LIKE 👍
Malakas na hinampas ni Aling Fatima si Hazel sa pang upo kaya naman nagkasamid-samid ang dalaga habang umiinom ng ng tomatoe juice. "Aling Fatima, naman nakakagulat ka naman!" "Paanong hindi ka magugulat, eh tulala ka ri'yan." Tinitigan nito ang mukha ng dalaga. "Ano ba ang iniisip mo at dalawang araw ka ng ganyan? May problema ba?" Nag iwas ng mata si Hazel. "W-wala po. Tungkol lang po sa pinag aralan namin ito ni Mrs. Galoso." Isa pa ito sa iniisip ni Hazel, ang pinag aralan nila. Akala niya kasi noong una ay totoo ang sinabi ni Isay aa kanya noon na mabubuntis ang babae kapag hinalikan, hindi naman pala. "Hazel?" Pukaw ni Aling Fatima sa dalaga. "Ayan ka na naman, tulala ka na naman. Napagalitan ka ba ni Sir Frank kaya iniiwasan siya mo siya?" Hindi siya nakasagot. Hindi niya kasi alam kung tama ba na ikuwento niya sa iba ang sinabi ng binata. Baka mamaya kasi ay nagbigay lang siya ng ibang kahulugan. Paano kung mapahiya lang siya? Isa ito sa natutunan niya—ang wag mag assum
Kung pwede lang sana na hindi na lumabas ng kwarto ay ginawa na ito ni Hazel makaiwas lang kay Frank. Wala na itong ginawa kundi ang titigan siya. Katulad ngayon—imbis na sa pagkain ito tumingin ay sa kanya ito nakatingin. Sa tuwing susubo ito o kahit iinom ng tubig ay hindi nito inaalis ang tingin sa kanya. Hindi na tuloy siya tinitigilan ng lahat katatanong kung ano ang kasalanan niya sa binata. Lalo na si Aling Fatima. Napahinto siya sa paghakbang ng makita si Frank na nakasandal sa pintuan ng kwarto niya. Gusto sana niyang umatras pabalik subalit nakita na siya ng binata. Naalala niya bigla ang ginawa nito kahapon sa pool. Pinamulahan siya ng pisngi. Pakiramdam niya ay umakyat ang dugo sa ulo niya dahil sa inis at hiya. Buti pa siya ay natutunan agad na masama ang tumingin sa katawan ng iba. Pero bakit hindi ito alam ng binata? Saka dahilan ba na pabayaan siya nito kahit na ito ang magtuturo sa kanya kung paano lumangoy? Mali naman yata iyon. Hindi man lang ito umalis sa pag
“Mag iingat ka, Hazel ha. Sigurado ka ba na kaya mong pumunta doon ng mag isa?” May pag aalala na tanong ni Aling Fatima. Tumango si Hazel sa matanda. Bago umalis ang dalaga ay may pahabol na bilin si Aling Fatima sa kanya. “Mag iingat ka! Wag mong kalimutan na tawagan kami kapag naligaw ka, ha!” “Okay po! Aalis na po ako!” Ani Hazel. Ngayong araw ay may usapan sila ni Toni na magkikita sa mall pagkatapos ng trabaho nito. Tuturuan siya ng kaibigan na mamili at maglibot sa mall. Hindi nahirapan si Hazel na pumunta sa mall na tinutukoy ng babae dahil sinunod niya ang instruction na binilin nito sa kanya. Wow! Napatingala si Hazel ng makababa siya sa tapat ng isang mataas at malaking gusali. Kumikislap sa liwanag ang buong kapaligiran. Ilang beses ng nakakita ng dalaga ng magaganda at malawak na venue, subalit hanggang ngayon ay namamangha pa rin siya sa tuwing makakakita ng magandang gusali kagaya nito. “Hazel!” Agad na lumapit si Toni ng makita ang dalaga. Sabik pa itong yumakap n
“Hindi ko tatanungin kung sino ang lalaking nagsabi ni’yan sayo. Pero ang pagkagusto niya ay makikita mo sa mga pinapakita niyang galaw.” Tinuro ni Toni ang sarili. “Katulad ko, gusto kita. Pero hindi sa romantikong paraan, kundi sa pagiging kaibigan. Si Aling Fatima, gusto ka din niya dahil mabuti kang tao at nakikita niya ang apo niya sayo. See? Iba’t ibang klase ng pagkagusto, iba’t ibang klase ng dahilan. Kung anuman klase ng pagkagusto ang lalaking iyon sayo ay ikaw lang ang makakasagot ni’yan, Hazel.” ‘Ako lang ang makakasagot?’ Humawak si Hazel sa kanyang dibdib. Ang ibig bang sabihin ni Toni ay ang namumuo na hinala sa dibdib niya? ‘Pero may nobya na siya! At kapatid mo pa!’ Kastigo ng isip niya. “Imposible sigudo na sa romantikong paraan ang pagkagusto niya sa akin, Toni. M-may nobya na kasi siya. Ako lang siguro ang nag iisip na… na baka may gusto siya sa akin.” Sinabi nalang ni Hazel para pagkatakpan ang pagkapahiya. Napansin naman ni Toni ang pagkapahiya sa mukha nit
Tulala si Hazel habang nakahawak sa nakaawang na labi. Kanina pa sila nakauwi at hanggang ngayon nga ay hindi pa rin makatulog ang dalaga. Hawak lamang niya ang labi habang tulala. ‘Ganito pala ang pakiramdam na mahalikan sa kauna-unahang pagkakataon. Masaya at para kang nakalutang sa alapaap.’ Humawak si Hazel sa tapat ng dibdib, hanggang ngayon ay nakakabingi ang pagkabog nito. Nagkakarerahan ito sa bilis ng pagtibok. “Ay kabayo kang bata ka!” Napahawak si Aling Fatima ng mabungaran si Hazel na magulo ang buhok at nanlalalim ang mata. Napansin agad ng matanda na parang wala ito sa sarili, kaya naman agad itong nag alala. Pagdating sa kusina ay agad niya itong ipinagtimpla ng gatas. “Bakit ganyan ang itsura mong bata ka? Aatakihin ako sayo gulat.” Nilapag ni Aling Fatima ang gatas sa harapan ng dalaga na hanggang ngayon ay tulala. “May nangyari ba sa lakad ninyo ni Toni? Hindi na kita nahintay na umuwi kagabi dahil sumakit ang likuran ko. Nagpahinga na ako sa kwarto ko. Kamusta na
Hindi maipinta ang mukha ni Frank, kaya naman ang mga kasambahay na nagsisilbi sa binata ay natatakot, iniisip na baka mapagbalingan ng init ng ulo ng amo. Si Aling Fatima naman ay kunot ang noo na nakatingin kay Hazel, na ngayon ay nakaupo sa pinakadulo ng upuan, malayo sa kanyang amo. ‘Kapag inulit mo pa ang ginawa mo kanina ay hinding-hindi na kita kakausapin!’ Halos madurog ang basong hawak ni Frank ng maalala ang sinabi ng dalaga sa kanya kanina pagkatapos sipain ang kinabukasan niya. Malayo na para sa binaga ang pwesto ni Hazel noon, ngayon pa ba mas lumayo ito? Damn! Tumikhim si Frank para kunin ang atensyon ng lahat. “From now on, gusto kong mag almusal ng ako lamang mag isa. After preparing our food, you may leave all.” Muntik ng mabilaukan si Hazel sa kanyang narinig. Nang tingnan ng dalaga si Frank ay hindi nakaligtas sa kanyang mata ang pagngisi nito. ‘Mukhang may plano ito’ isip-isip ni Hazel. At hindi nga nagkamali ang dalaga. Dahil pagkaalis lamang ng lahat a
Ilang na ilang si Mrs. Galoso habang tinuturuan si Hazel dahil sa presensya ni Mr. Evans sa hindi kalayuan. Mukhang walang kaalam-alam si Hazel dahil tutok ang dalaga sa pakikinig sa itinuturo niya. Sa pag aakala na binabantayan ng binata ang kanyang kilos ay mas pinag igihan ng matanda ang pagtuturo. “Congrats, Hazel. You improved a lot.” Puri ni Frank habang papalapit sa dalaga. Nanlaki naman ang mata ni Hazel. “Kanina ka pa, kuya?” “Hmm… let say na, tinitingnan ko kung karapatdapat ka ba ng i-treat.” Biro ng binata. “Magaling kasi magturo si Mrs. Galoso kaya mabilis akong natututo.” Umiling ang matanda. “Mali ka, Miss Hazel. Natutunan mo ang lahat dahil masipag ka at desidido. Kaya wag mo akong pasalamatan. Ang pasalamatan mo ay ang pagtitiyaga mo sa iyong pag aaral.” Kiming ngumiti ang dalaga sa papuri ng guro. Gusto pa sanang magpasalamat ng dalaga ng hawakan ni Frank ang kanyang kamay. Hindi siya nito binigyan ng pagkakataon na makapag protesta. Mabuti nalang at wa
Tumikwas ang kilay ni Hazel ng marinig ang pagbukas ng pintuan ng kwartong ukupado niya. Magkahiwalay kasi sila ng kwarto ni Frank dahil ito ang gusto niya. Naiintindihan naman siya ng binata at ginalang ang gusto niya. Pero mukhang labas sa ilong ang sinagot nito sa kanya kanina dahil narito na ang binata ngayon sa kwarto niya. Mukhang kakaligo lang nito dahil basa pa ang buhok nito. “Bakit naligo ka? Mag aalas singko na! Gusto mo bang magkasakit ka?” lumaki si Hazel na ito ang pangaral ni Aling Nita, ang huwag maligo ng puyat. Umiwas ang tingin ni Frank sa nighties na suot ni Hazel. Personal na binili ito ng binata bago niya ito niyaya na sumama sa kanya. At tama nga siya na babagay ito sa dalaga. “Damn.” mahinang mura ni Frank. Sanay ito na makita na walang salamin si Hazel, ngunit hindi pa rin siya masanay-sanay sa tuwing makikita niya na walang nakaharang sa maganda nitong mata. Napa-ouch ang binata ng maramdaman na may humila sa buhok niya. Si hazel ay nakasabunot na sa buhok
“Aling Fatima, nasaan ho si Frank?” Tanong niya pagkadating niya. Ngayong araw kasi ay may usapan silang magkikita. Pero hanggang ngayon ay hindi pa rin ito tumatawag at nagtetext kaya nagtataka siya, at pumunta na siya dito. “Naku, Hazel, hindi ba niya nasabi sayo? Umalis siya at pumunta ng Germany… ahm, sa Canada yata. Ah basta nagpunta siya ng ibang bansa,” hindi sigurado na sabi nito. Kumunot ang noo niya. “Ibang bansa?” “Oo. Bakit, hindi ba talaga niya nasabi sayo?” Nang umiling siya ay nagtaka din ito, “Hayaan mo at tatawagan ko siya agad para ipaalam na nandito ka. Kanina lang ay halatang excited siya. Ang sabi niya pa nga ay pupuntahan ka niya,” Pupuntahan? Bigla tuloy siyang kinabahan. Kahit si Aling Fatima ay hindi ito makontak. Bakit kaya? Wala sanang nangyaring masama sa nobyo niya. Pagdating sa bahay ay naabutan niya ang ate Sharie at kuya Yael niya. “Ate, kuya!” “Hazel!” Yumakap agad si ate sa kanya, maging ang kuya niya. “Napadalaw kayo,” “Siyempre n
Alam niya kasi na hindi titigil ang papa niya at sila Yassie kung hahayaan niya ang nga ito. Noong isang araw ay may sumubok na sagasaan siya at nalaman niyang si Yassie ang gumawa nito. Sumusobra ang babaeng iyon! Dahil hindi safe kung pupunta siya doon ng mag-isa ay nagsama siya ng mga bodyguards. Hindi naman sila natagalan sa biyahe dahil nasa Maynila lang ang mga ito. “Dapat ipakulong mo na ang babaeng iyon, Hazel. Delikado siya. Paano kung sa sunod ay magtagumpay na siyang saktan ka?” Naaawa na tumingin ito sa kanya. “Kahit ang papa mo ay napakasama ng ugali. Hindi ko talaga akalain na pamilya mo sila!” Pagbubunga pa ng kaibigan niya. Pagdating nila ay agad na bumaba sila ng sasakyan ni Toni kasama ang mga bodyguards na kasama niya. Kumunot ang noo ni Hazel ng makita si Mr. Mendoza, pero ng kumurap siya ay bigla itong nawala. Mukhang namamalikmata lang siya. “Tara na,” kumapit si Toni sa braso niya. Habang sakay sila ng elevator ay kinuha niya ang cellphone at tinawa
[Hazel] Tinikman niya ang niluluto niya. Nang ma-satisfy siya sa lasa ay ngumiti siya. Pagkatapos utusan ang kasambahay na tawagin ang lolo niya ay naghain na siya. “Mukhang napakasaya mo ngayon, apo,” puna ng lolo niya ng makita ang malaking ngiti sa labi niya. “Siyempre po, lolo. Hindi lang po ako masaya dahil legal na kami ni Frank, masaya din po ako kasi pumayag ka nang magpakasal kami,” pagkatapos lagyan ng pagkain ang plato nito ay lumapit siya sa kanyang lolo at parang batang yumakap dito, “Thank you po talaga, lolo,” Kumalat ang halakhak nito sa buong dining area, “Ang totoo apo ay gusto kong bawiin ang mga sinabi ko,” “Lolo!” Lalong lumakas ang tawa nito, “Mawawala ka na kasi sa akin… at hindi pa ako handa,” Lumamlam ang mata niya ng marinig ang sinabi nito. “Matanda na ako ng makita ka. Sayang, kung noon pa sana kita natagpuan ay nagkasama tayo ng mas matagal. Ngayon malapit ka nang ikasal, mayron sa puso ko na pakiramdam na para akong nanakawan,” hinawakan ng lolo
Umiiyak na yumakap si Lolo sa kanyang lolo, “Lolo, maraming salamat po,” akala niya ay hindi sila agad matatanggap ni Frank ngunit mali siya, matatanggap pala agad silang dalawa ng lolo niya. Ang lahat ng worries niya nitong mga nakaraan ay tuluyan ng tinangay ng hangin, Hinawakan ng lolo niya ang kamay niya at puno ng pagmamahal na tumingin ito sa kanya, “Apo, patawarin mo si lolo. Inisip ko na gaganda ang buhay mo kaya ipinagkasundo kita, ganun din dati ang inisip ko ng ipagkasundo ko ang iyong ina. Inisip ko na para iyon sa inyo… hindi ko inisip ang nararamdaman ninyo,” “Nang dumating dito si Frank at sinasabi sa akin na nasa panganib ang buhay mo, saka ko lamang napagtanto ang mga maling nagawa ko… mali ako na ipagkasundo ka at pilitin ka katulad ng ginawa ko sa iyong ina,” tumulo ang luha ni Lolo, puno ito ng pagsisisi, “A-ako ang dahilan kaya nasira ang pamilya namin… kung noong una palang sana ay nakinig na ako sa kanya at kina Arcellie… kung pinakinggan ko lang sana ang mg
Pagdating sa bahay, binuhat siya ni Frank papasok. Mahina niya itong tinampal sa braso. “Frank, kaya kong maglakad,” sabi niya rito, “Shhh. Paano ako makakapasok sa inyo kung wala akong dahilan,” sabi nito. Kahit na mabigat ang dibdib niya dahil sa mga nangyari kanina, hindi niya maiwasan na matawa sa sinabi ng nito. Ginamit pa siyang dahilan para makapasok. Pagdating sa dala, naabutan nila si lolo Henry kasama sila Allan at Mr. Mendoza. Nang makita siya ni Aling Nita ay luhaan itong tumakbo para lumapit sa kanya at hawakan ang kamay niya. “Diyos ko! Mabuti naman at ligtas kang bata ka,” sabi nito na bakas ang labis na pag-aalala sa mukha. Nang mapansin nito na buhat siya ni Frank ay lalo itong nag-alala, “Ranz! Dalhin natin sa ospital si Hazel, mukhang hindi maganda ang lagay niya,” pagkatapos ay bumaling ito sa kanya, “m-may sugat ka ba? M-may masakit ba sayo?” Umiling siya dito, “Wala po, Aling Nita. Nanghihina lang po ako dahil sa kakaiyak,” pagdadahilan niya. Tumikhim
“Sinungaling! Wag mo akong daanin sa mga kasinungalingan mo! Kilala ko si papa, hinding-hindi niya sasabihin iyan! Wala akong halaga sa kanya! Wala kaming halaga ng anak ko sa kanya!” Galit na singhal ni Arcellie. Hinablot niya ang mga papeles para umalis, pero bago iyon, nilingon muna nito si Hazel. “Hindi kayang baguhin ng mga salita mo ang lahat ng galit sa dibdib ko.” Sabi nito bago lumabas ng silid. Pinahid ni Hazel ang luha at tahimik na umiyak. Hindi natagal, nakarinig siya ng malakas na putukan sa labas, kaya takot na takot siyang tumakbo sa sulok ng silid at nanginginig na sumandal doon. Malakas siyang napatili ng biglang bumukas ang pinto. “F-frank…” agad siyang tumakbo at yumakap dito, at parang bata na umiyak siya sa dibdib nito. “Shhh, stop crying, baby. You’re safe now,” alo ng binata sa nobya. Umigting ang kanyang panga ng maramdaman na nanginginig ito. Halatang takot na takot ito. Humigpit ang yakap niya kay Hazel, ligtas na ito ngayon habang nasa bisig ni
Ang sakit ng ulo ni Hazel ng magising siya. Nilibot niya ang mata sa paligid, at nakita na nasa isang hindi pamilyar na silid siya. “Anong ginagawa ko dito?” Ang huli niyang natatandaan ay kasama niya si Aika sa loob ng sasakyan, tapos biglang may humarang na mga sasakyan sa daanan nila at sapilitan silang isinama. ‘Na-kidnapped kami!’ Iyon agad ang pumasok sa isip niya. Lumapit siya sa pintuan, binuksan niya ito pero naka-lock ito mula sa labas. Naisip niya bigla si Aika. Hindi niya mapigilan na mag-alala dito. Kasama niya kasi ito ng madukot sila. Takot na umatras siya at umupo sa gilid ng kama, pumikit siya habang nanginginig sa takot. Bigla niyang naalala si Aika. Nasan kaya ito? Napasuksok siya sa sulok ng biglang bumukas ang pintuan. “Tita Arcellie?” Kung ganon ay ito pala ang nagpadukot sa kanila. “Mabuti naman at gising ka na, hindi na kita kailangan buhusan nitong malamig na tubig,” nilapag nito ang dalang balde na may lamang tubig sa gilid. “Dahil gising ka na, gu
“Ma’am, nasa baba ho si Sir Frank,” imporma kay Freya ni Inday, ang kanilang kasambahay. “Pakisabi na bababa na kami,” “Sige po, ma’am.” Sabi ng kasambahay at umalis na. “Ano kaya ang kailangan ng anak mo? Aba, himala at dumaan siya dito kahit hindi weekend.” sabi ni Freya na ikinatawa ng kanyang asawa na si Alexander. “Sa palagay ko ay may mahalaga siyang sadya dahil hindi niya dinaan sa tawag. Halika ka na at bumaba na tayo.” “Sabagay, tama ka,” Kasalukuyan silang nasa kwarto at naghahanda ng mga gamit dahil nagpasya silang sumama kina Rose sa Switzerland para magbakasyon na rin. Niyakag ni Alexander si Freya pababa. Habang pababa sila ng hagdan ay magkahawak sila ng kamay ng kanyang asawa. Naabutan nila si Frank sa sala na hindi mapakali, nang makalapit ay bume-so ito sa ina at bumati sa kanila. “Dad, I need your help,” sinabi agad nang binata ang pakay niya. “Dinukot si Hazel?!” Gulat na gulat naman si Freya, agad siyang nag-aalala sa dalaga. “Yes, mom. Si Arcel
Kinuha ni Aika ang kanyang cellphone ng tumunog ito. “Ate Aika, may nakakita kay kuya Spencer na dinukot siya!” Umiiyak na bungad sa kanya ng kapatid ni Spencer ng sagutin niya ang tawag. Walang namutawing salita sa labi ni Aika, nahulog ang cellphone sa nanginginig niyang kamay. “H-hindi…!!!” Bumalong ang luha sa mga mata niya, bago pa makapag-isip ng tama, nilapitan niya ang mommy niya. “Sa-saan mo dinala si Spencer?” Napahinto naman si Arcellie ng harangan siya ng anak. “What are you talking about, Aika—“ “Pwede ba, mommy! Wag ka nang magsinungaling! Someone saw Spencer kidnapped, a-alam kong ikaw ang gumawa noon sa kanya!” “Calm down, anak—“ “Paano ako kakalma kung pinadukot mo siya!” Luhaang sigaw ni Aika. Galit naman na sinunggaban ni Arcellie ang anak at dinala sa loob ng opisinq niya. “Wag kang gumawa ng gulo, Aika! Nasa opisina na tayo!” Hinila nang dalaga ang braso sa kanyang ina at luhaang tumingin dito, “Bakit? Dahil nahihiya kang marinig nila kung gaano ka k