All Chapters of พ่ายเกมสวาท: Chapter 81 - Chapter 90

ตอนที่ 81 (NC) คว่ำแล้วซดร่างหนานอนหอบหายใจด้วยความเป็นสุข เขาไม่คิดเลยว่าหญิงสาวที่เขาเห็นว่าเรียบร้อยอ่อนหวาน จะเร่าร้อนเผ็ดเข็ดฟันได้ขนาดนี้ ถ้ารู้ว่าเด็ดขนาดนี้พ่อจะมอมเหล้าทุกวันเลยฉันจ้องมองลำท่อนเอ็นที่เพิ่งพ่นพิษใส่โพรงปากฉันเมื่อครู่ด้วยความรู้สึกชื่นชอบความพึงพอใจก่อตัวจนทำให้ฉันอยากจะรีดน้ำขาวขุ่นรสหวานให้ออกมาอีกครั้งมือบางกระชับจับท่อนเอ็นอุ่นขึ้นรูดขึ้นลงอีกครั้ง จนขนาดที่อ่อนลงของมันแข็งขืดสู้มือขึ้นมาทันที ฉันยกยิ้มด้วยความพอใจเป็นอย่างมาก ที่เจ้าท่อนเอ็นนี้ตอบรับการสัมผัสของฉันได้ดีอย่างนี้จังหวะของมือในการชักหนังหุ้มยืดหยุ่นที่ครอบอยู่ด้านนอกท่อนเอ็นให้ขึ้นลงในท่วงท่าที่ช้าๆ เนิบๆ ทำให้ความเสียวซ่านครอบคลุมแท่งเอ็นหัวมนอีกครั้ง น้ำเหนียวใสเอ่อล้นออกมาจากรูสวาทจนชุ่มปลายหัวหยัก“อ๊าาาาส์...เสียวหัวไปหมดแล้วทูนหัวจ๋าาา” เสียงทุ้มนุ่มร้องกระเส่าออกมาด้วยความเสียวไปทั่วลำเอ็นร่างบางยกยิ้มด้วยความพึงพอใจ ก่อนจะใช้ปากสวยอวบอิ่มครอบลงไปที่หัวมนอีกครั้งจ๊วบ! จ๊วบ! แผล็บ! แผล็บ!ลิ้นร้อนโลมเลียดูดดุนลำท่อนเอ็นด้วยความรู้สึกเร่าร้อนประหนึ่งเป็นแท่งไอติมรสโปรดจนเกิดเป็นเส

ตอนที่ 83 ลักหลับผมยังคงเท้าแขนนอนตะแคงมองดูเธอ ก่อนจะใช้มืออีกข้างโอบเอวบางแล้วกระชับเข้ามาแนบกายจนแผ่นหลังนิ่มนวลแนบชิดเข้ากับอกแกร่ง ความหอมกรุ่นจากกลิ่นกายสาวและจากเรือนผมที่นุ่มสลวย มันทำให้ผมสูดดมได้ไม่รู้เบื่อ ปลายจมูกที่ละเลียดดอมดมเข้าที่แก้มนวลค่อยๆ ไล้ลงไปตามลำคอ ก่อนจะระดมจูบเข้าที่แผ่นหลังอันเปลือยเปล่ามือข้างที่เท้าแขนเปลี่ยนเป็นหมอนให้เธอหนุนนอนได้ถนัด ส่วนมืออีกข้างที่กำลังโอบเอวบางก็เลื่อนขึ้นมาขยำคลึงอกอวบด้วยความมันเขี้ยว จนเนื้อที่ล้นออกมาตามง่ามนิ้วบ่งบอกถึงความใหญ่โตของก้อนเนื้อนุ่มได้เป็นอย่างดี และทำให้คนที่กำลังหยอกล้อกับมันรู้สึกได้ว่ายิ่งขยำก็ยิ่งสนุกมือนิ้วมือเรียวเข้าดึงระคนเขี่ยยอดเม็ดปทุมถันจนเม็ดนิ่มเริ่มแข็งขึ้นเป็นไต ร่างบางกระสับกระส่ายมือปัดป่ายไปที่สิ่งน่ารำคาญที่กำลังก่อกวนการพักผ่อนของเธอออกโดยที่ดวงตากลมโตยังคงหลับพริ้ม คงมีแค่เสียงที่ยังฮึ่มฮัมฮึดฮัดอยู่ในลำคอบ่งบอกถึงความไม่พอใจแต่มีหรือคนร่างใหญ่จะหยุดมือ นิ้วเรียวยาวแค่เปลี่ยนจากยอดบนก้อนอกอวบเลื่อนย้ายลากไล้ไปตามเนื้อสาว ความนุ่มลื่นของเนื้อนวลยิ่งกระตุ้นปลุกความเป็นชายให้รุกโชนขึ้นอีกค

ตอนที่ 85 ช่วยเหลือรุ่งเช้าของอีกวัน ~~--- มาร์ค Talk ---ผมที่เพิ่งฟื้นจากการสาดน้ำเมาดีกรีแรงลงคอเพราะความผิดหวังที่เกิดขึ้นกะทันหันจากเหตุการณ์เมื่อคืน ผู้หญิงที่ผมมีความรู้สึกดีด้วย ดันถูกแย่งไปต่อหน้าต่อตา ทั้งที่ผมเจอเธอก่อนเขา เธอควรจะอยู่ในอ้อมกอดของผมสิผมใช้เวลาทั้งคืนในการเถียงกับความคิดของตัวเองที่มีสองฝั่ง โดยที่ฝั่งหนึ่งมันอยากให้ยอมแพ้และยินดีกับความรักของเธอ ส่วนอีกฝั่งก็อยากให้ทำตามความปรารถนาของตัวเองแย่งชิงสิ่งที่ควรจะเป็นของผมกลับคืนมา ก่อนที่สุดท้ายผมเองก็ไม่รู้ว่าฝ่ายไหนเป็นฝ่ายชนะแต่ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายไหน ถึงยังไงความทรงจำสุดท้ายของผมก็ยังคงเป็นภาพที่เขาคนนั้นอุ้มเธอแล้วเดินจากไปอยู่ดีผมสลัดหัวไปมาเพื่อเรียกสติ ก่อนที่ภาพจำที่ดูเลือนรางจะถูกส่งเข้ามาที่โสตประสาทเพื่อฉายบอกถึงสาเหตุที่ผมมานอนแช่อยู่ในรถถึงเช้าภาพความทรงจำที่ดูเหมือนจะไม่ค่อยปะติดปะต่อบอกให้เห็นถึงสภาพที่ผมพาตัวเองเดินโซซัดโซเซมายังลานจอดรถที่ผับ ผมทำได้เพียงสตาร์ทรถเปิดแอร์ก่อนที่สติทั้งหมดจะดับวูบไปทันที หึ...ดีแค่ไหนที่ไม่ตายไอ้มาร์คเอ้ย...ผมบ่นกับตัวเองในใจ ก่อนที่จะเปิดประตูใช้น้ำที่มีในรถ

ตอนที่ 87 กิจกามยามเช้า--- มาร์ค Talk ---ผมรีบสาวเท้าเดินมาที่รถยนต์คู่ใจ ทันทีที่ขึ้นไปบนรถคิ้วเรียวสวยได้รูปขมวดเข้าหากันทันที ก่อนที่ผมจะหลับตาพิงหลังเข้ากับเบาะนั่งคนขับ นิ้วมือเรียวถูกยกขึ้นมานวดคลึงตรงระหว่างคิ้วอย่างใช้ความคิดผมจะทำยังไงดี ผมรู้ดีว่าท่านผู้นำตาเฒ่าเจ้าเล่ห์ไม่มีทางปล่อยให้ผมได้ทำงานอย่างราบรื่นแน่นอน ยิ่งผมเป็นคนเสนอที่จะทำงานนี้ด้วยตัวเองแล้ว มันยิ่งทำให้ท่านผู้นำสงสัยในตัวของผม และผมรู้จักสันดานของพ่อตัวเองดีว่าคนแบบนั้น ถ้าลองได้คิดแล้วว่าจะใช้ใครให้ทำอะไร เขาไม่ยอมวางมือแน่นอน และไอ้เมฆินทร์ต้องเข้ามามีส่วนเกี่ยวข้องในเรื่องนี้อย่างแน่ๆก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!เสียงเคาะกระจกดังขึ้นทำลายความเงียบที่เกิดขึ้นในรถ จนผมสะดุ้งขึ้นมาด้วยความตกใจ“มาร์ค เป็นอะไรหรือเปล่าลูก” น้ำเสียงอันอบอุ่นที่คุ้นเคยดังมาจากภายนอกรถ ทำให้ผมได้รู้ว่าใครเป็นคนมาเคาะเรียก“แม่เองหรอครับ” ผมกดเปิดหน้าตารถลง แล้วเอ่ยตอบแม่กลับไป“สีหน้าดูไม่ดีเลย ไม่สบายหรือเปล่าหืมมม” แม่ของผมเอ่ยด้วยความเป็นห่วง“เปล่าครับแม่พอดีเมื่อคืนดริ๊งหนักไปหน่อย เลยมึนหัวนิดๆ ครับ” ผมตอบแม่ไปตามความจริงว่าตอนนี

ตอนที่ 89 สักวันหนึ่ง...กิตที่เกร็งตัวรอลุ้นอารมณ์ของเจ้านายอยู่นั้น ถึงกับโล่งใจขึ้นเมื่อได้ยินเสียงสวรรค์จากผู้ที่เป็นเจ้านาย...“เออ ถ้างั้นก็แล้วไป” เขาปล่อยมือออกจากคอเสื้อของลูกน้องคนสนิท ก่อนจะทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทั้งที่ความจริงแล้วเขาก็ไม่ใช่ไม่เชื่อคำพูดของลูกน้อง แต่จะให้ทำไงได้ก็คนมันหึงนี่หว่า...ฟู่~~เสียงพ่นลมหายใจของกิตถูกทอดถอนออกมาเบาๆ ด้วยความโล่งใจ เกือบซวยแล้วไม่ล่ะ กิตได้แต่คิดอยู่ในใจ“งั้นมึงก็รีบออกไปได้ล่ะแม่งขัดจังหวะกูจริงๆ” เขาบ่นลูกน้องอย่างหัวเสียเล็กน้อยก่อนจะส่ายหัวไปมาเบาๆ“อ่อ...แล้วก็มึงไปบอกให้แม่บ้านมาเก็บกวาดห้องทำงานกูด้วยล่ะ” เขาเอ่ยปากสั่งลูกน้องอีกครั้งด้วยท่าทางเข้มขรึมแต่ฉันรู้ดีว่าในใจของเขาตอนนี้คืออายมากกกกก ฉันได้แต่สมน้ำหน้าเขาอยู่ในใจ ก็เล่นหึงไม่ดูตาม้าตาเรือดีนัก หน้าแตกยับไปเลยไหมเนี้ย...ฮ่าๆๆ"ไม่ต้องเป็นกังวลครับนาย ผมได้ให้แม่บ้านที่นี่จัดการไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้วครับ ตอนนี้ทุกอย่างภายในห้องทำงานเรียบร้อยเอี่ยมอ่องเหมือนไม่มีสงครามเกิดขึ้นเลยครับ” กิตที่เมื่อเห็นเจ้านายไม่เอาความกับเขาแล้ว ก็ได้ทีหยอกเย้าเจ้านายกลับไ