All Chapters of One Night with a Billionaire: Hiding his Heir: Chapter 91 - Chapter 100

"Anong ginawa mo rito?" Tanong nya kay Jaren. Pataas sila ngayon sa Terris ng Mansion kung saan walang makaka rinig sa usapan nilang dalawa. "Renz invited me last minute...""Why?" Ano naman ang rason ni Renz para papuntahin dito si Jaren? Knowing na hindi rin sila in good terms noong naka confine pa sya sa hospital.Ano kayang hangin ang nalanghap non? para ipalanghap nya rin kay Axcel. "Sinabi nyang meron ang mga magulang mo ngayon dito at nag kaka initan kayo..." Napa lingon sya sa sagot ng lalaki, "Hindi ka daw nya kasing magawang ipag tanggol ngayong gabi dahil may alitan din sila ng kanyang Ina. He's afraid that something bad might happened tonight..." Napakagat sya sa kanyang pang ibabang labi. Actually, tama lang ang pag dating ni Jaren kanina para ipag tanggol sya sa kanyang magulang, kung siguro hindi dumating ang lalaki ay nakagawa na sila ng eksena sa loob ng Mansion. Tumango sya, "But you don't have to go if you're kinda busy... Alam ko namang punong puno ang schedule

announcement: regarding po sa Chapter 92 sa huling part, hindi po si Jaren ang tumulak kay Carmela, si Javin po ang kanyang ex, huhu pasensya na po, lutang ako habang nag susulat since pinilit ko lang may sulat kahapon ng madaling araw para hindi ako matambakan ng update, pero yes po, si Javin po ang may gawa non dahil busy si Jaren (nag absent muna sya sa duty nya para bantayan ako ngayon dahil medjo mataas lagnat ko hehe joke pang po) pasensya na ulit! Happy reading! ***Flashbacks: Palinga-linga si Pearlyn habang bumababa sa taxi. Naka takip ang kanyang ulo ng kulay itim na scarf upang matakpan ang kanyang mukha. Balot na balot din sya ngayon na para bang may tinataguan. Mahirap na at baka mamaya ay palihim syang pinasundan ni Axcel sa kanyang mga kaibigan. Nang mapansin nyang walang kakaiba sa kanyang paligid ay pumasok na sya sa isang bahay. May kalumaan na ito pero maayos pa naman ang kabuuan, pwedeng tirahan. Ang maganda rin dito ay walang masyadong kabahayan, kaya naman mal

"Mukhang hindi nila tayo mahahanap ngayong gabi" panimula ni Axcel. Kababalik lang nito sa kanilang pwesto matapos mag hanap ng mga tuyong kahoy sa ilalim ng mga matutulis na bato. Kapag kasi ang mga basang kahoy ang kanilang kinuha ay tiyak na hindi ito masisindihan. Balak kasing gumawa ng apoy si Axcel. Ibinaba nya ang mga kahoy na kanyang nakuha at nag simula na nyang painitin ang dalawang bato sa pamamagitan ng pagkiskis sa isa't isa. Ilang minuto ang tinagal non bago tuluyang magkaroon ng apoy. Manghang mangha naman sya habang pinapanood ang mga ginagawa ni Axcel. Kita mo nga naman ang isang 'yon. Halatang kaya nyang maka survive sa mga ganitong uri ng sitwasyon. At kahit wala itong maalala ay kayang kaya nya ang kanyang sarili. Hindi nya namalayan na malalim na pala ang tingin nya kay Axcel kaya naman nang hinarap sya ng lalaki ay bigla syang umiwas. Napahawak sya sa kanyang batok, hindi nya pa rin magalaw ang kanyang mga paa kaya nananatili pa rin sya malapit sa tubig. "Are

Napa hawak sa ulo si Axcel sa sinagot ni Carmela. May kung ano sa kanyang utak na para bang tumutusok, para na syang masisiraan ng ulo ngayon. Tumingin sa malayo si Carmela habang pinapahid ang kanyang mga luha, "Hindi ko alam kung ano ang mga nasabi sayo ni Pearlyn para magka ganyan ka... Hindi ko alam kung anong mga kasinungalingan ang pinakain nila sa'yo habang nag dudusa ka sa kalagayan na yan..."Sapo pa rin ni Axcel ang kanyang ulo habang pinapakinggan ang sinasabi ni Carmela. Mariin syang naka pikit habang nag flu-flush sa kanyang utak ang sarit-saring mga memorya na hindi nya gaanong makita. Memorya na malabo, pero halos sa lahat ng 'yon ay ang mukha ni Carmela na naka ngiti, galit, at higit sa lahat ay umiiyak. Ano pa ba ang mga pinag daanan ni Carmela sa kanyang mga kamay noong araw na nag sasama sila? Handa syang harapin ang lahat pero parang hindi nya kakayanin na maalala ang lahat... "At hindi ko na rin alam ang gagawin ko Axcel para tulungan ka..." Kahit na masakit

Nagising nalang si Carmela at Axcel sa papag nang makarinig sila ng mga taong nag tatawanan. Aksidenteng naitulak ni Carmela si Axcel na naka yakap sa kanya sa gulat, parehong nanlalaki ang kanilang mga mata. "Anong meron? May salo-salo nanaman ba ngayong umaga?" Takang wika nya. Bumangon silang dalawa ni Axcel upang tignan ang nangyayari. Sabay nilang ikinusot ang kanilang mga mata upang tignan kung tama ba ang kanilang nakikita ngayon. "Am I d-dreaming?" Utas ni Axcel. "Hindi ata... Hindi tayo nananaginip ngayon..."Nag mamadali silang umalis sa papag at patakbong lumapit sa mga taong nag kukumpulan. Lahat sila ay may mga bagong gamit gaya nalang ng mga lutuan, plato, at kung ano-ano pang mga gamit na hindi masyadong ginagamit rito sa Isla. Nahulog ang panga ng dalawa ng makita ang mga solar na naka sabit sa bawat kubo na kanilang dinadaanan. Hindi lang 'yon dahil mukhang may 1 year supply of food ang mga tao sa dami ng pagkain. May kabundok din na mga damit na branded na pinag