Lahat ng Kabanata ng How to Hide the Billionaire's Child: Kabanata 81 - Kabanata 90

ALTHEA"Beau,"agaw pansin ko kay Beaumont Henderson sabay katok ng pinto.I found him packing up the last of his things—a collection of framed photos, books, and the small potted plant that had somehow survived the chaos of corporite life. Parang kailan lang, kasama ko pa siya sa pagtatapos ng huling project. Ngayon ay dumating ang araw ng kanyang pag-alis. Ang pinakaunang pinsan ko na naging ka-close ko, malamang hindi ko kilala ang iba noon. Kung hindi ako naging Henderson ay di sila magpapakita ng interes. Angkan talaga sila ng weird na mga tao."Althea. Just in time for my grand exit,"aniya matapos akong angatan ng ulo na may malindog na ngiti.Pumanhik ako sa loob, itinukod ang dalawang kamay habang sinasara niya ang maliit na kahon at pinatong sa itaas ng ibang kahon. "So, ito na talaga? Hindi na mapipigilan ang grand exit mo?"He chuckled, running a hand through his hair. "Feels strange, doesn't it? Iiwan ko ang kompanyang kinalakihan ko at parang naging battle ground na rin. M

ALTHEAKakarating ko lang sa mansyion, bumibigat ang bawat hakbang ko sanhi ng pagod kong mga buto. Maingay ang tunog ng takong ko habang umaakyat ako sa hagdan, tila kinakalibutan ako sa nakakabinging katahimikan ng bahay. Namasyal ang mag-ama at pinili kong mamahinga muna.Bumihis muna ako, balak kong magluto ng champorado. Bigla akong na-crave. Kahit na mayaman kami ay mga simpleng pagkain pa rin ang kinakain ko. Nakakasawa rin ang mga bonggang-bonggang dessert at ulam.Nasa pasilyo ako, kamakanta sa ilalim ng boses ko. Eksaktong nasa punong-hagdan ako nang marinig ang maingay na yabag sa likuran ko. Before I could react, a harsh voice cut through the quiet."Where do you think you're going, you bastard..."Natigilan ako, hindi dahil natakot kundi napoot sa kanya. Ilang araw ko na siyang iniiwasan lalo na ang paulit-ulit niyang mga salita. Alam kong galit siya, gusto niya akong sirain at lahat gagawin niya mawala ako sa buhay ni Mikhael. I turned to her. Nilampasan ko ang nakakala

MikhaelPumunta ako sa bahay ng byanan ko sa Taguig nang gabing iyon. Malakas ang ihip ng hangin at nagliliparan ang tuyong mga dahon sa paligid ng bumaba ako sa sasakyan. Inayos ko ang polo shirt bago pinindot ang doorbell. Malakas ang kabog ng puso ko habang naghihintay at paulit-ulit na pina-practice sa isipan ang lahat ng pwedeng isabi kay Althea. My hands are fidgeting inside my pockets, and I'm afraid she will shun me away before I can explain to her."Sino po—Mikhael?" Nagugulantang tili ni Amelia."Ma, si Althea ho?" Usisa ko agad, di makahintay na makita ang asawa.Kumibit balikat siya at tiningnan ako ng masama. "B-Bakit? Hindi pa ba sapat sa'yo ang pang-aakusa mo sa kanya? Pumunta ka ngayon dito para sisihin siya sa ginawa ng magaling mong nanay. Kilala ko ang anak ko, kahit matindi ang galit niyan pero ni minsan ay di mag-iisip ng karasahan.""Hindi ko siya inaakusahan, Ma. Magpapaliwanag ako. Please, let me talk to her,"pagsusumamo ko."Hinihiling ko rin na sana bago mo a

Althea~Isa-isa kong minulat ang mga mata nang maramdaman ang maaligam-gam na liwanag ng araw na nalumulusot sa kurtina ng kwarto. Bumalik ako sa mansyon matapos kaming magkaayos ni Mikhael. Naka-recover din si Aurelia at di na umuwi rito, nalaman ko na siya ang mastermind sa pagpapadakip sa akin. Masamang-masama ang loob ni Mikhael at sa kasamaang palain ay tinakwil niya ito, balak ko sanang tumutol pero huli na ang lahat. Naiintindihan ko si Aurelia kung bakit ganito ang trato niya. Nagmahal din siya pero hindi lang sinuklian. Masama rin sa loob ko na hindi siya nakakaranas ng kaligayahan sa buhay. Rubbing my eyes, I sat up on the enormous bed, trying to forget the events of the last days. Kapagkuwan ay bumukas ang pinto, heto—linuwa si Mikhael. His tall frame filled the doorway as he carefully carried a tray of food.Kinilig ako sandali. Sumusobra naman ang pag-aalaga niya. Wala akong sakit para dalhan niya ngayon ng breakfast."Good morning, Love," aniya na may malambing na ngit

Mikhael~Sariwa pa sa memorya ko ang ganap kagabi. Pinasya namin ni Althea na tumungo sa L'Amore Night Club. Nagkataon na nandoon din si Kendrix, at Nicola. Panay ang kantyaw ng dalawa kaya hinila ko ang asawa ko sa kabilang parte para ma-solo ko. Um-order kami ng mojito—unang beses kong uminom ng ladies drink kaya medyo napikon ako. Ayaw niya ng hard drinks, wala akong magawa kundi sundin siya. Di kalaunan ay nalasing siya kahit nasa ika-limang baso pa lamang. Hayun, panay ang halakhak at sundot sa akin. Di rin pinapalagpas ang butterfly kisses. Kaya 'yon, nauna kaming umuwi. Kahit nasa labasan kami ng bar ay hindi siya makapagtimpi na makipaghalikan.Masunurin akong tao kaya sinusunod ko ang lahat ng gusto niya. Umuwi kaming naghahalikan pero nakatulog siya no'ng pinahiga ko sa kama. Sayang walang espesyal na nangyari sa amin. Sa gayong isipan, nagising ako sa realidad.Tinupo ko ang laptop, binaba ang fountain pen na hawak at tinampal ang noo. Unang beses kong nasaksihang nalasing