Todos os capítulos de SHE RETURNS WITH MR. CEO’S BABY: Capítulo 211 - Capítulo 220

Lalong nakadama ng inis si Hazel. Namumula na ang pisngi niya dahil nagawa pa nitong tawanan ang sinabi niya. Ayaw niya sa lalaking nananakit—naaalala niya kasi ang Ate Sharie niya kasi nananakit daw ang asawa nito. Tandang-tanda pa niya noon ng dumating ito sa bahay nila. Puro ito pasa at sugat sa ulo. Nagsumbong ito sa papa nila pero pinabalik lang nito ang ate niya at pinauwi sa asawa. Hindi man lang nito pinakinggan ang kapatid niya. Kaya naman ang pinakaayaw niya sa lalaki ay ang nananakit. Sayang. Ang bait pa naman ng tingin ko sa kanya kasi tinulungan niya ako na magkaro’n ng tutor. Binilhan niya pa ako ng salamin. Isip-isip niya. Sinubukan niya itong lagpasan ulit pero humarang na ito mismo sa kanya. “So, dahil sa nakita mo ay mabubura nalang ang mga kabutihan na ginawa ko para sayo?” Napipilan si Hazel at hindi nakapagsalita. “Ako ang dahilan kaya nakatakas ka sa inyo. Ako din ang dahilan kaya nakakapag aral ka at nakakapagtrabaho. Kaya magpasalamat ka sa akin da

KINABUKASAN ay nagulat siya dahil naabutan niya ito sa hapag. Nasanay siya na palagi itong umaalis at wala nitong nakaraan kaya akala niya ay hindi na niya ito makikita muna. Dapat pala hindi nalang muna siya lumabas ng kwarto. Dahil nakita na siya nito ay wala siyang choice kundi ang umupo sa tapat nito. Para walang pagtalunan, at hindi niya ito magalit. May naisip siyang sulosyon, at iyon ay ang hindi magsalita sa harapan nito. Tatango lang siya at iiling. Napansin niya na hindi ito nakasuot ng pang alis. Sanay kasi siya na kapag nakikita niya ang binata ay naka-suit ito pang opisina. Pero ngayon ay nakasando lamang ito at loose pants. "Kamusta na ang pakiramdam mo?" Tumango siya at nag-thumbs up. "Nakatulog ka ba ng maayos?" Napahinto siya sa pagsubo ng tinapay. Tumango siya at nagthumbs ulit pagkatapos ibaba ang tinapay. Akmang susubo na siya ng magtanong ulit ito. "Hanggang kailan mo balak na tanguhan lang ako?" Hindi siya umimik. Mas mainam na ito, ang magalit ito dahil sa p

Hindi tinanggap ni Sir Aeros ang cellphone. Pwede naman daw niya itong ibigay o ibenta sa iba kung hindi niya magagamit. Nagpaalam na siya sa mga ito. Pero bago siya umalis ay pinainom muna siya ng mga ito ng isang malaking baso ng beer kaya naman lalo siyang nahilo. Pasuray-suray na lumabas siya ng karaoke bar. “Kuya Frank!!!” Nakita niya ito na nakasandal sa kotse. Mukhang inip na inip ito habang naghihintay sa kanya. Bago makalapit ay nag ekis ang mga paa niya kaya naman nangudngod siya sa dibdib nito. Mabuti nalang ay nasalo siya nito. Mabilis na pumalibot ang dalawang matipunong braso nito sa bewang niya. “T-thank you, Kuya Frank.” Nakangiting pasasalamat niya. “Tsk. You’re drunk. Let’s go–“ nanigas ang katawan nito ng idiin niya ang mukha sa dibdib nito at suminghot. “Bakit ang bango mo, kuya?” Pinalibot niya ang dalawang kamay sa bewang nito at saka sinubsob ang mukha sa matigas nitong dibdib. “Ang bango mo talaga—aray naman! Dahan-dahan naman!” Angal niya ng hataki

“Goddamnit!” Mura ni Frank ng sa kanyang pagpihit ay tumambad sa kanya si Hazel na nakaharang ang mahabang buhok sa mukha. “Bakit gising ka pa?” “Hehe. Sorry kung nagulat kita, kuya.” Pinakita ni Hazel ang cellphone na hawak. “Magpapaturo sana ako kay Gladys. Pero busy pa siya. P-pwede po bang paturo kung paano gumamit nito?” Ani Hazel sabay pakita ng cellphone na binigay ng binata. Nilapag ni Frank ang basong hawak. Tumango siya sa dalaga. “Of course. Pero hindi ito libre.” Napasimangot si Hazel sa sinabi ni Frank, kaya naman natawa ito. “Wag kang mag alala dahil simpleng bayad lang naman ang gusto ko.” “Simple? Bente mga gano’n? Pwedeng sampo nalang?” Pambabarat ni Hazel na ikinatawa ni Frank. Nakangising nagsalin ng alak sa baso si Frank. Napansin naman ni Hazel ang mapaglarong ngisi sa labi nito. Hindi kaya, mas malaki ang gustong bayad nito? ‘Pero imposible naman iyon dahil napakayaman ni kuya Frank.’ Isip-isip ng dalaga. “Wag kang mag alala dahil hindi pera ang kailanga

Kung pwede lang sana na hindi na lumabas ng kwarto ay ginawa na ito ni Hazel makaiwas lang kay Frank. Wala na itong ginawa kundi ang titigan siya. Katulad ngayon—imbis na sa pagkain ito tumingin ay sa kanya ito nakatingin. Sa tuwing susubo ito o kahit iinom ng tubig ay hindi nito inaalis ang tingin sa kanya. Hindi na tuloy siya tinitigilan ng lahat katatanong kung ano ang kasalanan niya sa binata. Lalo na si Aling Fatima. Napahinto siya sa paghakbang ng makita si Frank na nakasandal sa pintuan ng kwarto niya. Gusto sana niyang umatras pabalik subalit nakita na siya ng binata. Naalala niya bigla ang ginawa nito kahapon sa pool. Pinamulahan siya ng pisngi. Pakiramdam niya ay umakyat ang dugo sa ulo niya dahil sa inis at hiya. Buti pa siya ay natutunan agad na masama ang tumingin sa katawan ng iba. Pero bakit hindi ito alam ng binata? Saka dahilan ba na pabayaan siya nito kahit na ito ang magtuturo sa kanya kung paano lumangoy? Mali naman yata iyon. Hindi man lang ito umalis sa pag