ANYANA POV Mabilis na lumipas ang mga oras. Sa wakas natapos din ang buong maghapon! Nakaalis na ang mga bisita lalo na sila Scarlett! Hindi talaga ako mapalagay hangat nasa paligid lang siya! Sa tuwing tumitingin ako sa kanya nakikita ko ang galit sa kanyang mga mata. Kinabukasan, maaga pa lang nakagayak na ako para pumasok ng School. Simula noong tumuntong ako ng eighteen years old, hinayaan na ako ni Lola Sylvia na magkaroon ng sariling sasakyan kaya naman nakakapasok ako ng School na ako lang! Na hindi na kailangan ng driver Sa mga ganitong pagkakaon, kahit papaano nakakaramdam ako ng kalayaan. Kahit papano, may alam din akong gawin. Iyun ay ang ipagmaneho ang sarili papuntang School at kung day off naman ang driver namin at biglaang kailangan dahil sa hospital si Lola Sylvia...pwede na akong magdala patungo doon! In case of emergency maasahan na ako sa mga ganitong bagay. Lalo na at sa araw-araw na lumilipas, palala nang palala ang sitwasyon ni Lola Maayos naman akong
Last Updated : 2024-10-16 Read more