนี่ย"เธอรีบใช้มือทั้งสองข้างโอบรอบคอของเขาเอาไว้แน่น เพราะกลัวว่าตัวเองจะร่วงตกลงไปที่พื้น มือหนาลูบไล้ท่อนเอ็นชักเข้าออก ก่อนจะจ่อส่วนหัวแตกปลายค่อย ๆ สอดเข้าไปในร่องสาวของเธอ"ซี๊ด! สะ...เสียวจัง"หญิงสาวร้องครางออกมาเสียงกระเส่า ปลายแขนอันแข็งแรงของชายหนุ่มค่อย ๆ ล็อคไว้ที่สะโพกของเธอ ก่อนจะทำการยกตัวของหญิงสาวขึ้นอย่างนุ่มนวล"อ๊ะ! แดดดี้"หญิงสาวร้องครางออกมาเล็กน้อย กัดริมฝีปากของตัวเองเอาไว้แน่น เพราะกลัวตัวเองจะสะโพกกระแทกพื้นเหมือนกัน แต่ดูจากความแข็งแกร่งของชายคนรักที่โอบรอบตัวเธอจนแน่ใจว่าการทำท่านี้จะทำให้เธอปลอดภัย"จับพี่ให้แน่น ๆ นะ เดี๋ยวจะชวนไปดูลิงอุ้มแตงกัน"เขายิ้มมุมปากออกไปอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะให้คนรักใช้ขาเกี่ยวรอบเอวของเขาเพื่อช่วยถ่ายน้ำหนักให้มั่นคงมากยิ่งขึ้น เรียวขาของเธอเกี่ยวรอบสะโพกของเขาพอดิบพอดี ในขณะที่ชายหนุ่มค่อย ๆ ขยับตามจังหวัดที่ต้องการ มือของเขายังคงจับที่สะโพกของเธอไว้อย่างมั่
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-30
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 19 งานแต่งงานแสนอบอุ่น

และในที่สุดงานมงคลของไร่ภูริชก็มาถึง เป็นวันที่ทุกคนรอคอยจะได้เฉลิมฉลองกันอย่างมีความสุข บรรยากาศในช่วงเช้าของวันนี้คึกคักไปด้วยเสียงหัวเราะของแขกภายในงาน ทุกคนกำลังรออย่างใจจดใจจ่อที่จะได้เจอกับเจ้าสาวของงานในวันนี้"แขกมากันเต็มเลย นี่ก็ใกล้จะถึงฤกษ์แล้วด้วย งั้นไปพาเจ้าสาวมาเลย""ได้ค่ะคุณหญิง"กวาเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้มสดใสก่อนจะรีบเดินเข้าไปยังห้องนอนของแบมบี๋ซึ่งเธอเป็นลูกสาวคนเดียว วันนี้แหละหญิงสาวจะได้รับรู้ว่าใครเป็นคุณแม่ที่แท้จริงของเธอและเมื่อมาถึงที่ห้องนอนของแบมบี๋ ก็เจอกับเจ้าสาวแสนสวยกำลังนั่งส่องกระจกด้วยรอยยิ้มสดใสอย่างมีความสุขที่สุด"สวยจังเลยคุณหนูแบมบี๋""น้ากวา สวยจริงใช่ไหมคะ"เธอขยับตัวลุกขึ้นก่อนจะวิ่งเข้ามาสวมกอดน้ากวาด้วยความอบอุ่น ถึงแม้ว่าเราสองคนจะไม่ได้เป็นอะไรกัน แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่าท่านเป็นคนที่เลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่เด็ก"ใบหน้าดูเป็นกังวลนะ วันนี้เป็นวันแต่งงานคุณหนูควรจะมีความสุขมากที่สุด ยิ้มเข้าไว้นะคะ""ค่ะ แค่รู้สึกประหม่านิดหน่อยค่ะ ขอบคุณนะคะที่เตือนสติ ว่าแต่ถึงเวลาแล้วเหรอคะ""จ้ะ ออกไปกันเถอะ"ทั้งสองคนกุมมือกันเขาจะพากันเดินออกไปจากห้องนอน ซึ่ง
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-10-30
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
12345
DMCA.com Protection Status