All Chapters of Lustful Night with the Billionaire Doctor (SPG): Chapter 211 - Chapter 220

"So be comfortable and marry each other as soon as possible." Mommy stated and smiled. Kaya naman nasapo ko ang pisngi ko dahil nahiya ako. "Naku ka talagang bata ka, ang tulad ni Zai ay hindi dapat kinahihiya. Kawawa naman ang pagiging magandang lalake niya," asar ni daddy kaya napangiti ako. "Oo nga tito 'no, dapat hindi ganoon. Hays, nakakadismaya." Pagsangayon ni Zai at lumapit kay dad. "Parehas kayong mali, kahit sino man ay hindi dapat ikinahihiya lalo na't kung may mabuti naman itong puso. Ang kagwapuhan nawawala, lalo na pag tumanda at kumulubot na ang balat mo." Sermon ni mommy kaya ngumiti ako at ibinaliktad ang mga iihaw dahil baka masunog ito. Pagkatapos ng araw na 'yon ay napagtanto ko na nakaayos na ang kasal at ako na lang pala ang hinihintay. Pero ngayon sa simbahan na, sa kung saan nananalangin at naglalabas ng saloobin ang mga tao na nagbigay panatag sa puso ko. "Anak! You'll be late on your wedding! Zai is waiting na let's go! You're beautiful!" Mommy Miyu

After that, I went home. It took me several months to see my kids, panay ang sulyap ko kay Zai na kanina pa nagkakamot ng leeg. Naiirita siya pag ganiyan, either may problema o may hindi maunawaan. "Anong ganap?" Panimula ko at naupo sa kandungan niya dahilan para mapatitig siya sa akin. Pinigilan ko ngumiti ng makita kung paano nagbago ang reaksyon ng kaniyang mukha, "Babe, things are getting too tight.." Nanlulumo niyang sabi kaya nag-alala ako. "Huh? What happene—" "In my pants." Sa sagot niya ay malakas kong nahampas siya sa dibdib dahilan para humalagapak siya ng tawa, "Ang bastos mo talaga 'no? Huwag sana makuha ng anak natin ang ugali mong 'yan." Ngumisi siya at iniyakap ang braso niya sa bewang ko. "Babe, isa pa?" Nangunot lalo ang noo ko at nasulyapan ang makakapal niyang pilik mata at kilay na nakuha ni Zian. Ngumisi ako, "Isa pang sapak?" "Babe, you're so sweet." He sarcastically exclaimed and gasped for air when I moved on his lap just so I could sit comfortab

=Third Person’s Point Of View= Habang nasa site si Elvira at si Zian kasama pa ang iba nilang ka-grupo ay nahihirapan si Elvira na isuot ang safety helmet. Napansin iyon ni Zian at nagdalawang isip rin siya kung tutulungan niya ba ito hanggang sa bumuntong hininga siya at napagdesisyunang tulungan ito. “A-Ano ba?” reklamo kaagad ni Elvira ngunit sinamaan siya ng tingin ni Zian. “You’re making it too long, nakakaabala ka. Kanina pa sana nakapasok sa loob,” masungit na sabi ni Zian dahilan para walang magawa si Elvira, nang ma-lock ‘yon ay inirapan lang ni Elvira si Zian. Umawang ang labi ni Zian at umiling na lang. Dahil doon ay nagawa naman nila ang trabaho nila and they even watched everything. After their first on-site the leader will write a report, nanonood naman si Zian dahil siya ang co-leader kaya wala rin siyang magawa kundi antayin ito. “Ayusin mo pinagsusulat mo sa pangalan ko diyan ah— o-oy!” Mabilis na naalarma si Zian nang makita niya ang panibagong minus 1 s

=Elvira’s Point Of View= “That was way out of the line, that’s physical violence! Trabaho pa rin iisipin mo? Does your parents know about this huh?” sumbat ni Ian Zachary sa akin dahilan para inis akong umiwas tingin. ‘Paano naman kung malaman ng nanay ko? Sariling nanay ko nga ay sinasaktan ako. Yung tatay ko lulong sa alak?’ “Hayaan mo na ako. Sanay naman na ako—” His jaw tightening, frustration showing. “Used to it? Are you kidding me?” his voice lowers, laced with anger, “No one should ever get used to being hurt like that. Don’t just accept it.” Alam ko naman. Pero anong pagpipilian ko? “Bakit ba parang concerned ka bigla? You never cared before, not when you’re always too busy judging me or looking down on me.” Pagprangka ko sa kanya, saglit na tumaas ang kilay niya at naglapat ang labi sa inis. “Look, I know I’ve been a jerk to you, or to your friend. Whoever it is, but not that I’ll be blind with this. Not about this,” he said, mukha naman siyang concern talaga o

=Third Person’s Point Of View= Zian was leaning back on the couch while smirking, he was watching Elvira who’s cleaning up a mess and the other hand is holding a tray. “Well, well, look who’s finally found her true calling. Akala ko ba student engineer ka? But I guess being my maid suits you better, don’t you think?” asar na sabi ni Zian. Elvira rolling her eyes, holding a tray of drinks, “Don’t flatter yourself. This is just temporary. I’d rather clean up after a spoiled brat like you than let you think na kaya mo akong paikutin,” she said and placed the tray down with a slight thud. Zian raises an eyebrow, voice dripping with sarcasm, “Easy lang. Baka masira mo pa ‘yung crystal glass. Alam mo naman, baka hindi mo kayang bayaran ‘yan.” Smirks, “Or is that why you took the job?” Elvira crosses her arms, glaring at him, “Oh please, Zian. I’d sooner break the glass than kiss your spoiled feet. At least ako, marunong magtrabaho. Ikaw, you probably can’t even wash a singl