“หายแล้ว... ดาวอาบน้ำให้ พี่เลยหายเร็ว”
คนเจ้าเล่ห์ตอบพลางมองดูหญิงสาวเทกับข้าวในถุงพลาสติกใส่ลงในถ้วยตรงหน้าเขา เป็นกับข้าวที่ดาวฉายแวะซื้อเอามาฝากเพราะจดจำได้ว่าพี่เขยคนนี้ชอบกินผัดเผ็ดปลาดุกเป็นที่สุด
“ของโปรดพี่พัน... กินเยะๆ นะ”
หล่อนเลื่อนถ้วยมาตรงหน้าเขา
พันไตรมองหน้าน้องเมียแล้วอมยิ้ม ไม่น่าเชื่อว่าหล่อนยังอุตส่าห์จดจำได้ไม่ลืม ว่าเขาโปรดปรานผัดเผ็ดปลาดุก
“ตกลงเอ็งจะค้างสักคืนไหม”
เขาถามพลางยกแก้วน้ำขึ้นดื่ม
“งั้นก็ได้... พรุ่งนี้ค่อยกลับ”
คนเป็นน้องเมียตอบโดยไม่มองหน้าเขา เพราะเห็นว่าฝนเริ่มกลั่นเม็ดลงมาแล้ว แลเห็นสายฟ้าแลบแปลบปลาบเป็นประกายอยู่ไกลๆ
“พี่กินข้าวไปนะ”
“อ้าว... แล้วเอ็งจะไปไหน”
พันไตรทำหน้าประหลาดใจ
“ฉันจะลงไปอาบน้ำ”
บอกแล้วหญิงสาวก็เดินออกมาจากครัว พันไตรจ้องมองจนเรือนร่างของน้องเมียกำลังจะลับไปจากสายตา
ทว่าจู่ๆ เมื่อหญิงสาวเหลียวกลับมามอง เขาก็ทำท่าก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อไป ทั้งที่ภายในใจกำลังว้าวุ่นกระวนกระวาย แอบจินตนาการถึงภาพของหล่อนกำลังแก้ผ้าอาบน้ำ
ในเวลาต่อมา
ที่ห้องน้ำข้างป่ากล้วยหลังบ้าน ร่างเปลือยเปล่าขาวผ่องของดาวฉายยืนตระหง่านอยู่ภายใต้แสงไฟดวงเทียนแรงต่ำสีเหลืองนวลอาบไล้เรือนร่างหมดจดงดงามของหล่อน
หญิงสาวค่อยๆ ตักน้ำราดรดบนเรือนกายของตัวเอง ขณะที่ความรับรู้ทั้งหมดกระหวัดไปถึงใบหน้าคมคร้ามของพันไตรผู้เป็นพี่เขย จิตใจจดจ่ออยู่แต่รูปร่างกำยำล่ำสันสมชายชาตรีของเขา สบู่ก้อนเดียวกันกับที่หล่อนเคยลูบไล้ขัดถูจนทั่วแก่นกายของเขา บัดนี้กำลังขยับเข้าๆ ออกๆ อยู่ในกลีบเนื้อขมิบรัดของหล่อน
ความรู้สึกที่ว่าสบู่ก้อนเดียวกันนี้ได้เคยไถถูดุ้นเนื้อร้อนผ่าวของเขามาแล้ว... ยิ่งทำให้รู้สึกตื่นเต้นเหมือนใจจะขาด เมื่อมันขยับเข้าๆ ออกๆ อยู่ในโพรงเนื้อนุ่มแน่นและขมิบรัดของหล่อน
‘พี่พัน... พี่พันจ๋า... พี่พัน’
ดาวฉายร้องเรียกชื่อเขาอยู่ในใจ มือข้างหนึ่งบีบบี้ยอดถันของตัวเองจนแข็งตั้งเป็นตุ่มไต มืออีกข้างถูก้อนสบู่ผลุบเข้าผลุบออกอยู่ในร่องหลืบลึกเร้นที่โดนแท่งสบู่เสียบยัด
ดาวฉายเท่านั้นที่รู้ว่าหล่อนแอบรักพี่เขยคนนี้มานานแค่ไหนแล้ว...
หล่อนรู้ว่าตัวเองแอบรักพี่เขยคนนี้มานานเท่าๆ กับระยะเวลาของดวงเดือนพี่สาวของหล่อน แต่ที่พันไตรเลือกพี่สาวหล่อนก็เพราะว่าดวงเดือนเป็นสาวกว่า ตอนนั้นดาวฉายยังเด็กมาก อายุเพิ่งสิบห้าหยกๆ ในฐานะพี่สาวซึ่งควรออกเรือนก่อนน้องสาวทำให้ดวงเดือนได้พันไตรมาครอง
เสียงฝนโปรยสายลงมากระทบหลังคาสังกะสีดังเปาะแปะ ขณะกลีบเนื้อของหล่อนแฉะเปียกไปด้วยน้ำหล่อลื่นเคล้าฟองสบู่
‘บ้าจริง... ’
ดาวฉายตำหนิตัวเองอยู่ในใจ พยายามสลัดภาพใบหน้าคมคร้ามของพี่เลยออกไปจากหัว รีบจ้วงตักน้ำล้างเนื้อตัวให้เขา ทว่าในทันทีที่หล่อนเปิดประตูห้องน้ำออกมาก็พบว่าร่างสูงใหญ่ของคนที่ทำให้หล่อนใจสั่น... กำลังยืนตระหง่านง้ำอยู่ที่หน้าประตูห้องน้ำ
“พะ... พี่พัน”
ดาวฉายตกใจ สายตาของพี่เขยแทบไม่ละจากเรือนร่างเย้ายวนของหล่อนที่อยู่ในชุดกระโจมอกด้วยผ้าถุงลายดอกพิกุลเพียงผืนเดียว เนื้อผ้าบางแนบเน้นกับผิวชื้นน้ำทำให้แลเห็นส่วนโค้งส่วนเว้าชัดเจนสะดุดตา
ทรวงอกของหล่อนเบียดกันแน่นเพราะขนาดอวบใหญ่จนล้นหลามออกมาจากอก สนั่นสะโพกกลมกลึงตึงเต็ม แน่นเปรี๊ยะอยู่ภายใต้ผ้านุ่งแนบรัด
“พี่พันลงมาทำไม”
ดาวฉายถามอายๆ กังวลใจว่าสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นในห้องน้ำเมื่อครู่... เขาเห็นหรือเปล่าก็ไม่รู้?
แต่หวังว่าพี่เขยคงไม่เห็น ถ้าเขาไม่ได้ตั้งใจจะลงมาแอบดูหล่อนอาบน้ำ
“ไม่ได้ยินที่ถามหรือไง... พี่พันลงมาทำอะไร”
พันไตรยืนเลียริมฝีปาก สายตายังจับอยู่ที่ทรวงอกของน้องเมียด้วยความลืมตัว เขาคงเป็นห่วงกลัวว่าหล่อนจะ ‘แน่นอก’ เลยหวังดีอยากกระตุกผ้าถุงออก
“พี่จะลงมาเก็บผ้า ตากผ้าขนหนูกับเสื้อเอาไว้ ฝนกำลังจะตกแล้ว... เอ็งล่ะ... อาบน้ำเสร็จแล้วหรือ?”
คำว่า ‘เสร็จ’ ที่พันไตรเอ่ยออกมาสะกิดหัวใจของหญิงสาวอย่างแรง
หล่อนมองหน้าเขาอายๆ... ตอบตัวเองอยู่ในใจว่ายัง... ‘ยังไม่เสร็จ’ สบู่ก้อนน้อยๆ แค่นั้นน่ะหรือจะดับความปรารถนาในใจของหล่อนที่มีต่อพี่เขยคนนี้
“ฉันเก็บผ้าให้... พี่พันเข้าบ้านไปเถอะ โดนฝนเดี๋ยวไม่สบาย”
หล่อนแย่งตะกร้าจากมือเขา พันไตรทอดสายตามองตามสะโพกตึงเต็ม ก้าวเนิบนาบออกไปสู่เม็ดฝนที่กลั่นลงมาจากผืนฟ้ามืดดำ ในค่ำคืนที่ความใกล้ชิดกำลังกระตุ้นเร้าให้หัวใจสองดวงเต้นแรงเร่า... เลือดในกายของน้องเมียกับพี่เขยราวจะเดือดระอุขึ้นมาได้... ในทุกครั้งที่เดินเฉียดกรายเข้ามาใกล้กัน
พันไตรเดินเข้ามาหลบฝนที่ชายคา เขาสังเกตเห็นว่าเมื่อดาวฉายกลับเข้ามาในบ้าน น้องเมียก็มีอาการแปลกๆ
ท่าทางของดาวฉายดูกระวนกระวายใจอย่างเห็นได้ชัด... เขาทำอะไรผิดยังงั้นหรือ? หรืออาจเป็นเพราะว่าเรื่องที่เขาบังคับให้หล่อนอาบน้ำให้... แล้วยังฟอกถูตรงนั้น ตรงนี้ของเขา... แต่ก็ไม่น่าจะใช่
“เอ็งเป็นไร... ”พันไตรสังเกตุเห็นท่าทางควบคุมตัวเองไม่ได้ของหญิงสาว หล่อนหันลีหันขวางไม่เป็นตัวของตัวเอง ท่าทางเงอะงะเก้ๆ กังๆ จนทำอะไรไม่ถูก ทำให้ชายหนุ่มเข้าใจว่าบางทีอาจจะเป็นเพราะเขาพลั้งเผลอพูดอะไรออกไปทำให้หล่อนอึดอัดใจหรือไม่ก็โกรธ“เอ็งเป็นอะไร... พี่ถามทำไมไม่ตอบ”เขาทำเสียงเข้ม “มัน... เอ่อ มันรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ ยังไงไม่รู้”ดาวฉายรู้สึกอึดอัดที่จะอยู่ใกล้เขา พี่เขยคนนี้มีแรงดึงดูดอันประหลาดล้ำ เขาหล่อ เขาล่ำ แววตาฉ่ำวาวแฝงเร้นความเร่าร้อนซึ่งหล่อนสามารถรับรู้ได้ด้วยอารมณ์โหยหาของตัวเอง... ว่าพี่เขยคนนี้พยายามเก็บกดความรู้สึกบางอย่างที่มีต่อหล่อนเอาไว้เช่นกันเรื่องนี้ดาวฉายรู้สึกมานานแล้ว... ว่าพันไตรมักจะลอบมองหล่อนด้วยสายตาแปลกๆ ตั้งแต่ครั้งที่พี่สาวของหล่อนยังมีชีวิตอยู่ แต่สำนึกในความถูกต้องทำให้เขาพยายามปิดกั้นความรู้สึกของตัวเองเอาไว้ “โดนฝนแค่นี้เอ็งถึงกับร้อนๆ หนาวๆ จะเป็นไข้เชียวหรือ”เสียงของพันไตรบอกความห่วงใย หากดาวฉายเท่านั้นที่รู้ว่าอาการวูบวาบของหล่อนนั้นไม่เกี่ยวกับฝนเลยสักนิด “เป็นอะไรหรือเปล่า ‘ดาวฉาย’... ” เป็นครั้ง
“เสียวสิ... ถามได้”“พี่จะได้รู้ว่าเวลาดูดของคนอื่นนั้นเจ้าตัวเขารู้สึกยังไง”ดาวฉายพูดพลางแนบเน้นริมฝีปากขบเม้มแรงขึ้นจนกลายเป็นกัดเบาๆ ทำเอาคนใต้ร่างเปล่งเสียงครางต่ำอยู่ในลำคอ“เอ็งเก่งจัง... อู้ว... ซี้ดส์”พันไตรเสียวจัดจนต้องเกร็งลำตัว เม็ดหัวนมน้อยๆ ของเขาแข็งตั้งตอบสนอง กล้ามท้องบีบรัดขึ้นมาเป็นลูกลอนซิกแพคน่าลูบไล้“น่าเกลียดอ่ะ... ทำไมขนเยอะแบบนี้ล่ะพี่พัน” ดาวฉายถอนใบหน้าออกมา หยุดมองเส้นขนดกดำตรงหน้า“ผู้ชายก็ต้องมีขนสิจ๊ะ... บังเอิญของพี่ดกกว่าคนอื่น”น้องเมียค่อยๆ ใช้เรียวลิ้นแตะไต่ลงมาตามลำตัวของพันไตร จูบต่ำลงมาวนเลียสะดือจนแฉะชุ่มไปด้วยน้ำลาย ลากลิ้นผ่านป่าขนสีดำรกเรื้อ กระจายอยู่เต็มหน้าท้องและซอกขาของพี่เขย ก่อนจะคว้าดุ้นเนื้อซึ่งกำไม่รอบมายัดใส่ริมฝีปากอ้ากว้างของตัวเองเสียงดังอั๊กๆ เหมือนคนสำลักน้ำ“อ๊าห์... อูว”ดุ้นเนื้นอวบอุ่นถูกยัดเข้าสู่กลีบปากเรื่อละมุมของหญิงสาว หล่อนตวัดลิ้นเลียชิมรสเค็มคาวจากเมือกใสที่ไหลเล็ดออกมาจากส่วนปลายเลื่อมลื่น รูปทรงคล้ายดอกเห็ดสีแดงก่ำเบ่งบานจ๊วบ... จุ๊บ...หญิงสาวตวัดลิ้นไม่หยุด พอโดนดูดโดนเลียนานเข้าส่วนปลายจึงเปลี่
พันไตรค่อยๆ คลายมือที่ประสานกันแน่นแล้วกดตรึงเอาไว้กับที่นอน เพื่อที่จะเอื้อมลงมาจัดการกับดุ้นเนื้อของตัวเองที่กำลังเหยียดขยาย เครียดแข็งอยู่ตรงกึ่งกลางกาย“พี่อยากจะเข้าไปอยู่ในตัวเอ็งใจจะขาด”เขาโอบช้อนความยาวใหญ่ของตัวเองด้วยฝ่ามือ บีบเบาๆ เป็นเชิงอุ่นเครื่องพร้อมทิ่มทะลวง“ถ่างอีกนิด”เขาสั่งเมื่อเห็นว่าน้องเมียหนีบหน้าขาแน่นด้วยความลืมตัว“ไม่เจ็บหรอกน่ะ... พี่สัญญาว่าถ้าเอ็งเจ็บพี่จะหยุดทันที”เสียงปลุกปลอบของพี่เขยทำให้เข่าทั้งสองข้างของน้องเมียถูกดันให้ตั้งชันอ้าออกรับลำตัวหนาของเขาที่แนบประทับลงมาดุดัน “อ๊ะ... อ๊อยยย” ดาวฉายสะดุ้งเฮือก เมื่อส่วนปลายแดงก่ำฉ่ำวาวไปด้วยเมือกใส พยายามส่ายเสียดเบียดบดเข้ากับรอยแยกของกลีบเนื้อ ก่อนจะกดพรวดลงมาในความคับแคบของหล่อนอย่างแรง ราวกับว่าพันไตรหมายทะลวงให้จมมิดสุดข้อสุดโคนของดุ้นลำ... แต่กลับไม่สามารถเสียบใส่เข้าไปได้อย่างที่ใจปรารถนา“อ๊อย... ”คนใต้ร่างกระถดบั้นท้ายหนี เพราะว่าความใหญ่โต ของพี่เขยไม่สามารถเติมเต็มเข้ามาได้ในการสอดใส่ครั้งแรก... พันไตรใหญ่เกินไป “ไม่เอาแล้วพี่พัน... ”ดาวฉายทำท่าว่าจะกระถดบั้
พันไตรประหลาดใจ เขาหลุบตาลงมองคราบเลือดจางๆ ที่เปื้อนอยู่ตรงซอกขาของน้องเมีย หายสงสัยแล้วว่าทำไมของดาวฉายทั้งคับทั้งแน่นสุดๆ“จ้ะ... ตั้งแต่เกิดมาก็เพิ่งเคย... รู้แล้วพี่พันก็ทำเบาๆ สิ กระแทกเสียจนฉันรับไม่ไหว” “ได้ๆ... พี่จะหยุดสักเดี๋ยวก็ได้ รอให้เอ็งชินกับความใหญ่โตของพี่เสียก่อน” ด้วยความรู้สึกภาคภูมิใจว่าเขาคือชายคนแรกของหล่อน พันไตรปล่อยให้ท่อนเนื้อแช่นิ่งได้เพียงอึดใจสั้นๆ จากนั้นจึงค่อยๆ ขยับบั้นท้ายเนิบนาบ“อ๊อย... ”หญิงสาวตัวอ่อนตัวงอ เมื่อเขาหมุนควงแล้วจุ่มจ้วงความแข็งแกร่งลงมาในความนุ่มแน่นทีละนิด... ทีละน้อย กระทั่งเห็นว่าแรงกระตุกตอดของหล่อนเพิ่มมากขึ้นตามลำดับ ร่างกายขับเมือกลื่นออกมาอีกระลอก จึงเริ่มขยับแรงอีกครั้งอย่างได้ใจ บลั่กๆ ๆ ๆ ๆ... “ซี้ดดดดส์... ฮึ่ก อูยยยย” ดาวฉายร้องคราง พี่เขยที่อยู่ในท่านั่งยองๆ สองมือกดเข่าของหล่อนจนยกขึ้นไปชิดกับทรวงอกอวบใหญ่ ตั้งหน้าตั้งตาอัดโขลกดุ้นเนื้อยาวใหญ่เข้าใส่โคกเนื้อแบะอ้าของหล่อนจนลึกล้ำสุดข้อสุดโคน “อ๊าห์... ” ดาวฉายผงกศีรษะขึ้นมองความแข็งแกร่งที่จุ่มจ้วง
พันไตรเห็นเข้าจึงรีบคว้าดุ้นเนื้อแข็งแกร่งมาเสียบแทงเข้าใส่อย่างจังบลั่ก...ลิ่มเนื้อแข็งของพี่เขยเสียบสลักลงไปในรูเนื้อนุ่มแน่นของน้องเมียจนมิด “อ๊าๆ ๆ ๆ... อร๊ายยย” ร่างของดาวฉายถลำไปตามแรงกระแทก หากก็ขมิบรัดความแข็งแกร่งของพี่เขยที่เสียบทะลวงเข้ามาจนสุดข้อสุดโคนของแก่นกาย “อร๊ายยย... แน่นเหลือเกินพี่พัน” หล่อนเสียวซ่านจนหลังไหล่แอ่นระแน้ มือของพันไตรสอดล้วงเข้าใต้ลำตัวเพื่อมาบีบนม ขณะมืออีกข้างขยุ้มผมที่ขมวดเป็นมุ่นมวยเอาไว้ด้านหลังท้ายท้อยของหล่อน กระชากจนหลุดลุ่ย รั้งให้เชิดใบหน้าขึ้นมองเพดาน ในนาทีที่กลีบเนื้อระบมบานของหล่อนกำลังรูดรัดแรงอัดกระแทกบ้าคลั่ง เสียบเข้ามาจากทางด้านหลังดังบลั่กๆ ๆ ๆ...“ฮื่อๆ... ช้ำหมดแล้วพี่พัน”หล่อนร้องอุทาน แต่ใจจริงก็ไม่อยากให้เขาหยุด พี่เขยมือหนักจนก้นกอยของหล่อนช้ำระบม หนั่นสะโพกมีริ้วรอยปื้นแดงเพราะความรุนแรงของพี่เขยสุดเถื่อน “อร๊ายย... ไม่ไหวแล้ว” ดาวฉายวูบวาบ แม้หลับตาแต่ก็ยังเห็นดวงดาวนับร้อยนับพันกระพริบพราวอยู่ภายใต้เปลือกตาพริ้มสนิท สติกระเจิดกระเจิงจนไม่นึกถึงสิ่งอื่นใด... น
“ดีเหลือเกิน... โอ้ว... ลึกเหลือเกิน”น้องเมียพึมพำเสียงแผ่วพร่า พันไตรสนองให้ตามที่หล่อนเรียกร้องจนถึงที่สุดของความยาวที่จะเสียบกระแทกเข้ามาได้บลั่ก...เขากดเน้นบั้นท้าย แอ่นเสียบ... แอ่นเสียบ... เข้าใส่ถี่ยิบราวกับแท่งกระบอกไฮดรอลิกที่ถูกตั้งโปรแกรมเอาไว้ “กรี๊ดดด... อ่าห์ ฉันมีความสุขเหลือเกิน... พี่พันจ๋า”หล่อนพริ้มตารับความรู้สึกขณะน้ำรักสีขาวข้นของพี่เขยสาดทะลักเข้ามาในกายสาวจากตอนแรกที่เจ็บหน่วงและเสียวร้าวจวนเจียนจะขาดใจ ก็แปรเปลี่ยนเป็นความสุขซาบซ่าน แทรกซึมเข้าไปในทุกอณูเซลล์อันซับซ้อนของโพรงเนื้อสาวร่างกายของหญิงสาวสั่นเทิ้ม คล้ายจะหลอมเหลวด้วยความเร่าร้อนจากดุ้นเนื้อยาวใหญ่ของพี่เขยที่ป้อนเข้าใส่รูเนื้อของหล่อนอย่างถึงอกถึงใจจนยอมรับอย่างไม่อายว่ารู้สึกคลั่งไคล้ไหลหลงลีลาเร่าร้อนของพี่เขยผู้ดิบเถื่อนคนนี้ดาวฉายนึกว่าเกมสวาทเร่าร้อนจะหยุดลงพร้อมกับน้ำรักของเขาที่พร่างพรูออกมาจนหยาดหยดสุดท้าย ทว่าพันไตรแข็งแกร่งจนน่าอัศจรรย์ใจดุ้นเนื้ออวบใหญ่ของเขาอ่อนยวบลงไปเพียงอึดใจสั้นๆ จากนั้นก็ผงึกผงก กระทั่งผงาดกล้าขึ้นมาอีกครั้งจนได้ ดาวฉายรับรู้ได้ถึงความคับแน่นที่เห
ชั่วดีในใจ... ก็ทำได้เพียงส่งสายตาทอดมองมาอย่างห่วงใย กระทั่งดาวฉายเรียนจบแล้วตัดสินใจเข้ามาใช้ชีวิตอยู่ในกรุงเทพฯ“อุ๊ย... แน่นเหลือเกินพี่พัน... พี่เข้ามาลึกมาก”ดาวฉายตัวแอ่นตัวงอ“ของพี่ใหญ่ไปเกินไปจริงๆ เมื่อเทียบกับของเอ็ง... แต่ในที่สุดมันก็เข้ากันได้นี่นา... และก็เข้ากันได้ดีเสียด้วยสิ... ใช่ไหม?”เขาหัวเราะเบาๆ ด้วยความชอบใจ แกล้งสั่นส่ายแท่งเนื้อผงึกผงกอยู่ในโพรงสวาทคับแน่นจนดาวฉายต้องแอ่นสะโพกรับ“เซ็กส์จัดแบบ แล้วน้องชายพี่ก็ทั้งใหญ่ทั้งยาว... ชิ๊ สาวน้อยสาวใหญ่คงพากันหลงใหลพี่กันทั้งเมือง”หล่อนตัดพ้อ พันไตรยิ้มได้ใจกับน้ำเสียงที่บอกความหึงหวงในตัวเขาออกมาชัด “พี่ไม่สนใจใครทั้งนั้น... เอ็งเชื่อหรือเปล่าว่าตั้งแต่พี่สาวเอ็งตายจากไป... พี่ก็ยังไม่มีใคร วันๆ เอาแต่รอว่าเมื่อไรเอ็งจะคิดถึงพี่... จะกลับมาหาพี่เขยคนนี้” พันไตรกล่าวทั้งที่ยังไม่หยุดกระแทก “อ๊อย... เสียวสุดๆ เลยจ้ะพี่พัน ฮึก... ” ดาวฉายเสียวจนลมหายใจสั่นกระตุก จุกแน่นแต่รูเนื้อก็ตอดหนุบหนับ แอ่นบั้นท้ายเด้งสู้อย่างมิรู้เหน็ดเหนื่อย ขณะมือของพันไตรสอดเข้าใต้ลำตัวแล้วบีบขยำทรวงอกอวบใหญ่จนเนื้อ
พันไตรตอบ ดาวฉายกอดเขานิ่ง ร่างกายที่เบียดชิดยังคงแนบสนิทจนรับรู้ได้ถึงเสียงหัวใจที่เต้นแข่งกัน ขณะที่น้ำรักอุ่นๆ ของเขากำลังฉีดซ่านอยู่ภายในความซับซ้อนของสรีระสาวพี่เขยคนนี้ทำให้เลือดในกาย ของดาวฉายพลุ่งพล่าน ใบหน้างามแดงซ่านซับสีโลหิต แววตาอิ่มเอมซึมซับความสุขเอาไว้เต็มเปี่ยม “เอ็งจะกลับมาอยู่กับพี่มั้ย?” พันไตรถามอีกครั้ง เมื่อยังไม่ได้รับคำตอบที่พอใจ หลังจากประคองร่างของดาวฉายขึ้นมานอนกอดก่ายเคล้าคลอกันต่อบนเตียง “ขอฉันคิดดูก่อน” เสียงของดาวฉายบอกความลังเล “แสดงว่าเอ็งมีใครอยู่ที่กรุงเทพฯ ใช่ไหม?” พันไตรพอจะเดาได้ ดาวฉายเป็นผู้หญิงสวยมาก จึงไม่ใช่เรื่องแปลกถ้าจะมีผู้ชายมาสนใจดูแลหล่อน “ก็มีคนมาจีบเยอะ... แต่ยังไม่ถึงขั้นนเป็นแฟน” ดาวฉายตัดสินใจบอกตรงๆ คำว่า ‘เยอะ’ ทำให้พันไตรรู้สึกวิตก “พี่กะอยู่แล้วเชียว... อืม... ” พันไตรพยายามกลบเกลื่อนน้ำเสียงผิดหวังของตัวเอง เขานิ่งไปชั่วครู่ ความรู้สึกหึงหวงทำให้เผลอกัดกรามกรอดด้วยความลืมตัว ครั้นเมื่อฉุกคิดขึ้นได้ จึงพยายามระงับอารมณ์โกรธ ก่