Lahat ng Kabanata ng ONE-NIGHT STAND WITH A THOUSAND MISTAKES : Kabanata 61 - Kabanata 70

Unti-unti siyang lumingon sa likod niya at ng makitang wala si Mr. Yanetta doon agad siyang tumingin sa akin na ngumisi na sa kanya ng malaki. Nakita kong natatawa rin ang mga staff sa ginawa ko."Wag ka kasing magtanong," bulong ng isang staff pero narinig ko naman. "Wag ka kasing bumulong," bulong ko kunwari sa kanila. Umayos naman ang staff sa kanyang pwesto. Ang sarap nilang asarin ngayon. Tiningnan ako ng seryoso sa cameraman. Ngumisi ako sa kanya pero wala siyang pinakitang reaction sa akin, dati lang siya ang panay pang-aasar sa akin. Hindi ako magagalit kapag ina-asar nila ako, ngumisi lang ako at inasar sila pabalik pero marami sila kaya palaging ako ang kawawa sa asaran pero hindi pa rin ako magagalit pero sila ngayon parang may galit sa akin.Hinayaan ko nalang sila hanggang sa matapos ulit ako sa shoot. Paulit-ulit ko iyun ginawa hanggang sa nag nine na at kailangan ko ng umuwi. Sobrang pagod ng katawan ko at alam kong ganun din sila ate. Naka day off ang P.A ko ngayon

Pinagmasdan ko siyang habang ginawa iyun habang si ate hindi malaman ang gagawin."Hayaan mo na siya ate," simpleng sabi ko. Sinamaan niya ako ng tingin. Tagalang nahihiya siya sa lalaking yan kaya tinawag ko siya."Pst," tawag ko na parang tropa lang ang peg naming dalawa.Nilingon niya naman ako, nakita niyang nakatingin ako sa kanya kaya umayos siya ng tayo."Ibigay mo na yan kay ate, tulungan mo muna ako rito," mahinahong sabi ko. Hindi talaga mapakali si ate kaya pina-alis ko na siya doon."Tapusin ko muna—" hindi ko na siya pinatapos, sumenyas na ako sa kanya na lumapit."Bilis," parang naiinip kong sabi.Lumapit na siya at si ate na nga ang gumawa doon."Alam mong boss ka dito tapos gagawin mo ang bagay na yun, hindi ba dapat mahiya talaga kami," sabi ko ng makalapit na siya sa akin."Anong gagawin ko?" tanong niya habang nakatingin na sa gamit ko na maayos na. Hindi pinakinggan ang sinabi ko."Hindi mo naman iyun trabaho bakit mo gagawin iyun?" taas kilay kong tanong. Nilingon

"Alam mo okay lang na magbakasyon pero yung mga bagong commercial mo, iiwan mo lang ba?" tanong ko sa kanya.Alam kong hindi niya iiwan ang opportunity na binigay sa kanya ngayon. Bago palang iyun kaya hindi muna pwedeng iwan. Tahimik lang siya sa kabilang linya kaya napangiti ako. Alam kong inisip niyang tama ang sinabi ko."Next time, punta tayo palawan mag bakasyon," nakangiting sabi ko. Alam kong matagal pa iyun, hindi naman pwedeng kakabalik ko lang sa bakasyon, mag bakasyon ulit ako.Pero inisip ko kapag gustuhin ko talaga pwede iyun, parang ma approved agad ako ng boss namin eh.Napangisi nalang ako sa inisip ko. Iniwasan ko nga pero ganito naman inisip. Hayaan niyo nalang ako, ito lang kasiyahan ko."[Promise mo iyan ha,]" pagbabanta niya sa akin. Natawa nalang ako sa kanya."Wow, parang ako ang parating dahilan kung bakit hindi matuloy ang gala natin dati ha," nakangising sabi ko. Narinig kong tumawa siya sa kabilang linya."[Ngayon wala na akong activities na maging dahilan

"Oo," simpleng sagot ko."[Yesss!]" sigaw niya sa kabilang linya kaya napangiti ako. Kapag pwede na soyang mag desisyon sa kanyang sarili alam kung sa akin agad siya pupunta at hindi iisipin ang pamilya namin.Ramdam ko siya kaya nasasaktan ako kapag nilayuan ko siya. Ayaw kong madamay siya sa kamalasan ko sa buhay."Wag mong sabihin kay mommy," mahinahong sabi ko habang sumandal sa sofa at pumikit. Hindi ko alam kung bakit naisipan kong umuwi ngayon, pero ayaw naman ipaalam sa kanila.Siguro pagkarating ko nalang doon. Hindi ako pwede sa bahay dahil mag-aaway lang kami ni mommy kaya mag check in ako sa hotel sa malapit bukas."[Of course, baka sabihin niya sayo na wag ka munang umuwi at susundin mo naman siya,]" seryosong sabi niya. Natigilan ako sa kanyang sinabi. Bakit pakiramdam ko sinabi niyang sunod sunoran ako sa gusto nila mommy? pero hindi ba?Noong sinabi nilang lumayas ako, lumayas ako. Noong sinabi niyang ayaw na nila sa akin, tinaggap ko. Noong sinabi nilang wag akong umu

Maaga akong nakatulog kinagabihan kahit excited na akong umuwi sa amin. Nakangiti pa akong natulog, kahit alam kong disaster talaga pag-uwi ko bukas. Kusa akong nagising habang nakangiti pa rin."Ang sarap pala sa pakiramdam na walang isipin na trabaho sa umaga," nakangising pagka-usap ko sa sarili ko. Mabuhay kaya ako kapag walang trabaho? kapag ang sagot ay oo, tatapusin ko na yung kontrata ko sa modeling agency kung na saan ako.Dumeritso ako sa kusina at tiningnan ang laman ng ref ko pero wala akong nakitang laman dun, ngayon ko lang din naalala na sinadya ko palang ubusin ang laman doon dahil aalis naman ako. Hayst, nasa mood pa naman ako mag luto ngayon, pero mag order nalang ako siguro.Dumeritso ako sa living room para doon maghanap ng makakain. Gusto ko sanang kumain ng Jollibee pero tinamad akong mag drive papunta doon.Ngumuso ako nang wala akong makitang gustong makain doon. Biglang tumunog ang cellphone ko dahil sa tawag ni Vanessa kaya sinagot ko agad ito."Yes?" "[Pa