My Mysterious Wife의 모든 챕터: 챕터 301 - 챕터 310

3013RD POV “Subukan mong lumapit!” Sigaw, niya habang tinaas ang dalawa niyang kamao. Napakunot lalo ang noo ni Noah, habang nakatingin ito kay Dell. “Ang kapal ng mukha mo! Para gawin sa akin ‘to!!” Galit na sigaw nito sa kanya, habang dali-dali na kinuha ang kanyang baril. Namilog naman ang mga mata ni Dell, na napatingin sa hawak ni Noah, kaya dali-dali siyang lumabas. Hindi niya maiwasan na napasigaw ng marinig ang putok ng baril. Napakuyo naman siya, nang mapansin na malapit lang sa kanya ang bawat putok ng baril. “Beth!!” Malakas na sigaw ni Dell, habang takot na takot ito. “Noah!!” Narinig niyang sigaw ng isang babae, kaya napahinto siya. Habang hindi na niya narinig ang mga putok. “Anong ginagawa mo?” Narinig niyang galit na wika nito. “Ayos ka lang?” Mahina na tanong ni Beth, sa kanya. Nang maka-lapit ito. Tumango siya rito, habang nanginginig pa rin siya. “Bakit mo siya pinagbabaril?” Muling wika ng ina ni Noah, kaya napatingin siya rito. Sakto naman na tumingin it

3033RD POV “May problema ba Ma’am Dell?” Tanong sa kanya ni Beth, habang nakatingin ito sa kanya, na pabalik-balik sa paglalakad. “Alam mo Beth, may nakita kasi akong isang kwarto sa taas.” “Kwarto po?” Taka na wika nito, habang tumango si Dell, sa kanya. “Bakit po Ma’am Dell, anong meron sa silid na ‘yon?” Wikang muli ni Beth, kaya umupo si Dell, sa kama nito. “Gusto ko kasing malaman kung anong meron sa silid na ‘yon, at kung bakit ayaw nila na may pumasok dito.” “Gusto niyo bang pasukin ko ang silid na ‘yon?” “Hindi, gusto kung tayong dalawa ang papasok.” “Pero baka delikado, kung sasama ka. Mas mabuti siguro Ma’am Dell, kung ako na muna ang papasok sa silid na ‘yon.” Wika ni Beth. “Hindi pwede ‘yon, mas mabuti kung magkasama tayo.” “Pero mas mabuti, kung ako muna Ma’am Dell.” Napangiti si Dell, habang tinapik niya ang braso, ni Beth. “Sasamahan kita.” Wika niya at tumayo. “Pwede ba akong magtanong sa ‘yo Ma’am Dell?” Wika nito, kaya napatingin siya rito. “Ano ‘yon?”

3053RD POV Nakatitig lang ito kay Dell, habang may ngiti sa labi niya. “Miss Dell.” Wika ng isang ginang, matapos itong makalapit sa kanila. “Tama na ‘yan.” Muling wika nito, habang bumitaw ang binata, sa pagyakap kay Dell. “Kumusta na siya?” Tanong ni Dell, sa ginang. “Maayos lang siya, pero hanggang ngayon, ay hindi pa rin siya nakakapag-salita.” Sagot nito, habang kita niya sa mukha ng binata ang lungkot. “Hayaan mo, baka malapit kanang gumaling.” Ngiting wika niya, habang hinaplos ang buhok nito. “Mukhang masayang-masaya na siya ngayon, dahil nakita kana niya.” Wika nito kay Dell, habang napatingin ito sa binata.“Wala pa rin ba kayong balita, tungkol sa pamilya niya?” Tanong niya sa ginang. “Wala pa rin Miss Dell, mukhang wala talaga siyang pamilya, dahil kung meron. Sana hinanap na siya.” Sagot nito sa kanya, kaya napatingin siya sa binata, na muli na naman na yumakap sa kanya. “’Wag kang malungkot, dahil kung wala talagang maghahanap sa ‘yo, at wala kang pamilya. Nand

307 3RD POV “Ito! Bakit mo ‘to kinuha?!” Galit na sigaw nito sa kanya. Agad naman na tinulak ni Dylan, si Noah. Nang makita ang ginawa nito sa anak niya. “’Wag na ‘wag mong sigawan ang Anak ko, sa harapan ko!” Galit na sigaw nito, kaya mabilis na tinutok ng mga tauhan nito ang mga hawak nitong baril. Ganun din ang mga tauhan ni Dylan, kaya malakas na napasigaw si Aira. “Ibaba niyo ‘yan!” Galit nitong sigaw. Suminyas naman si Noah, sa kanyang mga tauhan para ibaba nila ang kanilang mga baril. “Hindi ko kinuha ‘yan! May nagbigay lang sa akin niyan.” “Sinungaling! Alam mo bang ikaw ang pinaka-sinungaling na nakilala ko! Kaya dapat kang makulong!” “Tama na!” Muling sigaw ni Aira. “Mr. Park, siguro naman ay pwede nating pag-usapan ‘to, at pwede bang ‘wag niyong pairalin ang init ng inyong ulo! Lalo kana Dylan!” Wika niya sa kanyang asawa. “Lumabas muna kayo.” Wika ni Aira, kaya gulat na napatingin sa kanya si Dylan. “Bakit kailangan kung umalis?” Inis na tanong nito sa kanya. “D

3093RD POV “Nagulat ba kita?” Ngiting wika ni Dell, kay Noah. Naisipan niya kasi itong puntahan sa opisina nito. “Sa’n ka galing? Bakit ngayon ka lang?” Muling tanong niya rito, habang napakunot ang noo nito. “Ano bang pakialam mo? At isa pa, anong ginagawa mo rito?” “Pinuntahan ka, hindi kana kasi bumalik sa amin.” Sagot niya habang umupo sa sofa. “Busy ako, kaya ‘wag mo akong guluhin.” Madiin na wika nito, habang tinitigan ito ni Dell, na umupo sa kanyang swivel chair. Mabilis na tumayo si Dell, at lumapit ito kay Noah.Umupo siya sa harapan nito at tinititigan itong muli. “’Wag mo akong tingnan ng ganyan.” Inis na wika nito sa kanya. “Bakit? Naiilang kaba? Takot kabang malaman ko ang totoo?” Wika ni Dell, kaya nag-angat ito ng mukha, at lalong kumunot ang kanyang noo. “Malaman? Ano naman ang malalaman mo?” Tanong niya, habang madilim na tinitigan ni Dell, ang kanyang mga mata. ‘Teka lang? Bakit bigla nalang nag-iba ang kulay ng kanyang mga mata?’ “Hindi kana yata naka-p