Semua Bab A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO: Bab 181 - Bab 190

Habang nagaganap ito, tumulo rin ang luha ni Mrs. Ambrosio sa isang tabi, hawak ang kamay ng kanyang asawa. “Tignan mo sila,” sabi niya. “Ito ang matagal nating ipinagdarasal—ang pagbabalik ni Kean, hindi lamang sa alaala niya, kundi pati sa puso niya.”Samantala, tahimik na nakatayo si Mirasol sa gilid ng silid. Sa kabila ng saya ng lahat, ramdam niya ang kirot sa kanyang puso. Alam niyang sa muling pagbabalik ng pagmamahal ni Kean kay Maria, tuluyan na siyang mawawala sa larawan. Hindi man niya maitanggi ang sakit, alam niyang ito ang tamang nangyari.Lumapit si Dr. Velasco at tinapik ang balikat ni Kean. “Malaking bagay ang paggaling mo, hindi lang sa katawan kundi pati sa puso mo. Napakalaking hakbang nito, Kean. Mabuhay ka para sa pamilya mo.” “Salamat, Dok,” sagot ni Kean, tumingin kay Harry na nakangiti sa kanya. Kinuha niya ang bata mula kay Maria at mahigpit na niyakap ang kanyang anak. “Harry, patawarin si Daddy kung nawala ako sa buhay mo. Pero ngayon, nangangako ako na hin

Pagkauwi sa bahay, bumagsak si Mirasol sa sofa, at agad bumalong ang mga luha sa kanyang mga mata. Ang sakit na matagal niyang kinikimkim ay sumabog na parang alon na hindi niya kayang pigilan. Ang bawat hikbi niya ay parang sugat na paulit-ulit na binubuksan. Ramdam niya ang pagdurugo ng kanyang puso—isang pusong nagmahal ng lubos ngunit hindi kailanman nabigyan ng katumbas na pagmamahal."Anuman ang gawin ko," bulong niya sa sarili, "may amnesia man siya o wala, si Maria pa rin ang tinitibok ng puso niya. Ako... kailanman ay hindi magiging sapat."Pumikit si Mirasol at binalikan ang sandali nang nagmulat ng mga mata si Kean matapos ang matagal na pagkaputol ng kanyang alaala. Ang unang salitang binitiwan nito ay hindi ang pangalan niya kundi ang kay Maria. Nakita niya ang kislap sa mga mata ni Kean nang masilayan si Maria. Iba ang sigla nito, ang saya, ang damdaming hindi kailanman ipinakita sa kanya kahit kailan. Masakit iyon. Sobra.Naaalala niya rin ang mga sandaling magkasama si

Pinilit niyang ngumiti, ngunit hindi nito naitatago ang kirot sa kanyang mga mata. Lumapit siya sa kanila at huminga nang malalim bago magsalita."Maria," simula ni Mirasol, ang boses niya'y nanginginig, "Humihingi ako ng paumanhin. Lalo na sa iyo... Alam kong nasaktan kita, at hindi ko kayang mabuhay na hindi humingi ng tawad."Tumango si Maria, ang mga mata ay puno ng pagkakaintindi at kaunting kalungkutan. Hindi ito nagsalita, ngunit ang mga mata ni Mirasol ay nagsasabi ng lahat ng kailangan niyang maramdaman.Lumapit si Donya Loida kay Mirasol at inilagay ang kamay sa balikat ng dalaga. "Walang dahilan upang mag-sorry, Mirasol. Ang buhay ay may mga pag-pili, at minsan, kailangan nating magpasya para sa ating sarili. Pinili mo ang tamang hakbang." "Salamat, La," sagot ni Mirasol habang pinipigilan ang mga luha. "Salamat sa lahat ng tulong at pagmamahal na ibinigay ninyo sa akin."Ang mga salita ni Mirasol ay puno ng taos-pusong pasasalamat, ngunit sa kabila ng kanyang pagpapakita

Habang naglalakad sila patungo sa pintuan ng kwarto dahil wala masyadong signal sa loob, ngumiti si Maria at tinawagan ang kapatid sa telepono. "Eric, nandiyan ka ba? Pumunta ka na rito sa hospital at ipakilala kita kay Kean. Kailangan niyang malaman na wala siyang karibal sa puso ko," sabi ni Maria, ang tinig ay puno ng pagmamahal at kasiyahan.Ang sagot mula sa kabilang linya ay mabilis at masigla. “Oo, Ate! Nandiyan na ako. Andito na ako sa hospital at aakyat na. Magkita tayo diyan.”Habang hinihintay ang pagdating ni Eric, si Kean ay patuloy na nag-iisip. Minsan, ang pagmamahal ay hindi agad-agad nakikita, pero si Maria… siya ang lahat para sa akin. Ang hirap man tanggapin, kailangan kong magtiwala.Ilang sandali pa, dumating na si Eric. May dalang ngiti sa labi at kasabay nito ang kagalakan na halata sa kanyang mga mata. Hindi alintana ang lahat ng mga hirap na naranasan ni Maria at Kean. Ang bawat hakbang ng buhay nila ay nagiging mas magaan nang magsama-sama ang mga piraso ng

Kinabukasan, nagising si Kean nang may isang malinaw na layunin sa isip—ang ituloy ang kanyang plano para kay Maria. Hindi na siya makapagpigil. Ang kasal na matagal na nilang pinangarap, ngunit hindi natuloy, ay magaganap na rin. Puno ng determinasyon, nagpunta siya sa isang wedding couture shop upang magpagawa ng bagong gown para kay Maria.Habang tinitingnan ang dating wedding gown ni Maria, nagulat si Kean na pareho pa rin ang sukat nito sa katawan ni Maria. Napansin niya ang bawat detalye—ang disenyo, ang tela, at ang mga alaalang nakatago sa bawat tahi. Ang mga sandaling iyon ay nagpabalik sa kanya sa araw ng kanilang unang kasal—isang kasal na puno ng pagmamahal, ngunit naputol dahil sa mga pagsubok."Si Maria, hindi mo na kayang ipagpaliban pa," bulong ni Kean sa sarili. Agad siyang pumunta sa wedding planner at ipinakita ang mga detalye ng plano. Lahat ay handa na. Tanging ang singsing na lang ang hinihintay. Kaya't nakipagkuntabahan siya kay Eric, kapatid ni Maria, upang ala