All Chapters of Lucky Me, Instant Daddy : Chapter 21 - Chapter 30

Napabalikwas ako nang bangon dahil sa isang panaginip. Ang lalaking pinagbigyan ko ng aking sarili, kung alam ko lang na si Donovan ang mapapangasawa ko ay hindi ko sana ginawa ang kagagahang iyon!‘Bakit ko siya napapaginipan?’ Ni hindi ko na nga inaalala pa ang gabing iyon kaya nakapagtatakang lumitaw ito sa panaginip ko.‘Baka iniisip ka!’ Nakaramdam ako nang panunuyo sa aking lalamunan kaya nagpasya akong bumaha upang magtungo sa kusina para makainom ng malamig na tubig. Hindi ko rin naman maitatanggi ang epekto sa akin ng panaginip kong iyon at hindi ko maintindihan ang sarili ko dahil nakadama ako ng pananabik. Napanguso naman ako dahil paano naman mangyayari iyon? Eh, hindi nga kami nagtatabi na mag-asawa. Napa-buntonghininga na lamang ako ‘t kumuha ng malamig na tubig sa ref at agad ko itong tinungga. “Hay… Sarap!” sambit ko nang napawi ang pagkauhaw. Nang makuntento na ako ay agad na rin akong lumabas sa kusina para makabalik na sa aking silid ngunit laking gulat ko nang

Namangha ako sa laki nito. Hindi nga ito ang una kong makahawak ng ganito pero bakit hindi ko ito makumpara sa lalaking nakasiping ko no’n? ‘Pareho silang malaki kaya siguro gano’n.’May nakita akong puting likido na lumabas sa dulo ng pagkalalaki niya, ito yata ang tinatawag nilang free c*um. Mas pinagbuti ko pa ang ginagawa ng aking mga kamay dahil nagugustuhan niya iyon. “Aahh… F*ck! Gustong-gusto ko ang init ng palad mo. Higpitan mo pa, baby… Ohhh!” “Ganito ba?” tanong ko naman habang sinunod ko ang gusto niya. “Yeah, aahh…oohhh! I'll be crazier with that! Oohh shit!” sunod-sunod na ungol na nito kaya kahit pa med’yo nakararamdam na ako ng pagkangalay ay talagang mas pinagbuti ko pa. Ang sarap pakinggan ng mga lumalabas sa bibig nito, parang kinikiliti ang puso ko sa kadahilanang sa akin siya mababaliw! “F*ck! I'm c”mming, baby. Hindi ko na mapipigilan. Ooh… Yes! Ahh…heaven!”Nang maubos na ang katas na lumalabas mula sa naghuhumindik niyang alaga ay binitawan ko na iyon. Ra

“Wait for me.” Bigla akong napamupat nang tila makarinig ako ng bulong sa ‘king tainga. Maliwanag na sa labas dahil may pumapasok na sikat ng araw mula sa bintana. Maging si Donovan ay wala na rin, agad akong bumangon upang puntahan siya sa baba ngunit pagdating ko ay wala siya ro’n. Sinubukan ko ring silipin siya sa kusina, wala rin. ‘Tama, baka nasa kuwarto niya naliligo!’ Pa-akyat na sana ako nang mapag-sin ko sa wall clock ay pasado alas nuebe na pala ng umaga. Bagsak ang balikat kong napaubo na lamang sa sofa dahil kapag ganitong oras ay paniguradong nakaalis na ito.Biglang nakaisip ako ng idea. Dadalhan ko siya ng lunch para sabay na rin kaming kumain. Kahit masakit pa ang buong katawan ko maging ang aking gitna ay masiglang akong kumilos, maliligo na muna ako para ipagluto na siya. Sapat pa naman ang oras ko para makapagluto. Napangiti ako dahil wala pa man ay excited na akong ibalita kina Vina at Anna ang good news sa pagitan namin ng asawa ko.Narito ako ngayon sa kusina

Hindi! Hindi na dapat pang malaman ni lola, bala kung ano na naman ang gawin niya at hindi niya alam ang nangyari sa akin nang araw na pansamantala akong umalis. Hihintayin kong makauwi si Donovan ngayong gabi. Kailangan niya pa rin itong malaman at ayaw ko nang patagalin pa. Hindi ako sigurado kung anong oras siya makakauwi ngayon pero nagluto pa rin ako ng dinner naming dalawa, mabuti na lang at hindi naman na ako sinumpong kagaya kanina. Katatapos ko lang maglinos ng kalat nang marinig ko na ang kotse nito. Dumating na nga siya, inayos ko ang saril. Naramdaman ako ng hiya kung sakaling makita niyang hindi maganda ang ayos ko. Bigla naman uminit ang pisngi ko nang muli ko na namang maalala ang nangyari sa pagitan namin kagabi, paano kaya ako kikilos sa harap niya ngayon? Babanggitin ko ba? Natigil na lang ang pag-iisip ko nang bumukas ang pinto at inuluwa na siya no’n. Agad na nagtama ang mga mata naming dalawa, parang lalo siyang naging guwapo sa paningin ko. “Good evening,” ba

Mabigat ang pakiramdam ko nang magising ako kinaumagahan, hindi rin ako nakatulog ng maayos sa kaiisip tungkol sa pag-uusap namin kagabi kaya nagpasya akong sadiyain ko na lang talaga siya sa opisina nito. Kahit parang lutang ay nagluto pa rin ako para sa dadalhin kong pagkain at sasabayan ko na lang din ito mag-lunch.Nagpahatid ako sa driver papunta ng company bitbit ang mga niluto kong pagkain. Pinilit kong pinasigla ang sarili nang makarating sa labas at napatingala ako sa taas ng building na ito, hindi maikakaila ang nagsusumigaw na katanyagan at karangyaan. “Good morning, ma’am,” bati naman ng security guard sa akin na naka-assign sa entrance. “Good morning, too. I'm going to visit Mr. Donovan La Guardia,” ganting bati ko naman rito. “Okay ma’am. Come in.” Tuluyan na ako pumasok at malalaki ang mga hakbang kong naglakad patungong elevator, nang maalala kong hindi ko pa pala alam kung anong floor ang opisina nito ay naghanap ako ng taong puwedeng mapagtatanungan. “Ahmm… Exc