All Chapters of A NIGHT TO REMEMBER WITH THE CEO: Chapter 161 - Chapter 170

Samantala, habang nasa sasakyan sina Maria at Eric pauwi, tahimik ang kapaligiran. Si Maria ay nakatingin sa labas ng bintana, ang mga mata’y puno ng emosyon—galit, lungkot, at pagkalito. Napansin ni Eric ang bigat ng nararamdaman ng kanyang kapatid. Sa kanyang puso, nais niyang bawasan ang pasanin nito.“Ate,” basag ni Eric sa katahimikan, ang boses niya ay banayad ngunit puno ng malasakit. “Alam kong mabigat ang lahat ng ito. Pero gusto kong malaman mo na hindi ka nag-iisa. Andito ako. Andito kami ng pamilya para sa’yo.”Lumingon si Maria sa kapatid, ang mga mata’y may bakas ng luha, ngunit may kaunting kaginhawaan sa narinig. “Eric, hindi ko alam kung paano ko ito kakayanin. Ang dami kong iniisip… si Harry, ang future namin. Tapos ito pa si Kean, biglang gusto niyang bumalik. Paano ko haharapin ang lahat ng ito?”Hinawakan ni Eric ang kamay ng kanyang ate at mahigpit na pinisil ito. “Ate, malakas ka. Sa lahat ng pinagdaanan mo, nakita ko kung paano ka lumaban para kay Harry. Hindi

Tumaas ang tensiyon sa pagitan nina Kean at Mirasol. Kitang-kita sa mukha ni Mirasol ang selos at galit habang nananatiling tahimik si Kean, ang kanyang mga mata ay hindi maalis kay Maria. Ang selos ni Mirasol ay tila isang apoy na lumalagablab, lalo na nang makita niyang napapalibutan si Maria ng mga lalaking investors na tila aliw na aliw sa kanyang kagandahan."Kean, ano ba?" galit na sabi ni Mirasol, sabay hawak sa braso ni Kean para pilitin siyang tumingin sa kanya. "Andito ako, pero si Maria ang tinititigan mo? Bakit? Ano bang meron siya na wala ako?!"Hindi pa rin sumagot si Kean. Ang kanyang katahimikan ay tila mabigat na kumpirmasyon sa bawat salitang binibitawan ni Mirasol. Nakikita sa mga mata nito ang kirot at galit na unti-unting bumabalot sa kanyang puso."Sabihin mo nga, Kean!" sigaw ni Mirasol, halos hindi na niya alintana ang mga taong nasa paligid nila. "Akala ko ako ang mahal mo! Akala ko kaya mo akong pinili noon sa Singapore ay dahil ako ang gusto mo! Pero bakit,

Lahat ng nararamdaman niyang guilt at kalituhan ay parang mga pamatay na dagok. Pinipilit niyang magpaliwanag, pero ang sakit sa kanyang dibdib ay hindi kayang ipaliwanag ng mga salita. Nagmadali si Kean, nakasunod kay Mirasol, pero hindi niya alam kung paano iwasan ang paglalabas ng galit at kalituhan na bumabalot sa kanyang isipan. Habang nagmamaneho, nakatingin siya kay Mirasol, ang tingin na puno ng galit at sakit. Hindi siya nagtatangkang mag-ayos ng lahat sa tamang oras. Nandiyan siya, at hindi niya kayang pigilan ang nararamdamang problema sa pagitan nilang dalawa. "Kean! Gusto ko nang umalis! Wala na akong magagawa sa mga nararamdaman mo! Ang sakit!" Mirasol ay patuloy na umiiyak, ang mga kamay niyang humawak sa armrest ng sasakyan, at ang bawat pag-iyak ay parang isang sigaw ng pangarap na napagod na sa pakikisalamuha sa sakit ng relasyon nila. Si Kean, na puno ng emosyon at galit, ay patuloy na nagmaneho.Hindi niya na kayang magpigil pa, at ang mga salitang hindi niya masab

Habang ang mga doktor ay naghahanda, si Mirasol ay maghihintay, maghihintay na sana ang lahat ay maging maayos, at sana'y mabigyan pa siya ng pagkakataon na ipaglaban si Kean.Habang ang oras ay tila humihila at bawat minuto ay parang taon, hindi pa rin makapaniwala si Mirasol sa nangyari. Nakatingin siya kay Kean, ang kanyang kalagayan, at ang sakit na dulot ng pagkakaroon ng walang malay na kalagayan nito. Inisip niyang hindi niya kayang mawalan si Kean, ngunit alam niyang hindi na siya pwedeng maghintay nang mag-isa.Kailangan niyang ipaalam ang nangyari kay Donya Loida, ang lola ni Kean. Siya ang pinakamalapit na pamilya ni Kean at malaki ang respeto ni Mirasol sa kanya. Dali-dali niyang inilabas ang cellphone mula sa kanyang bag at ipinagpatuloy ang tawag. Ang kanyang mga kamay ay nanginginig, puno ng kaba at takot sa bawat segundo.Pinindot niya ang pangalan ni Donya Loida sa kanyang contact list, at mabilis na nag-ring ang cellphone. Mabilis itong sumagot."Hello? Mirasol? What

Samantala, palapit si Mirasol kay Doña Loida, may bitbit siyang tubig at ibang maiinom habang naghihintay sila sa Recovery Room. Nagtatanong siya kay Doña Loida, “La, anong balita? Ano na ang nangyayari kay Kean?”“Mirasol, parating na si Maria. Alam niya ang nangyari kay Kean,” sabi ni Doña Loida na parang nag-aalala.Agad na nagalit si Mirasol. “La, bakit mo naman sinabi sa kanya? Matagal na silang hiwalay! Ako ang asawa na ngayon ni Kean!”“Mirasol, kahit papaano, naging dating asawa ni Kean si Maria at ina siya ng anak ni Kean na si Harry. Huwag mo ipagkait kay Maria ito,” sagot ni Doña Loida, na may pag-aalala sa kanyang mukha habang tinitingnan ang kanyang apong si Kean na hindi pa nagigising mula sa operasyon.“Pero La, hindi ko maintindihan kung bakit kailangan pa niyang dumating. Parang hindi na siya bahagi ng buhay namin,” sagot ni Mirasol, ang boses niya ay puno ng sama ng loob.“Alam kong mahirap, Mirasol. Pero isipin mo na lang na kailangan ni Kean ng lahat ng suporta sa