All Chapters of Seducing My Hot Ninong Everett: Chapter 531 - Chapter 540

Mishon POVMaghapon akong abala sa trabaho, isang bagay na matagal ko nang nakasanayan, pero iba ang pagod ngayong araw.Sa umaga, ginugugol ko ang oras ko sa wine company ko, sinu-sure ko na maayos ang takbo ng negosyo. Ang bawat bote ng alak ay may kasaysayan, may prosesong kailangang pagdaanan at bawat detalye ay dapat perpekto. Habang nakatayo ako sa gitna ng vineyard, tinitingnan ang mga taniman ng ubas na inaasahang anihin sa susunod na linggo, habang ka-videocall ko naman ang isa sa mga care taker ng farm ko sa Bulacan. Ganito ako sa umaga, kapag walang masyadong ginagawa, kinakausap ko ang mga iba’t ibang tauhan ko na nag-aalaga sa mga grapes farm ko sa Pilipinas. Sa Bulacan, La union, Batangas at Bataan. At mabuti na lang at maayos ang lahat, wala namang problema kasi magagaling ang mga farmer ko.Pagkatapos kong magsiguro na wala na akong kailangang atupagin sa farm at company, bumalik ako sa manisyon kasi may usapan kami ngayon ni Ada. Today kasi mag-start ang pagtuturo ko

Ada POVPagkapasok namin sa loob ng mansiyon, halos hindi pa ako makapaniwala sa nangyayari ay hinila na ako ng isa sa mga staff papunta sa isang malaking makeup room kung saan naghihintay na ang glam team na mag-aayos sa akin. Napanganga ako sa dami ng taong nandoon, bawat isa abala sa kani-kanilang gawain. May mga nag-aayos ng gown, may naghahanda ng makeup at hair tools, at may ilang naghihintay lang ng cue para simulang bihisan ako. Halatang lahat ay planado at organisado. Now, gets ko na kung bakit kahapon, panay ang hawak ni Mishon sa phone niya at sa tuwing may tatawagan siya sa phone ay lumalayo siya sa akin.“Miss Ada, let’s make you even more beautiful,” bungad ng lead makeup artist na si Camille habang sinisimulan niyang ayusin ang aking buhok.Bago pa man ako makapagsalita, biglang bumukas ang pinto at pumasok si Mishon, may dalang tray ng pagkain. Napakunot ang noo ko. Siya mismo ang nagdala ng pagkain ko? Hindi ba dapat busy siya sa labas? Pero nang makita ko ang ekspres

Mishon POVMasakit ang ulo ko nang magising ako kinaumagahan, marahil dahil sa alak na nainom ko kagabi sa engagement party namin ni Ada. Pero kahit may hangover, pinilit kong bumangon ng maaga dahil pinangako ko sa kanya na sabay-sabay kaming mag-aalmusal kasama ang buong pamilya namin.Habang bumababa ako sa hagdan, naamoy ko agad ang halimuyak ng lutong bahay na pagkain. Napangiti ako. Iba talaga ang pakiramdam ng nasa Pilipinas, lalo na kapag may ganitong pagsasama-sama.Pagdating ko sa dining area, halos mapuno ang napakalaking lamesa. Naroon ang mga magulang ko, pati na rin ang mga magulang ni Ada. Nasa magkabilang gilid sina Everisha, Czedrick, Czeverick at Edric. Naroon din sina Marco, Verena, at Yanna. Syempre, hindi mawawala si Miro, na nakaupo sa tabi ni Ada habang naglalaro ng kutsara.“Good morning, everyone!” bati ko sa kanila.“Good morning, Mishon!” sagot naman ni Mama habang iniaabot sa akin ang isang tasa ng mainit na kape.“I see we’re having a Filipino breakfast to

Mishon POVKahit ramdam ko pa ang bigat ng katawan ko mula sa ilang oras ng pagbabantay, hindi na ako nagdalawang-isip na gumawa ng eksena para hindi matuloy ang binabalak ng lalaking iyon kay Raya.Kailangan na naming kumilos. Tumango sa akin si Marco, tanda ng pagsang-ayon niya sa akin. Hindi na namin hahayaan pang may mangyari kay Raya sa loob ng kuwartong iyon.Hindi magandang isipin na magpapakasasa ang dalawang pangit ng lalaking iyon sa katawan ni Raya. Kawawa lang si Raya sa kanila."Tara na," bulong ko sabay hawak sa door handle.Nang buksan ko ang pinto, agad kaming sumugod ni Marco. Mabilis na sinigurado ni Marco na ma-lock ang pinto sa loob, kaya wala nang makakatakas. Agad naming narinig ang nagulat na mga boses mula sa loob."Who the hell are you?!" sabay na sigaw ng dalawang lalaking kasama ni Raya.Nakatayo sila malapit sa kama, halatang hindi inaasahan ang biglang pagpasok namin. Si Raya naman, nanlaki ang mata sa pagkabigla. Bigla niyang binalik ang suot niyang bra n

Mishon POVPinakiramdaman ko ang paligid habang papalapit kami sa bahay ni Raya. Tahimik ang kalye, tila walang anumang nangyari, ngunit sa sandaling kumatok kami sa pinto, isang kapitbahay ang lumapit sa amin."Hinahanap niyo si Raya?" tanong ng isang matandang babae na mukhang tsismosa sa lugar na iyon."Opo, alam niyo po ba kung nasaan siya?" sagot ko habang pilit na pinapakalma ang sarili ko. Umaasa kasi akong makukuha ko si Miro ngayong araw. Para mapanatag na ang loob ko."Kahapon pa sila umalis. Ang dami nilang bitbit na gamit, parang hindi na babalik." Napahigpit ang hawak ko sa cellphone ko. Hindi ko alam kung paano ko ipoproseso ang narinig ko. Doon palang, alam kong mahihirapan akong makuha lalo si Miro."May kasama ba sila? May mga lalaking bumisita ba sa kanila?" singit ni Marco."Meron, pero hindi niya ata mga kaibigan. May mga armadong lalaki na pumasok sa bahay nila. Galit na galit, pinagsisira ang gamit sa loob. Pagkatapos noon, hindi na namin nakita si Raya at ang an