All Chapters of ชายาแพทย์พลิกชะตา: Chapter 981 - Chapter 990

เพียงแต่ไม่คิดว่าจะได้ยินข่าวนี้จากปากของนางจิน “พวกท่านรู้ได้อย่างไร?”นางจินก็ไม่ได้ปิดบัง รวบรวมความกล้าแล้วเอ่ยขึ้น “วันนี้ข้าไปซื้อผักที่ตลาด แล้วเห็นคนมุงกันอยู่ที่มุมกองขยะริมถนน บอกว่ามีคนตายอยู่ตรงนั้น ข้าก็เลยเดินเข้าไปดู ตอนแรกก็แค่มองผ่าน ๆ แต่พอสังเกตดี ๆ กลับพบว่าเป็นน้องสะใภ้สี่...”นางรู้สึกสงสารเล็กน้อย“น้องสะใภ้สี่ตายอย่างอนาถมาก ไม่รู้ว่าป่วยเป็นโรคอะไร ทั่วทั้งร่างกายไม่มีส่วนไหนดี ๆ เลย ตอนที่ข้าไปถึง ยังมีแมลงวันตอมอยู่รอบตัวนาง...”ต่างเป็นลูกสะใภ้ของสกุลซูเหมือนกัน แม้ว่าก่อนหน้านี้พวกเขาจะไม่ถูกกัน แต่ตอนนี้เห็นนางหลิวต้องมาพบจุดจบเช่นนี้ นางจินก็รู้สึกเศร้าใจซูเช่อตบบ่าปลอบใจนางจิน “หลังจากที่แม่ของข้ารู้ว่าคนคนนั้นคืออาสะใภ้สี่ ก็รีบกลับมาหาข้า พวกเราสองคนไปซื้อเสื่อฟางม้วนหนึ่ง ซื้อที่ดินฝังศพอีกที่หนึ่ง แล้วพานางไปฝังเรียบร้อยแล้ว ถือว่าได้ให้นางได้ตายอย่างสงบสุข”กู้หว่านเยว่พยักหน้า มองซูเช่อด้วยสายตาที่เปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อก่อนคนผู้นี้ขี้ขลาดตาขาว ท่านพ่อบอกให้เขาทำอย่างไร เขาก็ทำตามนั้น ไม่กล้าขัดคำสั่งคิดไม่ถึงเลยว่าหลังจากที่เขาจากท่านพ่อ

นางจินรีบโน้มตัว แล้วกอดตัวตัวเอาไว้ในอ้อมแขน“เด็กดี ไม่ได้เจอกันนานขนาดนี้ เจ้ายังจำป้าได้ด้วยหรือ? ดูสิ นี่คืออะไร ลูกกวาดน้ำตาลที่เจ้าชอบกินที่สุด”นางจินพกลูกกวาดน้ำตาลติดตัวมาด้วย จึงยื่นให้ตัวตัวหนึ่งเม็ด ดวงตาของตัวตัวเป็นประกายทันที รีบรับลูกกวาดน้ำตาลมา แล้วใส่เข้าปากอย่างเอร็ดอร่อย“หวานหรือไม่?”“หวาน หวานมาก” ตัวตัวเอ่ยถามอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ “ท่านป้า ท่านแม่ของข้าเล่า?”“แม่ของเจ้า...” นางจินไม่รู้จะพูดอะไรดี นางไม่อาจเล่าสภาพอันน่าเวทนาก่อนตายของนางหลิวออกมาได้ จึงได้แต่ลูบศีรษะตัวตัวเบา ๆ “ท่านแม่ของเจ้าไปอยู่ที่ไกลแสนไกล แต่เจ้าไม่ต้องห่วง สักวันนางต้องกลับมาแน่ ๆ ก่อนหน้านั้น เจ้าต้องรีบโตไว ๆ นะ ดีหรือไม่?”“เจ้าค่ะ”ขอบตาของตัวตัวแดงก่ำ จริง ๆ แล้วนางเข้าใจทุกอย่างดีนางจินจับมือของตัวตัวไว้ ลุกขึ้นยืนแล้วกล่าวกับกู้หว่านเยว่ “พระชายา ขอบคุณท่านมาก”นางถอนหายใจ “เลี้ยงดูเด็กคนนี้ให้เติบใหญ่ ความบาดหมางของคนรุ่นก่อนก็ควรจะจบลงเสียที”นี่ก็เป็นเหตุผลที่กู้หว่านเยว่มอบตัวตัวให้พวกเขาเลี้ยงดู“ต่อไปถ้ามีเรื่องลำบากอะไรก็มาหาข้าได้”แน่นอนว่าตราบใดที่อยู่ในขอ

ก็ไม่น่าแปลกใจนัก หากพวกเขาไม่มีวิชาตัวเบาที่สูงส่ง ก็คงไม่สามารถลักพาตัวคนออกไปจากสายตาขององครักษ์จันทราได้“ตกลง”ซูจิ่งสิงแทบจะใช้ความเร็วสูงสุดของตัวเอง พุ่งตัวไล่ตามไป“จุดแดงหยุดแล้ว”กู้หว่านเยว่รู้สึกสงสัยเล็กน้อย ตามหลักแล้ว พวกเขาน่าจะเร่งเดินทางให้เร็วที่สุด ไม่น่าจะหยุดพักในเวลานี้แต่แผนที่แสดงให้เห็นชัดเจนว่า พวกเขาหยุดอยู่ข้างหน้าไม่ไกลจริง ๆ ทั้งสองคนรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย ก็เห็นชาวนาสองคนวิ่งมาจากฝั่งตรงข้าม“คุณชาย พวกท่านทั้งสองอย่าเพิ่งเข้าไปเลย ในป่าข้างหน้านั่นอันตรายนะ”ชาวนาทั้งสองคนตกใจจนหน้าซีดเผือด เห็นได้ชัดว่าเจอเรื่องที่น่ากลัวมา“เกิดอะไรขึ้น?”กู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงสบตากัน ทั้งสองรู้สึกกังวลเล็กน้อย กลัวว่าจะเกิดเรื่องไม่ดีกับลูก“ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น หมูป่าที่อยู่ในป่าเกิดคลั่งขึ้นมา จู่ ๆ ก็วิ่งออกมาหมดเลย แล้วก็รุมล้อมคนชุดดำสองคนนั้นไว้”ชาวนาเช็ดเหงื่อบนหน้าผาก“คนชุดดำสองคนนั้นไปขุดสุสานบรรพบุรุษของหมูป่าหรือไร? ข้ามีชีวิตอยู่มานานขนาดนี้ ไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อนเลยจริง ๆ ”“ใช่แล้ว หมูป่าหลายสิบตัววิ่งออกมาหมด ภาพนั้นน่ากลัวมากจร

ในเมื่อท่านทำลายงานประมูลที่ล้ำค่าที่สุดของตลาดมืดอินซาน จึงเสนอให้อินซานลักพาตัวลูกที่ท่านรักมากที่สุด แล้วนำไปประมูลที่ตลาดมืดอินซาน...”“โครม!” ต้นไม้ใหญ่ที่อยู่ข้าง ๆ หักออกเป็นสองท่อนทันทีคนชุดดำตกใจกลัวจนตัวสั่น ทั้งคนแทบจะหมอบลงกับพื้น“สิ่งที่ข้าน้อยรู้ ข้าน้อยก็บอกไปหมดแล้ว เรื่องนี้คนทูเจวี๋ยนั่นเป็นคนบอกนายท่านของพวกเราจริง ๆ ข้าน้อยไม่ได้คิดจะทำร้ายคุณชายน้อย แค่พาคุณชายน้อยกลับไปให้นายท่านเท่านั้น”ซูจิ่งสิงมองเขาอย่างเย็นชา เขายังมีคำถามสุดท้ายอีกหนึ่งข้อ“รู้หรือไม่ว่านายท่านของพวกเจ้าหน้าตาเป็นอย่างไร?”เจ้าของตลาดมืดอินซานผู้อยู่เบื้องหลัง ปรากฏตัวอย่างลึกลับและไร้ร่องรอย ไม่มีใครในโลกนี้รู้จักหน้าตาของเขาจริง ๆ ครั้งที่แล้วที่พวกเขาสองสามีภรรยาถามพ่อบ้านเฉียน ปรากฏว่าพ่อบ้านเฉียนก็ไม่รู้เช่นกันครั้งนี้ ซูจิ่งสิงก็ถามไปโดยที่ไม่ได้คาดหวังว่าจะได้คำตอบ“ข้าไม่รู้”เป็นไปอย่างที่คิดไว้ คนชุดดำส่ายหัว แต่หลังจากที่เห็นแววตาเย็นชาของเขา ก็รีบเอ่ยขึ้นมา“แต่ถึงแม้ข้าจะไม่รู้ว่านายท่านหน้าตาเป็นอย่างไร แต่ข้าเคยเห็นนายท่านสวมเสื้อคลุม ข้าสามารถวาดรูปลักษณะนั้นออก

เมื่อกู้หว่านเยว่เดินไปเปิดประตู ก็เห็นเฉิงเซวียนและเนี่ยชิงหลานยืนอยู่ข้างนอกด้วยกัน“พี่หญิงกู้ พวกข้าได้ยินมาว่ามีคนจากตลาดมืดอินซานลักพาตัวจ้านจ้านไป” เนี่ยชิงหลานเข้ามาสอบถามอย่างร้อนใจ“พวกข้าพอจะรู้จักตลาดมืดอินซานอยู่บ้าง มีอะไรให้ช่วยไหม?”“พวกเจ้ารู้จักตลาดมืดอินซานหรือ?”กู้หว่านเยว่จำได้ว่า ตอนที่พวกเขาไปงานประมูลก่อนหน้านี้ เนี่ยชิงหลานสามารถอธิบายกฎของการประมูลได้อย่างฉะฉาน แล้วยังเปิดเผยข้อมูลมากมายเกี่ยวกับตลาดมืดอินซานอีกด้วย“ได้ตัวจ้านจ้านกลับมาแล้ว แต่ความแค้นนี้ ไม่จบแน่”กู้หว่านเยว่ไม่อ้อมค้อม“พวกเจ้ารู้จักตลาดมืดอินซานมากน้อยแค่ไหน”เนี่ยชิงหลานเอ่ยปากว่า “พี่หญิงกู้ ท่านวางแผนจะไปแก้แค้นตลาดมืดอินซานหรือ?”กู้หว่านเยว่ไม่ปฏิเสธ นางอดปิดปากไม่ได้ “โอ้พระเจ้า ท่านคิดดีแล้วหรือ?”“หยุดพูดเรื่องไร้สาระ”ซูจิ่งสิงขมวดคิ้ว เขาจะไม่ยอมปล่อยคนจากเขาอินซานไปเด็ดขาด“เจ้าค่ะ”เนี่ยชิงหลานกลืนน้ำลาย “แต่สถานการณ์ของตลาดมืด ให้พี่ชายบอกกับพวกท่านดีกว่า เขารู้มากกว่า”เนี่ยชิงหลานชี้ไปที่เฉิงเซวียนที่อยู่ข้างกาย สองสามีภรรยารู้สึกแปลกใจเล็กน้อยเฉิงเซวียนกระ