All Chapters of Addicted to the Imperfect Billionaire: Chapter 131 - Chapter 140

SA KANYANG NARINIG ay hindi na napigilan ni Daviana na mapuno. Kung makapagsalita itong si Warren akala niya alam na niya ang lahat ng bagay. Kung apakan niya si Rohi ay ganun-ganun na lang. Hindi na niya matiis pa iyon.“Hindi kasalanan ni Rohi kung ipinanganak siya sa pamilya niyo. Oo, anak siya sa labas ng Daddy mo pero hindi ibig sabihin noon ay anak siya ng third party. Kung hindi pinakasalan ng Daddy mo ang Mommy mo, nasaan ka kaya ngayon? Inosente si Rohi. Biktima siya ng pang-bu-bully mo mula mga bata pa tayo. Lumaki siyang walang kaibigan at pakiramdam na walang nagmamahal sa kanya nang dahil sa kagagawan mo! Ikaw ang totoong villain dito, ikaw!” Hindi mapigilang mapanganga ni Warren sa narinig na pagsagot sa kanya ni Daviana. “Magaling siya. Matalino. Madiskarte sa buhay. Hindi mo siya kagaya na spoiled brat. Kung ikukumpara ka sa kakayahan niya,” umiling-iling pa si Daviana upang mas lalong buwisitin si Warren. “Walang-wala ka sa kalingkingan niya. Tingnan mo nga? Ang gal

MATAPOS NA KUMAIN ay sinunod ni Daviana ang bilin ni Rohi na lagyan niya ng ice ang kanyang mga mata nang sa ganun ay bahagyang humupa ang pamamaga. Habang nakahiga, nakapikit at ninanamnam ang malamig na yelo ay binalikan ni Daviana ang nangyari ng nagdaang gabi sa holiday home. Naisip niya na siguro nga talaga ay anghel na ipinadala sa lupa si Rohi upang palaging maging tagapagligtas niya dahil lagi itong sumusulpot kapag mapapahamak siya. Subalit napalis ang magandang ngiti niya sa kanyang labi nang maalala ang sinabi ni Warren na kaya lang daw nakikipaglapit sa kanya ang binata ay dahil nais nitong gumanti. As if naman may mapapala sa kanya noon si Rohi kung gagawin niya ang bagay na iyon. Tinutulungan pa nga siya nito. Palaging sinasalo sa oras ng mga kagipitan niya.“Inggit lang siya dahil nakahanap ako ng bagong masasandalan ko.” Natigil sa pagmumuni-muni ang dalaga nang marinig niyang may nagbukas ng pintuan matapos na tumunog iy0n. “Anelie? Ikaw na ba iyan?” tanong niyang n

BUONG TANGHALI HANGGANG hapon ang ginugol ng grupo nina Rohi sa may waterfalls. Doon na rin sila nagkayayaan na kumain ng kanilang hapunan para sa pagbabalik ng hotel ay umano matutulog na lang sila. Habang kumakain sila ay hindi napigilan ni Anelie na maisip ang kanyang kaibigan. Lantarang kinuha niya ang cellphone niya. “Mag-order ako ng pagkain ni Daviana tapos ipadala ko na lang sa room. Wala siyang appetite kanina eh, malamang hindi pa iyon kumakain ng kahit na ano. Kailangan niyang kumain ng dinner. Baka dumilat na doon ang mata niya.”Mabilis na bumaling sa kanya si Rohi upang pigilan niya. “Hindi na kailangan, Anelie. Nakapag-order na ako ng pagkain niya.”Gulantang na ibinaba ni Anelie ang kanyang cellphone at hinarap na ang amo. Hindi niya iyon binigyan ng kulay. “Talaga, Mr. Gonzales? Salamat po sa pagiging thoughtful at generous niyo sa kaibigan ko…” Kumplikadong tiningnan ni Keefer si Rohi. Ilang beses niyang ipinilig ang kanyang ulo. Ang tigas talaga ng uli ng kaibi

ANG TAHIMIK NA silid na kanilang kinaroroonan ay nabulabog na ng malakas na tibok ng kanilang puso. Panaka-nakang maririnig ang mahinang busina ng mga sasakyan sa labas ng hotel. Nanlalaking binuksan ni Daviana ang mga matang nagawang ipikit kanina. Sa paghalik ni Rohi na ginagawa sa kanya, pakiramdam niya ay biglang nawala ang tama ng alak sa kanyang katawan. Ang unang reaction ay dapat na itulak ang katawan nito papalayo, subalit iba ang sinasabi ng kanyang puso. Umano ay hayaan niya ang binata sa mga ginagawa sa kanyang labi. Naramdaman niya ang pag-init at pamamasa pa ng kanyang labi habang puno ng panunuksong hinahalikan ni Rohi. Maya-maya pa ay naramdaman na niya na may kasama na iyong gigil mula sa binata dahil bahagyang kinagat na iyon. Hindi na napigilan ni Daviana na mag-react. Pwersahang itinulak niya ang binata gamit ang dalawang palad sa dibdib dahil kapag hindi niya ginawa iyon, pakiramdam niya ay mauubusan siya ng oxygen sa kanyang katawan nang dahil dito. Naging matiga

KULANG NA LANG sy kumalas ang panga at mahulog iyon sa mukha ni Daviana nang dahil sa impact ng kanyang narinig. Sa labis niya pang takot na baka nga kung ano ang gawin ni Rohi sa katawan niyang walang kalaban-laban ay mariing itinikom na lang niya ang kanyang bibig. Parang basurang winalis ng ginawa ng binata sa kanya ang lahat ng kanyang mga problema. Walang natira kahit na ang mabigat na suliranin niya sa mga sinabi ng kanyang ama. Napalitan iyon ng event kung saan hinahalikan siya ng binata. Paulit-ulit iyong nag-replay sa utak.‘Walangya kang lalaki ka, anong kasalanan ko at bakit mo ako ginaganito? Bakit mo ako napapasunod? Kaanu-ano kitang kumag ka!’ Naubos na ni Rohi ang kanyang iniinom kung kaya naman tumayo na siya na parang walang anumang naging ganap sa pagitan nila ni Daviana. Iyon ang buong akala ng dalaga pero sa kaloob-looban ng binata ay hindi niya na maintindihan ang sarili kung bakit ginagawa iyon. Hindi na siya bata at lalong hindi siya inosente, pero in-denial si