LOGINShare
บทที่ 702
Related chapters
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 703
เสี่ยวหนานเพิ่งจะมาอยู่ตรงหน้าฉู่เฉิน กลิ่นหอมประหลาดนั้นพลันรุนแรงขึ้นสุดขีดฉู่เฉินมองเสี่ยวหนานโดยไม่แสดงอารมณ์ ก่อนจะพูดกับหญิงวัยกลางคนว่า “อืม เอาเธอละกัน ให้คนอื่นออกไปให้หมดเถอะ” หญิงวัยกลางคนเข้าใจทันที แล้วโบกมือให้ผู้หญิงคนอื่น ๆ ก่อนออกจากห้อง เธอยังตั้งใจช่วยฉู่เฉินปิดประตูห้องให้เรียบร้อย ฉู่เฉินมองเสี่ยวหนานอย่างพิจารณาแล้วพูดว่า “ได้ยินว่าฝีมือของคุณไม่เลวเอามาก ๆ?”เสี่ยวหนานหลุบตาลงต่ำ ไม่ออกความเห็น ท่าทางเหมือนเขินอายสุดขีดฉู่เฉินหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะนอนคว่ำอยู่บนเตียงนวดแล้วพูดว่า “คุณเริ่มได้เลย”เสี่ยวหนานถึงค่อยเบิกตาขึ้นมา นัยน์ตาส่องประกายคู่นั้นเปล่งรัศมีเย็นเยียบออกมาราง ๆหลังจากที่จ้องมองฉู่เฉินสิบกว่าวินาที เสี่ยวหนานถึงค่อยหยิบน้ำมันนวดหลังจากทางด้านข้าง ก่อนจะเลิกเสื้อของฉู่เฉินขึ้นแล้วราดน้ำมันบนแผ่นหลังของฉู่เฉิน“คุณผู้ชายคะ กล้ามเนื้อที่หลังของคุณแน่นมากเลยนะคะ”เสี่ยวหนานนวดน้ำมันให้ฉู่เฉินพลางเอ่ยเสียงหวานฉู่เฉินหัวเราะเบา ๆ แล้วพูดว่า “ไม่รู้ว่าผิวบนหลังของคุณจะดีหรือเปล่า?”“อุ๊ย คุณนี่ร้ายจังเลยนะคะ คิดจะถอดเสื้อผ้าคนอื่นอยู่นั่นแ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 704
“อีกอย่างก็คือฝีมือของคุณ ครั้งหน้าถ้าจะปลอมตัวเป็นมืออาชีพแบบนี้อีก ทางที่ดีควรเรียนรู้ให้มาก ๆ ก่อนนะ อย่าให้แข็งกระด้างเหมือนนวดศพ คนที่มีประสบการณ์นิดหน่อย เห็นแวบเดียวก็ดูคุณออกแล้ว”ฉู่เฉินทำหน้ายิ้มหยันตั้งแต่ต้นจนจบ ไม่มีสีหน้าหวาดกลัวเลยแม้แต่น้อยตรงกันข้ามกับเสี่ยวหนาน ความหวาดกลัวและความน้อยเนื้อต่ำใจบนใบหน้าค่อย ๆ แปรเปลี่ยนเป็นเย็นชาและน่าครั่นคร้ามตามการวิเคราะห์ทีละขั้นของฉู่เฉิน!“เดิมทีอยากให้คุณไปอย่างไร้ความทรมานโดยไม่รู้ตัว น่าเสียดายมากที่คุณไม่รู้จักถนอมเอง” สิ้นเสียงพูด เสี่ยวหนานพลันชักมีดสั้นสองเล่มออกมาจากด้านหลัง ร่างกายอ้อนแอ้นฉับไวราวกับอสรพิษ แทงตรงไปที่ลำคอของฉู่เฉิน! “ฝึกฝนสิบปีถึงจะได้ร่วมเรือข้ามฟาก ร้อยปีถึงได้ร่วมนวดน้ำมัน คุณลงมืออำมหิตขนาดนี้ คนที่บ้านคุณรู้บ้างหรือเปล่า?”ฉู่เฉินรีบหลบการโจมตีถึงแก่ชีวิตของเสี่ยวหนาน จากนั้นก็ยื่นมือไปคว้าข้อมือของเธอไว้ป๊าบ! ฉู่เฉินจับข้อมือของเธอได้แล้วชัด ๆ แต่น้ำมันในมือลื่นมากเกินไป ไม่เพียงทำให้เสี่ยวหนานสลัดหลุดได้ทันที นอกจากนี้ยังแทงมีดสั้นใส่ ท้องน้อยของฉู่เฉินหนึ่งที ฉู่เฉินรีบกระโดดขึ้น
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 705
ฉู่เฉินขมวดคิ้วเล็กน้อย ก่อนจะลูบหน้าไม่ลูบก็ยังดี คิดไม่ถึงว่าการลูบครั้งนี้จะนำเนื้อหนังติดลงมาด้วยซี้ด!ต่อให้เป็นฉู่เฉินก็อดสูดลมหายใจเย็นเยียบไม่ได้ นี่แม่งอะไรกันวะ กัดกร่อนรุนแรงขนาดนี้เชียวเหรอ?วินาทีต่อมา ฉู่เฉินรู้สึกได้แค่ว่าใบหน้าและร่างกายของตัวเองเริ่มคันอย่างยิ่ง นอกจากนี้ก็มีผื่นคันเล็ก ๆ สีแดงแปลกประหลาดเกิดขึ้นทั่วทั้งตัวเกรงว่าแค่เกาลวก ๆ คงดึงเนื้อหนังหลุดลงมาชิ้นใหญ่สิ่งที่แปลกประหลาดคือ ฉู่เฉินไม่รู้สึกเจ็บปวดเลยสักนิดเดียว“คุณโดนพิษสามศพแล้ว เลือดที่สาดกระเด็นโดนหน้าของคุณเมื่อกี้คือเลือดจากหัวใจผีดิบโลหิต” “ขอเพียงโดนเลือดจากหัวใจผีดิบโลหิต เนื้อหนังทั่วทั้งตัวของคุณก็จะเน่าเปื่อยหลุดร่างจนหมดภายในสิบนาที จนกระทั่งหัวใจของคุณเน่าเปื่อยถึงค่อยหยุด” ใบหน้าของเสี่ยวหนานเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ ใช้ปกเสื้อของชุดกี่เพ้ามาพัดลมเย็น ๆ เห็นได้ชัดว่ากำลังรอให้ฉู่เฉินเสียชีวิตจากพิษกำเริบฉู่เฉินถอนหายใจเบา ๆ แล้วเอ่ยว่า “มิน่าล่ะแม่ผมถึงบอกผมตั้งแต่เด็กว่า ผู้หญิงยิ่งสวย ยิ่งอันตราย” “ต่อให้คุณอยากฆ่าผมอีกสักแค่ไหน ก็ไม่ควรซ่อนของที่อันตรายขนาดนี้ไว
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 706
แต่เสียงที่ดังมาจากห้องข้าง ๆ กลับดังขึ้นเรื่อย ๆ ขนาดฟางอวี่เจิ้งก็สงสัยนิดหน่อยแล้วอย่างไรก็ตาม เขายังคงยึดหลักการหนึ่งไม่รบกวน สองไม่แอบดู ก่อนจะข่มกลั้นความอยากรู้อยากเห็นเอาไว้ ส่วนเสี่ยวหนานในตอนนี้ถูกฉู่เฉินตีจนน้ำตาคลอแล้ว ไอ้หมอนี่ลงมือโหดเหี้ยมจริง ๆ! “ละ...เลิกตีได้แล้ว! ฉะ...ฉันจะบอกแล้ว ฉันจะบอกแล้วยังไม่ได้อีกเหรอ?” ในขณะที่ฉู่เฉินยกฝ่ามือขึ้นมาอีกครั้ง ในที่สุดเสี่ยวหนานก็เลิกขัดขืน ก่อนจะร้องไห้ออกมาทันทีบั้นท้ายโดนตีจนใกล้จะเละแล้ว “บอกมา ใครส่งคุณมา” ฉู่เฉินมองเสี่ยวหนานด้วยความสนใจอย่างยิ่ง“ไม่มีใครให้ฉันมาจริง ๆ ฉะ...ฉันอยากมาเอง อย่าตีนะ!”เสี่ยวหนานรีบส่ายหน้ากล่าว “อะ...อันที่จริงฉันมีความเกี่ยวข้องกับสำนักอวี้ซืออยู่บ้าง ครั้งนี้เลยตั้งใจมาแก้แค้นโดยเฉพาะ”ฉู่เฉินถึงค่อยเข้าใจกระจ่างแจ้ง มิน่าล่ะยัยนี่ถึงมีกลิ่นกำยานเต็มตัว ในมือไม่ใช่หนอนกู่โลหิตสามศพ ก็เป็นเลือดจากหัวใจผีดิบโลหิตเวรเอ๊ย วุ่นมาตั้งนาน ที่แท้เป็นสำนักอวี้ซือนี่เองแต่ทำไมถึงได้มีสาวงามเหมือนหยกเหมือนบุปผาแบบนี้ในสำนักอวี้ซือได้นะ? “คุณเป็นลูกสาวของเจ้าสำนักอวี้ซือเหรอ?”
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 707
ฟางอวี่เจิ้งรีบวิ่งไปชำระเงินที่หน้าเคาน์เตอร์ หลังจากออกมาพร้อมกับฉู่เฉินถึงค่อยเอ่ยเสียงเบาว่า “คุณฉู่ ผมไม่ได้พูดผิดใช่ไหม เสี่ยวหนานคนนั้นเยี่ยมมากเลยใช่หรือเปล่า?”ฉู่เฉินขมวดคิ้ว มองฟางอวี่เจิ้งแวบหนึ่งแล้วพูดว่า “ฟังจากความหมายของประธานฟาง คุณก็เคยเรียกเสี่ยวหนานด้วยเหรอ?” เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ฟางอวี่เจิ้งก็รีบส่ายหน้ากล่าวว่า “ไม่นะครับ คุณฉู่ ผมสาบานต่อฟ้าเลยว่าไม่เคยเรียกเสี่ยวหนานมาก่อน” ฉู่เฉินหัวเราะเบา ๆ แล้วตบไหล่ฟางอวี่เจิ้งก่อนจะพูดว่า “ประธานฟาง ทางที่ดีคราวหน้าอย่ามาที่นี่เลยนะครับ”ฉู่เฉินกล่าวจบก็เดินเข้าไปนั่งในรถโดยไม่รอให้ฟางอวี่เจิ้งเอ่ยปาก“คุณฉู่ เสี่ยวหนานคนนั้นทำเรื่องไม่ดีใช่หรือเปล่า ผมสามารถ...”ฉู่เฉินโบกมือเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ประธานฟาง จำคำพูดของผมไว้นะครับ อย่ามาเที่ยวที่นี่อีก ไม่งั้นจะเอาชีวิตไปทิ้ง” ฉู่เฉินพูดจบก็สตาร์ตรถ มุ่งหน้าไปทางบ้านเก่าของตระกูลฉู่เขาไม่เข้าใจจริง ๆ เสี่ยวหนานคนนั้นมีโอกาสแท้ ๆ แต่ทำไมไม่ลงมืออีกล่ะ?นอกจากนี้ ร้านนวดแผนไทยร้านนั้นจะต้องมีปัญหามากแน่ ๆพอคิดได้ดังนี้ ฉู่เฉินเหยียบเบรกฉับพลันก่อนจะกลับรถ แล้วขับไ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 708
เมื่อฉู่เฉินกลับไปถึงบ้านเก่าของตระกูลฉู่ พวกอวี้ลู่กำลังนั่งปรึกษาเรื่องชุดเดรสรุ่นใหม่ด้วยกัน พอเห็นฉู่เฉินกลับมา ต้วนหลิงเวยก็รีบเข้าไปต้อนรับ“นายท่าน คุณกลับมาแล้ว”ฉู่เฉินแต่พยักหน้าเล็กน้อย แล้วเดินไปทางห้องลับอย่างรวดเร็วพอเห็นฉู่เฉินเพิ่งกลับมาก็ขังตัวเองไว้ในห้องลับ ต้วนหลิงเวยเลยมองไปทางสองสาวที่เหลืออย่างงุนงง“ใครจะไปรู้ว่าเขาเป็นบ้าอะไร อย่าไปสนใจเขาเลย รีบมานี่สิ ชุดสีชมพูตัวนี้ดูเหมาะกับข้ามากกว่า”อวี้ลู่กวักมือเรียกต้วนหลิงเวย“อ้อ” ต้วนหลิงเวยตอบรับ แล้วมองไปทางห้องลับอย่างกังวลใจอยู่พักใหญ่ จากนั้นถึงค่อยเดินไปข้างโซฟาแล้วพูดคุยเรื่องเดรสรุ่นใหม่กับอวี้ลู่.....จนกระทั่งผ่านไปหลายชั่วโมง ฉู่เฉินถึงค่อยเดินออกมาจากห้องลับด้วยใบหน้าอ่อนล้า มือของเขาถือขวดยาเล็ก ๆ ไว้หลายขวด ก่อนจะแบ่งให้อวี้ลู่และสองพี่น้องตระกูลต้วน“นี่คืออะไร?”อวี้ลู่รับขวดยาเล็ก ๆ เปิดฝาออกมาดม แล้วพูดด้วยความประหลาดใจว่า “ยาสร้างกล้ามเนื้อ?”ฉู่เฉินพยักหน้าอย่างหนักแน่นแล้วพูดว่า “ใช่แล้ว ยาสร้างกล้ามเนื้อ คนละสามเม็ด ถ้าเกิดเจออันตราย มันจะช่วยปกป้องชีวิตได้”อวี้ลู่ขมวดคิ้วขึ้น
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 709
หญิงวัยกลางคนตรงเคาน์เตอร์ในร้านนวดก่อนหน้านี้ ตอนนี้ก็สวมชุดชาวเหมียวเจียง เพียงแต่ใบหน้ากลับดูแก่ชราขึ้นมาก มองแวบแรก อย่างน้อยก็ต้องเป็นหญิงชราวัยหกสิบปีขึ้นไป“ท่านสตรีศักดิ์สิทธิ์ เบื้องหลังของผู้ชายคนนี้ยังไม่ชัดเจน จะฆ่าโดยพลการไม่ได้”หญิงชราขมวดคิ้วมุ่น กล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง“ท่านยาย นี่ท่านยายหมายความว่ายังไง?”นัยน์ตางดงามของเสี่ยวหนานเคร่งขรึมขึ้นมา มองไปทางหญิงชราด้วยความงุนงงพลางเอ่ยถาม“สำนักบำเพ็ญเพียรที่สามารถทำลายหนอนกู่โลหิตสามศพได้จะต้องมีเบื้องหลังที่ยิ่งใหญ่แน่นอน ยายสงสัยว่าข้อมูลจากสำนักอวี้ซือจะมีความผิดพลาด ถ้าเกิดหาเรื่องกับสำนักใหญ่ขึ้นมาจริง ๆ เกรงว่าอาจจะนำภัยใหญ่หลวงมาสู่เหมียวเจียงของเราได้”“สงครามนองเลือดเมื่อร้อยปีก่อนนั้นจะเกิดขึ้นอีกครั้งไม่ได้เด็ดขาด ไม่อย่างนั้นเชื้อสายของชาวเหมียวเจียงเราก็คงหมดหวังที่จะฟื้นฟูกลับมาแล้วจริง ๆ”หญิงชราเอ่ยอย่างกังวลใจมาก การสังหารฉู่เฉินเป็นเรื่องเล็ก แต่ถ้าเกิดหาเรื่องกับขุมกำลังที่ไม่ควรหาเรื่องขึ้นมา เช่นนั้นชาวเหมียวเจียงคงได้จบสิ้นแล้วจริง ๆ “ท่านยาย ยายหมายความว่าหมอนั่นเป็นคนของวังคุนหลุนเหรอ?”
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 710
เมื่อพระจันทร์สีขาวสดใสลอยขึ้นมาอีกครั้ง ทั่วทั้งรีสอร์ทบนภูเขาก็ไม่มีลมหายใจของสิ่งมีชีวิตอีกต่อไปแล้ว.....เช้าวันรุ่งขึ้น ขณะที่ฉู่เฉินกำลังนอนหลับฝัน ลูบคลำความอ่อนนุ่มของต้วนหลิงเสวี่ย โทรศัพท์ที่อยู่ข้างมือพลันส่งเสียงริงโทนดังขึ้นมาอย่างถี่กระชั้นฉู่เฉินเห็นว่ากู้รั่วเสวี่ยเป็นคนโทรมา เขาถึงได้หาวพลางกดรับสาย“พี่ฉู่เฉิน ตื่นหรือยังคะ?”น้ำเสียงของกู้รั่วเสวี่ยที่อยู่อีกฝั่งของโทรศัพท์ฟังดูร้อนรนเล็กน้อย“หาว...”ฉู่เฉินหาวพลางเอ่ยอย่างงัวเงียว่า “ต่อให้ยังไม่ตื่น ก็โดนคุณปลุกจนตื่นแล้ว พูดมาเถอะ มีอะไรเหรอครับ?”“เอ่อ...”กู้รั่วเสวี่ยใคร่ครวญอยู่พักหนึ่งแล้วค่อยเอ่ยอย่างลำบากใจเล็กน้อยง่า “จริง ๆ แล้วไม่ใช่เรื่องของฉันหรอกค่ะ แต่ที่เมืองเอกของมณฑลเกิดคดีใหญ่ขึ้น เช้านี้คุณลุงหลูโทรมาหาฉัน ถามว่าใครเป็นคนช่วยตระกูลกู้แก้ปัญหาเรื่องประหลาดที่ไซต์ก่อสร้างในเมืองหมอตู”“ตอนนั้นฉันไม่ได้คิดอะไรมาก เลยเล่าเรื่องอสูรน้ำให้ฟัง คุณลุงหลูเลย...อยากเจอพี่ค่ะ”คุณลุงหลู?ฉู่เฉินเกาหัวพลางเอ่ยว่า “คุณลุงหลูอะไรนี่ต้องการอะไรเหรอ?”“อีกอย่าง คดีใหญ่ที่เมืองเอกของมณฑลเกี่ยวอะ
Latest chapter
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1048
ในขณะที่คนในตระกูลหลินกำลังหัวเราะเยาะอยู่ในใจ ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ คนแซ่ฉู่คนนี้ช่างมีดวงผู้หญิงของผู้หญิงจริงๆ“ผมเอง มีอะไรเหรอครับ?”ฉู่เฉินเหลือบมองหลินฮ่าวและคนอื่นๆ แล้วพยักหน้าเล็กน้อย“เหอะๆ มีอะไรงั้นเหรอ?”หลินฮ่าวหัวเราะอย่างเย็นชาและกล่าวว่า “ฉู่เฉิน แกคงไม่รู้ตัวว่าใกล้ถึงวาระสุดท้ายของแกแล้วสินะ?”ฉู่เฉินขมวดคิ้ว มองสำรวจหลินฮ่าวและคนอื่นๆ พร้อมกับสงสัยว่า “ใกล้ถึงวาระสุดท้าย? ดูเหมือนว่าเราจะไม่เคยมีเรื่องบาดหมางกันนะครับ?”ขณะกล่าว ฉู่เฉินและหลิงเสวี่ยต่างก็มองไปที่สมาชิกตระกูลหลินด้วยความระแวดระวังแม้ว่าคนเหล่านี้จะอยู่ในระดับสร้างรากฐานขั้นหกเท่านั้น แต่ฉู่เฉินกลับรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่ายอดฝีมือจำนวนมากกำลังมุ่งหน้ามาทางนี้เมื่อหลินฮ่าวได้ยินเช่นนี้ ก็แค่นเสียงเย็นและกล่าวว่า “คนแซ่ฉู่ แกจะแสร้งทำเป็นไม่รู้เรื่องไปทำไม เจ้าสำนักให้เวลาแกสามวันเพื่อไปรับโทษตายที่สำนักชิงอวิ๋น แกคิดว่าแกซ่อนตัวอยู่ในโลกแห่งการหยั่งรู้แล้วจะไม่มีใครหาแกเจองั้นเหรอ?”“ฉันแนะนำให้แกส่งหยกโลหิตกิเลนมาจะดีที่สุด แล้วทิ้งผู้หญิงข้างๆ แกไว้ ไม่งั้นฉันจะฆ่าแกให้ตายอย่างไม่เหลือซาก
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1047
ในความเป็นจริงทั้งเมืองชิงหลง แทบจะอยู่ภายใต้อิทธิพลของสำนักชิงอวิ๋นตระกูลจ้าวและตระกูลสวี่ก็ล้วนเป็นศิษย์ของสำนักชิงอวิ๋นเช่นกันถ้าตระกูลหลินเป็นฝ่ายเริ่มเสนอการสังหารฉู่เฉินพื่อแย่งชิงสมบัติ จากนั้นนำหยกโลหิตกิเลนไปมอบให้กับธรรมมาจารย์สำนักชิงอวิ๋น ดูเหมือนว่าตระกูลหลินของพวกเขาก็คงจะได้ความดีความชอบเป็นอันดับแรกสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือจ้าวเต๋อฉวนเป็นทายาทรุ่นที่สองของตระกูลจ้าวและยังเป็นเจ้าสำนักชิงอวิ๋นอีกด้วยถ้าใจร้อนอยากได้ความดีความชอบโดยปกปิดตระกูลจ้าว ทันทีที่เป็นศัตรูกับตระกูลจ้าว ก็ยากที่จะรับประกันได้ว่าในอนาคตจะไม่ถูกจ้าวเต๋อฉวนกีดกันดังนั้น ข้อเสนอของหลินฮ่าวจึงได้รับการเห็นชอบอย่างเป็นเอกฉันท์จากบรรดาผู้เฒ่าตระกูลหลินอย่างรวดเร็วในไม่ช้า ตระกูลหลินก็เริ่มดำเนินการ โดยส่งยอดฝีมือจำนวนมากติดตามหลินฮ่าวไปดักรอฉู่เฉินนอกเมืองชิงหลงอีกด้านหนึ่ง ยังได้ส่งลูกหลานตระกูลหลินไปจำนวนไม่น้อยไปแจ้งตระกูลจ้าวและตระกูลสวี่แค่ยอดฝีมือระดับสร้างรากฐานขั้นที่หกของตระกูลหลิน ก็มีมากถึงสิบกว่าคนแล้วเมื่อรวมกับตระกูลจ้าวและตระกูลสวี่ ภายใต้การร่วมมือของสามตระกูล ไม่ต้องพูดถึง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1046
แม้ว่าจะไม่มีตึกสูง แต่ที่นี่ก็มีสินค้าอุปโภคบริโภคสมัยใหม่บางชนิดจำหน่ายด้วยเหมือนกันหลังจากฟังคำแนะนำของหลิงเสวี่ย ฉู่เฉินก็พยักหน้าและกล่าวว่า “ได้ งั้นไปที่เมืองชิงหลงกันก่อน”อันที่จริง ในด้านหนึ่งฉู่เฉินต้องการเรียนรู้เกี่ยวกับโลกแห่งการหยั่งรู้ และในอีกด้านหนึ่งก็ต้องการค้นหาวัตถุดิบยาในเมืองชิงหลงด้วยอย่างไรก็ตาม ตอนนี้เจ้าทึ่มก็ถึงคอขวดแล้ว และจำเป็นต้องคิดหาวิธีที่จะเปลี่ยนเขาให้กลายเป็นผีดิบเหินฟ้าโดยเร็วที่สุดไม่อย่างนั้น ฉู่เฉินก็คงจะขาดคู่ซ้อมที่แข็งแกร่งไปคนหนึ่งไม่ใช่เหรอ“คุณจะไปเมืองชิงหลงจริงๆ เหรอ? คุณควรรู้ไว้ว่าตอนนี้คุณในโลกแห่งการหยั่งรู้ก็เหมือนกับเป็นสมบัติที่มีชีวิต ไม่รู้ว่ามีคนจำนวนเท่าไหร่ที่กำลังเล็งคุณอยู่”หลิงเสวี่ยกล่าวพลางขมวดคิ้วแน่นไม่ใช่ว่าเธอเป็นห่วงฉู่เฉินมากขนาดนั้น แต่ถ้าฉู่เฉินตกอยู่ในอันตราย เธอก็จะพลอยเดือดร้อนไปด้วย“เมื่อวานเกิดเรื่องใหญ่ขนาดนั้น ยังมีใครกล้าคิดร้ายกับผมอีกงั้นเหรอ?”ฉู่เฉินถามด้วยความสงสัยชิ!หลิงเสวี่ยกลอกตามองฉู่เฉินและกล่าวด้วยสีหน้าจนใจ “คุณคิดว่าเหตุการณ์เมื่อวานนี้จะสร้างความฮือฮาได้มากขนาดไหน แม้ว่า
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1045
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนอดหน้ามืดไม่ได้ แทบจะเป็นลมคาที่นี่ไม่อาจใช้คำว่ามากเกินไปมาบรรยายฉู่เฉินได้แล้ว ปรมาจารย์ฝืนข่มกลั้นโทสะในใจ เอ่ยด้วยรอยยิ้มฝืน ๆ ว่า “คุณฉู่ คุณไม่คิดว่าข้อเรียกร้องของคุณมันมากเกินไปเลยหรือไง?”“ฆ่าคนก็แค่เอาหัวโขกพื้น คะ...คุณเห็นวังเทียนเจี้ยนของผมรังแกง่ายจริง ๆ เหรอ?” ฉู่เฉินหัวเราะหยัน กวาดตามองปรมารจารย์ว่านเจี้ยนแวบหนึ่งแล้วพูดว่า “รังแกคุณแล้วยังไง? เอาของตามใบรายการนี้มา แล้วผมจะหันกายจากไปโดยไม่พูดอะไรเลย”“ถ้าคุณกล้าพูดคำว่าไม่สักคำละก็ ผมก็มีวิธีทำให้วังเทียนเจี้ยนของคุณหายวับไปกับตา” ข่มขู่ ข่มขู่กันอย่างโจ่งแจ้ง“ไอ้คนแซ่ฉู่ แกเหิมเกริมไปแล้ว...” ไม่รอให้ศิษย์ของวังเทียนเจี้ยนที่อยู่ในห้องโถงใหญ่เอ่ยปาก ปรมารจารย์ว่านเจี้ยนก็รีบยกมือห้ามเอ่ยว่า “หุบปากให้หมด!” หลังจากผ่านเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้นเมื่อวาน เวลานี้ปรมารจารย์ว่านเจี้ยรไม่สงสัยความสามารถของฉู่เฉินเลยสักนิดเดียวอย่างแย่ที่สุด ฉู่เฉินก็สามารถลากวังเทียนเจี้ยนให้ตายตกตามกันได้ต้องรีบไล่ตัวซวยคนนี้ออกไปโดยเร็วที่สุดถุงจะถูกเมื่อคิดได้ดังนั้น ปรมาจ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1044
ไม่อย่างนั้น เธอก็คงไม่มีทางกระโดดจากสาวใช้ธรรมดา ๆ กลายเป็นสุดยอดฝีมือระดับสร้างรากฐานชั้นแปดภายในระยะเวลาห้าปีสั้น ๆ หรอก แต่ว่าฉู่เฉินรู้เรื่องพวกนี้ได้อย่างไร?เมื่อเห็นหลิงเสวี่ยตะลึงจนพูดไม่ออก ฉู่เฉินก็แหงนหน้าหัวเราะเสียงดังแล้วพูดว่า “ดูท่าจะตรงตามที่ผมเดาไว้จริง ๆ ปรมาจารย์คนดีของคุณอยากเลี้ยงคุณจนสมบูรณ์แล้วค่อยดูดกลืนคุณจนแห้งไงละ” เมื่อหลิงเสวี่ยได้ยินคำพูดนี้ พลันร้อนใจขึ้น ถลึงตามองฉู่เฉินอย่างเย็นชาและกล่าว “ฉู่เฉิน ห้ามคุณพูดจาเหลวไหลนะ”ถึงแม้ว่าปรมาจารย์ว่านเจี้ยนจะเห็นเธอเป็นของชิ้นหนึ่ง มอบเธอให้ฉู่เฉิน แต่ว่าสำนักเคยมีบุญคุณกับเธอจริง ๆ“พูดจาเหลวไหล? กลัวว่าคุณโดนคนอื่นขายแล้ว ยังช่วยเขานับเงินด้วยละมั้ง?”ฉู่เฉินหัวเราะหยัน จากนั้นก็อธิบายวิชาบำเพ็ญคู่ให้ฟังสั้น ๆ และบอกเรื่องคุณสมบัติร่างกายพิเศษอย่างร่างธาตุสวรรค์บริสุทธิ์ว่ามีประโยชน์มากเท่าไหร่ต่อผู้ฝึกวิชาบำเพ็ญคู่ให้ฟังตามความเป็นจริง หลังจากฟังคำพูดนี้ของฉู่เฉินจบก็ทำลายสามมุมมองของหลิงเสวี่ยอย่างแท้จริง “เป็นไปไม่ได้ ต้องไม่ใช่ความจริงแน่นอน ท่านปรมาจารย์มักจะสอนพวกเราว่าผู้บำเพ็ญเพียนต้องทำ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1043
ถึงแม้ว่าในใจของปรมาจารย์ว่านเจี้ยนจะไม่เต็มใจอย่างยิ่ง แต่ก็ทำได้เพียงปล่อยให้ฉู่เฉินจูงมือหลิงเสวี่ยเดินเข้าไปในเรือนเจ้าสำนักที่เขาอาศัยอยู่ ในตอนที่ฉู่เฉินปิดประตูห้องจนสนิท พวกศิษย์ของวังเทียนเจี้ยนต่างก็เผยสีหน้าเจ็บปวดและไม่ยินยอมออกมาจบแล้ว!เทพธิดาในใจของพวกเขา น้องศิษย์เล็กที่พวกเขาเฝ้าปรารถนา โดนไอ้เดรัจฉานฉู่เฉินย่ำยีแบบนี้แล้วเมื่อผลักประตูเดินเข้าไปในห้องนอนด้านใน ฉู่เฉินก็อดตื่นตาตื่นใจไม่ได้ไอ้แก่ตายยากอย่างปรมาจารย์ว่านเจี้ยนคนนี้เสพสุขเก่งจริง ๆ บนเตียงหยกน้ำแข็งมีอุปกรณ์ของเล่นต่าง ๆ ครบครัน นอกจากนี้ยังมีหมอนรองเอวโดยเฉพาะอีกด้วยไอ้เชี่ยนี่ เฒ่าหัวงูถึงจะเป็นคนตัณหากลับ จริง ๆ เมื่อเห็นเฟอร์นิเจอร์ในห้องปรมาจารย์ว่านเจี้ยน หลิงเสวี่ยก็อดขมวดคิ้วไม่ได้พลางกล่าวว่า “ทำไมในห้องของปรมาจารย์ถึงจะมีหมอนสองใบล่ะ อีกอย่าง ทำไมหมอนใบนี้ดูไปแล้ว ไม่ค่อยเหมือนเลย?” หลิงเสวี่ยพูดพลางเอื้อมมือจะไปหยิบหมอนรองเอวใบนั้นขึ้นมา แต่โดนฉู่เฉินขวางไว้ทันที“อีกเดี๋ยวคุณก็จะรู้เองว่าหมอนใบนี้เอาไว้ใช้ทำอะไร เข้ามาสิ”ระหว่างที่พูด ฉู่เฉินก็ดึงหลิงเสวี่ยให้นั่งลงข้างเตียง
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1042
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ พวกว่านโซ่วเซียนเวิงก็ถอนหายใจติดต่อกันด้วยสีหน้าเสียดายในตอนนี้เอง แผ่นกระดาษสีขาวที่เขียนตำรับยาสร้างกล้ามเนื้อพลันลอยมาจากในวังเทียนเจี้ยน“ผู้อาวุโสทั้งหลาย ขอบคุณครับ”วินาทีต่อมา เสียงของฉู่เฉินดังออกมาจากห้องโถงใหญ่ของวังเทียนเจี้ยนพวกว่านโซ่วเซียนเวิงรับสูตรยาที่ฉู่เฉินส่งมา ก่อนจะมองไปทางตำหนักหลักของวังเทียนเจี้ยนอย่างลึกซึ้งแวบหนึ่ง“พวกเราไปกันเถอะ”ว่านโซ่วเซียนเวิงคัดลอกสูตรยาไว้หนึ่งชุด แล้วก็พาลูกศิษย์แห่งสำนักว่านเซียนหันกายเดินจากไป“เหอะ ๆ... ไอ้หนูมีน้ำใจแล้ว ถือว่าฉันติดหนี้บุญคุณเธอแล้ว ไว้พบกันใหม่”ผู้เฒ่าเทียนเสวียนก็คว้าสูตรยามาเช่นกันก่อนจะคัดลอกทันที จากนั้นเขาก็หันกายพาหลินเจี้ยนเฟิงลอยจากไปไม่นานนัก ผู้คนที่มามุงดูความคึกคักรอบนอกวังเทียนเจี้ยนก็ทยอยกันแยกย้ายไปหมดฉู่เฉินมองปรมาจารย์ว่านเจี้ยนที่หน้าแดงก่ำดูอับอายอย่างยิ่งยวด ก่อนจะหัวเราะหยันแล้วพูดว่า “เมื่อกี้คุณบอกว่าใครใกล้ตายนะ?”ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนมองฉู่เฉินพลางกัดฟันกรอด แม้ว่าตอนนี้ภัยคุกคามของวังเทียนเจี้ยนจะถูกขจัดไปแล้ว แต่ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ไม่กล้าแตะต้องฉู่เฉ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1041
เวลานี้เอง ทุกคนในเหตุการณ์ตกใจจนเหงื่อแตกพลั่ก ไม่มีใครคาดคิดว่าลู่ชิงเฟิงจะโกรธจริง ๆนอกจากนี้ ประตูใหญ่ของวังเทียนเจี้ยนโดนทำลาย วันหน้าสถานะของวังเทียนเจี้ยนในหมู่สำนักรอบนอกภูเขาหลางจวีซวีย่อมลดลงไปอีกขั้นอย่างแน่นอแม้ว่าปรมาจารย์ว่านเจี้ยนในตอนนี้จะร้องทุกข์มิรู้วาย แต่ก็ไม่กล้าแสดงสีหน้าไม่พอใจเลยสักนิดเดียวเวลานี้จื่อเยว่ที่อยู่ท่ามกลางฝูงชนก็ต้องชื่นชมความโชคดีของฉู่เฉินเช่นกันถึงแม้ความสามารถของเขาจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แต่อาศัยสติปัญญาและแผนการเรียกยอดคนอย่างลู่ชิงเฟิงออกมายืนอยู่ฝ่ายเขาได้นับว่าผ่านด่านยากตรงหน้าได้ชั่วคราวแล้วจริง ๆ “ศิษย์พี่หญิง ฉู่เฉินคงไม่ได้มีความเกี่ยวข้องอะไรกับลู่ชิงเฟิงใช่ไหม?”หลิงรั่วกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก ก่อนจะเอ่ยถามเสียงเบา“เกี่ยวข้องกับลู่ชิงเฟิง? ไม่มีทางหรอก!”จื่อเยว่หัวเราะหยันพลางส่ายศีรษะลู่ชิงเฟิงนั้นเป็นบุคคลอันดับหนึ่งของวังเต๋าคุนหลุน ถึงแม้จะไม่ใช่เจ้าสำนัก แต่ในวังเต๋าคุนหลุน นอกจากผู้เฒ่าผู้แก่ที่ปลีกวิเวกไม่ออกมาเหล่านั้นแล้ว เขาก็เป็นตัวแทนพลังรบสูงสุดเลยก็ว่าได้แม้ว่าฉู่เฉินเพียงแค่รู้จักลู่ชิงเฟิงเท่านั้น แ
ปีศาจหมอเจ้าเสน่ห บทที่ 1040
มันอยู่เหนือระดับที่พวกเขาสามารถประมาณค่าได้ไปแล้ว!นักพรตแห่งน้ำไฟผู้แข็งแกร่งไร้เทียมทานเมื่อกี้ ตอนนี้ก็เหงื่อเย็นแตกพลั่ก ไม่กล้าแม้แต่จะปฏิเสธแม้แต่คำเดียวเมื่อเห็นฉากนี้ สีหน้าของปรมาจารย์ว่านเจี้ยนก็เปลี่ยนไปทันที มองสำรวจฉู่เฉินด้วยรอยยิ้มเยาะและกล่าวว่า “เจ้าหนู ดูเหมือนว่าการคำนวณของมนุษย์จะสู้การคำนวณของสวรรค์ไม่ได้จริงๆ คุณคงไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลยใช่ไหมล่ะ”“ยังกล้าให้ฉันมอบศิษย์ไปอุ่นเตียงให้แกอีกเหรอ? หึ!”เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนก็แค่นเสียงเย็นและกล่าวว่า “ฉันแนะนำให้แกรีบส่งหยกโลหิตกิเลนมา แล้วฆ่าตัวตายรชดใช้ความผิดต่อหน้าฉันซะ ไม่งั้น...”เมื่อกล่าวถึงตรงนี้ ในดวงตาของปรมาจารย์ว่านเจี้ยนก็ระเบิดรังสีอำมหิตออกมาสองสายสถานการณ์พลิกผันเร็วเกินไป จนกระทั่งหลิงเสวี่ยยังไม่ได้สติ แต่ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนไม่เปลี่ยนสีหน้าเร็วเกินไปหน่อยเหรอ?ฉู่เฉินหรี่ตาลงและกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “คุณแน่ใจเหรอ?”“หึ เจ้าหนู ใกล้ตายแล้ว อย่าดิ้นรนไปให้เปลืองแรงเลย!”ขณะกล่าว ปรมาจารย์ว่านเจี้ยนก็ชักกระบี่ออกมาทันที กลิ่นอายอันน่าสะพรึงกลัวของผู้แข็งแกร่งระดับควบแ
