บททั้งหมดของ ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห: บทที่ 701 - บทที่ 710

944

บทที่ 701

การเริงรักนี้ทำให้โจวเทียนเฟิ่งดื่มด่ำเต็มอิ่มจริง ๆพูดตามตรง ฉู่เฉินไม่ได้มาเยี่ยมเยียนเธอเกือบหนึ่งเดือนแล้วแม้ว่าในจะคิดถึงมากและร้อนรนมาก แต่เธอรู้สถานะของเธอที่อยู่ข้างกายฉู่เฉินดี อย่างมากสุดก็เป็นได้แต่หนึ่งในคนรักมากมายของเขาเท่านั้นด้วยเหตุนี้ เธอเลยได้แต่อดกลั้นแล้วอดกลั้นอีกวันนี้ก็ถือว่าได้พบเจอสายฝนหลังจากที่แห้งแล้งมาเนิ่นนาน“คุณมันเจ้าตัวป่วน ทำไมขนาดประตูก็ยังไม่ปิด ถ้าเกิดคนมาเห็นเข้าจะทำยังไง”จนกระทั่งเสร็จกิจแล้ว โจวเทียนเฟิ่งถึงค่อยสังเกตเห็นว่าประตูห้องหนังสือเปิดอ้ามาตลอด ถ้าอย่างนั้นคนอื่นคงจะได้ยินเสียงเมื่อกี้ของเธอหมดแล้วใช่หรือเปล่า? โจวเทียนเฟิ่งพูดพลางจะไปปิดประตู ฉู่เฉินกลับอุ้มเอวของเธอขึ้นมาจากด้านหลัง“อ๊าย คุณนี่มันร้ายชะมัด รีบปล่อยฉันลงเลยนะ” ฉู่เฉินหัวเราะหึ ๆ ไฉนเลยจะสนใจการดิ้นรนของเธอ เขาเดินไม่กี่ก้าวก็อุ้มโจวเทียนเฟิ่งเข้าไปในห้องน้ำในขณะที่ฉู่เฉินเตรียมตัวจะแสดงพลังกระตือรือร้นอีกครั้ง โทรศัพท์ที่อยู่ข้างมือพลันดังขึ้นมาจากนั้นก็เห็นว่าเป็นหมายเลขที่ไม่คุ้นเคย ฉู่เฉินกดตัดสายทันที แต่ฉู่เฉินยังไม่ทันโน้มตัวลงไป โทรศัพท์ก็ด
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 702

“ว้าย...”โจวเทียนเฟิ่งร้องอุทาน รีบใช้ผ้าขนหนูบังดวงหน้าเล็ก ๆ ไว้ ทว่าวินาทีต่อมา เธอก็โดนฉู่เฉินผลักลงบนเตียง .....รุ่งเช้าฉู่เฉินนอนหลับยาวจนตะวันสายโด่งขณะที่กำลังกินอาหารเช้า ฟางอวี่เจิ้งก็โทรศัพท์เข้ามา“คุณฉู่ ตอนนี้คุณสะดวกไหมครับ?” อีกฟากหนึ่งของโทรศัพท์ ฟางอวี่เจิ้งเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเคารพนอบน้อม “สะดวกครับ คุณส่งตำแหน่งมาให้ผมเลยก็พอ แล้วผมจะไปหาคุณ”ฉู่เฉินกินข้าวไปด้วย พูดไปด้วย“ได้ครับ”ฟางอวี่เจิ้งตอบรับแล้วก็วางสายโทรศัพท์ ไม่นานก็มีข้อความแชร์ตำแหน่งถูกส่งมาที่โทรศัพท์มือถือของฉู่เฉินพอกินอาหารเช้าเสร็จแล้ว ฉู่เฉินก็พลอดรักกับโจวเทียนเฟิ่งสักพักแล้วค่อยออกจากเทียนเฟิ่งวิลล่า ขับรถมุ่งหน้าไปยังร้านนวดอวิ๋นไท่เพิ่งจะจอดรถเสร็จ ฟางอวี่เจิ้งก็ก้าวลงมาจากรถเก๋งสีขาวที่อยู่ทางด้านหน้า “คุณฉู่ ร้านนี้เป็นร้านที่ดีที่สุดในเจียงจงแน่นอนครับ”ฟางอวี่เจิ้งพูดพลางมีท่าทางเหมือนแทบอดใจรอไม่ไหวแล้วนิดหน่อยฉู่เฉินกวาดตามองฟางอวี่เจิ้งแวบหนึ่งแล้วเอ่ยว่า “ประธานฟาง ร่างกายคุณไหวเหรอครับ?”“เอ่อ...ยังพอไหวนะครับ...”ฟางอวี่เจิ้งทำหน้ายิ้มแย้มพลางพาฉู่เฉิ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 703

เสี่ยวหนานเพิ่งจะมาอยู่ตรงหน้าฉู่เฉิน กลิ่นหอมประหลาดนั้นพลันรุนแรงขึ้นสุดขีดฉู่เฉินมองเสี่ยวหนานโดยไม่แสดงอารมณ์ ก่อนจะพูดกับหญิงวัยกลางคนว่า “อืม เอาเธอละกัน ให้คนอื่นออกไปให้หมดเถอะ” หญิงวัยกลางคนเข้าใจทันที แล้วโบกมือให้ผู้หญิงคนอื่น ๆ ก่อนออกจากห้อง เธอยังตั้งใจช่วยฉู่เฉินปิดประตูห้องให้เรียบร้อย ฉู่เฉินมองเสี่ยวหนานอย่างพิจารณาแล้วพูดว่า “ได้ยินว่าฝีมือของคุณไม่เลวเอามาก ๆ?”เสี่ยวหนานหลุบตาลงต่ำ ไม่ออกความเห็น ท่าทางเหมือนเขินอายสุดขีดฉู่เฉินหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะนอนคว่ำอยู่บนเตียงนวดแล้วพูดว่า “คุณเริ่มได้เลย”เสี่ยวหนานถึงค่อยเบิกตาขึ้นมา นัยน์ตาส่องประกายคู่นั้นเปล่งรัศมีเย็นเยียบออกมาราง ๆหลังจากที่จ้องมองฉู่เฉินสิบกว่าวินาที เสี่ยวหนานถึงค่อยหยิบน้ำมันนวดหลังจากทางด้านข้าง ก่อนจะเลิกเสื้อของฉู่เฉินขึ้นแล้วราดน้ำมันบนแผ่นหลังของฉู่เฉิน“คุณผู้ชายคะ กล้ามเนื้อที่หลังของคุณแน่นมากเลยนะคะ”เสี่ยวหนานนวดน้ำมันให้ฉู่เฉินพลางเอ่ยเสียงหวานฉู่เฉินหัวเราะเบา ๆ แล้วพูดว่า “ไม่รู้ว่าผิวบนหลังของคุณจะดีหรือเปล่า?”“อุ๊ย คุณนี่ร้ายจังเลยนะคะ คิดจะถอดเสื้อผ้าคนอื่นอยู่นั่นแ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 704

“อีกอย่างก็คือฝีมือของคุณ ครั้งหน้าถ้าจะปลอมตัวเป็นมืออาชีพแบบนี้อีก ทางที่ดีควรเรียนรู้ให้มาก ๆ ก่อนนะ อย่าให้แข็งกระด้างเหมือนนวดศพ คนที่มีประสบการณ์นิดหน่อย เห็นแวบเดียวก็ดูคุณออกแล้ว”ฉู่เฉินทำหน้ายิ้มหยันตั้งแต่ต้นจนจบ ไม่มีสีหน้าหวาดกลัวเลยแม้แต่น้อยตรงกันข้ามกับเสี่ยวหนาน ความหวาดกลัวและความน้อยเนื้อต่ำใจบนใบหน้าค่อย ๆ แปรเปลี่ยนเป็นเย็นชาและน่าครั่นคร้ามตามการวิเคราะห์ทีละขั้นของฉู่เฉิน!“เดิมทีอยากให้คุณไปอย่างไร้ความทรมานโดยไม่รู้ตัว น่าเสียดายมากที่คุณไม่รู้จักถนอมเอง” สิ้นเสียงพูด เสี่ยวหนานพลันชักมีดสั้นสองเล่มออกมาจากด้านหลัง ร่างกายอ้อนแอ้นฉับไวราวกับอสรพิษ แทงตรงไปที่ลำคอของฉู่เฉิน! “ฝึกฝนสิบปีถึงจะได้ร่วมเรือข้ามฟาก ร้อยปีถึงได้ร่วมนวดน้ำมัน คุณลงมืออำมหิตขนาดนี้ คนที่บ้านคุณรู้บ้างหรือเปล่า?”ฉู่เฉินรีบหลบการโจมตีถึงแก่ชีวิตของเสี่ยวหนาน จากนั้นก็ยื่นมือไปคว้าข้อมือของเธอไว้ป๊าบ! ฉู่เฉินจับข้อมือของเธอได้แล้วชัด ๆ แต่น้ำมันในมือลื่นมากเกินไป ไม่เพียงทำให้เสี่ยวหนานสลัดหลุดได้ทันที นอกจากนี้ยังแทงมีดสั้นใส่ ท้องน้อยของฉู่เฉินหนึ่งที ฉู่เฉินรีบกระโดดขึ้น
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 705

ฉู่เฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะลูบหน้าไม่ลูบก็ยังดี คิดไม่ถึงว่าการลูบครั้งนี้จะนำเนื้อหนังติดลงมาด้วยซี้ด!ต่อให้เป็นฉู่เฉินก็อดสูดลมหายใจเย็นเยียบไม่ได้ นี่แม่งอะไรกันวะ กัดกร่อนรุนแรงขนาดนี้เชียวเหรอ?วินาทีต่อมา ฉู่เฉินรู้สึกได้แค่ว่าใบหน้าและร่างกายของตัวเองเริ่มคันอย่างยิ่ง นอกจากนี้ก็มีผื่นคันเล็ก ๆ สีแดงแปลกประหลาดเกิดขึ้นทั่วทั้งตัวเกรงว่าแค่เกาลวก ๆ คงดึงเนื้อหนังหลุดลงมาชิ้นใหญ่สิ่งที่แปลกประหลาดคือ ฉู่เฉินไม่รู้สึกเจ็บปวดเลยสักนิดเดียว“คุณโดนพิษสามศพแล้ว เลือดที่สาดกระเด็นโดนหน้าของคุณเมื่อกี้คือเลือดจากหัวใจผีดิบโลหิต” “ขอเพียงโดนเลือดจากหัวใจผีดิบโลหิต เนื้อหนังทั่วทั้งตัวของคุณก็จะเน่าเปื่อยหลุดร่างจนหมดภายในสิบนาที จนกระทั่งหัวใจของคุณเน่าเปื่อยถึงค่อยหยุด” ใบหน้าของเสี่ยวหนานเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ ใช้ปกเสื้อของชุดกี่เพ้ามาพัดลมเย็น ๆ เห็นได้ชัดว่ากำลังรอให้ฉู่เฉินเสียชีวิตจากพิษกำเริบฉู่เฉินถอนหายใจเบา ๆ แล้วเอ่ยว่า “มิน่าล่ะแม่ผมถึงบอกผมตั้งแต่เด็กว่า ผู้หญิงยิ่งสวย ยิ่งอันตราย” “ต่อให้คุณอยากฆ่าผมอีกสักแค่ไหน ก็ไม่ควรซ่อนของที่อันตรายขนาดนี้ไว
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 706

แต่เสียงที่ดังมาจากห้องข้าง ๆ กลับดังขึ้นเรื่อย ๆ ขนาดฟางอวี่เจิ้งก็สงสัยนิดหน่อยแล้วอย่างไรก็ตาม เขายังคงยึดหลักการหนึ่งไม่รบกวน สองไม่แอบดู ก่อนจะข่มกลั้นความอยากรู้อยากเห็นเอาไว้ ส่วนเสี่ยวหนานในตอนนี้ถูกฉู่เฉินตีจนน้ำตาคลอแล้ว ไอ้หมอนี่ลงมือโหดเหี้ยมจริง ๆ! “ละ...เลิกตีได้แล้ว! ฉะ...ฉันจะบอกแล้ว ฉันจะบอกแล้วยังไม่ได้อีกเหรอ?” ในขณะที่ฉู่เฉินยกฝ่ามือขึ้นมาอีกครั้ง ในที่สุดเสี่ยวหนานก็เลิกขัดขืน ก่อนจะร้องไห้ออกมาทันทีบั้นท้ายโดนตีจนใกล้จะเละแล้ว “บอกมา ใครส่งคุณมา” ฉู่เฉินมองเสี่ยวหนานด้วยความสนใจอย่างยิ่ง“ไม่มีใครให้ฉันมาจริง ๆ ฉะ...ฉันอยากมาเอง อย่าตีนะ!”เสี่ยวหนานรีบส่ายหน้ากล่าว “อะ...อันที่จริงฉันมีความเกี่ยวข้องกับสำนักอวี้ซืออยู่บ้าง ครั้งนี้เลยตั้งใจมาแก้แค้นโดยเฉพาะ”ฉู่เฉินถึงค่อยเข้าใจกระจ่างแจ้ง มิน่าล่ะยัยนี่ถึงมีกลิ่นกำยานเต็มตัว ในมือไม่ใช่หนอนกู่โลหิตสามศพ ก็เป็นเลือดจากหัวใจผีดิบโลหิตเวรเอ๊ย วุ่นมาตั้งนาน ที่แท้เป็นสำนักอวี้ซือนี่เองแต่ทำไมถึงได้มีสาวงามเหมือนหยกเหมือนบุปผาแบบนี้ในสำนักอวี้ซือได้นะ? “คุณเป็นลูกสาวของเจ้าสำนักอวี้ซือเหรอ?”
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 707

ฟางอวี่เจิ้งรีบวิ่งไปชำระเงินที่หน้าเคาน์เตอร์ หลังจากออกมาพร้อมกับฉู่เฉินถึงค่อยเอ่ยเสียงเบาว่า “คุณฉู่ ผมไม่ได้พูดผิดใช่ไหม เสี่ยวหนานคนนั้นเยี่ยมมากเลยใช่หรือเปล่า?”ฉู่เฉินขมวดคิ้ว มองฟางอวี่เจิ้งแวบหนึ่งแล้วพูดว่า “ฟังจากความหมายของประธานฟาง คุณก็เคยเรียกเสี่ยวหนานด้วยเหรอ?” เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ฟางอวี่เจิ้งก็รีบส่ายหน้ากล่าวว่า “ไม่นะครับ คุณฉู่ ผมสาบานต่อฟ้าเลยว่าไม่เคยเรียกเสี่ยวหนานมาก่อน” ฉู่เฉินหัวเราะเบา ๆ แล้วตบไหล่ฟางอวี่เจิ้งก่อนจะพูดว่า “ประธานฟาง ทางที่ดีคราวหน้าอย่ามาที่นี่เลยนะครับ”ฉู่เฉินกล่าวจบก็เดินเข้าไปนั่งในรถโดยไม่รอให้ฟางอวี่เจิ้งเอ่ยปาก“คุณฉู่ เสี่ยวหนานคนนั้นทำเรื่องไม่ดีใช่หรือเปล่า ผมสามารถ...”ฉู่เฉินโบกมือเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ประธานฟาง จำคำพูดของผมไว้นะครับ อย่ามาเที่ยวที่นี่อีก ไม่งั้นจะเอาชีวิตไปทิ้ง” ฉู่เฉินพูดจบก็สตาร์ตรถ มุ่งหน้าไปทางบ้านเก่าของตระกูลฉู่เขาไม่เข้าใจจริง ๆ เสี่ยวหนานคนนั้นมีโอกาสแท้ ๆ แต่ทำไมไม่ลงมืออีกล่ะ?นอกจากนี้ ร้านนวดแผนไทยร้านนั้นจะต้องมีปัญหามากแน่ ๆพอคิดได้ดังนี้ ฉู่เฉินเหยียบเบรกฉับพลันก่อนจะกลับรถ แล้วขับไ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 708

เมื่อฉู่เฉินกลับไปถึงบ้านเก่าของตระกูลฉู่ พวกอวี้ลู่กำลังนั่งปรึกษาเรื่องชุดเดรสรุ่นใหม่ด้วยกัน พอเห็นฉู่เฉินกลับมา ต้วนหลิงเวยก็รีบเข้าไปต้อนรับ“นายท่าน คุณกลับมาแล้ว”ฉู่เฉินแต่พยักหน้าเล็กน้อย แล้วเดินไปทางห้องลับอย่างรวดเร็วพอเห็นฉู่เฉินเพิ่งกลับมาก็ขังตัวเองไว้ในห้องลับ ต้วนหลิงเวยเลยมองไปทางสองสาวที่เหลืออย่างงุนงง“ใครจะไปรู้ว่าเขาเป็นบ้าอะไร อย่าไปสนใจเขาเลย รีบมานี่สิ ชุดสีชมพูตัวนี้ดูเหมาะกับข้ามากกว่า”อวี้ลู่กวักมือเรียกต้วนหลิงเวย“อ้อ” ต้วนหลิงเวยตอบรับ แล้วมองไปทางห้องลับอย่างกังวลใจอยู่พักใหญ่ จากนั้นถึงค่อยเดินไปข้างโซฟาแล้วพูดคุยเรื่องเดรสรุ่นใหม่กับอวี้ลู่.....จนกระทั่งผ่านไปหลายชั่วโมง ฉู่เฉินถึงค่อยเดินออกมาจากห้องลับด้วยใบหน้าอ่อนล้า มือของเขาถือขวดยาเล็ก ๆ ไว้หลายขวด ก่อนจะแบ่งให้อวี้ลู่และสองพี่น้องตระกูลต้วน“นี่คืออะไร?”อวี้ลู่รับขวดยาเล็ก ๆ เปิดฝาออกมาดม แล้วพูดด้วยความประหลาดใจว่า “ยาสร้างกล้ามเนื้อ?”ฉู่เฉินพยักหน้าอย่างหนักแน่นแล้วพูดว่า “ใช่แล้ว ยาสร้างกล้ามเนื้อ คนละสามเม็ด ถ้าเกิดเจออันตราย มันจะช่วยปกป้องชีวิตได้”อวี้ลู่ขมวดคิ้วขึ้น
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 709

หญิงวัยกลางคนตรงเคาน์เตอร์ในร้านนวดก่อนหน้านี้ ตอนนี้ก็สวมชุดชาวเหมียวเจียง เพียงแต่ใบหน้ากลับดูแก่ชราขึ้นมาก มองแวบแรก อย่างน้อยก็ต้องเป็นหญิงชราวัยหกสิบปีขึ้นไป“ท่านสตรีศักดิ์สิทธิ์ เบื้องหลังของผู้ชายคนนี้ยังไม่ชัดเจน จะฆ่าโดยพลการไม่ได้”หญิงชราขมวดคิ้วมุ่น กล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง“ท่านยาย นี่ท่านยายหมายความว่ายังไง?”นัยน์ตางดงามของเสี่ยวหนานเคร่งขรึมขึ้นมา มองไปทางหญิงชราด้วยความงุนงงพลางเอ่ยถาม“สำนักบำเพ็ญเพียรที่สามารถทำลายหนอนกู่โลหิตสามศพได้จะต้องมีเบื้องหลังที่ยิ่งใหญ่แน่นอน ยายสงสัยว่าข้อมูลจากสำนักอวี้ซือจะมีความผิดพลาด ถ้าเกิดหาเรื่องกับสำนักใหญ่ขึ้นมาจริง ๆ เกรงว่าอาจจะนำภัยใหญ่หลวงมาสู่เหมียวเจียงของเราได้”“สงครามนองเลือดเมื่อร้อยปีก่อนนั้นจะเกิดขึ้นอีกครั้งไม่ได้เด็ดขาด ไม่อย่างนั้นเชื้อสายของชาวเหมียวเจียงเราก็คงหมดหวังที่จะฟื้นฟูกลับมาแล้วจริง ๆ”หญิงชราเอ่ยอย่างกังวลใจมาก การสังหารฉู่เฉินเป็นเรื่องเล็ก แต่ถ้าเกิดหาเรื่องกับขุมกำลังที่ไม่ควรหาเรื่องขึ้นมา เช่นนั้นชาวเหมียวเจียงคงได้จบสิ้นแล้วจริง ๆ “ท่านยาย ยายหมายความว่าหมอนั่นเป็นคนของวังคุนหลุนเหรอ?”
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 710

เมื่อพระจันทร์สีขาวสดใสลอยขึ้นมาอีกครั้ง ทั่วทั้งรีสอร์ทบนภูเขาก็ไม่มีลมหายใจของสิ่งมีชีวิตอีกต่อไปแล้ว.....เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่ฉู่เฉินกำลังนอนหลับฝัน ลูบคลำความอ่อนนุ่มของต้วนหลิงเสวี่ย โทรศัพท์ที่อยู่ข้างมือพลันส่งเสียงริงโทนดังขึ้นมาอย่างถี่กระชั้นฉู่เฉินเห็นว่ากู้รั่วเสวี่ยเป็นคนโทรมา เขาถึงได้หาวพลางกดรับสาย“พี่ฉู่เฉิน ตื่นหรือยังคะ?”น้ำเสียงของกู้รั่วเสวี่ยที่อยู่อีกฝั่งของโทรศัพท์ฟังดูร้อนรนเล็กน้อย“หาว...”ฉู่เฉินหาวพลางเอ่ยอย่างงัวเงียว่า “ต่อให้ยังไม่ตื่น ก็โดนคุณปลุกจนตื่นแล้ว พูดมาเถอะ มีอะไรเหรอครับ?”“เอ่อ...”กู้รั่วเสวี่ยใคร่ครวญอยู่พักหนึ่งแล้วค่อยเอ่ยอย่างลำบากใจเล็กน้อยง่า “จริง ๆ แล้วไม่ใช่เรื่องของฉันหรอกค่ะ แต่ที่เมืองเอกของมณฑลเกิดคดีใหญ่ขึ้น เช้านี้คุณลุงหลูโทรมาหาฉัน ถามว่าใครเป็นคนช่วยตระกูลกู้แก้ปัญหาเรื่องประหลาดที่ไซต์ก่อสร้างในเมืองหมอตู”“ตอนนั้นฉันไม่ได้คิดอะไรมาก เลยเล่าเรื่องอสูรน้ำให้ฟัง คุณลุงหลูเลย...อยากเจอพี่ค่ะ”คุณลุงหลู?ฉู่เฉินเกาหัวพลางเอ่ยว่า “คุณลุงหลูอะไรนี่ต้องการอะไรเหรอ?”“อีกอย่าง คดีใหญ่ที่เมืองเอกของมณฑลเกี่ยวอะ
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1
...
6970717273
...
95
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status