MIKAYKanina pa ako napapabuntong hininga habang binabasa ang ibinigay ni attorney. Nag desisyon ang court na kailangan naming ayusin ni Damon ang pamilya namin, dahil kung hindi namin mabibigyan ng buong pamilya ang anak namin, kukunin nila sa amin si Dal at ayoko iyong mangyari. Binigyan nila kami ng tatlong buwan upang mag-ayos kaming dalawa, at sa mga buwang iyon, bibisitahin kami ng mga taga court o tagapamahala ng mga bata upang masiguro ang kalagayan ni Dal sa amin.Alam ko naman sa sarili ko na mabibigyan ko ng magandang buhay si Dal, ngunit alam kong hindi iyon magiging sapat upang ipaglaban ko ang aking karapatan.The court decides base on my daughter's statement, alam ko namang naging honest lang siya at hindi ko siya masisisi rito."Moma, okay ka lang po ba?" Umupo sa tabi ko ang aking anak na mukhang handa ng matulog. "Opo. Okay lang po ako, matulog ka na ro'n. Maaga pa tayong aalis bukas." Babalik na kami sa probinsiya bukas, dahil wala namang ng dahil na manatili pa r

MIKAY"Papa, okay lang po ba kayo?"Nakuha ng atensyon ko ang mag-ama na nakaupo sa sala. Kakabalik lang namin ni Adam galing sa eskwelahan ni Dal. "Uhm. I'm fine, Baby. How's your school?"Panigurado naman na masama ang loob ni Damon dahil nga hindi siya ang nagsundo kay Dal. Tsk. Pake ko naman kung masama ang loob niya? "Dal is lucky."Nakuha ni Adam ang atensyon ko. Hindi ko napansin ang pagtabi niya sa akin dahil nga nakapako ang tingin ko sa mag-ama na patuloy pa rin sa pagkukuwentuhan."Syempre, ako nanay niya eh," pagyayabang ko."Naks! Sabi ko nga." Inakbayan niya ako. "Pero sigurado ka ba talaga na okay lang sa sala matulog si Damon at ako ang gagamit ng kwarto niya?" "Pumayag na rin naman siya. At saka isang gabi lang naman. Bisita ka tapos siya buwisita," nakangiting saad ko na siyang ikinatawa naman niya. I'm doing this to test his patience. Hindi si Damon ang tipo ng tao na hahayaan lang na gag*hin siya. Mataas ang pride niya pagdating sa mga ganitong bagay, kaya titi

MIKAYMaaga akong nagising. Dahan-dahan akong bumaba sa kama upang hindi ko magising si Damon na mahimbing na natutulog. Hindi naman na siya ganoon kainit nang hawakan ko ang kaniyang noo. Madalas niyang sabihin sa akin na nagsisisi siya sa mga nangyari sa aming dalawa. Maging ako nagsisisi, nagsisisi ako na hindi ko sinabi sa kaniya ang tungkol kay Dal, edi sana nakagisnan ng anak ko ang kaniyang ama.Hindi ko alam kung bakit umabot kami sa ganito, maayos naman kaming dalawa kahit na madalas kaming mag-away, pero sa isang iglap bigla na lang nagbago ang lahat. Ipinaliwanag naman niya sa akin, sinabi rin ni lolo ang mga nangyari noon na inilihim niya sa akin... pero bakit ganito pa rin ang nararamdaman ko? Bakit hanggang ngayon galit pa rin ang nararamdaman ko sa kaniya?Marahas akong napabuntong bago ako lumabas sa kwarto. Chineck ko na muna si Dal sa aming kwarto, natutulog pa rin ito. Bumaba ako at tinungo ang kusina para makapaghanda ng almusal namin.Hindi nagtagal ay nagising na

MIKAY"Anak, sigurado ka ba talagang ayaw mong sumama sa amin?" tanong ko sa anak ko na todo pa rin ang pagkakangiti.Umiling siya. "Moma, date niyo iyon ni Papa. At saka po kasama ko naman po si Ninang. Mag enjoy po kayo at huwag niyo akong isipin," aniya na mas lalong lumawak pa ang pagkakangiti niya.Nag book kasi ng five days vacation si Damon, ewan ko ba sa kaniya kung bakit gano'n katagal ang naisip niya. Napapailing na nga lang ako sa ginawa niya eh.Inakbayan ako ni Damon kaya naman nakuha niya ang atensyon ko. Simula nang makapag-usap kami, mas lalo siyang naging feeling close sa akin. Aaminin ko, sinusubukan ko pa ring ibalik ang lahat... yung dating kami, kaya lang madalas nauubos niya pasensiya ko eh."Love, magiging okay lang ang anak natin dito, kaya huwag ka ng mag-alala riyan."Pinanliitan ko siya ng mga mata dahil sa sinabi niya. May feelings pa rin ako na awkward, kaya lang isinasantabi ko ito para sa pamilyang gusto naming buoin para sa anak namin."Moma, bawal mo a

MIKAYRamdam ko ang init sa aking pisngi habang inaalala ko ang nangyayari sa amin kagabi. "Good morning, Wife," halos mapatalon ako sa gulat nang bigla niya akong niyakap mula sa aking likuran. Humalik pa ito sa aking leeg na nagbigay na naman sa akin ng kakaibang pakiramdam. Shootangina! Malandi na ba ako sa lagay na ito? Pakipot pa ako noong una na ayaw ko sa kaniya, tapos... ugh! Hindi naman ako lasing kagabi, pero ewan ko, bigla akong nawala sa katinuhan nang hagkan niya ang aking mga labi. "How's your sleep?"Mukhang good pa sa morning ang gising ng lalaking ito ah. Sa kaniya, mukhang wala lang sa kaniya ang nangyari samantalang ako? Feeling ko maging apektado ang aking sistema dahil sa nangyari. "Okay lang."Kung kaya niyang maging kalmado, syempre kaya ko rin dapat. Tapos na iyon eh, hindi ko na iyon mababalikan pa para pigilan... at hindi iyon isang katangahan, dahil ginusto ko ang nangyari. Nagpadala ako sa tukso."Naghanda na ako ng pagkain. Umupo ka na roon at ihahanda