คนได้คืบจะเอาศอก ดาวฉายทำหน้าหนักใจ หากก็เอื้อมหยิบสบู่จากชั้นวางข้างผนังห้องน้ำมากำแน่นไว้ในมือซึ่งสั่นน้อยๆ ค่อยๆ ลูบไล้พรายฟองไปทั่วหลังไหล่ตึงเต็มของพันไตร
เมื่อมีโอกาสได้เห็นรูปร่างของพันไตรเต็มตา อีกทั้งยังได้สัมผัสผิวเนื้อตึงเต็มไปด้วยริ้วลายกล้ามเนื้อ จึงได้รู้ว่างานหนักในไร่ทำให้พี่เขยคนนี้บึกบึนขึ้นมาก
เนื้อตัวของเขากำยำล่ำสันไปด้วยมัดกล้าม แม้ผิวพรรณจะไม่ขาวสะอ้านอย่างหนุ่มชาวกรุง หากผิวสีทองแดงคร้ามแดดก็ช่วยเสริมส่งให้เขายิ่งดูคมคร้าม แข็งแกร่งสมชายชาตรีในทุกระเบียดนิ้ว
“มือเอ็งนุ่มดีจัง... ถูแรงอีกนิดก็ได้”
ดาวฉายรู้สึกได้ว่าเนื้อตัวของพันไตรร้อนผ่าว มันร้อนมากจนความร้อนนั้นสามารถแผ่ลามข้ามก้อนสบู่ที่ถูอยู่ใต้อุ้งมือมาสู่กายของหล่อน
“ข้างหลังเรียบร้อยแล้ว เอ็งช่วยฟอกถูข้างหน้าให้พี่ทีเถอะ พี่ถูเองไม่ได้”
เสียงไหว้วานของพี่เขยช่างน่าสงสาร หล่อนจะปฏิเสธก็ดูใจดำเกินไป เพราะเขาก็เพิ่งบอกว่าข้อมือเจ็บ
“หะ... หันมาสิ”
เสียงดาวฉายอึกอัก หัวใจเต้นตุ๋มๆ ต่อมๆ พันไตรค่อยๆ หันมาเผชิญหน้ากับหล่อน
“โอ๊ย... ”
หัวใจของหญิงสาวกระตุกวูบ ก้อนสบู่เกือบหลุดร่วงจากมือ สิ่งที่เห็นทำให้มือไม้ของดาวฉายสั่นไปหมด เพราะว่าของเขาเหยียดขยายใหญ่โตพอๆ กับท่อนแขนของหล่อน
“ถูให้พี่สิจ๊ะดาว... ”
ดาวฉายขยี้สบู่อยู่นานจองฟองสีขาวฟูฟ่องเต็มฝ่ามือ แต่ก็ยังลังเล กล้าๆ กลัวๆ ที่จะถูสบู่ตรงส่วนนั้นของพี่เขย
“มันน่าเกลียดอ่ะพี่พัน... ”
หล่อนส่ายหน้า
“เอ็งจะมาถือสาอะไรกันตอนนี้... อย่าคิดมากน่ะ ไม่มีอะไรน่าเกลียดหรอก”
คำพูดของพี่เขยทำให้ดาวฉายขยี้ฟองสบู่แล้วลูบล้วงเข้าไประหว่างซอกขาซึ่งรกไปด้วยเส้นขนดกดำของเขา เฉียดไปเฉียดมากับแก่นกาย
พันไตรใจร้อนจึงคว้าข้อมือหล่อนมาสัมผัสกับดุ้นเนื้อของเขาเสียเอง
“อุ๊ย... ”
หญิงสาวตกใจจนสบู่หล่นจากมือ หล่อนไม่กล้ามอง หากก็พยายามลูบไล้ฟองสบู่กับดุ้นเอ็นอวบอุ่น ขนาดของเขายาวใหญ่จนหล่อนกำไม่รอบ
“น่ากลัวจังพี่พัน... ”
หล่อนจ้องมองด้วยสายตาหวาดๆ ดุ้นเนื้อไร้กระดูกท่อนนั้นปูดโปนไปด้วยเส้นเลือดที่กระจายเป็นสายโอบล้อมไปทั้งดุ้นลำ
ดาวฉายหัวใจเต้นไม่เป็นส่ำ ยิ่งลูบยิ่งคลำก็ยิ่งรู้สึกราวกับว่ากำลังกำมะระจีนสีเขียวดุ้นใหญ่ๆ ที่นิยมนำมายัดไส้แกงจืด
แต่ยิ่งคลำไปคลำมาก็รู้สึกราวกับว่ากำลังลูบไล้ฝักข้าวโพดขรุขระยังไงยังงั้น
“พอหรือยัง... ”
มือของดาวฉายสั่นไปหมดแล้ว
“ข้างล่างด้วยสิ... ต่ำลงอีก... อีกนิด”
“อ๊ะ... ”
พันไตรถ่างขาออกเล็กน้อย หญิงสาวเสียบก้อนสบู่เข้าที่ซอกขาของเขาพร้อมกับฝ่ามือค่อยๆ ถูสบู่ทั้งก้อนคลึงเคล้ากับถุงหนังย่นยานคล้ายมะกรูดสองลูก แขวนโตงเตงไว้ใต้โคนแท่งเนื้อร้อนผ่าว
ทำไมของพี่เขยคนนี้ช่างใหญ่ยาวสุดๆ ไม่รู้อะไรดลใจให้ดาวฉายเผลอเอื้อมท่อนแขนออกไปเทียบเคียง ตอนนั้นจึงได้รู้ว่าสัญลักษณ์แห่งความเป็นชายของเขายาวใหญ่พอๆ กับแขนของหล่อนเลยทีเดียว
“พอแล้วนะ... ”
ดาวฉายใจเต้นแรง ทำท่าขนลุกแล้วยัดสบู่ใส่มือพันไตร ก่อนจะรีบก้าวยาวๆ หนีออกมาด้วยใบหน้าแดงซ่าน ไม่นึกไม่ฝันว่าการได้สัมผัสลูบไล้ไอ้นั่นของเขาถึงกับทำให้ใจสั่น เกิดอาการร้อนๆ หนาวๆ ราวจะเป็นไข้
“ดาว... เดี๋ยวสิ... แล้วกัน”
พันไรเรียก แต่ดาวฉายไม่ยอมหันหลังกับมามองเขา ปล่อยให้พี่เขยมองตามร่างของหล่อนวิ่งลับไปที่ด้านหลังดงกล้วยด้วยแววตาสุดแสนเสียดาย
ในเวลาต่อมา
พันไตรอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยก็เดินเข้ามาในบ้าน ตอนนั้นดาวฉายกำลังอุ่นอาหารที่หล่อนซื้อเอามาฝาก
“กินข้าวถอะพี่... ตอนนี้ค่ำมากแล้ว”
หล่อนเลื่อนจานผัดซีอิ๊วมาตรงหน้าเขา บอกพลางรินน้ำเย็นใส่แก้วที่วางอยู่ตรงหน้าพี่เขย
“เอ็งยังจำได้ว่าพี่ชอบผัดซีอิ๊ว”
เขาขยับจานมาตรงหน้า คว้าช้อนคว้าซ่อมมาถือไว้ในมือ
“ทำไมจะไม่รู้ล่ะ... ก็เมื่อก่อนฉันเคยอยู่กับพี่นี่นา”
ตอนยังเป็นสาวรุ่นดาวฉายเคยมาอาศัยอยู่กับดวงเดือนและพันไตรที่บ้านหลังนี้
ตอนนั้นดาวฉายเองก็พอจะมองออกว่าพันไตรคิดอย่างไรกับหล่อน? แต่ที่เขาไม่สามารถแสดงความรู้สึกได้มากไปกว่าสายตาที่สบกันไปมา ก็เป็นเพราะว่าดวงเดือนพี่สาวของหล่อนยังมีชีวิตอยู่
“เดี๋ยวฉันคงต้องกลับ... รถตู้ในเมืองมีถึงสองทุ่มครึ่ง วานพี่ไปส่งฉันที่ในตลาด”
“อะไรนะ... เอ็งไม่เห็นหรือยังไง ว่าฝนตั้งเค้าทะมึนมาแต่หัวค่ำ ฟ้าแลบฟ้าร้องครืนๆ ขนาดนี้ออกไปอันตราย พรุ่งนี้เช้าค่อยกลับดีกว่า... เดี๋ยวพี่ขับรถกระบะออกไปส่งให้ถึงท่ารถ... หรือเอ็งจะให้พี่ขับรถไปส่งถึงกรุงเทพฯ เลยก็ได้”
พันไตรเอ่ยอาสาอย่างเต็มใจ
“อ้าว... ไหนว่ามือเจ็บ... ขับรถได้หรือ?”
น้องเมียเริ่มสงสัยในความเจ้าเล่ห์ของพี่เขย เมื่อครู่พันไตรยังทำสำออดสำออยว่ามือเจ็บแขนเจ็บ แต่ตอนนี้กลับนั่งตักข้าวกินปร๋อเหมือนไม่เป็นอะไร
“หายแล้ว... ดาวอาบน้ำให้ พี่เลยหายเร็ว”คนเจ้าเล่ห์ตอบพลางมองดูหญิงสาวเทกับข้าวในถุงพลาสติกใส่ลงในถ้วยตรงหน้าเขา เป็นกับข้าวที่ดาวฉายแวะซื้อเอามาฝากเพราะจดจำได้ว่าพี่เขยคนนี้ชอบกินผัดเผ็ดปลาดุกเป็นที่สุด“ของโปรดพี่พัน... กินเยะๆ นะ”หล่อนเลื่อนถ้วยมาตรงหน้าเขาพันไตรมองหน้าน้องเมียแล้วอมยิ้ม ไม่น่าเชื่อว่าหล่อนยังอุตส่าห์จดจำได้ไม่ลืม ว่าเขาโปรดปรานผัดเผ็ดปลาดุก“ตกลงเอ็งจะค้างสักคืนไหม”เขาถามพลางยกแก้วน้ำขึ้นดื่ม“งั้นก็ได้... พรุ่งนี้ค่อยกลับ”คนเป็นน้องเมียตอบโดยไม่มองหน้าเขา เพราะเห็นว่าฝนเริ่มกลั่นเม็ดลงมาแล้ว แลเห็นสายฟ้าแลบแปลบปลาบเป็นประกายอยู่ไกลๆ“พี่กินข้าวไปนะ”“อ้าว... แล้วเอ็งจะไปไหน”พันไตรทำหน้าประหลาดใจ“ฉันจะลงไปอาบน้ำ”บอกแล้วหญิงสาวก็เดินออกมาจากครัว พันไตรจ้องมองจนเรือนร่างของน้องเมียกำลังจะลับไปจากสายตาทว่าจู่ๆ เมื่อหญิงสาวเหลียวกลับมามอง เขาก็ทำท่าก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อไป ทั้งที่ภายในใจกำลังว้าวุ่นกระวนกระวาย แอบจินตนาการถึงภาพของหล่อนกำลังแก้ผ้าอาบน้ำในเวลาต่อมาที่ห้องน้ำข้างป่ากล้วยหลังบ้าน ร่างเปลือยเปล่าขาวผ่องของดาวฉายยืนตระหง่านอยู่ภายใต้แสงไฟดวงเทียน
“เอ็งเป็นไร... ”พันไตรสังเกตุเห็นท่าทางควบคุมตัวเองไม่ได้ของหญิงสาว หล่อนหันลีหันขวางไม่เป็นตัวของตัวเอง ท่าทางเงอะงะเก้ๆ กังๆ จนทำอะไรไม่ถูก ทำให้ชายหนุ่มเข้าใจว่าบางทีอาจจะเป็นเพราะเขาพลั้งเผลอพูดอะไรออกไปทำให้หล่อนอึดอัดใจหรือไม่ก็โกรธ“เอ็งเป็นอะไร... พี่ถามทำไมไม่ตอบ”เขาทำเสียงเข้ม “มัน... เอ่อ มันรู้สึกร้อนๆ หนาวๆ ยังไงไม่รู้”ดาวฉายรู้สึกอึดอัดที่จะอยู่ใกล้เขา พี่เขยคนนี้มีแรงดึงดูดอันประหลาดล้ำ เขาหล่อ เขาล่ำ แววตาฉ่ำวาวแฝงเร้นความเร่าร้อนซึ่งหล่อนสามารถรับรู้ได้ด้วยอารมณ์โหยหาของตัวเอง... ว่าพี่เขยคนนี้พยายามเก็บกดความรู้สึกบางอย่างที่มีต่อหล่อนเอาไว้เช่นกันเรื่องนี้ดาวฉายรู้สึกมานานแล้ว... ว่าพันไตรมักจะลอบมองหล่อนด้วยสายตาแปลกๆ ตั้งแต่ครั้งที่พี่สาวของหล่อนยังมีชีวิตอยู่ แต่สำนึกในความถูกต้องทำให้เขาพยายามปิดกั้นความรู้สึกของตัวเองเอาไว้ “โดนฝนแค่นี้เอ็งถึงกับร้อนๆ หนาวๆ จะเป็นไข้เชียวหรือ”เสียงของพันไตรบอกความห่วงใย หากดาวฉายเท่านั้นที่รู้ว่าอาการวูบวาบของหล่อนนั้นไม่เกี่ยวกับฝนเลยสักนิด “เป็นอะไรหรือเปล่า ‘ดาวฉาย’... ” เป็นครั้ง
“เสียวสิ... ถามได้”“พี่จะได้รู้ว่าเวลาดูดของคนอื่นนั้นเจ้าตัวเขารู้สึกยังไง”ดาวฉายพูดพลางแนบเน้นริมฝีปากขบเม้มแรงขึ้นจนกลายเป็นกัดเบาๆ ทำเอาคนใต้ร่างเปล่งเสียงครางต่ำอยู่ในลำคอ“เอ็งเก่งจัง... อู้ว... ซี้ดส์”พันไตรเสียวจัดจนต้องเกร็งลำตัว เม็ดหัวนมน้อยๆ ของเขาแข็งตั้งตอบสนอง กล้ามท้องบีบรัดขึ้นมาเป็นลูกลอนซิกแพคน่าลูบไล้“น่าเกลียดอ่ะ... ทำไมขนเยอะแบบนี้ล่ะพี่พัน” ดาวฉายถอนใบหน้าออกมา หยุดมองเส้นขนดกดำตรงหน้า“ผู้ชายก็ต้องมีขนสิจ๊ะ... บังเอิญของพี่ดกกว่าคนอื่น”น้องเมียค่อยๆ ใช้เรียวลิ้นแตะไต่ลงมาตามลำตัวของพันไตร จูบต่ำลงมาวนเลียสะดือจนแฉะชุ่มไปด้วยน้ำลาย ลากลิ้นผ่านป่าขนสีดำรกเรื้อ กระจายอยู่เต็มหน้าท้องและซอกขาของพี่เขย ก่อนจะคว้าดุ้นเนื้อซึ่งกำไม่รอบมายัดใส่ริมฝีปากอ้ากว้างของตัวเองเสียงดังอั๊กๆ เหมือนคนสำลักน้ำ“อ๊าห์... อูว”ดุ้นเนื้นอวบอุ่นถูกยัดเข้าสู่กลีบปากเรื่อละมุมของหญิงสาว หล่อนตวัดลิ้นเลียชิมรสเค็มคาวจากเมือกใสที่ไหลเล็ดออกมาจากส่วนปลายเลื่อมลื่น รูปทรงคล้ายดอกเห็ดสีแดงก่ำเบ่งบานจ๊วบ... จุ๊บ...หญิงสาวตวัดลิ้นไม่หยุด พอโดนดูดโดนเลียนานเข้าส่วนปลายจึงเปลี่
พันไตรค่อยๆ คลายมือที่ประสานกันแน่นแล้วกดตรึงเอาไว้กับที่นอน เพื่อที่จะเอื้อมลงมาจัดการกับดุ้นเนื้อของตัวเองที่กำลังเหยียดขยาย เครียดแข็งอยู่ตรงกึ่งกลางกาย“พี่อยากจะเข้าไปอยู่ในตัวเอ็งใจจะขาด”เขาโอบช้อนความยาวใหญ่ของตัวเองด้วยฝ่ามือ บีบเบาๆ เป็นเชิงอุ่นเครื่องพร้อมทิ่มทะลวง“ถ่างอีกนิด”เขาสั่งเมื่อเห็นว่าน้องเมียหนีบหน้าขาแน่นด้วยความลืมตัว“ไม่เจ็บหรอกน่ะ... พี่สัญญาว่าถ้าเอ็งเจ็บพี่จะหยุดทันที”เสียงปลุกปลอบของพี่เขยทำให้เข่าทั้งสองข้างของน้องเมียถูกดันให้ตั้งชันอ้าออกรับลำตัวหนาของเขาที่แนบประทับลงมาดุดัน “อ๊ะ... อ๊อยยย” ดาวฉายสะดุ้งเฮือก เมื่อส่วนปลายแดงก่ำฉ่ำวาวไปด้วยเมือกใส พยายามส่ายเสียดเบียดบดเข้ากับรอยแยกของกลีบเนื้อ ก่อนจะกดพรวดลงมาในความคับแคบของหล่อนอย่างแรง ราวกับว่าพันไตรหมายทะลวงให้จมมิดสุดข้อสุดโคนของดุ้นลำ... แต่กลับไม่สามารถเสียบใส่เข้าไปได้อย่างที่ใจปรารถนา“อ๊อย... ”คนใต้ร่างกระถดบั้นท้ายหนี เพราะว่าความใหญ่โต ของพี่เขยไม่สามารถเติมเต็มเข้ามาได้ในการสอดใส่ครั้งแรก... พันไตรใหญ่เกินไป “ไม่เอาแล้วพี่พัน... ”ดาวฉายทำท่าว่าจะกระถดบั้
พันไตรประหลาดใจ เขาหลุบตาลงมองคราบเลือดจางๆ ที่เปื้อนอยู่ตรงซอกขาของน้องเมีย หายสงสัยแล้วว่าทำไมของดาวฉายทั้งคับทั้งแน่นสุดๆ“จ้ะ... ตั้งแต่เกิดมาก็เพิ่งเคย... รู้แล้วพี่พันก็ทำเบาๆ สิ กระแทกเสียจนฉันรับไม่ไหว” “ได้ๆ... พี่จะหยุดสักเดี๋ยวก็ได้ รอให้เอ็งชินกับความใหญ่โตของพี่เสียก่อน” ด้วยความรู้สึกภาคภูมิใจว่าเขาคือชายคนแรกของหล่อน พันไตรปล่อยให้ท่อนเนื้อแช่นิ่งได้เพียงอึดใจสั้นๆ จากนั้นจึงค่อยๆ ขยับบั้นท้ายเนิบนาบ“อ๊อย... ”หญิงสาวตัวอ่อนตัวงอ เมื่อเขาหมุนควงแล้วจุ่มจ้วงความแข็งแกร่งลงมาในความนุ่มแน่นทีละนิด... ทีละน้อย กระทั่งเห็นว่าแรงกระตุกตอดของหล่อนเพิ่มมากขึ้นตามลำดับ ร่างกายขับเมือกลื่นออกมาอีกระลอก จึงเริ่มขยับแรงอีกครั้งอย่างได้ใจ บลั่กๆ ๆ ๆ ๆ... “ซี้ดดดดส์... ฮึ่ก อูยยยย” ดาวฉายร้องคราง พี่เขยที่อยู่ในท่านั่งยองๆ สองมือกดเข่าของหล่อนจนยกขึ้นไปชิดกับทรวงอกอวบใหญ่ ตั้งหน้าตั้งตาอัดโขลกดุ้นเนื้อยาวใหญ่เข้าใส่โคกเนื้อแบะอ้าของหล่อนจนลึกล้ำสุดข้อสุดโคน “อ๊าห์... ” ดาวฉายผงกศีรษะขึ้นมองความแข็งแกร่งที่จุ่มจ้วง
พันไตรเห็นเข้าจึงรีบคว้าดุ้นเนื้อแข็งแกร่งมาเสียบแทงเข้าใส่อย่างจังบลั่ก...ลิ่มเนื้อแข็งของพี่เขยเสียบสลักลงไปในรูเนื้อนุ่มแน่นของน้องเมียจนมิด “อ๊าๆ ๆ ๆ... อร๊ายยย” ร่างของดาวฉายถลำไปตามแรงกระแทก หากก็ขมิบรัดความแข็งแกร่งของพี่เขยที่เสียบทะลวงเข้ามาจนสุดข้อสุดโคนของแก่นกาย “อร๊ายยย... แน่นเหลือเกินพี่พัน” หล่อนเสียวซ่านจนหลังไหล่แอ่นระแน้ มือของพันไตรสอดล้วงเข้าใต้ลำตัวเพื่อมาบีบนม ขณะมืออีกข้างขยุ้มผมที่ขมวดเป็นมุ่นมวยเอาไว้ด้านหลังท้ายท้อยของหล่อน กระชากจนหลุดลุ่ย รั้งให้เชิดใบหน้าขึ้นมองเพดาน ในนาทีที่กลีบเนื้อระบมบานของหล่อนกำลังรูดรัดแรงอัดกระแทกบ้าคลั่ง เสียบเข้ามาจากทางด้านหลังดังบลั่กๆ ๆ ๆ...“ฮื่อๆ... ช้ำหมดแล้วพี่พัน”หล่อนร้องอุทาน แต่ใจจริงก็ไม่อยากให้เขาหยุด พี่เขยมือหนักจนก้นกอยของหล่อนช้ำระบม หนั่นสะโพกมีริ้วรอยปื้นแดงเพราะความรุนแรงของพี่เขยสุดเถื่อน “อร๊ายย... ไม่ไหวแล้ว” ดาวฉายวูบวาบ แม้หลับตาแต่ก็ยังเห็นดวงดาวนับร้อยนับพันกระพริบพราวอยู่ภายใต้เปลือกตาพริ้มสนิท สติกระเจิดกระเจิงจนไม่นึกถึงสิ่งอื่นใด... น
“ดีเหลือเกิน... โอ้ว... ลึกเหลือเกิน”น้องเมียพึมพำเสียงแผ่วพร่า พันไตรสนองให้ตามที่หล่อนเรียกร้องจนถึงที่สุดของความยาวที่จะเสียบกระแทกเข้ามาได้บลั่ก...เขากดเน้นบั้นท้าย แอ่นเสียบ... แอ่นเสียบ... เข้าใส่ถี่ยิบราวกับแท่งกระบอกไฮดรอลิกที่ถูกตั้งโปรแกรมเอาไว้ “กรี๊ดดด... อ่าห์ ฉันมีความสุขเหลือเกิน... พี่พันจ๋า”หล่อนพริ้มตารับความรู้สึกขณะน้ำรักสีขาวข้นของพี่เขยสาดทะลักเข้ามาในกายสาวจากตอนแรกที่เจ็บหน่วงและเสียวร้าวจวนเจียนจะขาดใจ ก็แปรเปลี่ยนเป็นความสุขซาบซ่าน แทรกซึมเข้าไปในทุกอณูเซลล์อันซับซ้อนของโพรงเนื้อสาวร่างกายของหญิงสาวสั่นเทิ้ม คล้ายจะหลอมเหลวด้วยความเร่าร้อนจากดุ้นเนื้อยาวใหญ่ของพี่เขยที่ป้อนเข้าใส่รูเนื้อของหล่อนอย่างถึงอกถึงใจจนยอมรับอย่างไม่อายว่ารู้สึกคลั่งไคล้ไหลหลงลีลาเร่าร้อนของพี่เขยผู้ดิบเถื่อนคนนี้ดาวฉายนึกว่าเกมสวาทเร่าร้อนจะหยุดลงพร้อมกับน้ำรักของเขาที่พร่างพรูออกมาจนหยาดหยดสุดท้าย ทว่าพันไตรแข็งแกร่งจนน่าอัศจรรย์ใจดุ้นเนื้ออวบใหญ่ของเขาอ่อนยวบลงไปเพียงอึดใจสั้นๆ จากนั้นก็ผงึกผงก กระทั่งผงาดกล้าขึ้นมาอีกครั้งจนได้ ดาวฉายรับรู้ได้ถึงความคับแน่นที่เห
ชั่วดีในใจ... ก็ทำได้เพียงส่งสายตาทอดมองมาอย่างห่วงใย กระทั่งดาวฉายเรียนจบแล้วตัดสินใจเข้ามาใช้ชีวิตอยู่ในกรุงเทพฯ“อุ๊ย... แน่นเหลือเกินพี่พัน... พี่เข้ามาลึกมาก”ดาวฉายตัวแอ่นตัวงอ“ของพี่ใหญ่ไปเกินไปจริงๆ เมื่อเทียบกับของเอ็ง... แต่ในที่สุดมันก็เข้ากันได้นี่นา... และก็เข้ากันได้ดีเสียด้วยสิ... ใช่ไหม?”เขาหัวเราะเบาๆ ด้วยความชอบใจ แกล้งสั่นส่ายแท่งเนื้อผงึกผงกอยู่ในโพรงสวาทคับแน่นจนดาวฉายต้องแอ่นสะโพกรับ“เซ็กส์จัดแบบ แล้วน้องชายพี่ก็ทั้งใหญ่ทั้งยาว... ชิ๊ สาวน้อยสาวใหญ่คงพากันหลงใหลพี่กันทั้งเมือง”หล่อนตัดพ้อ พันไตรยิ้มได้ใจกับน้ำเสียงที่บอกความหึงหวงในตัวเขาออกมาชัด “พี่ไม่สนใจใครทั้งนั้น... เอ็งเชื่อหรือเปล่าว่าตั้งแต่พี่สาวเอ็งตายจากไป... พี่ก็ยังไม่มีใคร วันๆ เอาแต่รอว่าเมื่อไรเอ็งจะคิดถึงพี่... จะกลับมาหาพี่เขยคนนี้” พันไตรกล่าวทั้งที่ยังไม่หยุดกระแทก “อ๊อย... เสียวสุดๆ เลยจ้ะพี่พัน ฮึก... ” ดาวฉายเสียวจนลมหายใจสั่นกระตุก จุกแน่นแต่รูเนื้อก็ตอดหนุบหนับ แอ่นบั้นท้ายเด้งสู้อย่างมิรู้เหน็ดเหนื่อย ขณะมือของพันไตรสอดเข้าใต้ลำตัวแล้วบีบขยำทรวงอกอวบใหญ่จนเนื้อ