All Chapters of Addicted to the Imperfect Billionaire: Chapter 191 - Chapter 200

HINDI NAMAN SA hindi ni Welvin naisip na ibalik ang anak sa kanyang ina para matahimik na sila ng pamilya niya, ngunit mas malupit pa pala sa kanya ang babaeng iyon at determinadong itapon ang kanilang anak sa kung saan kung kaya naman mas minabuti niyang kunin na lang ito at kahit paano ay suportahan, buhayin at pag-aralin. Napaka-abnormal ng ganong relasyon ng mag-ama. Sa loob ng maraming taon, wala siyang naging pakialam kay Rohi basta maibigay ang kailangan nito hanggang sa makaya na nitong tumayo sa sariling paa, kaya nakakagulat bigla na lang siyang magtatanong ngayon.“Don't get me wrong o isipin na pinapangunahan kita, curious lang ako. Gusto ko lang malaman.”Isang bakas ng pagkagulat ang sumilay sa mga mata ni Rohi na hindi inaasahan ang tanong na iyon. Hindi niya alam kung ano ang intensyon ng kanyang ama sa mga pagtatanong nito, para sa kanya ay hindi normal na bigla itong macu-curious o magtatanong about sa ganung bagay ngunit sigurado siyang hindi ito nag-aalala sa kanya

EKSAKTONG ALAS-DOSE ng hatinggabi nang marating ni Rohi ang labas ng village kung saan ang tagpo na napag-usapan nila ni Daviana. Dahil kung anong oras na iyon kung kaya naman halos ay wala ng pakalat-kalat na mga tao sa lugar. Ang karamihan sa kanila ay nasa kanila ng mga bahay. Malinis ang kalsada at panaka-naka na lang din ang daan ng mga sasakyan sa tahimik na neighborhood. Ilang beses na pinaglaruan ng binata ang hawak na sitick ng sigarilyong walang sindi sa kanyang mga daliri upang kalmahin ang sarili at itaboy ang mga negatibong mga bagay na kanyang mga naiisip. Hindi pa rin talaga mawala ang kaba niya habang iniisip ang gagawing pagtakas ngayon umano sa bahay nila ni Daviana.“Makakatakas kaya siya? Sana sinabi ko na lang talaga na huwag na at baka mapahamak lang siya. Kaso, mukha naman siyang desidido na pumunta sa akin at piliin ako. Bakit ko ba siya pagbabawalan?” Ilang beses niyang sinipat ang daan patungo sa kanilang tahanan. Gusto niya itong tawagan pero baka mamaya ay

NATIGILAN NA DOON ang nurse na halatang napapahiya na sa maling iniisip niya, ibinalik na ang tingin sa lalaking nagre-rehistro sa hindi kalayuan ng pangalan ng pasyente. Binawi niya na ang kanyang paningin.“Naku sorry, hindi ko lang naintindihan ang sitwasyon na mayroon kayo. Oo nga naman, wala sa mukha ng nobyo mo na mananakit ng babae. Saka, mukhang ang bait niya at sobra ka rin niyang mahal at alaga pa.” Nag-init ang mukha ni Daviana, sasabihin na sana niya na hindi pa niya ito boyfriend, pero nagkataong lumabas na ang doktor ng mga oras na iyon. Nagmadali ang nurse para kausapin ang doktor. Ang doktor na naka-duty sa gabi ay walang kasing daming procedure sa kumpara sa araw na maraming arte. Lumapit ito sa kanya upang tingnan ang kanyang paa. Yumuko ito at tinignan na ang paa ng dalaga. Namamaga na iyon at mukhang may naipit lang na ugat. Pinindot at sinubukan ito ng doctor. Mahinang napadaing ang dalaga doon nang dahil sa sakit. Ilang beses siyang tinanong na nasagot din naman

NAPADILAT NA ANG namumungay na mga mata ng dalaga sa narinig ngunit dahil halos mabaliw na siya sa kakaibang sensasyong ibinibigay noon sa kanyang katawan, hindi na niya nagawa pang makapag-react dito ng tama at muli niya iyong ipinikit na para kay Rohi ay napaka-sexy na tingnan na lalo pang nagpagana sa kanyang ituloy at pagbuhtihin ang kanyang ginagawa. Hindi na maalis sa ilusyon ni Daviana ang kakaibang pakiramdam na naging dahilan upang mas mahina na siyang mapaungol ng pagprotesta. Hindi ito masyadong malakas kung kaya naman mas lalo pang ginanahan sa ginagawang paghalik niya si Rohi dahil ang buong akala niya ay gustong-guto ng dalaga ang kanyang ginagawa. Kagaya ni Daviana na ang mga matang namungay kanina ng binata ay tuluyan nang sumara at kung saang ibayo na ng mundo iyon dinala ng nararamdaman niya.“Ow, s-shit…”Hindi intensyon o hinihiling ni Daviana na huminto ang binata sa kanyang ginagawa bagkus ay nais pa nitong magpatuloy ang binata hanggang sa maabot niya ang sukdul

NOONG UMALIS SI Rohi ng bansa upang mag-aral sa Germany, hindi siya sanay noong una na malayo sa sarili niyang lugar. Hindi niya alam kung paano niya nagawang lampasan ang jet lag, mga sakit na hindi pamilyar sa kanya nang dahil sa pagpapalit ng klima sa dayuhan at hindi pamilyar na bansa. Hindi niya alam kung paano niya nagawang lunukin ang mga uri ng pagkain na hindi sanay ang sikmura niya at ang malaking pagkakaiba ng culture sa Pilipinas. Shock na shock siya ngunit wala naman siyang ibang choice kundi ang tanggapin na lang iyon at yakapin. Marahil kung isa siya sa kusang loob na nagtungo sa lugar upang mag-aral, magiging madali sa kanya ang lahat na mamuhay ng payapa. Ngunit hindi naman siya pinadala doon ng mga magulang upang dito mag-aral, ipinatapon siya iyon ang tamang salita doon. Sadya siyang ipinatapon doon ni Carol, ang kanyang madrasta na ina ng half-brother upang mailayo sa kanyang pamilya dahil ang akala nito ay threat siya.Malalang lungkot ang inabot niya sa bansa. I