All Chapters of พ่ายเกมสวาท: Chapter 91 - Chapter 100

ตอนที่ 91 (NC) เร่าร้อนในห้องน้ำลับมือหนายังคงประคองร่างบางเอาไว้ไม่ให้ห่างตัว ส่วนสายตาคมก็จับจ้องไปที่ใบหน้าหวานไม่วางตา จนทำให้คนถูกมองรู้สึกเขิน“จะจ้องอีกนานไหมคะ” ฉันเอ่ยทั้งที่ตัวเองเสหน้ามองไปทางอื่น“อีกนานเลยแหละ น่าจะตลอดชีวิตเลยด้วย” คำหวานแสนเลี่ยนถูกส่งออกมาจากริมฝีปากหยัก จนทำให้ฉันเสียอาการขึ้นมาทันที“เลิกจ้องได้แล้วค่ะ รีบอาบน้ำกันเถอะ เอลิซหิวแล้ว” ฉันเร่งเขาพร้อมกับเปลี่ยนเรื่องคุย เพราะไม่อย่างนั้นฉันคงได้เขินตายอยู่ในห้องน้ำนี้แน่“ฮ่าๆๆ อย่างงั้นก็ถูสบู่ให้เฮียสิ เฮียจะได้ถูกให้เอลิซบ้าง” สายตาเจ้าเล่ห์ยังคงจ้องมองมาที่ฉัน อีกทั้งยังหัวเราะเยาะฉันอีกด้วย“กะ...ก็เฮียเล่นจับเอวเอลิซแน่นขนาดนี้ ไหนจะเข้ามาใกล้จนเอลิซขยับตัวไม่ได้แล้วนี่ค่ะ แล้วเอลิซจะเอื้อมไปหยิบขวดสบู่ได้ยังไงกันล่ะ” ฉันบุ้ยปากบ่นใส่คนเจ้าเล่ห์ตรงหน้า“แต่ว่า...ถ้ามัวถูกันไปถูกันมามันจะเสียเวลาเอานะ เฮียว่าเฮียมีวิธีที่ทำให้อาบน้ำเสร็จเร็วไม่เปลืองแรงด้วยนะ เอลิซสนใจไหมคะ หิวอยู่ด้วยไม่ใช่หรอ” เขาแกล้งตีมึนไม่สนใจสิ่งที่ฉันบ่นใส่เขาไป แถมยังมีข้อเสนอมาทำให้ฉันไขว้เขวอีกด้วย“ทำยังไงหรอค่ะ” ฉันเอ

ตอนที่ 93 โมโหหึง!!ฉันเอาเสื้อผ้าในมือ เดินหลบเข้าไปที่ห้องเสื้อผ้าเล็กๆ ที่ติดกับห้องน้ำเพื่อที่จะลองใส่ดูสิ่งที่ฉันเห็นจากกระจกตรงหน้า ทำฉันกลืนน้ำลายเหนียวลงคอทันทีด้วยความหวั่นใจ เพราะถ้าฉันออกไปในสภาพแบบนี้คงมีสองทางให้ฉันต้องเผชิญแน่นอนนั่นก็คือ ทางหนึ่งไม่โดนเขาจับฉีก ก็คงจะโดนเขาจับกด ป้าเสริมนะป้าเสริม ทำไมถึงหยิบตัวนี้มาให้ได้นะ ฉันได้แต่ยืนเท้าสะเอว เอามือนวดขมับทันทีภาพที่เห็นตรงหน้านั้นก็คือ ภาพของฉันที่ใส่ชุดเดรสสีชมพูหวาน (น่าจะคงเป็นเพราะสีซินะป้าเสริมถึงเลือกหยิบมาให้ฉัน) เนื้อผ้าบางนุ่ม ที่ถูกออกแบบให้ชิ้นผ้าสลับไขว้กันไปมาทั้งตัวคล้ายกับผ้ายาวๆ ชิ้นเดียวที่พาดผ่านเรือนร่างไปมาจนเป็นชุด แต่ความพิเศษที่ทำให้คนขี้หึงถึงกับถลึงตานั่นก็คือ ความเซ็กซี่ที่ถูกซ่อนไว้ภายใต้การออกแบบของชิ้นผ้า คือไม่มีซับใน ไม่มีซีทรู ในส่วนที่วาบหวิว ก็คือโชว์เนื้อหนังมังสาของเราดีๆ นี่เองฉันได้แต่ถอนหายใจให้กับตัวเอง เพราะถ้าเป็นคนที่มีหน้าอกไซซ์ปกติใส่คงจะไม่โป๊ขนาดนี้ แต่เนื่องจากที่ฉันคงจะได้จากแม่มาเยอะ หน้าอกหน้าใจถึงได้ใหญ่เกินตัวมาตั้งแต่แตกเนื้อสาว ยิ่งพอมาได้ใส่ชุดแบบนี้เพียงแค

ตอนที่ 95 ช่วยกันปกป้องสายตาคมไม่พลาดที่จะจับจ้องการกระทำระหว่างฉันกับคุณมาร์ค ก่อนจะถลึงตาโตจ้องมองไปยังมือที่ประสานกันของชายหญิงด้วยสายตาไม่พอใจ“แล้วก็ปล่อยมือเมียกูด้วย ถ้ายังอยากกลับไปแบบครบ 32 “คุณเซฟเอ่ยบอกโดยที่ในน้ำเสียงนั้นไม่ได้พูดเล่นเลย จนทำให้ทั้งฉันและคุณมาร์คถึงกับรีบหดมือเก็บกลับเข้าหาตัวเองในทันทีคุณเซฟเดินมายืนที่ข้างฉัน ก่อนที่จะวาดมือโอบเอวกระชับร่างของฉันเข้าหาตัวเขาทันที เพื่อประกาศความเป็นเจ้าของให้กับคุณมาร์คได้รับรู้“เอ๊า... ยืนมองเมียคนอื่นอยู่ได้ มีอะไรจะพูดก็รีบพูดมา” ดวงตาสีเทาเข้มจ้องคนตรงหน้าเขม็ง บ่งบอกว่าพร้อมปะทะเต็มที่“ผมขอคุยเป็นการส่วนตัวได้ไหม” คุณมาร์คพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น แววตามั่นคงไม่มีท่าทีล้อเล่นเช่นกันคุณเซฟมองคนตรงหน้าอย่างจับผิด ก่อนจะหันมองมาที่ฉันด้วยสายตาเหี้ยมเช่นกัน ฉันที่รู้จักกาลเทศะดี รีบแสดงท่าทีเพื่อขอปลีกตัวออกจากตรงนั้น“งั้นเอลิซขอตัวก่อนแล้วกันนะคะ” ฉันเอ่ยขึ้นมาอย่างรู้หน้าที่ ก่อนจะส่งยิ้มบางๆ ไปให้คุณมาร์คในขณะที่ฉันกำลังจะหันหลังเดินออกไปจากวงสนทนาที่ดูอึมครึมนั้น ก็ได้ถูกเสียงเย็นยะเยือกเรียกให้หันกลับไป“เดี๋

ตอนที่ 97 ยืนบื้อให้กอดอยู่ได้เรน่ายังคงเกาะแขนผมแจ ทั้งที่ผมก็พยายามสลัดเธอให้หลุดออกจากท่อนแขน แต่มือแม่งยังเหนียวแน่นยังกับปลาหมึก!!เรน่าที่หันหน้าไปมองที่เอลิซพร้อมกันกับผม เอ่ยถามขึ้นมาว่า...“who is that...นั่นใครคะเซฟ”และก่อนที่ผมจะทันได้ตอบ เสียงแหลมก็สวนกลับมาทันที“wait...wait เดี๋ยวนะหรือว่า...” ตากลมโตของเรน่าเบิกโพลงขึ้นทันที ที่เหมือนกับว่าเพิ่งนึกอะไรออก พร้อมกับหันมาเขย่าแขนจนตัวผมโงนเงนไปตามแรงของเธอ“เออ” ผมตอบกลับไป ไอ้นี่มันยิ่งปากมากอยู่ด้วย“wow... fate (เวรกรรม) ” เรน่าพูดออกมาด้วยท่าทางตื่นเต้น“ใช้คำว่า destiny (พรหมลิขิต) ดีกว่าไหม” ผมจ้องไปที่ใบหน้าของคนที่อยู่ข้างๆ ไม่รู้ว่ามันพูดผิดเพราะตื่นเต้น หรือตั้งใจจะกวนตีนผมผมที่มัวแต่ปวดประสาทกับคนข้างๆ จนลืมไปเลยว่ายังมีสายตาแข็งกร้าวไม่พอใจเป็นอย่างมากจากคนร่างบางที่อยู่ตรงข้าม คอยส่งมาทิ่มแทงผมโดยที่ผมไม่รู้ตัวพรึ่บ!! ฟิ้ววว~~“ร้อนเนอะค่ะว่าไหม” เสียงของร่างนุ่มนิ่มที่ผมชอบกอด ที่ตอนนี้กำลังโกรธผมพูดออกมาหลังจากที่เธอถอดเสื้อสูทที่ผมส่งให้เธอเอาไปคลุมกายเอาไว้ แล้วจัดการเขวี้ยงลงกับพื้น จนเผยร่างอะร้าอร่

ตอนที่ 99 เธอคนนี้น่าสนใจเหมือนสายฟ้าฟาดลงมาที่กลางใจฉัน คำพูดเหล่านั้นทำฉันแทบล้มทั้งยืน ฉันที่อึ้งได้แต่ส่ายหัวช้าๆ พึมพำกับตัวเองว่ามันอาจจะไม่ใช่ความจริง เธอต้องการจะปั่นหัวฉัน แม้ว่าฉันจะหาข้อแก้ตัวให้กับสิ่งที่ได้ยินมานั้น แต่มันก็ไม่ได้เปลี่ยนแปลงความรู้สึกที่เหมือนกับหัวใจกำลังแหลกสลายของฉันได้เลยฉันได้แต่กำมือแน่นพยายามทรงตัวเอาไว้ แม้ว่าสิ่งที่ฉันได้ยินจะทำให้ฉันแทบทรุดเข่าลงไปกองกับพื้น แต่เพราะว่าตอนนี้ฉันอยู่ต่อหน้าผู้หญิงคนนั้น ฉันต้องไม่แสดงความอ่อนแอออกมาให้เธอได้เห็นเด็ดขาด ถึงแม้ว่าดวงตากลมสวยของฉันจะสั่นระริก น้ำตาเอ่อล้นอย่างไม่สามารถที่จะควบคุมได้ ที่เหลือแค่เพียงกะพริบตาเท่านั้น น้ำเม็ดใสก็พร้อมจะหลั่งไหลออกมาทันทีควับ!!ฉันหันไปมองหน้าเขาหาคำตอบทันที เพราะในใจของฉันหวังเอาไว้ลึกๆ ว่าคำพูดของผู้หญิงคนนั้นมันจะไม่เป็นความจริง โดยเฉพาะคำว่า ‘คู่หมั้น’ ดวงตาแข็งกร้าวที่พยายามเก็บอาการสั่นไหวไม่ให้น้ำตาใสไหลรินออกมา ยามเมื่อได้มองหน้าเขา ทำได้อย่างยากลำบาก แต่ก็ยังคงจ้องไปยังใบหน้าคม ริมฝีปากที่ถูกเม้มอย่างแรงจนแทบจะห้อเลือดค่อยๆ เปิดเผยอ“อธิบายมาสิคะ คุณเซฟ” ฉั