All Chapters of ชายาแพทย์พลิกชะตา: Chapter 1061 - Chapter 1070

1192 Chapters

บทที่ 1061

กู้หว่านเยว่ครุ่นคิดเมื่อคืนเนี่ยชิงหลานไม่ได้กินอะไร ขณะคิดไปห้องครัวทำอาหารรสอ่อนสักเล็กน้อยก็มองเห็นหลี่หรงหรงมาเรียกนางไปกินข้าว“ฮูหยิน ข้าทำมื้อเช้ารสอ่อนไว้เล็กน้อย เจ้าเองก็มากินเถอะ”นางเช็ดมืออย่างเป็นธรรมชาติ ที่เอวยังผูกผ้ากันเปื้อน เห็นได้ชัดว่าเพิ่งออกจากห้องครัว“มีน้ำใจแล้ว”กู้หว่านเยว่พยักหน้าให้นาง หลี่หรงหรงยิ้มขมปร่าพูดว่า“ยุ่งสักหน่อยก็ดี ไม่คิดเรื่องฟุ้งซ่านยิ่งไปกว่านั้นข้ารับปากว่าจะติดตามข้างกายเจ้าแล้ว ตราบใดที่ข้ายังเป็นคนของเจ้า ปรนนิบัติเจ้าก็เป็นเรื่องสมควรทำ”หลี่หรงหรงพูดไปก็มองทางซูจิ่งสิง “ท่านอ๋องเองก็มากินสักหน่อยเถอะ”“อืม”ซูจิ่งสิงพยักหน้าอย่างเย็นชานอกจากปฏิบัติต่อกู้หว่านเยว่แล้ว ยามอยู่ภายนอกแต่ไหนแต่ไรมาเขาก็มีท่าทางเย็นชาเช่นนี้ แม้ว่าหลี่หรงหรงติดตามพวกเขาได้ไม่กี่วัน แต่ก็มองเห็นจนคุ้นชินแล้ว“เช่นนั้นข้าออกไปก่อนล่ะ”หลี่หรงหรงพูดอย่างประหม่ากู้หว่านเยว่ให้คนเรียกเนี่ยชิงหลานมา เห็นได้ชัดว่านางร้องไห้มาก่อน ดวงตาบวมเปล่งคล้ายวอลนัท“พี่หญิงกู้ ให้ท่านเห็นเรื่องตลกแล้ว”เนี่ยชิงหลานเก้อกระดากอยู่บ้าง นางเองก็ไม่อยากร้อ
Read more

บทที่ 1062

“ทุกท่านรีบนั่งเร็วเข้า เหตุใดจี้หยกของลูกสาวคนเล็กนี้อยู่ในมือของพวกท่านได้?”นายท่านถังให้คนรินชาให้พวกเขา ขณะเดียวกันก็เอ่ยถามอย่างแปลกใจจี้หยกนี้เป็นสมบัติสืบทอดในตระกูลของพวกเขาสกุลถัง ภายใต้สถานการณ์ทั่วไป ถังหว่านไม่มีวันยอมยกให้ผู้อื่น เขากังวลลูกสาวจะเกิดปัญหาซูจิ่งสิงเห็นว่าเรื่องผ่านไปแล้ว ก็ไม่คิดปิดบังนายท่านถังและเล่าเรื่องเมื่อหลายวันก่อนหัวหน้าหมู่บ้านห้าถูกคนหมู่บ้านทะเลทรายทมิฬลักพาตัวไป อธิบายออกมาหนึ่งรอบ“พวกเราช่วยหัวหน้าหมู่บ้านห้าออกมา เย่ฮูหยินทำเพื่อตอบแทนพวกเรา มอบจี้หยกนี้ให้ข้ามิหนำซ้ำยังพูดว่าหากมาถึงอินซาน มีเรื่องจำเป็น สามารถขอความช่วยเหลือจากเจ้าบ้านสกุลถังได้”แม้ว่าซูจิ่งสิงไว้เคราครึ้ม ปกปิดใบหน้าส่วนใหญ่เอาไว้ แต่นายท่านถังมองเห็นความจริงใจของดวงตาคู่นั้น ก็รู้ว่าเขาไม่ได้โกหก“เรื่องใหญ่ถึงเพียงนี้ หว่านเอ๋อร์ถึงขั้นไม่บอกกล่าวครอบครัว”สกุลถังเองก็เคยได้ยินเรื่องหมู่บ้านทะเลทรายทมิฬมาก่อน นั่นเป็นกลุ่มคนรับมือได้ยากยิ่ง พวกเขากลัวลูกสาวได้รับความลำบาก“เย่ฮูหยินพูดว่าทั้งสองท่านอายุมากแล้ว ดังนั้นจึงไม่อยากทำให้ทั้งสองท่านตกใจ นี่ก็คื
Read more

บทที่ 1063

“ไม่ทราบพวกเจ้ามีนามว่าอะไร?”ซูจิ่งสิงกล่าวอธิบาย “ข้าแซ่ซู ส่วนข้างกายของข้าคือภรรยาของข้า ด้านหลังคือผู้ติดตาม”ถังหมิงรุ่ยรีบยกมือคารวะ และกล่าวกับสองสามีภรรยาด้วยความตื่นเต้นว่า“ขอบคุณพวกท่านที่ช่วยเหลือน้องสาวและพี่เขยของข้า บุญคุณชีวิตยากจะทดแทน หากมีอะไรที่พอจะให้สกุลถังช่วยได้ ขอแค่รับสั่งมา ไม่ต้องเกรงใจ”กู้หว่านเยว่คลี่ยิ้มเล็กน้อย “บังเอิญยิ่งนัก ที่เรามาหาครั้งนี้ ก็เพื่อมาขอให้สกุลถังช่วยเหลือพอดี”ถังหมิงรุ่ยใคร่สงสัย ฮูหยินผู้เฒ่าถังรีบเข้ามาลากตัวของเขารุดขึ้นหน้า“คนเหล่านี้อยากเข้าร่วมงานประมูลของตลาดมืด คืนนี้เจ้าก็พาพวกเขาไปสิ”“ท่านแม่วางใจ ลูกเข้าใจแล้ว”เขากล่าวอย่างกระตือรือร้น “พวกท่านต่างเดินทางมาจากแดนไกล หนทางนี้คงทำให้พวกท่านเหน็ดเหนื่อยมิน้อย งานประมูลจะเริ่มในเวลากลางคืน ไม่สู้กลางวันพวกเจ้าพักผ่อนอยู่ในจวนก่อน ข้าจะให้คนเตรียมงานเลี้ยง คอยต้อนรับพวกเจ้าอย่างดี”ใคร ๆ ก็ดูออกว่าถังหมิงรุ่ยเป็นคนชอบต้อนรับแขกมากนายท่านถังและฮูหยินผู้เฒ่าถังพยักหน้าพร้อมกันด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม“พูดถูก งานประมูลจะเริ่มงานในช่วงกลางคืน ไม่สู้พวกท่านพักผ่อนในจวนไป
Read more

บทที่ 1064

“เจ้าไปเถอะ”สีหน้าของนายท่านถังเองก็เป็นกังวล ครรภ์นี้ของอวี้เอ๋อร์อันตรายยิ่งนัก“ท่านทั้งหลาย ไม่สู้ข้าพาพวกท่านไปเดินเล่นในฟาร์มสัตว์สักรอบดีกว่า”นายท่านถังตั้งใจต้อนรับพวกเขาอย่างดี กู้หว่านเยว่นึกขึ้นได้ว่ายังเหลือเวลาอีกช่วงหนึ่งก่อนจะงานประมูลจะเริ่ม ไม่สู้ไปสัมผัสกับบรรยากาศของทุ่งหญ้าในฟาร์มสักหน่อย“ไป ๆ!”เนี่ยชิงหลานอดพูดไม่ได้ หลี่หรงหรงหยิกนางเบา ๆ กู้หว่านเยว่คลี่ยิ้มกว้าง “ข้าน้อยไม่เคยเห็นฟาร์มมาก่อน ตื่นเต้นยิ่งนัก”“ไม่เป็นไร ๆ”นายท่านถังยิ้มและกวักมือเรียกพ่อบ้านเข้ามา จากนั้นก็ให้เขาพาคนเหล่านั้นไปฟาร์มสัตว์เนี่ยชิงหลานกล่าวเสียงต่ำ “อวี้ฮูหยินผู้นั้นเป็นใคร เป็นภรรยาของคุณชายใหญ่สกุลถังใช่หรือไม่ ฟังดูแล้วท่าทางนางน่าจะอาการหนัก พี่หญิงกู้อยากไปดูอาการนางสักหน่อยหรือไม่?”“หมอไม่ควรไปหากไร้คำเชิญ”กู้หว่านเยว่กล่าวเพียงประโยคเดียว ทารกในครรภ์วัย 5 เดือนกลับมีเลือดออกโดยไม่ทราบสาเหตุขณะนอนอยู่บนเตียง เห็นได้ชัดว่ามีสัญญาณของการแท้งครั้นได้ยินคำอธิบายของสาวใช้ เห็นได้ชัดว่าเด็กในครรภ์ไม่รอดแล้วดังนั้นในตอนที่กู้หว่านเยว่ได้ยินเรื่องนี้เมื่อครู่
Read more

บทที่ 1065

หลี่หรงหรงไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่ง ส่วนที่กระแทกกับก้อนหินน่าจะเป็นมือขวา“อย่าขยับ กระดูกมือของเจ้าคงเคลื่อน”“ข้าจะไปตามหมอมาเดี๋ยวนี้”ถังหมิงรุ่ยหน้าแดงก่ำ ในขณะที่กำลังจะดึงมือกลับ หลี่หรงหรงกลับคว้ามือเขาไว้“ข้าจัดกระดูกได้”นางขยับมือทั้งสองข้างอย่างเบามือที่สุด กระทั่งได้ยินเสียง ‘แกรก’ ถังหมิงรุ่ยรู้สึกถึงความปวดร้าวระลอกหนึ่ง กระทั่งกรีดร้องออกมาแต่ไม่นาน ความเจ็บปวดบนแขนก็มลายหายไปเขาแสดงสีหน้าตื่นตกใจอย่างอดไม่ได้ ทำให้หลี่หรงหรงมุ่ยปาก“เจ้าลองขยับแขนหน่อย”“ได้”ถังหมิงรุ่ยขยับแขนอย่างเชื่อฟัง พบว่าแขนรู้สึกสบายตัวขึ้น นอกจากความปวดเมื่อยแล้ว ก็ไม่ได้รู้สึกถึงความปวดร้าวเหมือนตอนกระดูกเคลื่อนเมื่อครู่แต่อย่างใด “หายแล้ว”เขากล่าวด้วยความตกใจ “ขอบคุณแม่นาง”หลี่หรงหรงหลุดหัวเราะออกมา “เจ้าต่างหากที่ช่วยข้า ทำไมยังต้องขอบคุณข้าอีก”เมื่อครู่นางเกือบกระแทกกับก้อนหิน โชคดีที่ถังหมิงรุ่ยกลายเป็นเบาะรองรับตัวนางไว้“เจ้าตกลงมาจากหลังม้า ก็เป็นเพราะลูกม้าในฟาร์มของเราคลุ้มคลั่ง ข้ามาช่วยเจ้าก็สมควรแล้ว”ถังหมิงรุ่ยชำเลืองมองหลี่หรงหรงอย่างเขินอายไม่น้อย“หรงหรง
Read more

บทที่ 1066

กู้หว่านเยว่สังเกตเห็นซูจิ่งสิงกำลังจ้องเขม็งไปยังทหารม้ากลุ่มหนึ่งด้วยสีหน้าไม่ค่อยสู้ดีนัก“คนเหล่านั้น ท่านรู้จักหรือ?”“คนของราชสำนัก”ซูจิ่งสิงถูมืออย่างครุ่นคิด กู้กว่านเยว่ก็คาดไม่ถึงว่าจะมีคนจากราชสำนักมาอินซาน นางมองออกว่าคนที่อยู่หน้าสุดคือขันที กระทั่งกล่าวเสียงต่ำ “ดูสิว่าพวกเขามาทำอะไร”ทางที่ดีอย่าเข้าไปยุ่งดีกว่า มิเช่นนั้นนัยน์ตาของนางก็พลันฉายแววจิตสังหาร“อื้อ”ซูจิ่งสิงพยักหน้า ในตอนนั้นเองขันทีผู้นั้นได้มองมาทางนี้พอดี โชคดีที่พวกเขาต่างก็ปลอมตัวมา ดังนั้นขันทีผู้นั้นจึงจำพวกเขาไม่ได้เพียงแค่จ้องเขม็งไปทางพวกเขาหลายครั้ง คาดว่าพวกเขาก็คือคนที่มุ่งหน้าไปตลาดมืดเช่นกัน จึงเบนสายตาไปทางอื่น“มองอะไรนักหนา?” เด็กหนุ่มที่อยู่ข้างกายของขันทีหมดความอดทน จึงด่าทอเสียงต่ำ “อย่ามองมั่วซั่ว เดี๋ยวก็ถูกคนจำสถานะได้หรอก”“ขอรับ” ขันทีที่อยู่หน้าสุดพยักหน้า ก่อนจะมองไปทางเด็กหนุ่มข้างกายอย่างหวาดกลัว“รีบไปกันเถอะ” ผิวกายของเด็กหนุ่มผู้นี้ค่อนข้างขาวนวล หากมองดี ๆ จะเห็นว่ามีหน้าอกนูนออกมาทางฝั่งนี้ ถังหมิงรุ่ยกำลังนำพวกเขาเข้าไปในตลาด ที่นี่เทียบเท่ากับงานประมูลขน
Read more

บทที่ 1067

“พวกเจ้าอยากประมูลสิ่งใด?” เฉิงเซวียนกล่าวถามด้วยความอยากรู้ กู้หว่านเยว่คลี่ยิ้ม “ก็แค่สมุนไพรบางอย่าง เก็บไว้กับตัวก็ไม่ได้ใช้ ดูสิว่าจะแลกเงินได้หรือไม่?”นางไม่ได้บอกว่าตัวเองจะขายสิ่งใด เฉิงเซวียนเองก็รู้จักวางตัวไม่ถามเซ้าซี้ให้มากความอีกหลังจากพาทั้งสองคนมาถึงด้านหลังงานประมูล กู้หว่านเยว่ก็ต้องประหลาดใจเมื่อพบว่างานประมูลดูเหมือนจะวุ่นวายอยู่ไม่น้อยหลี่หรงหรงกระซิบข้างหูของนางเบา ๆ “พ่อบ้านหลายคนในตลาดมืด วิ่งกันสุดชีวิต งานขายประมูลครั้งนี้ไม่มีเจ้าภาพ ดังนั้นจึงได้ดูวุ่นวายเช่นนี้”นางเดาว่าคนที่เป็นเจ้าภาพเปิดงานประมูลครั้งนี้น่าจะเป็นคนที่รับหน้าที่ชั่วคราว ไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อนกู้หว่านเยว่พยักหน้า เด็กรับใช้ในงานประมูลรู้ว่าพวกเขาฝากขายของ จึงมองพิจารณาพวกเขาแวบหนึ่งครั้นเห็นพวกเขาต่างก็ไม่เป็นเดือดเป็นร้อน น้ำเสียงของเขาจึงหมดความอดทน“พวกท่านตั้งใจจะฝากขายสิ่งใดขอรับ?”เขากล่าวเตือน “ขอพูดตรง ๆ นะขอรับ งานประมูลของเราล้วนแต่ประมูลสิ่งของที่มีมูลค่า สิ่งของที่ไม่สามารถนำขึ้นลานประมูลได้ งานประมูลเราขอไม่รับ เชิญท่านเลี้ยวซ้ายไปโรงรับจำนำเถอะ”กู้หว่านเยว
Read more

บทที่ 1068

“ขอถามหน่อย กำไรจากการขายประมูลคือเท่าไหร่หรือ?”พ่อบ้านโจวทำท่านับนิ้ว “ห้าตำลึงเงิน”“พรวด”กู้หว่านเยว่คาดไม่ถึง ว่ากำไรของตลาดมืดแห่งนี้จะสูงถึงเพียงนี้ มิน่าล่ะตลาดมืดถึงได้มีเงินเข้ามาเป็นจำนวนมาก ช่างโหดเหี้ยมยิ่งนัก “นี่คือกฎระเบียบตลาดมืดของเรา หากเจ้าไม่อยากขาย เราก็ไม่บังคับ”พ่อบ้านโจวเข้าใจความคิดของกู้หว่านเยว่อย่างทะลุปรุโปร่ง จึงยกมือลูบเคราพลางคลี่ยิ้ม“ไม่จำเป็น ก็ตามนี้เถอะ”กู้หว่านเยว่ก็อยากเห็นรูปแบบการค้าขายของตลาดมืดเช่นกัน นางพูดไม่ออก ความจริงแล้วนางตื่นเต้นกับตลาดมืดแห่งนี้มาก“หวังว่าพ่อบ้านจะเก็บสถานะของข้าไว้เป็นความลับ อย่าให้ผู้อื่นรู้เด็ดขาด แมงกะพรุนฝันสู่สวรรค์ชิ้นนี้ข้าเป็นคนนำมาเอง”กู้หว่านเยว่กล่าวเตือนสั้น ๆ นางไม่อยากดึงดูดปัญหาที่ไม่จำเป็น“วางใจเถอะ” พ่อบ้านโจวพยักหน้า กู้หว่านเยว่วางกล่องหยกลง แล้วพาพวกเขาเดินจากไป หลี่หรงหรงกระซิบข้างหูของนางเบา ๆ “พ่อบ้านโจวไม่เลวเลยจริง ๆ ดูเป็นคนที่จริงใจมาก”“ข้าดูออก”กู้หว่านเยว่พยักหน้า หลังจากที่ฝากขายสมุนไพรแล้ว นางก็ให้ระบบเฝ้าดูการเคลื่อนไหวของเถ้าแก่ตลาดมืดรอบตัว“เข้าไปในห้องพ
Read more

บทที่ 1069

องครักษ์ลับพากันเดินออกจากห้องเก็บของอย่างกระอักกระอ่วนใจ ไป๋โม่อวี่หันกลับมามองของมีค่าที่วางอยู่เต็มคลังสินค้าเขาพึมพำกับตัวเอง “ซิงเยว่ มีบุรุษน่ารังเกียจสองคนปรากฏตัว พุ่งเข้ามาสู้กับข้า หากเจ้าสัมผัสได้ ก็จงอวยพรให้ข้าจับตัวพวกเขาได้โดยเร็วเถอะ”เขาดีดสิ่งของบางอย่างในมือ ดูเหมือนจะเป็นของที่ระลึกชิ้นหนึ่งทันใดนั้น สายตาอันเฉียบคมของเขาก็มองออกไปด้านนอก“ใคร!”เขาลอยตัวมาทางนี้แล้วโจมตีทันทีหนังตาของกู้หว่านเยว่กระตุกหนึ่งครั้ง บุรุษผู้นี้มีความระวังตัวเป็นอย่างดี แม้ว่าพวกเขาจะระมัดระวังตัวแล้ว แต่ก็ยังถูกอีกฝ่ายจับได้อยู่ดี“ระวัง” ซูจิ่งสิงอุ้มนางหลบเลี่ยงอย่างรวดเร็ว ทั้งสองคนจึงร่วงตกเข้ามาในห้องแม้ว่าพวกเขาสองคนจะปลอมตัวอยู่ แต่เสี้ยววินาทีที่เผชิญหน้า ไป๋โม่อวี่ก็จำทั้งสองคนได้“พวกท่านทั้งสองคนคือเจิ้นเป่ยอ๋องและพระชายาเจิ้นเป่ยสินะ”กู้หว่านเยว่คลี่ยิ้ม “เถ้าแก่ตลาดมืดตาดีมากเจ้าค่ะ”“เวินทิงอวิ๋น ตายด้วยฝีมือของพวกท่านใช่หรือไม่?”“ถูกต้อง” กู้หว่านเยว่เองก็ไม่ได้ปฏิเสธ แม้ว่าเจ้าตัวจะไม่ได้ตายด้วยน้ำมือของนาง แต่นางจับตัวเขาไปจริง ๆ“ฟังจากเสียงของเจ้า
Read more

บทที่ 1070

“คนผู้นี้มีปฏิกิริยาตอบสนองที่ว่องไวมาก”ครั้นยิงยาสลบออกไปแล้ว ก็ยังต้องใช้เวลาครู่ใหญ่ถึงตัวยาจะออกฤทธิ์ คิดไม่ถึงว่าเขาจะตัดสินใจหนีภายในเสี้ยววินาที“อยากให้ไล่ตามไปหรือไม่?”ซูจิ่งสิงขมวดคิ้วพลางกล่าว กู้หว่านเยว่ส่ายหน้า “ในห้องเก็บของขนาดใหญ่แห่งนี้จะต้องมีสิ่งของที่พวกเราต้องการ เราเข้าไปตรวจสอบห้องเก็บของแห่งนี้สักรอบเถอะ”เมื่อครู่ระบบเพิ่งบอกนางว่าด้านหลังห้องเก็บของยังมีห้องลับอีกหนึ่งห้อง“ได้” ซูจิ่งสิงพยักหน้า กู้หว่านเยว่รีบคว้ามือของเขาและมุ่งตรงไปยังห้องลับทันที นางครุ่นคิดครู่หนึ่ง จากนั้นก็รวบรวมสิ่งของในห้องเก็บของเข้าไปไว้ในห้วงมิติ จากนั้นก็พาซูจิ่งซิงเข้าไปในห้องลับปรากฏว่าทันทีที่เข้าไป ก็สัมผัสได้ถึงความหนาวสะท้านระลอกหนึ่ง สิ่งที่ทำให้นางตื่นตระหนกก็คือห้องลับแห่งนี้เต็มไปด้วยก้อนน้ำแข็ง และมีอุณหภูมิที่ต่ำมาก“ที่นี่ที่ไหน?”ทั้งสองคนประหลาดใจมากภายในห้องลับแห่งนี้หากมองเพียงแวบเดียวจะเห็นว่านอกจากก้อนน้ำแข็งแล้ว ก็ไม่มีสิ่งของใด ๆ อีก หรือว่าไป๋โม่อวี่บ้าไปแล้ว สร้างสถานที่แห่งนี้ขึ้นมาเพื่อกักเก็บน้ำแข็งไว้โดยเฉพาะ“น้องหญิง เจ้าดูทางนั้นสิเห
Read more
PREV
1
...
105106107108109
...
120
Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status