All Chapters of Addicted to the Imperfect Billionaire: Chapter 141 - Chapter 150

HINDI NAGBIGAY NG anumang komento sa sinabing iyon ni Anelie si Daviana. Tama ang pananaw ng kaibigan. Unfair nga talaga ng pamilyang iyon kay Rohi. Sobrang unfair nila. Ganunpaman, ano naman ang magagawa nila doon? Wala.“Tama na ang dada, matulog na tayo Anelie. Masyado ka ng nanghihimasok sa buhay ng ibang tao!”Inaya niya ang kaibigang matulog pero dilat naman siya buong magdamag. Iniisip niya ang halikan nilang dalawa ni Rohi. Inokupa ng pangyayaring iyon ang malaking bahagi ng kanyang isipan. Pabiling-biling siya sa higaan. Habang dilat ang mga matang nakahiga sa kama, naisip niya kung ano ang ginagawa ni Rohi ng sandaling iyon? Iniisip din kaya niya ang halikang naganap sa pagitan nila? Malamang ay hindi. Balewala lang naman iyon sa binata. Sanay rin ang binata dito kaya imposible na dadamdamin nito ang nangyari sa kanilang pagitan.Tama ba si Warren na paghihiganti lang ang pakay nito?Kung pipiliin niyang makasama si Rohi, panigurado na handa siyang indahin ang napakaraming

PILIT NA KINALAMAY ni Daviana ang sarili kahit na kabadong-kabado na siya na baka nakita ng matanda sila ni Rohi. Paniguradong magtatanong ito. Magiging kuryuso. Sa halip na sumagot ay tumagos ang paningin ng matanda sa kanya patungo sa likod na bahagi niya. Nakapag-u turn na ang kotse ni Rohi at papalabas na iyon ng gate ng village.“Hija, hindi ‘yun kotse ni Warren. Hindi ba at siya ang kasama mo patungo ng Hacienda?”Ito na nga ba ang sinasabi ng dalaga. Magtatanong sa kanya ang matanda. Nakaramdam na ng pagka-guilty si Daviana. Ganunpaman ay hindi niya ito tinalikuran upang makaligtas lang sa mga pang-usisa nitong ginagawa. “May gagawin pa po ako dito kaya nauna na akong bumalik sa kanya.” malinaw na sagot niya kahit labag sa kalooban.“Kung ganun ay sino ang naghatid sa’yo?” tanong pa ng matanda kahit na malinaw naman niyang nakita kung sino.Namamanhid na ang anit ng dalaga sa mga tanong nito. Wala siyang maisip na paraan para lokohin ang matanda. Isa pa, dama niyang nakilala

BAHAGYANG NAPIGTAS NA doon ang pisi ng pasensya ni Daviana. Heto na naman sila ng kanyang ama na magtatalo patungkol sa walang kwentang bagay na hindi nito naiintindihan ang kanyang pinupunto rito.“Hindi ba at sinabihan na kitang pumunta ka na lang sa kwarto niya para akitin siya? Maghubad ka. Lalaki iyon, kapag wala ka ng saplot sa katawan hindi ka na magagawa pang tanggihan. Daviana naman! Hindi ka pumunta, tama? Naging bingi ka na naman sa mga salita ko! Matigas ka kasi! Matigas ang bungo mo!”Namutla na ang dalaga dahil nararamdaman na niyang tila mawawala na siya sa tamang pag-iisip niya. Sa mga salita pa lang nito ay durog na siya. Nangilabot na siya sa pinapagawa ng ama na alam niyang hindi niya makakayang gawin. Napaamang na lang ang inang hindi makapaniwala sa takbo ng usapan ng mag-ama. Hindi lang naman iyon ang unang pagkakataon na narinig ni Daviana ang ama na magsalita ng mga ganoong klaseng salita, pero hindi pa rin niya ito magawang lunukin at makasanayan. Nasasaktan p

NAGING MALAKING PALAISIPAN kay Warren kung sino ang posibleng manakit sa dalaga nang hindi ito magsalita. Natatandaan niya na ni minsan ay wala naman itong nakaaway magmula noong mga bata pa lang sila. Sa palagay din niya ay intensyonal ang nangyaring iyon dahil sa makikitang mapulang bakas nito sa mukha. Nanatiling wala namang reaction ang mukha ni Daviana kahit na alam niyang naghihinala na si Warren kung sino ang may gawa noon sa kanya. Tinabig niya ang kamay ng lalaking mahigpit na nakahawak pa rin sa kanya na agad naman siyang nabitawan.“Huwag mo sabi akong pakialaman!” angil niyang pinandilatan na ito ng mga mata, “Walang kinalaman ito sa’yo kaya pwede ba shut up ka na lang?! Ang dami mong tanong, akala mo naman may magagawa ka tungkol dito!”Nagulat si Warren sa panlalamig ng dalaga at sa masamang ugaling ipinakita nito. Sumama pa iyon kumpara noong nasa Hacienda sila at nagkasagutan. “Viana, kaibigan mo pa rin naman ako—”“Sinong may sabi? Di ba tinapos ko na ang connection

MARIING KINAGAT NA ni Daviana ang labi niya upang supilin ang sarili na pagtawanan at asarin ang kanyang kaibigan. Gusto pa sanang patagalin iyon ng dalaga kaso ay nahiya na siyang maubos ang load ni Darrell kapag ginawa. Nakikitawag na nga lang siya puro wala pang katuturan ang ginawa niya. May hiya pa naman siya sa katawan niya.“Anelie, kalma. Ako lang ito.”Natamik ng ilang segundo ang kaibigan sa kabilang linya. Marahil ay nagtataka na kung bakit siya ang kausap niya. “Daviana? Bakit? Magkasama kayo ngayon ni Darrell?”Sinasabi na nga ba niya, malamang nag-o-overthink na ang kanyang kaibigan kung bakit nasa kanya ang cellphone.“Hindi. I mean, oo. Nakita ko siya dito sa mall. Nakitawag lang ako sa kanya. Naiwan ko kasi sa bahay ang cellphone ko at—”“OMG! Lumayas ka ba sa inyo?” hula nitong alam na alam na ang timbre ng kanyang boses kapag may problema, “Bakit? Anong nangyari?”“Nagkasagutan kami ni Daddy. Nahihiya akong humiram ng pera kay Darrell. Maaari mo bang bigyan muna a