All Chapters of พี่เขยเถื่อน: Chapter 1 - Chapter 10

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคลและสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนาอ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ……….นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนาทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรงท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง*เราเตือนท่านแล้ว* ตอนใกล้ค่ำของวันหนึ่ง“ตายแล้ว... พี่พันคะ เป็นอะไรหรือเปล่านี่... โอ๊ย ทำไมต้องปล่อยให้ตัวเองเป็นแบบนี้ด้วยนะ ดูสภาพแทบไม่เป็นผู้เป็นคน”หญิงสาววางกระเป๋าสัมภาระลงข้างกาย รีบหันมาให้ความช่วยเหลือพี่เขยตัวใหญ่ที่นอนหลับเป็นตายอยู่บนพื้นของห้องรับแขกกลางบ้าน“อย่ามายุ่งน่ะ... ออกไป ออกไปให้พ้น”พันไตรตวัดมือเปะปะ ปัดป่ายไปทั่วทั้งที่ยังไม่ลืมตามองด้วยซ้ำว่าหญิงสาวที่พยายามประคองร่างของเขาขึ้นมาจากพื้นนั้นเป็นใคร“พี่พัน... นี่ดาวนะ”ชื่อที่ได้ยินสะกิดใจของพันไตรอย่างจัง“ดาว... เอ็งมาเยี่ยมพี่จริงๆ ใช่ไหม... นี่พี่ไม่ได้ผันไปใช่ไหม”พันไตรเริ่มตั้งสติ ถามด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นตกใจ เมื่อรู้ว่าคนที่มาหาเขาก็คือ ‘น้องเมีย’ ที่เขาแอบเฝ

คนได้คืบจะเอาศอก ดาวฉายทำหน้าหนักใจ หากก็เอื้อมหยิบสบู่จากชั้นวางข้างผนังห้องน้ำมากำแน่นไว้ในมือซึ่งสั่นน้อยๆ ค่อยๆ ลูบไล้พรายฟองไปทั่วหลังไหล่ตึงเต็มของพันไตร เมื่อมีโอกาสได้เห็นรูปร่างของพันไตรเต็มตา อีกทั้งยังได้สัมผัสผิวเนื้อตึงเต็มไปด้วยริ้วลายกล้ามเนื้อ จึงได้รู้ว่างานหนักในไร่ทำให้พี่เขยคนนี้บึกบึนขึ้นมากเนื้อตัวของเขากำยำล่ำสันไปด้วยมัดกล้าม แม้ผิวพรรณจะไม่ขาวสะอ้านอย่างหนุ่มชาวกรุง หากผิวสีทองแดงคร้ามแดดก็ช่วยเสริมส่งให้เขายิ่งดูคมคร้าม แข็งแกร่งสมชายชาตรีในทุกระเบียดนิ้ว “มือเอ็งนุ่มดีจัง... ถูแรงอีกนิดก็ได้” ดาวฉายรู้สึกได้ว่าเนื้อตัวของพันไตรร้อนผ่าว มันร้อนมากจนความร้อนนั้นสามารถแผ่ลามข้ามก้อนสบู่ที่ถูอยู่ใต้อุ้งมือมาสู่กายของหล่อน “ข้างหลังเรียบร้อยแล้ว เอ็งช่วยฟอกถูข้างหน้าให้พี่ทีเถอะ พี่ถูเองไม่ได้” เสียงไหว้วานของพี่เขยช่างน่าสงสาร หล่อนจะปฏิเสธก็ดูใจดำเกินไป เพราะเขาก็เพิ่งบอกว่าข้อมือเจ็บ “หะ... หันมาสิ” เสียงดาวฉายอึกอัก หัวใจเต้นตุ๋มๆ ต่อมๆ พันไตรค่อยๆ หันมาเผชิญหน้ากับหล่อน “โอ๊ย...

“เอ็งเป็นไร... ”พันไตรสังเกตุเห็นท่าทางควบคุมตัวเองไม่ได้ของหญิงสาว หล่อนหันลีหันขวางไม่เป็นตัวของตัวเอง ท่าทางเงอะงะเก้ๆ กังๆ จนทำอะไรไม่ถูก ทำให้ชายหนุ่มเข้าใจว่าบางทีอาจจะเป็นเพราะเขาพลั้งเผลอพูดอะไรออกไปทำให้หล่อนอึดอัดใจหรือไม่ก็โกรธ“เอ็งเป็นอะไร... พี่ถามทำไมไม่ตอบ”เขาทำเสียงเข้ม “มัน... เอ่อ มันรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ ยังไงไม่รู้”ดาวฉายรู้สึกอึดอัดที่จะอยู่ใกล้เขา พี่เขยคนนี้มีแรงดึงดูดอันประหลาดล้ำ เขาหล่อ เขาล่ำ แววตาฉ่ำวาวแฝงเร้นความเร่าร้อนซึ่งหล่อนสามารถรับรู้ได้ด้วยอารมณ์โหยหาของตัวเอง... ว่าพี่เขยคนนี้พยายามเก็บกดความรู้สึกบางอย่างที่มีต่อหล่อนเอาไว้เช่นกันเรื่องนี้ดาวฉายรู้สึกมานานแล้ว... ว่าพันไตรมักจะลอบมองหล่อนด้วยสายตาแปลกๆ ตั้งแต่ครั้งที่พี่สาวของหล่อนยังมีชีวิตอยู่ แต่สำนึกในความถูกต้องทำให้เขาพยายามปิดกั้นความรู้สึกของตัวเองเอาไว้ “โดนฝนแค่นี้เอ็งถึงกับร้อนๆ หนาวๆ จะเป็นไข้เชียวหรือ”เสียงของพันไตรบอกความห่วงใย หากดาวฉายเท่านั้นที่รู้ว่าอาการวูบวาบของหล่อนนั้นไม่เกี่ยวกับฝนเลยสักนิด “เป็นอะไรหรือเปล่า ‘ดาวฉาย’... ” เป็นครั้ง

พันไตรค่อยๆ คลายมือที่ประสานกันแน่นแล้วกดตรึงเอาไว้กับที่นอน เพื่อที่จะเอื้อมลงมาจัดการกับดุ้นเนื้อของตัวเองที่กำลังเหยียดขยาย เครียดแข็งอยู่ตรงกึ่งกลางกาย“พี่อยากจะเข้าไปอยู่ในตัวเอ็งใจจะขาด”เขาโอบช้อนความยาวใหญ่ของตัวเองด้วยฝ่ามือ บีบเบาๆ เป็นเชิงอุ่นเครื่องพร้อมทิ่มทะลวง“ถ่างอีกนิด”เขาสั่งเมื่อเห็นว่าน้องเมียหนีบหน้าขาแน่นด้วยความลืมตัว“ไม่เจ็บหรอกน่ะ... พี่สัญญาว่าถ้าเอ็งเจ็บพี่จะหยุดทันที”เสียงปลุกปลอบของพี่เขยทำให้เข่าทั้งสองข้างของน้องเมียถูกดันให้ตั้งชันอ้าออกรับลำตัวหนาของเขาที่แนบประทับลงมาดุดัน “อ๊ะ... อ๊อยยย” ดาวฉายสะดุ้งเฮือก เมื่อส่วนปลายแดงก่ำฉ่ำวาวไปด้วยเมือกใส พยายามส่ายเสียดเบียดบดเข้ากับรอยแยกของกลีบเนื้อ ก่อนจะกดพรวดลงมาในความคับแคบของหล่อนอย่างแรง ราวกับว่าพันไตรหมายทะลวงให้จมมิดสุดข้อสุดโคนของดุ้นลำ... แต่กลับไม่สามารถเสียบใส่เข้าไปได้อย่างที่ใจปรารถนา“อ๊อย... ”คนใต้ร่างกระถดบั้นท้ายหนี เพราะว่าความใหญ่โต ของพี่เขยไม่สามารถเติมเต็มเข้ามาได้ในการสอดใส่ครั้งแรก... พันไตรใหญ่เกินไป “ไม่เอาแล้วพี่พัน... ”ดาวฉายทำท่าว่าจะกระถดบั้

พันไตรเห็นเข้าจึงรีบคว้าดุ้นเนื้อแข็งแกร่งมาเสียบแทงเข้าใส่อย่างจังบลั่ก...ลิ่มเนื้อแข็งของพี่เขยเสียบสลักลงไปในรูเนื้อนุ่มแน่นของน้องเมียจนมิด “อ๊าๆ ๆ ๆ... อร๊ายยย” ร่างของดาวฉายถลำไปตามแรงกระแทก หากก็ขมิบรัดความแข็งแกร่งของพี่เขยที่เสียบทะลวงเข้ามาจนสุดข้อสุดโคนของแก่นกาย “อร๊ายยย... แน่นเหลือเกินพี่พัน” หล่อนเสียวซ่านจนหลังไหล่แอ่นระแน้ มือของพันไตรสอดล้วงเข้าใต้ลำตัวเพื่อมาบีบนม ขณะมืออีกข้างขยุ้มผมที่ขมวดเป็นมุ่นมวยเอาไว้ด้านหลังท้ายท้อยของหล่อน กระชากจนหลุดลุ่ย รั้งให้เชิดใบหน้าขึ้นมองเพดาน ในนาทีที่กลีบเนื้อระบมบานของหล่อนกำลังรูดรัดแรงอัดกระแทกบ้าคลั่ง เสียบเข้ามาจากทางด้านหลังดังบลั่กๆ ๆ ๆ...“ฮื่อๆ... ช้ำหมดแล้วพี่พัน”หล่อนร้องอุทาน แต่ใจจริงก็ไม่อยากให้เขาหยุด พี่เขยมือหนักจนก้นกอยของหล่อนช้ำระบม หนั่นสะโพกมีริ้วรอยปื้นแดงเพราะความรุนแรงของพี่เขยสุดเถื่อน “อร๊ายย... ไม่ไหวแล้ว” ดาวฉายวูบวาบ แม้หลับตาแต่ก็ยังเห็นดวงดาวนับร้อยนับพันกระพริบพราวอยู่ภายใต้เปลือกตาพริ้มสนิท สติกระเจิดกระเจิงจนไม่นึกถึงสิ่งอื่นใด... น