All Chapters of The Second Marriage Chance [Filipino]: Chapter 121 - Chapter 130

Bronn Mataas ang tensiyon sa pagitan namin ni Emily habang naglalakbay ang sasakyan papunta sa kanilang tirahan. Inaalon ang dibdib ko sa antisipasyon at sama ng loob—ngunit tama si Sarah, sa puntong ito ay wala akong karapatan na kuwestiyunin ang naging desisyon ni Emily. I would be selfish and a jerk. Nang huminto ang sasakyan sa tapat ng isang apartment, nagbigay ako ng utos kay Robert. “Please leave me and Emily alone,” I declared. “Understood, boss!” Robert replied, at pagkatapos ay lumabas siya ng sasakyan. "What are your plans, Mr. Martin?" tanong kaagad ni Emily, dinig ang kaba sa kanyang tinig. I inhaled deeply, the scent of her familiar perfume—a delicate mix of jasmine and vanilla—momentarily distracting me. “Gusto ko lang maintindihan kung bakit ka nabuntis. Noong nagkita tayo sa ospital, bakit hindi mo itinama at hinayaan mong isipin ko na nagkaroon kayo ng relasyon ni Ethan,” I inquired. Bumilog ang kamao ni Emily na naroon sa kanyang kandungan. “Hindi k

Sarah "What happened?" I asked Alex. Dumadagundong nang sobra ang dibdib ko habang hindi ko mapigil ang pagluha ko. Naramdaman ko ang mapag-unawang kamay ni Alex sa balikat ko bago siya nagpatuloy, sending a shock through my very core, "Madam Cornell," simula niya, mababa at malungkot ang kanyang boses. "she... she took her own life in prison this afternoon." Napasinghap ako at natutop ko ang bibig ko. Huminto ang lahat ng kung anong nasa isip ko. "A-ano?" Nauutal kong sabi, napaawang ang bibig ko. "Kaya, Madam Sarah, please… ngayon ka kailangan ni boss higit kailanman." Marami akong gustong itanong kay Alex, sabihin, ngunit mas pinili ko na manahimik. Napapikit ako nang mariin at saka pumasok sa loob ng gusali. I saw Philip, holding a glass containing a red amber drink. Dama ko na naniningkit ang kanyang mata ngunit mas pinili niya na huwag tumingin sa akin. "Philip, nabigla din ako na nagawa ni Josh 'yon sa akin. Please trust me…" Natatakot ako na baka maulit ang nangyari

Philip Nasa ilalim ng kontemplasyon si Ethan. Pagkaraan ng ilang sandali ng katahimikan, nagsalita siya, puno ng pagkalito ang kanyang boses. "But I always thought you'd already met Mariano." "Iyon din ang iniisip ko, Ethan. Pero ngayon, hindi na ako sigurado. I'm a Luminary Production's President, Ethan. It's an actor that the real Mariano probably hired. Iniisip ng lahat na nakita ko na ang tunay na Mariano, pero sa tingin ko, hindi rin tunay ang taong iyon." Pumasok sa isipan ko ang lalaking malakas bumuga ng tabako. I'm actually confused, or the original Mariano probably has been toying with my knowledge. "Ngayon na naiisip ko ang sinabi mo. nakilala mo si Mariano noong unang kasal mo kay Sarah. May posibilidad na baka binabantayan ka niya nang mabuti dahil kay Sarah," puna ni Ethan. I nodded slowly, pieces starting to fall into place. "And Madam Olsen, sa palagay ko ay may hinala siya kaya inipit niya si Sarah noong nasa coma ako. Let's recap; ninakaw ko ang file ni Sarah ka

Philip Nakakita ng open space ang binti ni Josh, he moved his legs upward, then crossed his legs over my neck, trying to break free from me. Suddenly, the ten-minute signal blared—it was time to find the hidden knife. Duguan na ang mga kamao ko, pero kailangan kong kumilos nang mabilis. Inirolyo ako ni Josh gamit ang kanyang binti. Bumaliktad kami sa foam surface, at umalon nang malaki ang battleground dahilan para parehas kaming itinumba ng alon. Pagkatapos ng sampung minutong walang humpay na pisikal na laban, nagsisigawan na sa sakit ang mga laman-loob ko. "Fuck you, Philip! Fuck you for hurting Sarah!" Josh shouted, pounding my body with brutal force. Masakit ang salita ni Josh, ngunit kailangan kong manatiling nakapokus. Alam ko ang aking mga pagkakamali, at napatawad na ako ng aking asawa. "Hindi na mahalaga ang mga salita mo! Isa ka lang kaawa-awang nilalang na sinusubukang kunin ang akin!" Nagtungo si Josh para buksan ang isang crate na naroon sa gilid, but in order to

Philip Niyakap ko si Sarah, sinubukan kong balewalain ang nakapapasong sakit mula sa mga sugat ng kutsilyo na nakakalat sa aking katawan. Ang init niya ang bumuhay sa akin, halos ang presensya niya lang ang makakapagpagaling sa mga sugat ko. Marahan kong hinawakan ang kanyang tiyan, kumakalat ang mga daliri, dinarama ang bagong buhay na lumalago sa kanyang loob. Nakaramdam ako ng konsensiya sa naganap kay Josh, ngunit ganoon yata talaga, iyon ang mundo na kinabibilangan namin na kailangan kong talikuran. Mukhang parehas pa kami ng nasa isip ng asawa ko habang panay ang rolyo ng daliri ko sa kanyang balat. "Hindi ako makapaniwala na wala na si Josh. Hinayaan mo sana siya, Philip," pag-uulit ni Sarah sa kanyang sentimento. I lifted her face and kissed her passionately, pouring all my emotions into that mind-blowing, toe-curling, cum-inducing kiss she deserved. Tila hindi pa siya nakabawi nang maghiwalay kami. "I've already told you, did I? That I hate it when you think about other