Lahat ng Kabanata ng The Second Marriage Chance [Filipino]: Kabanata 71 - Kabanata 80

Sarah Saglit akong natahimik at inisip ko nang mabuti ang taong sakay ng motor. Nakasuot siya ng itim na leather jacket kaya hindi ko naisip na si Philip ang taong iyon. Hindi kailanman nagsuot ng ganoong kasuotan ang dati kong asawa, tulad ng kasuotan ng hooligan o kung ano pa man. Hindi rin kailanman humawak ng baril si Philip. Ang tanging nakikita ko lang sa pagkatao ng dati kong asawa ay manyak na nilalang. Pero kung iisipin kong mabuti ang hubog ng katawan, ang kanyang taas, doon ko nga maiisip na si Philip ang taong iyon. "P-paano mo naikonekta or naisip na si Philip ang taong iyon?" I asked. "Because of this." Ipinakita ni Jakob ang surveillance kung saan dumaan ang motor sa isang kalye. "Papunta ang daan na 'yan sa mansiyon ni Dr. Ethan Vanderbilt. Nakakuha rin ako ng matinong shot ng plate number ng motorcycle, and guess what, nakarehistro ang motorcycle kay Philip Cornell." My lips parted involuntarily in a small grimace of shock. Bago mo isipin na si Dr. Vanderbi

Philip The GPS guided me to Sarah’s current location. sang buhol ng takot ang bumuo sa aking tiyan habang pinaikot ko ang throttle, binilisan ko pa ang pagpapaandar ng aking motor para masundan kung saan naroon si Sarah. The sleek white van stayed behind, mimicking my vehicle's movements like a sinister shadow. Shit! Pinasok ko ang shortcut patungo sa tinutumbok ng sasakyan ni Sarah. Mula sa manipis na alley ako lumusot. Umingit nang matining ang gulong ng motor nang huminto ako sa gitna ng kalsada. I just followed my guts habang gumagapang sa balat ko ang takot. Hinintay ko ang paglapit ng sasakyan kung saan naroon si Sarah. Sa kabila ng helmet ay kitang-kita ko ang panlalaki ng kanyang mata. Halos manipis na pagitan lang ang layo nang huminto ang sasakyan sa harapan ko. Dinukot ko ang baril at saka pinaputukan ang white van na humahabol sa kanya. Pagkatapos kong masiguro na tinamaan ng bala ang driver, sumakay ako ulit sa motor at pinaharurot ko ito nang mabilis bago pa man ako m

Sarah Hinayaan ko na madilim ang aking silid habang kakaunting liwanag lang ang nagbibigay na sinag mula sa labas. Sumaglit ako rito para ilabas ang mga luha na pinipigilan ko. Paulit-ulit ko na inisip ang mga salita ni Philip. He never loved me; not in the past, not now. Yet I felt his heartbreak, which only added to my confusion. I'm being stupid! Para akong sinaksak sa ikalawang pagkakataon kahit pa nga alam ko naman ang sagot. Hindi ako makahinga, naninikip ang dibdib ko at umuulap ang tingin ko sa sobrang sakit na marinig ang katotohanan. Nevertheless, I had to pull myself together, return to my original plans, and ensure Madam Cornell suffered! "Miss, are you alright?" nag-aalala na tanong ni Amanda dahil muli akong binabalot ng dilim. "I'm fine…" Normal lang naman siguro na masaktan ako ulit, tama? Kasalanan ko naman ito. Hinayaan ko ang sarili ko na mahulog sa patibong sa ikalawang pagkakataon. Ngunit ngayon na alam ko na ang lahat na walang katotohanan ang isang tao

Sarah  Nang pumasok ako sa ward ni Jane, nakasandal ang kanyang likuran sa kama at tahimik siyang humihikbi.

Sarah "Hi, Ms. Mitchell!" bati sa akin ng babae, may bahid ng relief at bakas ng hiya ang boses. She was a brunette with intelligent hazel eyes, probably older than me by a couple of years, dressed in a crisp navy blazer and matching pencil skirt. "I'm really sorry! Here's your identification," she added, handing me the sleek, laminated card. "Thank God! You came!" Nilapitan ko ang babae at saka nagpakilala sa kanya. "I'm Sarah Mitchell. Just call me Sarah." "Emily." Nagkamay kaming dalawa. "Hinintay dapat kita dito sa lobby para hindi ka nagkaproblema. Pasensiya na." Sabay kaming pumasok. Nakatayo ang tatlong receptionist doon sa kanilang post habang hindi makatingin nang maayos kay Mr. Johnson. Nilingon ako ng huli habang nanlaki naman ang mata ng tatlo—halatang takot na takot sila sa akin. "President Johnson." Nakasalubong ang kilay ko nang lumapit ako sa kanila. "Ms. Mitchell!" "President Johnson, I believe it's time to reconsider your staffing choices in this lobby," s