Philip The GPS guided me to Sarah’s current location. sang buhol ng takot ang bumuo sa aking tiyan habang pinaikot ko ang throttle, binilisan ko pa ang pagpapaandar ng aking motor para masundan kung saan naroon si Sarah. The sleek white van stayed behind, mimicking my vehicle's movements like a sinister shadow. Shit! Pinasok ko ang shortcut patungo sa tinutumbok ng sasakyan ni Sarah. Mula sa manipis na alley ako lumusot. Umingit nang matining ang gulong ng motor nang huminto ako sa gitna ng kalsada. I just followed my guts habang gumagapang sa balat ko ang takot. Hinintay ko ang paglapit ng sasakyan kung saan naroon si Sarah. Sa kabila ng helmet ay kitang-kita ko ang panlalaki ng kanyang mata. Halos manipis na pagitan lang ang layo nang huminto ang sasakyan sa harapan ko. Dinukot ko ang baril at saka pinaputukan ang white van na humahabol sa kanya. Pagkatapos kong masiguro na tinamaan ng bala ang driver, sumakay ako ulit sa motor at pinaharurot ko ito nang mabilis bago pa man ako m
Sarah Saglit akong natigilan sa anunsiyo kung sino ang mga bisita ko. Pare-parehas na nakatingin sa akin sina Amir, Grandpa Mitchell at ilang helpers na naroon sa dining area. Sa oras na ito, si Philip ang kahuli-hulihang tao na gusto kong makita. Niloko niya ako! Tama si Jakob, idadagdag ko lang si Philip sa problema ko. Hindi rin naman siya ang taong magbibigay sa akin ng ikalawang tiyansa para magmahal muli. "What is that moron doing here?" nang-aakusa ang tanong sa akin ni Amir, at naintindihan ko kaagad na ang tinutukoy niya ay si Philip. Habang iniisip ko ang parehong katanungan, sumagot ako, "Hindi ko alam." Posibleng may ideya naman talaga si Philip sa pagkatao ko, at nagpapanggap lang siya na wala siyang alam para kunin muli ang loob ko. Naningkit ang mata ni Grandpa Mitchell. "Ha! So, your wretched ex-husband dares to come all the way here uninvited... You know better than to entertain his foolishness, Sarah. I expected resilience and wisdom from you as a Mitchell!"
Sarah Hinayaan ko na madilim ang aking silid habang kakaunting liwanag lang ang nagbibigay na sinag mula sa labas. Sumaglit ako rito para ilabas ang mga luha na pinipigilan ko. Paulit-ulit ko na inisip ang mga salita ni Philip. He never loved me; not in the past, not now. Yet I felt his heartbreak, which only added to my confusion. I'm being stupid! Para akong sinaksak sa ikalawang pagkakataon kahit pa nga alam ko naman ang sagot. Hindi ako makahinga, naninikip ang dibdib ko at umuulap ang tingin ko sa sobrang sakit na marinig ang katotohanan. Nevertheless, I had to pull myself together, return to my original plans, and ensure Madam Cornell suffered! "Miss, are you alright?" nag-aalala na tanong ni Amanda dahil muli akong binabalot ng dilim. "I'm fine…" Normal lang naman siguro na masaktan ako ulit, tama? Kasalanan ko naman ito. Hinayaan ko ang sarili ko na mahulog sa patibong sa ikalawang pagkakataon. Ngunit ngayon na alam ko na ang lahat na walang katotohanan ang isang tao
SarahMadaling-araw at may kalamigan sa Highland Hills nang makarating kami ng siyudad. Isinama ko si Amanda tulad ng pangako ko sa kanya at isa pang helper na si Pepper. Doble ang pagkaabala k
SarahNang pumasok ako sa ward ni Jane, nakasandal ang kanyang likuran sa kama at tahimik siyang humihikbi.
Philip Naroon ako sa hotel para sa meeting nang makita ko sina Sarah at Jane. Nakaupo ako sa tabi ng floor-to-ceiling window sa ikatlong palapag ng gusali habang nagkakape, nakatanaw sa kanila sa restaurant na naroon sa gitna ng garden kaya tanaw na tanaw ko ang dati kong asawa. Ilang sandali pa, lumitaw si Bronn Martin, hawak ang isang bouquet. Masaya na tinanggap ni Sarah ang kumpol ng bulaklak mula kay Bronn. Hindi ko napigilan ang pagigting ng aking panga. “President Cornell?” pukaw sa akin ng kausap ko, ang private investigator na inupahan ko. “Boss?” sinundan iyon ni Alex, napuna na wala ako sa katinuan. Nilingon ko sila. “Sorry. Ano nga ulit iyon?” Tumikhim ang imbestigador. “Here are the files that you needed. According to my sources. Madam Cornell and Dr. Smith have been friends for more than two decades. Sa parehas na bayan sila nanggaling.” Inabot ko ang envelope na may makapal na files na nilalaman. “Where is Dr. Smith now?” I asked. “Nariyan sa file
Sarah "Hi, Ms. Mitchell!" bati sa akin ng babae, may bahid ng relief at bakas ng hiya ang boses. She was a brunette with intelligent hazel eyes, probably older than me by a couple of years, dressed in a crisp navy blazer and matching pencil skirt. "I'm really sorry! Here's your identification," she added, handing me the sleek, laminated card. "Thank God! You came!" Nilapitan ko ang babae at saka nagpakilala sa kanya. "I'm Sarah Mitchell. Just call me Sarah." "Emily." Nagkamay kaming dalawa. "Hinintay dapat kita dito sa lobby para hindi ka nagkaproblema. Pasensiya na." Sabay kaming pumasok. Nakatayo ang tatlong receptionist doon sa kanilang post habang hindi makatingin nang maayos kay Mr. Johnson. Nilingon ako ng huli habang nanlaki naman ang mata ng tatlo—halatang takot na takot sila sa akin. "President Johnson." Nakasalubong ang kilay ko nang lumapit ako sa kanila. "Ms. Mitchell!" "President Johnson, I believe it's time to reconsider your staffing choices in this lobby," s
Sarah "Let's go inside," I encouraged Josh. Umigting ang panga ni Josh, naninikip ang mga kalamnan sa ilalim ng kanyang tanned skin. Alam ko kung nasa panganib ako ngunit hindi ko iyon maramdaman sa lalaki. Ayaw pang makinig ni Josh sa akin, ngunit nag-atubili rin naman siyang pumasok. "Everything alright, Sarah?" tanong ni Jane. "Hi, Josh!" Pinaupo ko siya sa dining area. Binigyan ko siya ng inumin para siya pakalmahin. Yeah, I need to calm Josh down. "Talk!" he warned. "Miss Sarah, ayos lang ba ang lahat dito?" tanong ng guwardiya, hindi pa rin kampante kay Josh matapos makita na sinigawan ako kanina. "Walang problema. Maghintay ka lang sa labas, importante ang pag-uusapan namin," pakiusap ko sa guwardiya. Sumunod ang lalaki. "Dito lang ako sa bungad." Nilingon ko si Josh na nakatingin din sa akin. Nagsalita ako sa mabagal at mahinang boses, "I'm sorry, Josh… Kailangan kong intindihin kung bakit ka nagtatago sa katauhan ng iba kaya ko ginawa iyon. Gusto ko lang malaman