All Chapters of สุดไขว่คว้าภรรยาคืนใจ: Chapter 111 - Chapter 120

2823 เงยหน้าขึ้นและสบตากับกู้ว่างเชินกู้ว่างเชินจ้องพลางรู้สึกไม่สบายใจอย่างอธิบายไม่ถูกในขณะนี้ ชื่อที่วนเวียนอยู่ในใจของเขาไม่ใช่ลู่เจียว แต่คือฉู่เหมียน!ทั้งคาดหวังทั้งกลัวว่าจะเป็นฉู่เหมียน!“คิดให้ดีแล้วตอบคำถามฉันมา!” กู้ว่างเชินจ้องมองเขาอย่างเย็นชา ดวงตาของเขาเริ่มอันตรายมากขึ้น2823 ก้มศีรษะลง มือที่ห้อยอยู่ของเขาสั่นเทาเขาเป็นผู้บงการในการลักพาตัว เมื่อจับตัวกู้ว่างเชินได้แล้ว เขาก็คอยจับตาดูกู้ว่างเชินมาโดยตลอด เขาเป็นคนควบคุมสถานการณ์!เขารู้ดีว่าคนที่ติดตามเขาในวันนั้นคือใคร!คือฉู่เหมียน! คือฉู่เหมียนมาตลอด!ลูกสาวคนโตของตระกูลฉู่ เด็กผู้หญิงวัยยี่สิบต้น ๆ ที่เด็ดเดี่ยวตามพวกเขามา และกล้าต่อสู้กับพวกเขาอย่างกล้าหาญ!เธอยอมตายเพื่อแลกกับชีวิตของกู้ว่างเชินด้วยซ้ำ!ตอนนั้นเขาเกือบจะใจอ่อนยอมปล่อยคู่รักที่น่าสงสารนี้ไปแล้ว แต่ผู้ที่อยู่เบื้องหลังบอกว่ากู้ว่างเฉินต้องตายเท่านั้น! เขาไม่มีทางเลือก! 2823 กัดฟันแน่น เขายืนขึ้นเผชิญหน้ากับกู้ว่างเชิน “คุณกู้สับสนจนคุณไม่รู้ด้วยซ้ำว่าใครช่วยคุณไว้”กู้ว่างเชินอยู่ในอาการโคม่าตลอดเวลา เขาจะรู้ได้อย่างไรว่าใครช่วยช

ณ ห้องพักผ่อน ฉู่เหมียนเปิดประตูก่อนจะเห็นชายที่นั่งอยู่บนโซฟาเขาสวมชุดสูทสีดำ และกำลังดูนิตยสาร ขายาวของเขาไขว้กันอย่างสบาย ๆ แต่ดูสง่างาม ทุกสิ่งที่เขาทำนั้นดูสูงส่งฉู่เหมียนเคาะประตูก่อนจะเดินเข้าไปกู้ว่างเชินเงยหน้าขึ้นและสบตากับดวงตาสีน้ำตาลอันสงบของฉู่เหมียน“มีธุระอะไรคะ?” น้ำเสียงสงบและห่างเหินของเธอเตือนกู้ว่านเชินอีกครั้ง ว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาจบลงแล้วเธอพูดว่าหมดรักก็หมดรัก มันง่ายเกินไปไหม แต่เขากำลังคิดว่าคนที่ช่วยชีวิตเขาไว้ในตอนนั้นคือฉู่เหมียนหรือเปล่า?กู้ว่างเชินชี้ไปที่โต๊ะกาแฟ จากนั้นฉู่เหมียนก็เห็นสัญญาการหย่าวางอยู่บนนั้น “ฉู่เหมียน ฉันร่างข้อตกลงการหย่าร้างฉบับใหม่แล้ว ทำตามที่เธอพูดเมื่อคืนนี้ ฉันจะแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เธอ”ฉู่เหมียนนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะก้มลงหยิบสัญญาการหย่าบนโต๊ะกาแฟขึ้นมาดูเขาเซ็นชื่อเรียบร้อยแล้ว เหมือนกับคืนนั้นที่เธอแต่งงานกับเขา เขาก็ทำแบบเดียวกัน โดยยื่นสัญญาหย่าที่เซ็นชื่อเรียบร้อยแล้วให้กับเธอแต่เทียบกับเขาในตอนนั้น ตอนนี้ท่าทีของเขาดูเป็นมิตรมากขึ้น“หลายปีที่ผ่านมา คุณยุ่งอยู่กับการดูแลคุณย่า และเอาใจพ่อแ

“บัตรประจำตัว” เขาหันศีรษะไปเตือนฉู่เหมียนฉู่เหมียนนำสิ่งของทั้งหมดของตัวเองออกมาวาง เจ้าหน้าที่เงยหน้าขึ้นมองทั้งสองคนแล้วพูดว่า “ทั้งสองท่านแน่ใจว่าต้องการหย่าจริง ๆ เหรอคะ? การใช้ชีวิตร่วมกันมันไม่มีปัญหาอะไรที่ผ่านไปได้ อันที่จริง…”“เราคิดเรื่องนี้ดีแล้วค่ะ” ฉู่เหมียนขัดจังหวะเธอระหว่างพวกเขามีปัญหาที่ผ่านไปไม่ได้เขาไม่รักเธอ นั่นคือปัญหาที่ใหญ่ที่สุดกู้ว่างเชินไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่มองไปที่เจ้าหน้าที่คนนั้น เขาดูเหมือนไม่มีความอบอุ่น และยังเข้าถึงได้ยาก ตอนนี้ใบหน้าของเขาก็ยิ่งเย็นชาและดุร้ายมากขึ้นไปอีกเจ้าหน้าที่ไม่กล้าพูดไร้สาระอีกต่อไปจึงเตือนทั้งสองคนว่า “การหย่ามีระยะเวลาผ่อนผันหนึ่งเดือน ไม่สามารถหย่ากันได้ทันทีในวันนี้ พวกคุณจะต้องกลับมาใหม่อีกครั้งในหนึ่งเดือนค่ะ”“ค่ะ/ครับ” ทั้งสองตอบพร้อมกันฉู่เหมียนคิด นี่เป็นความพร้อมเพรียงกันที่สุดเท่าที่เคยมีมาระหว่างเธอกับกู้ว่างเชินเจ้าหน้าที่มองทั้งสองอยู่ครู่หนึ่งราวกับว่ามีอะไรจะพูด แต่หลังจากคิดไปคิดมา สุดท้ายก็กลืนคำพูดกลับลงไปติ๊ง…โทรศัพท์ของเจ้าหน้าที่และฉู่เหมียนดังขึ้นเกือบจะพร้อมกันกู้ว่างเชินเหล

กู้ว่างเชินจับมือของฉู่เหมียนแน่นขึ้น ส่งสัญญาณให้ฉู่เหมียนอย่าตื่นตระหนกหลินเฮิงชุยถอดหน้ากากออก แล้วมองมาที่พวกเขา เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักใจ “สถานการณ์ไม่ค่อยดีนัก”เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ฉู่เหมียนก็ถึงกับเซถอยไปหนึ่งก้าว กู้ว่างเชินรีบยื่นมือไปโอบเอวของฉู่เหมียน และดึงฉู่เหมียนเข้ามาในอ้อมกอดทันที“หมายความว่าอะไรคะ?” ในน้ำเสียงของเซิ่งฉิงนั้นสั่นสะอื้น“ตอนนี้ผู้ป่วยยังอยู่ในระหว่างการช่วยชีวิต เมื่อสักครู่เกิดอาการช็อก สถานการณ์ไม่มั่นคง ส่วนนี่…คือเอกสารแจ้งอาการป่วยขั้นวิกฤตครับ” หลินเฮิงชุยยื่นเอกสารให้และเอ่ยว่า “คุณหญิง ขอให้พวกคุณเซ็นลงนามด้วยนะครับ”คำพูดของหลินเฮิงชุยเหมือนกับระเบิดหนึ่งลูก ที่ระเบิดข้างหูของฉู่เหมียนอย่างไร้ปราณีฉู่เทียนเหอกดเสียงต่ำ พยายามบังคับตัวเองให้สงบลง ขณะที่ลงชื่อเขาก็ถามไปด้วย “คุณมั่นใจหรือเปล่า?”หลินเฮิงชุยถอนหายใจแล้วเอ่ยว่า “พูดยากครับ”คำพูดนี้เหมือนกับการตัดสินโทษประหารชีวิตของคุณปู่ฉู่เหมียนรู้สึกขาอ่อน แวบหนึ่งภาพความทรงจำที่เคยอยู่กับคุณปู่ก็ฉายวนอยู่ในหัวเหมือนภาพยนตร์ฉู่เทียนเหอล้มตัวลงนั่งบนม้านั่งยาว กู้ว่างเฉินรีบเดินไป

ฉู่เหมียนรู้สึกจุกจนไม่สามารถจนพูดไม่ออกฉู่เทียนเหอมักจะไม่ขึ้นเสียงกับเธอ แต่เมื่อเกี่ยวกับกู้ว่างเชิน เขามักจะควบคุมตัวเองไม่ได้เสมอกู้ว่างเชินขมวดคิ้ว แล้วพูดเสียงต่ำว่า “มันเป็นเพราะผมเอง อย่าโทษเธอเลยนะครับ คุณพ่อตา”“แน่นอนว่ามันเป็นเพราะนาย! ลูกสาวฉันดีขนาดนี้ แต่ต้องมาแต่งงานกับนาย มันทำให้นายรู้สึกไม่สบายใจงั้นเหรอ?” ฉู่เทียนเหอจ้องไปที่กู้ว่างเชิน ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความตำหนิกู้ว่างเชินมองไปที่ฉู่เหมียน ดวงตาสีดำสนิทแฝงไปด้วยความรู้สึกที่สับสนฉู่เหมียนดึงตัวฉู่เทียนเหอ หลีกเลี่ยงสายตาของกู้ว่างเชิน และส่งสัญญาณให้ฉู่เทียนเหอหยุดพูดถึงเขาในโรงพยาบาลมีผู้คนเดินไปมาขวักไขว่ กู้ว่างเชินเป็นถึงประธานบริษัทตระกูลกู้ โดยเฉพาะในเมืองอวิ๋น เขาเป็นคนที่มีชื่อเสียง การถูกฉู่เทียนเหอชี้หน้าด่าแบบนี้ไม่ดีแน่นอนฉู่เทียนเหอโกรธจัด “จนถึงตอนนี้แล้ว ลูกยังจะปกป้องเขาอยู่อีก! นี่ลูกลืมความเจ็บปวดที่เขาทำให้ลูกแล้วเหรอ? แม้แต่ชีวิตลูก…” ฉู่เทียนเหอพูดยังไม่ทันจบ ฉู่เหมียนก็เอ่ยขัดจังหวะผู้เป็นพ่อซะก่อน “พ่อคะ พอได้แล้วค่ะ!!”คำพูดของฉู่เทียนเหอหยุดลงทันทีกู้ว่างเชินจ้องมองทั้ง