All Chapters of คลั่งรัก❤️คุณหมอมาเฟีย NC18++: Chapter 11 - Chapter 20

“อย่าลืมส่งรายงานให้แก้มใสด้วยนะคะ” เมื่อเดินออกมาจากห้องของพี่หมอแก้มใสก็เดินไปใกล้ ๆ พี่พยาบาลสาวใบบัวก่อนที่จะแอบกระซิบที่ข้างหูและขยิบตาให้อย่างรู้กัน นี่ล่ะสายสืบของเธอที่มาแอบติดสินบนเอาใว้ให้จับตาดูพี่หมอของเธอไม่ว่าจะทำอะไร กับใคร ที่ไหน พี่ใบบัวต้องรายงานเธอทุกฝีก้าว ส่วนชีวิตส่วนตัวข้างนอกไม่ต้องจ้างใครตามดูหรอก แก้มใสคนนี้จะตามติดเป็นเงาของพี่หมอเองค่ะ อิอิ“พี่แก้มมาแล้ว รอนานไหม ปะกลับบ้านซีนกัน” เมื่อเดินมาถึงรถที่จอดไว้ก็เจอกับซีนที่นั่งรออยู่ข้างฟุตพาทก่อนที่แก้มใสจะชวนเพื่อนชายกลับบ้าน เจ้าของชื่อซีนเมื่อได้ยินแบบนั้นก็ทำหน้าเลิ่กลั่กทันทีเมื่อแก้มใสบอกว่าจะไปส่งที่บ้าน“พี่แก้มจะไปส่งซีนที่บ้านเหรอ” เสียงทุ้มถามแก้มใสที่เตรียมตัวเปิดประตูรถก่อนที่แก้มใสจะพยักหน้าตอบรับว่าเธอจะไปส่งเขาที่บ้าน“อะ เอ่อ ไม่เป็นไรปล่อยซีนลงแถวป้ายรถเมล์เองก็ได้ เดี๋ยวซีนกลับเอง” ซีนบอกแก้มใสด้วยความเกรงใจ เพิ่งรู้จักกัน แต่แก้มใสกลับช่วยเหลือเขาทุกอย่างเลย ตั้งแต่ช่วยเขาจากตีนพี่ไปป์ จ่ายค่ารักษาให้ แล้วยังจะไปส่งเขาที่บ้านอีกแค่นี้เขาก็เกรงใจจะแย่แล้ว“ได้ไง ซีนเป็นลูกน้องพี่แก้มแค่นี้

“อะ เอ่อ คือพี่หมอขอโทษครับที่ฉวยโอกาสกับแก้มใส” หน้าหล่อมองหน้าแก้มใสอย่างรู้สึกผิดที่เผลอไปจูบเธอเข้า อยู่ใกล้เด็กคนนี้ทีไรความอดทนของเขามักจะน้อยลงเสมออย่างหาสาเหตุไม่ได้“ไม่เป็นไรค่ะ จูบตอบถือว่าวินวินทั้งสองฝ่าย” ขยิบตาหนึ่งข้างให้วายุอย่างทะเล้น วายุอ้าปากค้างไปเลยเมื่อได้ยินที่แก้มใสบอกแบบนั้น แบบนี้ก็ได้เหรอวินวินทั้งคู่อะทั้ง ๆ ที่เขาจูบแลกลิ้นไปเสียขนาดนั้น“หรือถ้าอยากรับผิดชอบก็ยอมมาเป็นผู้ชายของแก้มใสเสียดี ๆ แล้วแก้มใสจะยกโทษให้”จากที่ก่อนหน้านี้บอกว่าวินวิน แต่เมื่อมีความคิดหนึ่งแวบเข้ามาในหัวแก้มใสก็กลับลำทันที ทำเอาวายุถึงกับเหวอรอบสอง เพราะตามอารมณ์สาวน้อยตรงหน้าไม่ทันจริง ๆ ตกลงจะวินวินหรือจะให้เป็นแฟนกันล่ะเนี่ย“ไม่วินวินแล้วเหรอครับ” จากหน้าที่เหวอ ๆ กลับกลายเป็นมาถามแก้มใสยิ้ม ๆ บ้าง เมื่อแก้มใสเห็นรอยยิ้มบาง ๆ ของพี่หมอมือบางก็คว้าหมับเข้าที่เอวของเขา หน้าสวยซบลงตรงหน้าอกแกร่งที่ตอนนี้หัวใจดวงน้อย ๆ กระหน่ำเต้นอย่างบ้าคลั่ง เพราะโดนสาวสวยจู่โจม“ขอของแถมแบบนี้ได้ไหมคะ” แก้มใสเงยหน้าขึ้นมาถามวายุอ้อน ๆ ก่อนที่วายุจะเงียบไปด้วยความคิดไม่ถึงว่าเธอจะรุกเขาอีกแล้ว

ร้านก๋วยเตี๋ยวสองหนุ่มสาวเดินจับมือกันมาที่ร้านก๋วยเตี๋ยวข้างโรงพยาบาลก่อนที่ป้าแก้วเจ้าของร้านจะหันมาเจอเด็กหญิงแก้มใสพอดี แก้มใสยิ้มกว้างให้คุณป้าด้วยความสนิทสนมและคุ้นเคยกันเป็นอย่างดี“หนูแก้มของป้า ไม่เจอกันนานโตเป็นสาวสวยเชียว” วางงานในมือลงก่อนที่จะเดินมาหาแก้มใสที่รีบโผกระโดดกอดป้าแก้วด้วยความคิดถึงเช่นกัน ก๋วยเตี๋ยวร้านนี้พ่อขาชอบพาเธอกับแม่ขาแล้วก็เก้าทัพมากินบ่อยมาก“ช่วงนี้เรียนหนักเลยไม่ค่อยได้แวะมาเลยค่ะ แก้มใสคิดถึงป้าแก้วจังเลย” เงยหน้าขึ้นมาจากอ้อมกอดก่อนที่จะอ้อนป้าแก้วเหมือนเดิม ทำเอาป้าแก้วอดยิ้มด้วยความเอ็นดูแก้มใสไม่ได้ตั้งแต่เด็กก็ชอบอ้อนเธอเสมอ โตขึ้นมาเป็นสาวสวยแล้วก็ยังชอบอ้อนไม่เปลี่ยนน่ารักจริง ๆ เลย“แล้ววันนี้พาใครมาทานด้วยเอ่ย” ป้าแก้วพยักเพยิดหน้าไปที่วายุที่ยืนยิ้มอยู่ข้างหลังแก้มใสก่อนที่แก้มใสจะผละกอดแล้วเดินไปจูงมือชายหนุ่มมาแนะนำให้ป้าแก้วได้รู้จัก“คุณหมอวายุค่ะป้าแก้วขา ว่าที่แฟนของแก้มใสเอง” ประโยคแนะนำตัวหมอวายุของแก้มใสทำเอาหมอกัส กับทิชาที่เดินมาถึงพากันชะงักค้างหันมามองหน้ากันด้วยความอึ้งและตกใจเพราะไม่คิดว่าแก้มใสลูกสาวของท่านประธานจะชอบหม

ภายในโรงหนังส่วนใหญ่ผู้ชมจะเป็นคู่รักที่จับจูงมือกันมาดูหนังรักโรแมนติก แต่เนื่องจากหนังเรื่องนี้เข้าโรงมาได้หลายวันแล้วจึงทำให้รอบนี้มีคนดูไม่ถึงยี่สิบคนซึ่งแก้มใสชอบบรรยากาศที่คนดูน้อย ๆ มากมันดูไม่วุ่นวายดีหนังรักฉายไปเรื่อย ๆ จนถึงฉากที่พระเอกจูบนางเอกแก้มใสถึงกับเผลอกำกระโปรงแน่นด้วยความเขิน พี่หมอไม่เขินหรืออย่างไรกัน เธอเขินจะแย่อยู่แล้ว เพราะพระเอกเล่นจูบนางเอกเสียดูดดื่มจนเธอถึงกับหลงเคลิ้มตามไปด้วย อยากโดนจูบแบบนี้บ้างจังเลย อิอิ“อะ ขอโทษค่ะ”เมื่อฟินกับหนังจนหยุดไม่อยู่มือก็เอื้อมไปหยิบพ็อปคอร์นมากินแก้เขิน แต่มือของแก้มใสกลับชนเข้ากับมือของวายุที่ยื่นมาหยิบพ็อปคอร์นเหมือนกันก่อนที่พี่หมอจะเป็นฝ่ายล้วงมือหยิบขนมแล้วยื่นมาป้อนน้องแทน หญิงสาวนิ่งงันไปทันทีที่พี่หมอยื่นขนมมาป้อนเธอ ละมุนแค่ไหนถามใจดู“ว้า ไม่กินเหรอ เสียใจจังพี่หมออุตส่าห์ป้อน”วายุพูดแก้เก้อเมื่อแก้มใสไม่ยอมอ้าปากรับขนมที่เขายื่นไปป้อน เมื่อได้ยินดังนั้นหญิงสาวก็รีบยื่นหน้ามาเพื่อที่จะกินขนมที่อยู่ในมือของพี่หมอ แต่เขากลับชักมือออกแล้วยื่นปากสีไวน์จุ๊บปากแก้มใสแทน สาวน้อยเบิกตาโตตกใจที่โดนพี่หมอจุ๊บกลางโรงห

โรงพยาบาล Nวายุเดินออกมาจากห้องน้ำในห้องทำงานด้วยสภาพที่แขนขาอ่อนปวกเปียกจบแทบหมดแรง วันนี้ตั้งแต่เช้าที่เขาวิ่งเข้าออกห้องน้ำเป็นว่าเล่น ทั้งคลื่นไส้ ทั้งอยากจะอาเจียน แถมปวดท้องจนแทบจะทนไม่ไหวแล้วก๊อก ก๊อก ก๊อกเสียงเคาะประตูห้องดังขึ้นสามครั้งก่อนที่พยาบาลใบบัวจะถือชาร์ตคนไข้เข้ามา แต่ก็ต้องชะงักเล็กน้อยเมื่อเห็นใบหน้าหล่อที่ซีดเซียวของคุณหมอวายุ“คุณหมอไม่สบายหรือเปล่าคะ” เดินเข้าไปใกล้ ๆ วายุก่อนที่จะถามด้วยความเป็นห่วงใบหน้าหล่อได้แต่เงยหน้าขึ้นมองพยาบาลสาว แต่ไม่มีคำพูดใด ๆ หลุดออกมาจากปาก เพราะเขาไม่มีแรงที่จะพูดต่างหากไม่ใช่ว่าเขาหยิ่งนะ“คุณหมอไหวหรือเปล่าคะ” ใบบัวถามวายุด้วยความเป็นห่วงก่อนที่วายุจะส่ายหน้าช้า ๆ เพราะตอนนี้เขาไม่ไหวแล้ว เท่านั้นแหละใบบัวรีบวิ่งออกจากห้องเพื่อไปเรียกบุรุษพยาบาลมาพาคุณหมอไปตรวจทันที เป็นหมอใช่ว่าจะแข็งแรงเจ็บไข้ได้ป่วยขึ้นมาก็ย่อมต้องการคนดูแลเช่นกันอีกด้านหนึ่งสาวสวยหน้าหวานปนเซ็กซี่ในชุดพยาบาลเดินถือเอกสารมาที่ห้องของหมอเพลิงกัลป์อย่างเซ็ง ๆ เธอไม่อยากจะมาเยือนห้องนี้สักเท่าไรหรอก เพราะเธอไม่ค่อยชอบเจ้าของห้องน่ะสิถึงจะหล่อราวกับเทพบุตร