All Chapters of Addicted to the Imperfect Billionaire: Chapter 201 - Chapter 210

TINULUNGAN NI ROHI na mag-apply ng gamot si Daviana sa kanyang paang apektado kahit pa sinabi ng dalaga na kaya niya na. Hindi siya nito pinahintulutan na siya lang ang gumawa. Habang gingawa iyon ng binata ay hindi naman mapigilan ang sarili ni Daviana na pakatitigan pa ito. Magkaharap silang nakaupo sa ibabaw ng kama kung kaya naman malinaw na napagmamasdan niya ang mukha nito. Magaang minasahe pa iyon ni Rohi na aaminin ng dalagang mas nakatulong na maibsan ang sakit, bagay na hindi alam ni Daviana na alam rin pala ng binata. Para sa kanya ay napaka-perfect na talaga ng binata, maliban lang sa katotohanan na anak ito sa labas iyon ang nagbibigay sa kanya ng pagiging imperfect na nilalang.“Pagkatapos nito, matulog ka na. Huwag mo na munang isipin ang mga nangyari sa bahay niyo para naman makapahinga ka ng maayos. Ipanatag mo na ang loob mo, dahil wala ka na sa bahay niyo...”Hindi umiwas si Daviana nang halikan siya ni Rohi sa gilid ng kanyang labi pagkatapos sa ginagawa niya, bagk

PINANLIITAN PA SIYA nito ng mga mata. Malisyosa na ang ngiting nakabalandra sa labi ni Anelie. Titig na titig ang mata nito sa mukha niya na parang mayroong binabasa na itinatago niya. Inismiran niya na ito.“Huwag mo nga akong tingnan ng ganyan! Ano bang iniisip mo ha? Sa tingin mo ba magkatabi kaming natutulog sa iisang kama? Hindi ‘no! Magkaiba kami ng silid! Hindi pa kami natutulog ng magkatabi.”“Bakit ang defensive mo? At bakit sobrang pulang-pula ng mukha mo? Aha! May tinatago ka ba sa akin?” malawak na ngisi na ni Anelie upang maghuli. “Masarap bang humalik? Gaano kalambot ng labi niya—”“Shut up, Anelie! Ang pasmado talaga ng bibig mo kahit na kailan!” takip na niya sa magkabilang tainga, nagfla-flash kasi sa kanyang isipan ang ginawa nila ni Rohi ng nagdaang gabi. Hindi lang halikan iyon. Hinayaan niyang hawakan nito ang pagkababae niya at may lumabas pa dito. “Nakakaloka ka naman!”Malakas na humalakhak si Anelie na sobrang nai-intriga na sa reaksyon ng kaibigan niya. Kilal

BAKAS NA ANG iritasyon sa mukha ni Rohi na iniunat na ang kamay para harangan si Keefer na papalapit pa nang papalapit sa kanyang banda. Inaabot niya ang kanyang cellphone. Umaamba na gusto niyang makausap ang dalaga.“Nalaman ko na na-sprained daw ang paa mo?” hirit pa ni Keefer na hindi pinansin ang reaksyon ng among si Rohi. Muli siyang pinanlisikan ng mga mata ng binata ngunit walang anumang naging talab iyon kay Keefer.“Makinig kang mabuti, alak lang ang gamot diyan. Maniwala ka na sa akin. Maganda iyon sa circulation ng dugo sa katawan, nakaka-relax ng muscles. Kung iinom ka ng alak ngayong gabi, pwede ka ng sumali ng marathon bukas din.”Natawa si Daviana na kasalukuyang kasama pa si Anelie ng sandaling iyon. Nailing na lang sa kalokohan nito. Alam naman niyang masama ang epekto sa kanya ng alak kaya nungkang papayag si Rohi na uminom siya. Paniguradong hahadlangan niya ito kung kaya naman hindi na siya aasa pang makakatikim nga ng alak gaya ng sinasabi ni Keefer.“Kung magal

NAGPATULOY PA SILA sa paglalakad. Hindi nagtagal ay tuluyan ng nawala ang hiya ni Daviana. Ini-enjoy na niya ngayon ang pagsakay sa likod ni Rohi. Nakikita lang niya iyon sa mga dramang pinapanood niya tapos ngayon siya na mismo ang nakakaranas. Iba pala sa pakiramdam kapag ikaw na ang makakaranas. Ilang beses na tumigil si Rohi sa paglalakad upang itaas lang siya dahil sa pagbaba nang bahagya ng kanyang katawan.“Parang mas bumigat ka ngayon kaysa kahapon, Viana. Siguro dahil busog na busog ka ‘no?”Biglang binalot ng hiya ang buong katawan ni Daviana. Sinasabi ba nitong mabigat siya?“O di ba mabigat ako? Ibaba mo na ako. Sabi ko sa’yo mahihirapan ka sa akin eh!”Pagak na tumawa si Rohi sa pagkapikon ng dalaga sa kanya. Sa halip na ibaba ay mas humigpit ang hawak nito sa mga binti niya.“Joke lang, Baby, nagbibiro lang naman ako.”Bilang tugon doon ay marahan niyang hinila ang buhok nito. Hindi naman nasaktan si Rohi pero bahagya siyang napatingala dahil sa ginawang iyon ng dalaga s

HINDI TUMIGIL ANG ang paglalakbay ng mga daliri ni Rohi sa kanyang pagkababae na ilang beses ng nagpanginig ng katawan ni Daviana. Dama niya ang mainit na paglabas doon ng kung anumang tawag doon lalo pa nang laru-laruin iyon ng mga daliri ng binata. Hindi napawi ang mga ungol ni Daviana na halatang wala na sa kanyang tamang katinuan dahil sa patuloy na paglalaro ng apoy ni Rohi na patuloy na ginagalugad ang kanyang bukana kung kaya naman hindi na alam ng dalaga kung ano pa ang kanyang mararamdaman. Ang lapat ng labi nito sa balat niya at ang patuloy na paggalaw ng daliri nito ay mas nagpainit pa ng bawat himaymay ng katawan ng dalaga. Sa sobrang excited ni Daviana ay hindi niya mapigilang patuloy na umungol bilang reward sa kakaibang emosyon at sensasyon na patuloy nitong ipinaparamdam sa katawang lupa niyang patuloy pang nagliliyab na para siyang nilalagnat. Maikukumpara ng dalaga ang sarili sa dehydrated na isda sa dagat na sobrang uhaw ang katawan sa patak ng tubig. Hindi na rin n