Lahat ng Kabanata ng Revenge Of The Hieress Ex-Wife : Kabanata 61 - Kabanata 70

Nahihintakutan na tumayo si Sandy at hindi niya alam ang gagawin sa pagkakataranta. “Hoy Dimitri! Gago ka ba? Bumalik ka nga rito!” sigaw niya ngunit dahil madlim ay hindi na talaga niya ito makita sa tubig kahit ang kamay mga nito. “Diyos ko naman!” kabadong sambit niya, “lakas ng sapak mong gag* ka! Bumalik ka na, bumalik ka na, please!” Ang lakas ng kalabog ng dibdib ni Sandy sa mga sandaling iyon. Tumayo na siya ‘t nagsasalita nang mag-isa habang ang mga paa ay nagpa-padiyak. Sa isip niya ay pinagti-tripan lamang siya nito, pero iyong lintik niyang puso ay takot na takot sa kung anong nangyayari kay Dimitri. Nang lumipas na ang 15 minutes at hindi pa rin umaahon si Dimitri ay kahit giniginaw dahil sa lakas ng hangin na napilitan na siyang lumusong na rin sa tubig at sinundan ang dereksiyon na pinuntahan nito kanina. Napadali siya ‘t lumangoy pagitna. “Dimitri…” sigaw siya, “Dimitri nasaan ka na? Hindi ako natutuwa! Lumabas ka na!” sambit niya at inilibot ang kanyang pan

Kapuwa humihingal ang dalawa nang bumitaw mula sa mariin at mapusok na pag-angkin ni Dimitri sa malambot at malamang labi ni Sandy Hindi iyon ang pagkakataon na ipinadama nila ang masidhing damdamin para sa isa't isa ngunit ang sandaling iyon ay puno ng kakaibang sensasyon at pagnanais ng pag-uugnay. Wala silang sinayang na sandali. Ang bawat kilos ay may lakip ng pagmamadali. Idagdag pa ang dulot na epekto ng pagkasabik nilang dalawa ang lalong gumagatong sa pagliliyab ng kanilang katawan. "Ahhh.. " Dama ni Sandy ang bigat ni Dimitri sa ibabaw niya. Wala siyang pakialam kung halos pahiklas nitong ginawa na alisin ang lahat ng kaniyang saplot pati na ang kahuli-hulihang tabing sa kaniyang pagkababae. Iisa ang kumikiliti sa kaniyang pakiramdam - iyon ay ang mga haplos ni Dimitri na tila ba kinakabisad niya ang lahat ng kurba ng kaniyang katawan. Mga haplos na humantong sa lambak na nagkukubli ng isang lagusang dinadaluyan ng nectar na unti-unting bumabasa sa mas’werteng mga daliri n

"Hey, are you okay?" tanong agad ni Calvin na tila inihanda ang sarili na alalayan siya nang makita nitong tila matutumba siya nang tumayo mula sa pagkakaupo niya. Nang nang tingnan niya ito ay ang malapad na pagkakangiti nito sa kanya. "Uy, Sands! Buti naman dumating kayo ni Corrine," masayang yumakap naman si Nadine sa kanya kaya hindi na niya nasagot pa si Calvin sa tanong nito kung okay lamang siya. "Siyempre naman darating kami, alangan naman na palampasin namin ito, eh, ngayon na lang ulit tayo magkakasama-sama, after 1 year," excited ang tinig na tugon ni Corrine sa sinabi ni Nadine. Ang balak ni Sandy na pumunta muna sa ladies room ay hindi nagkaroon ng katuparan dahil sa naging kumustahan nila. "Kung hindi kay Calvin, wala sanang ganito kaya pasalamat tayo at tungkulin niya na mag-organisa ng ganito," ani naman ni Anya. "Si Margaux ang naging abala sa lahat, siya ang dapat nating pasalamatan," tugon naman ni Calvin na sumulyap pa sa binanggit na dalaga. Isang mabining

Napatigil sa paghakbang si Sandy nang makalabas na siya sa silid kung saan niya iniwan si Dimitri. Napabuga siya ng hangin nang tumambad sa kaniyang paningin ang dalawang pasilyo. Hindi siya sanay sa bahay ng lalaki sapagka’t noong naging sila ay hindi man lamang siya dinala nito roon. Ngayon nga ang unang pagkakataon na narating niya ang ancestral house ng mga Vinocencio. Nang maramdaman niyang bumukas ang pinto ng silid na pinanggalingan ay nagmamadali siyang agad, nagpasya na ihakbang ang mga paa at batid niyang si Dimitri ang lumabas roon sapagkat wala namang ibang tao. Ayaw niyang maabutan pa siya nito kaya tinahak niya ang pasilyo sa gawing kaliwa kahit wala siyang ideya kung saan ito patungo. Ni hindi na man lamang niya tinangkang lumingon sa mga yabag na ramdam niyang kasunod niya. Sa bandang dulo ng pasilyo ay nakakita siya ng hagdan. Buong pagmamadali na bumaba siya roon. Nasa kalagitnaan na siya ng hagdan nang tumambad sa kaniyang paningin ang dining room kung saan naroon

Kanina pa palakad-lakad sa loob ng silid ni Corrine si Sandy. Paroon at parito siya kaya naman nakuha na niya ang atensiyon ng kaibigan na kasalukuyang nagche-check ng mga emails nito. “Hoy! Ano na? Tila ka pusang hindi mapaanak diyan,” ani nito at nakataas ang isang kilay na tanong ni Corrine sa Kaibigan. Hapon na noon at kanina pa sila nakabalik dito sa Manila mula Laguna. Huminto si Sandy sa pagpapabalik-balik at hinarap ang kaibigan at napabumuntong-hininga pa siya bago ito sinagot. Humakbang siya palapit kay Corrine at naupo sa gilid ng kama sa tabi nito. “Sampalin mo ako, Corrine” mariin at seryosong utos niya sa kaibigan “Ano?” Tila hindi ito makapaniwala sa gusto niyang mangyari. “Basta, sampalin mo ako.” Kinuha pa ni Sandy ang palad ng kaibigan at idinikit sa kanang pisngi niya. Agad naman iyong binawi ng dalaga. “Ano ba ang nangyayari sa iyo?” “Corrine,” iyon lang ang tanging kayang sambitin ni Sandy. Hindi niya alam kung paano ikukuwento sa kaibigan ang lahat