Semua Bab The CEO’s Regret: Chasing My Gorgeous Ex-Wife: Bab 141 - Bab 150

Patuloy na tumutugtog ang video, ipinapakita ang masiglang kilos ni Casey Andrada—isang matinding kabaligtaran ng madilim at seryosong ekspresyon ni Dylan Almendras.May pilyong ngiti sa labi ni Diego habang binasag ang katahimikan. “Bro, aminin mo—may gusto ka kay Casey, ’di ba?”Napakurap si Dylan, bahagyang nagulat sa biglaang tanong. Siya? May gusto kay Casey? Napaka-absurdo ng ideya.Sa sumunod na segundo, napailing siya at mapanlibak na tumawa. “Anong sinasabi mo? Paano ko siya magugustuhan? Masyado siyang pabigla-bigla, hindi iniisip ang pangalan ng pamilya Almendras, at palagi akong kinakalaban. Wala akong kahit anong damdamin para sa kanya.”Itinaas ni Diego ang isang kilay, halatang hindi kumbinsido. Hindi na niya kailangang magsalita pa—ang tingin pa lang niya ay parang nagsasabing: “Sige, magpanggap ka pa. Alam kong may gusto ka sa kanya.”Naiinis na lang tumahimik si Dylan, pinipilit huwag patulan ang usapan.Napangiti si Diego at muling lumapit. “Ano naman si Suzanne sa’

Habang naguusap ang mga bisita, nagsimula nang kumalat ang mga bulung-bulungan ukol kay Casey Andrada. May mga pumuna sa kanya, ngunit ang mga tao sa loob ng kanilang bilog ay alam na may mga hindi nakikitang aspeto ng kanyang buhay.“Oo nga, maganda nga siya, pero sapat ba ’yan para magtagal ang relasyon? Hindi porket maganda ay magiging maganda ang samahan nila. Hindi mo talaga makikilala ang isang tao base lang sa itsura,” sabi ng isang bisita habang kinakalabit ang ulo, parang alam na ang sinasabi.Kitang-kita ang pagpapakita ng kayabangan ng karamihan, dahil ang nakikita lang nila ay ang panlabas.“Sayang, kung lalaki lang ako, panigurado siya ang habulin ko. Ang ganda niya!” sabi ng isa pa, na may bakas ng paghanga sa boses.“Pero baka masira lang siya sa ganda niyang ‘yan. Tingnan mo ang mga babae katulad niya, laging may kasunod na gulo. Kung tutuusin, ang mga kilalang beauty sa history, ganyan ang nangyari sa kanila,” sabi ng isa pang boses.Habang nagpapatuloy ang diskusyon,

Lihim na napangisi si Casey sa sinabi ni Regina. Sa likod ng magiliw nitong pananalita ay may halatang pahiwatig. Ang ideya ng “pamilya” na ipinakita nito ay malayo sa katotohanan. Isang malinaw na paalala kung gaano na siya nalayo sa kanila—na ang dating tinatawag niyang tahanan ay hindi na ganoon kahalaga sa kanya.Alam niyang may dahilan ang tiyahin niya para sabihin iyon. Isa iyong patibong. Gusto nitong palabasing siya ang lumalayo sa pamilya, na siya ang lumilikha ng distansya. Sa harap ng maraming tao, lalo na’t sariwa pa ang interview kahapon, tiyak na gagamitin nila ito upang baligtarin ang kwento sa kanilang pabor.Gayunpaman, hindi nagpatinag si Casey. Kalma siyang tumango, pinanatili ang isang magalang na ngiti sa kanyang mukha. “Totoo ‘yan, Tita. Hindi pa tayo nagkakaroon ng mahabang oras para makapag-usap. Nasabi ko nga ito kay Suzanne noon, pero mukhang naging abala siya kaya hindi kami nakapag-usap nang maayos.” Pagkatapos, direkta niyang tiningnan ang pinsan niya na m

Huminga nang malalim si Suzanne at ngumiti, pilit ipinapakita ang inosenteng ekspresyon. “Bakit naman?”Sa mga sandaling iyon, inaalalayan ni Casey si Lola Isabel papunta sa pangunahing upuan, maingat siyang tinutulungan habang umuupo ito. Saglit na tumingin si Casey kay Francis at binigyan ito ng isang magiliw na tango at matamis na ngiti.Sa totoo lang, palaging may kaunting pag-aalinlangan si Casey pagdating sa pagtawag kay Francis. Hindi tulad ng kanyang tuwid na relasyon kay Claudine, kung saan madali lang niyang natawag itong “Tiya,” mas kumplikado ang dinamika nila ni Francis. Dati na niya itong tinawag na “Ama,” pero iyon ay noong malapit pa siya sa pamilya. Ngayong tapos na ang kasal nila ni Dylan, parang wala nang lugar ang tawag na iyon—lalo na sa harap ng ibang tao. Kung tatawagin niya itong “Tito,” parang masyadong malayo naman. Sa huli, nanatili na lang siyang tahimik, hindi alam kung paano siya dapat magpakita ng respeto.Habang iniisip niya ito, abala si Lola Isabel sa

Doon lang napansin ni Lola Isabel na parating si Dylan. Agad na bumagsak ang kanyang mukha, ang tingin niya ay puno ng dismaya.“Walang hiya ka! Wala ka na bang pakialam sa kaarawan ng lola mo? At ang kapal ng mukha mong dumating nang ganito ka-late!” singhal niya.Ngunit tila wala lang kay Dylan ang galit ng matanda. Sa malamig na tono, sumagot siya, “Paano ko magagawang hindi dumalo? Pero mukhang abala si Lola sa pagtanggap ng bago niyang apo. Wala na siyang oras para sa apo niyang matagal na niyang kilala.”Mabilis na lumaganap ang katahimikan sa paligid.Napangisi si Lola Isabel, halatang naiinis sa sagot ng binata. “Napakawalang galang mo talaga! Makinig kang mabuti, Dylan. Hindi lang bisita si Casey. Simula ngayon, siya ang magiging apo ko. Siya rin ang tunay na anak ng tatay mo, kaya kapatid mo na rin siya!”Casey: “…”Dylan: “…”Mga bisita: “???”Ano ‘to, isang biro?Ang dating asawa ko ngayon ay kapatid ko na? Anong klaseng baliktaran ang nangyari?Sa isang tabi, napangiti si