Semua Bab แม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย: Bab 981 - Bab 990

หอสุราเฉิงตง หร่วนฝูอวี้จองห้องส่วนตัวไว้ก่อนแล้ว แค่รอเฟิ่งจิ่วเหยียนมาถึง กลายเป็นว่าพวกตงฟางซื่อมาถึงเสียก่อน ตงฟางซื่อเป็นคนประเภทเสือหน้ายิ้ม คล้ายว่าล่วงรู้ถึงจิตใจไม่บริสุทธิ์ของนาง จึงเอ่ยเตือนนางทันทีที่นั่งลง “ได้ยินว่าเดิมเจ้าอยากนัดหมายกับซูฮ่วนคนเดียวหรือ? “หร่วนฝูอวี้ ในฐานะสหายคนหนึ่ง มีบางอย่าง ที่ข้าต้องพูดกับเจ้า “ตัวตนปัจจุบันของซูฮ่วน หาได้เหมือนเช่นอดีตไม่ ก่อนเจ้าจะทำสิ่งใด ควรไตร่ตรองให้ดี” ใบหน้าของหร่วนฝูอวี้สงบนิ่ง เปลี่ยนบทสนทนาอย่างแนบเนียน “เจ้าควรเอาเวลาไปห่วงตัวเองดีกว่า ตอนนี้ตระกูลตงฟางได้ปรับโครงสร้าง ‘ใยแมงมุม’ ใหม่ สร้างชื่อเสียงเลื่องลือไกล มีแต่คนที่ต้องการตัวเจ้า ทุกแว่นแคว้นเสนอรางวัลนำจับเจ้าแล้ว ท่านอ๋องแห่งหนานเจียงเราก็อยากเชิญให้เจ้าไปรับตำแหน่งในหนานเจียง กล่าวกันว่าคนกลัวชื่อเสียง หมูกลัวอ้วน ใช่หรือไม่?” ตงฟางซื่อกระตุกยิ้มมุมปาก เผยความมั่นใจเยือกเย็น “ก็ต่อเมื่อพวกเขาจับข้าได้เท่านั้น” เขามีชื่อเสียงจอมยุทธอันดับหนึ่งแห่งยุทธภพ หาได้เป็นเพียงลมปากไม่ ฝานจิ้นหิวมากแล้ว ครั้นเห็น

เฟิ่งจิ่วเหยียนมองไปยังที่ไกล และสั่งการอู๋ไป๋ “หากในเจียงโจวมีความเคลื่อนไหวใด ๆ จงรีบส่งข่าวให้ข้าทราบ อีกอย่าง ให้ส่งคนจำนวนหนึ่ง ไปอารักขาท่านแม่กับเวยเฉียงที่จางโจวด้วย อย่าให้ผู้ใดไปรบกวนพวกนาง” อู๋ไป๋น้อมรับคำสั่ง “พ่ะย่ะค่ะ ฮองเฮา!” ยังเป็นนายท่านที่คิดได้รอบคอบเสมอ “ฮองเฮาพ่ะย่ะค่ะ อีกเรื่องหนึ่ง ตอนนี้อาการประชวรของประมุขแคว้นซีหนี่ว์ทรุดลงเรื่อย ๆ เกรงว่าจะเหลือเวลาอยู่ได้อีกสองสามเดือนเท่านั้น “แคว้นเจิ้งกับแคว้นเสี่ยวโจวที่พวกนางเพิ่งพิชิตได้ กำลังวางแผนร่วมมือก่อกบฏ แคว้นซีหนี่ว์ ใกล้จะวุ่นวายแล้วพ่ะย่ะค่ะ” ประมุขแคว้นซีหนี่ว์เป็นยอดวีรสตรี หากนางตาย ย่อมหลีกเลี่ยงความวุ่นวายในแคว้นซีหนี่ว์มิได้ เรื่องนี้เฟิ่งจิ่วเหยียนรู้สึกกังวลอย่างมาก ทว่า การเกิดแก่เจ็บตาย ล้วนอยู่เหนือการควบคุมของมนุษย์ นางต้องพยายามตามหาซู่ยวนอย่างสุดกำลัง เพื่อให้ประมุขแคว้นซีหนี่ว์ไม่ติดค้างในใจ และไม่ทำให้ความไว้วางใจของอีกฝ่ายสูญเปล่า “มีเหตุวุ่นวายใดหรือ?” เซียวอวี้ล้างหน้าเสร็จเพิ่งเดินเข้ามา จึงมิได้ยินคำพูดทั้งหมดของอู๋ไป๋ เฟิ่งจิ่วเหยีย

เฟิ่งจิ่วเหยียนมาที่ห้องทรงพระอักษร และเห็นเฟิ่งหมิงเซวียนคุกเข่าอยู่ข้างเซียวอวี้ น้ำมูกน้ำตาเปรอะเปื้อนเต็มหน้า ฉากนี้ “งดงาม” เกินไป จนเฟิ่งจิ่วเหยียนทนมองไม่ไหว ครั้นเฟิ่งหมิงเซวียนเห็นนาง จึงขอความเป็นธรรมอีกครั้ง พูดไปพูดมา ก็มีแค่อยากแต่งงานกับหญิงที่ชื่อ “อิงเอ๋อร์” ผู้นั้น เซียวอวี้มองเฟิ่งจิ่วเหยียนอย่างหมดหนทาง ปล่อยให้นางจัดการตามสมควร เฟิ่งจิ่วเหยียนสงบนิ่งมิแปรเปลี่ยน ใบหน้าไม่มีร่องรอยของความโกรธเคือง นางหาได้ตำหนิเฟิ่งหมิงเซวียนไม่ ทว่า เรื่องการแต่งงานครั้งนี้ นางมิได้เห็นด้วย หรือคัดค้านใด ๆ เช่นกัน “ลุกขึ้นก่อน” น้ำเสียงของนางเรียบเฉย แววตาแฝงความเฉียบคม เฟิ่งหมิงเซวียนส่ายศีรษะ “ไม่ลุก หากพวกท่านไม่รับปากข้า ข้าก็จะคุกเข่าอยู่แบบนี้!” เฟิ่งจิ่วเหยียนแค่นเสียงเย็นชา “ช่างดื้อรั้นเสียนี่กระไร “หากเป็นเช่นนี้ เรื่องนี้ก็จัดการง่ายนัก” ดวงตาของเฟิ่งหมิงเซวียนเป็นประกาย “จะทำอย่างไรดี?” ดวงตาของเฟิ่งจิ่วเหยียนเย็นชา และซื่อตรง “ถึงอย่างไรตระกูลเฟิ่งก็เป็นตระกูลที่มีชื่อเสียงช้านาน กฎของบรรพบุรุษมิอาจ

ไม่ควรใส่ไข่ทั้งหมดในตะกร้าใบเดียว ประมุขแคว้นซีหนี่ว์ใจร้อนอยากตามหาคน ย่อมไม่สามารถพึ่งพาเฟิ่งจิ่วเหยียนคนเดียวได้ ดังนั้น นางจึงส่งคนสนิทออกไป ให้พวกนางมาที่หนานฉี ส่วนหนึ่งลอบตามหาคนลับ ๆ อีกส่วนหนึ่งคอยติดตามความคืบหน้าของเฟิ่งจิ่วเหยียน สายลับเหล่านี้ล้วนถูกเลือกจากยอดฝีมือนับร้อย เฟิ่งจิ่วเหยียนจับตัวหลิวอิ๋งไว้ และพบปิ่นหยก เมื่อพวกนางสืบทราบ จึงต้องการพาตัวหลิวอิ๋งออกไปทันที เหล่าสายลับเข้าวังในฐานะของราชทูต ท่าทางมุ่งมั่น ในตำหนักหย่งเหอ เฟิ่งจิ่วเหยียนนั่งบนตำแหน่งหลัก พลางเชิญให้พวกนางนั่งลง นางเอ่ยอย่างมีเหตุผล “ปิ่นหยกอีกครึ่งในมือของหลิวอิ๋ง เป็นชิ้นเดียวกันก็จริง “ทว่า เรื่องนี้ยังมีเหตุที่น่าสงสัย “มิควรอาศัยเพียงปิ่นหักชิ้นเดียว แล้วตัดสินว่าหลิวอิ๋งคือซู่ยวน” ราชทูตก็ตระหนักได้ถึงความจริงข้อนี้ แต่พวกนางก็ได้ไตร่ตรองแล้ว “ฮองเฮาเพคะ ขอทูลท่านตามตรง ท่านประมุขของเรา...ท่านประชวรหนักมาก เกรงว่าจักรอนานขนาดนั้นมิได้ “ข้อสงสัยที่ท่านกล่าวถึงนั้นมีอยู่จริง ทว่า ปิ่นหักอยู่ในมือของหลิวอิ๋ง กอปรกับอายุของนาง สิ่งเหล่

เฟิ่งจิ่วเหยียนมองหญิงสาวที่คุกเข่าอยู่บนพื้น พร้อมพูดขึ้นมาอย่างเชื่องช้า“เฟิ่งหมิงเซวียนรับปากเจ้า ว่าจะสู่ขอเจ้าเป็นภรรยา หรือเจ้าเองที่อยากเป็นภรรยาเอก?”แผ่นหลังอิงเอ๋อร์แข็งทื่อนางค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นมา มองดูเฟิ่งจิ่วเหยียน พร้อมพูดตอบ“คุณชายรองเป็นคนพูด”เฟิ่งจิ่วเหยียนย้อนถามอย่างใจเย็น ไม่สะทกสะท้าน“เขาแต่งงานกับเจ้าไม่ได้ แต่สามารถเลี้ยงเจ้าไว้ข้างนอก เจ้าก็ไม่ยินดีหรือ?”สีหน้าอิงเอ๋อร์นิ่งอึ้ง คิ้วคู่งามขมวดขึ้นมา พร้อมลองถาม “ฮองเฮาหมายความว่า...เมียเก็บ?”เห็นสีหน้าฮองเฮาไม่เปลี่ยนแปลง อิงเอ๋อร์ส่ายหัวอย่างรุนแรง“ไม่ ข้าไม่ยอม!“ฮองเฮา ข้าก็เคยเป็นหญิงสาวตระกูลที่ดี สิ่งที่ข้าต้องการ คือการแต่งงานเป็นภรรยาเอก ข้าไม่เป็นเมียเก็บที่ไม่มีศักดิ์ศรี ที่จะถูกผู้ชายทิ้งเมื่อไหร่ก็ได้”หว่านชิวได้ยินเช่นนี้แล้ว ประหลาดใจไม่น้อยอิงเอ๋อร์คนนี้ เป็นเพียงหญิงคณิกาคนหนึ่ง กลับมีความทะเยอทะยานมากขนาดนี้สายตาเฟิ่งจิ่วเหยียนสงบใจเย็น จับจ้องอิงเอ๋อร์ ครู่ใหญ่จึงพูดขึ้นมา“เฟิ่งหมิงเซวียนผิดคำพูด”“หากเขาอยากจะเป็นคุณชายรองตระกูลเฟิ่งต่อไป ก็จะแต่งงานให้เจ้าเป็นภรรยาเอ