บททั้งหมดของ โซ่ทองคล้องรักซีอีโอ: บทที่ 11 - บทที่ 20

เสี่ยวหลินเชื่อฟังและต้มยาเป็นเวลาหนึ่งชั่วโมง จากนั้นก็นำมาให้ลี่โม่เจวี๋ยดื่มเขายังคงดูอ่อนแอมาก ตอนถูกปลุกขึ้นมาก็ยังคงดูสับสน แต่รู้สึกดีขึ้นกว่าเดิมเล็กน้อยผ่านไปไม่กี่ชั่วโมง ตอนจะใกล้เที่ยง เซียงหนานก็พบว่าเพียงแค่ดื่มยาชามนี้ลงไป ใบหน้าของคุณชายของเขาก็มีสีแดงขึ้นมาก สีหน้าก็ดีมาก ไข้ก็ลดลง และไม่มีท่าทีอ่อนแอเหมือนเมื่อครู่นี้เลยแค่เข็มไม่กี่เล่ม กับยาหนึ่งชาม เขากลับฟื้นตัวได้ดีมากจริงๆ!"คุณชาย ดีจังเลย คุณฟื้นแล้ว!"เสี่ยวหลินเองก็ตกใจมาก เธอเพิ่งสงสัยมาตรฐานการฝังเข็มของคุณหนูกู้เธอถามด้วยความสงสัยว่า: "คุณชายลี่ คุณไม่รู้สึกไม่สบายตรงไหนเลยหรือ? "ลี่โม่เจวี๋ยดื่มแล้วส่ายหัว："ไม่มี ร่างกายรู้สึกเบาขึ้นเยอะ "เพราะโรคเก่าของเขา เขามักจะรู้สึกอึดอัดที่หน้าอกเหมือนมีลมกดทับอยู่เสมอ แต่ตอนนี้ลมนั้นหายไปอย่างงั้น เขารู้สึกผ่อนคลายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ก่อนจะถอนหายใจยาวก่อนหน้านี้เขาเคยขอความช่วยเหลือจากผู้อาวุโสฮั่วอยู่หลายครั้งเมื่อโรคเก่ากำเริบ ยาของเขาได้ผลแต่ไม่เคยได้ผลดีขนาดนี้มาก่อนเขาทนไม่ไหวหันไปถามเซียงหนานว่า: "ครั้งนี้กินยาอะไร? ได้ผลดีมาก ""คุณ

กู้หว่านฉิงตกตะลึง นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นผู้อาวุโสฮั่วตื่นเต้นขนาดนี้เธอไม่รู้จะตอบกลับอย่างไรในขณะนั้น กำลังงงอยู่ ผู้อาวุโสฮั่วก็ได้ดึงเธอไปที่ห้องพักอย่างเป็นกันเอง"พระอาทิตย์แรงขนาดนี้ มา ยัยหนูกู้ เราเข้าไปข้างในให้เย็นสบายกันเถอะ!"กู้หว่านฉิงรู้สึกงงเล็กน้อย วันนี้ผู้อาวุโสฮั่วดูเหมือนจะกระตือรือร้นเกินไปหน่อยไหม?นี่มันเกิดอะไรขึ้น? มองไปที่ชาที่เทไว้ในห้องพัก เธอรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยผู้อาวุโสฮั่วเป็นแพทย์ที่มีทักษะสูง และเป็นที่เคารพนับถือ ไม่ใช่คนธรรมดาเธอพยักหน้าอย่างสุภาพมองดูผู้อาวุโสฮั่วที่จับมือเธอแน่น รู้สึกอึดอัดเล็กน้อย: "ฉันมาแล้ว ผู้อาวุโสฮั่วคะ ท่าน……นี่คือ?"ตระหนักได้ว่าตัวเองตื่นเต้นเกินไปเล็กน้อย ผู้อาวุโสฮั่วหัวเราะก่อนจะปล่อยมือเธอ และพูดเชิงบอกตัวเองว่า "แหม ดูฉันสิ ตื่นเต้นจริงๆ!"กู้หว่านฉิงยิ้มแหยๆ แล้วดึงมือกลับเธอหันไปมองก็พบว่าเสี่ยวหลิน คุณชายลี่ และผู้ช่วยของเขาทุกคนก็อยู่ด้วย โดยยืนอยู่ฝั่งเดียวกันสายตาของเธอจับจ้องไปที่ลี่โม่เจวี๋ยที่ยืนอยู่ตรงกลาง เขาดูมีสีหน้าที่ดีมาก ดูเหมือนว่าการรักษาของเธอจะได้ผลดีทีเดียว แน่นอนว่าเธอรู้ว

ในขณะที่เห็นรอยสักนั่นกู้หว่านฉิงก็รู้สึกว่าเลือดในร่างกายทั้งหมดของเธอแข็งตัว และทั้งตัวของเธอก็หยุดนิ่งอยู่กับที่ลายดวงตาเหยี่ยวนั่นดูคุ้นๆห้าปีที่ผ่านมา ทุกครั้งที่เธอตื่นขึ้นมากลางดึกเพราะฝันร้าย ในฝัน ผู้ชายคนนั้นที่ทำให้เธอเสียชื่อเสียงก็มีรอยสักที่หน้าอกคล้ายกันดูเหมือนว่าจะคล้ายกันเกินไปเธอเบิกตากว้างเล็กน้อย เลือดเหมือนจะไหลย้อนกลับซิงเฉินและเย่เฉินเคยถามเธอเกี่ยวกับพ่อของพวกเขาอยู่บ้าง ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เธอเคยคิดที่จะตามหาพ่อของลูกๆ และได้ลองดูบ้างแล้ว แต่ก็ยังไม่มีเบาะแสอะไรเลย กลับมามือเปล่าผู้ชายคนนี้ที่อยู่ตรงหน้าเธอ จะใช่พ่อของลูกเธอหรือเปล่า?รอยสักมีเป็นหมื่นเป็นพัน หลีกเลี่ยงไม่ได้หรอกที่จะมีความคล้ายคลึงกันบ้าง มันเหมือนกันจริงๆเหรอ? หรือเธอมองผิด?เธอมองไปอย่างลุกลนเพื่อดูรอยสักนั้นอีกครั้งอย่างละเอียด มันใช่แบบเดียวกับในความทรงจำเธอไหมนะ ในตอนนี้ ลี่โม่เจวี๋ยได้ติดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีดำครบทั้งหมดแล้วเสื้อเชิ้ตสีดำที่เรียบร้อยและเป็นระเบียบ ปิดถึงคอ ทำให้รูปร่างสูงเขาดูมีสไตล์และดูมีเสน่ห์มากขึ้น แต่ก็มีกลิ่นอายของการห้ามล้ำเส้นรอยสักที่หน้าอกก

เธอค่อนข้างเหลือจะเชื่อกู้หว่านฉิงถูกขับไล่ออกจากบ้านตระกูลกู้ เสียเกียรติเสียชื่อเสียงพาลูกติดมาอยู่ที่ที่ไม่มีใครอยากจะอยู่ ได้ยินว่าปลูกยาขายหล่อเลี้ยงชีวิต ทำแบบนี้แตกต่างจากดาราอย่างเธอโดยสิ้นเชิง!เธอเคยคิดว่ากู้หว่านฉิงจะต้องวิ่งวุ่นทุกวันเพื่อรายได้อันน้อยนิด ร่างกายจะต้องสกปรกมอมแมม เปื้อนใบยา ราวกับสาวบ้านนอก หน้าตาซูบผอม ผมแห้งกรอบ เธอมาที่นี่วันนี้เพื่อดูเยาะเย้ยกู้หว่านฉิง แต่ไม่คิดว่าจะดูไม่เหมือนที่เธอจินตนาการไว้เลยกาลเวลาที่ผ่านไปและการขัดเกลาของชีวิต ทำให้กู้หว่านฉิงมีความมั่นคงมากขึ้น และมีความเป็นผู้ใหญ่สงบนิ่งและเยือกเย็นในฐานะที่เป็นแม่ ประสบการณ์ในการเลี้ยงดูลูก ๆ ได้เพิ่มสีสันอันอ่อนโยนและอารมณ์ความรู้สึกให้กับเธอเมื่อเทียบกับตอนที่เธอเป็นคุณหนูใหญ่ตระกูลกู้เมื่อไม่กี่ปีก่อนนั้น ดูเหมือนเธอจะมีเสน่ห์มากขึ้นด้วยซ้ำกู้หยู่ซินฮึดฮัด รู้สึกจี๊ดในใจอย่างอดไม่ได้เมื่อก่อนก็สู้เธอไม่ได้ ตอนนี้ยังแพ้เธออีกเหรอ?เธออดไม่ได้ที่จะเปิดปากพูดกระตุ้นกู้หว่านฉิง:"พี่ วันนี้ที่ฉันมาก็เพราะคุณพ่อสั่ง พวกพี่น่ะก็มีปัญหากันมาหลายปีแล้ว เขาก็เริ่มเข้าใจบางเรื่อง

"กู้หว่านฉิงเติบโตขึ้นมาจากข้างนอก ขาดการอบรมบ่มนิสัยบ้าง ก็เป็นเรื่องปกติ"เสิ่นเหยียนมองสามีอย่างกังวล ก่อนจะเปลี่ยนเรื่อง:"จิ้งหรง เดิมทีพวกเราตั้งใจจะใช้โอกาสเรื่องงานแต่งงานของซินซิน เพื่อนัดงานแต่งงานของหว่านฉิงด้วย ดูท่าทางเธอตอนนี้แล้ว กลัวว่าเธอจะไม่กลับมาง่ายๆ"กู้จิ้งหรงฮึดฮัดเสียงเย็นชา ใบหน้าเต็มไปด้วยความโลภและความปรารถนา"ไม่กลับมาก็ต้องกลับมา ผมจะหาทางเอง เธอไม่มีสิทธิ์คิดอยู่แล้ว! อีกอย่างเมื่อถึงเวลาตระกูลเจี่ยงจะต้องมาทวงคนแน่ ตอนนั้นเราจะไปหาเจ้าสาวใหม่จากไหนได้? เธอเสียความบริสุทธิ์ไปแล้ว เกิดเรื่องอื้อฉาวแบบนี้ ครอบครัวเจี่ยงยอมแต่งงานกับเธอก็ถือว่าเป็นเกียรติของกู้หว่านฉิงแล้ว! มีแต่คนโง่เท่านั้นที่จะไม่เห็นด้วย"การแต่งงานกับตระกูลเจี่ยงคือจุดประสงค์ที่แท้จริงที่พวกเขาเรียกกู้หว่านฉิงกลับมาในครั้งนี้ตระกูลเจี่ยงเป็นตระกูลใหญ่ที่มีชื่อเสียงในเมืองเจียงเฉิง มีทรัพย์สมบัติมากมาย รุ่นต่อรุ่นล้วนเต็มไปด้วยผู้มีความสามารถ ยุคนี้ก็ไม่ต่างกันตระกูลเจี่ยงที่ยิ่งใหญ่และมั่งคั่งนี่ดีไปทุกอย่าง น่าเสียดายที่ในรุ่นนี้มีทายาทที่ไม่เอาไหน เป็นที่รู้จักกันดีว่าลูกหลานที