MIKAY"Again?" aburidong saad niya.Nanatiling nakataas ang kilay ko habang nakatingin ako sa kaniya. Isang linggo na naming kasama si Damon, at isang linggo na rin siyang katulong namin. "Bakit? Nagrereklamo ka na? Kung gano'n, umuwi ka na," pabalang na sagot ko.Pero ang gag*, mabilis niyang kinuha sa akin ang hawak ko."Hindi ako nagrereklamo. Kuha ka pa ro'n sa loob, Wife. Yung mga kumot ipapalaba mo rin ba? Gusto mo pati yang suot mo ngayon labahan ko na rin... kidding."Napailing na lang ako dahil sa mga entrada niya."Pagkatapos mo riyan sa paglalaba, magluto ka ng pagkain. Bilisan mo riyan! Ayoko ng pabagal-bagal!"Sumaludo ito sa akin. "Yes boss!"Umirap ako ng bongga sa kaniya bago ko siya nilayasan sa laundry area. Hindi ko pinagamit sa kaniya ang washing machine, bahala siya sa buhay niya. Ginusto niya rito, edi panindigan niya ang desisyon niya. Tsk.Lahat ng makita ko na p'wede niyang labhan ay binibigay ko, kahit nga yung hindi naman dapat labhan ay pinalaba ko sa kani
MIKAY"Papa, okay lang po ba kayo?"Nakuha ng atensyon ko ang mag-ama na nakaupo sa sala. Kakabalik lang namin ni Adam galing sa eskwelahan ni Dal. "Uhm. I'm fine, Baby. How's your school?"Panigurado naman na masama ang loob ni Damon dahil nga hindi siya ang nagsundo kay Dal. Tsk. Pake ko naman kung masama ang loob niya? "Dal is lucky."Nakuha ni Adam ang atensyon ko. Hindi ko napansin ang pagtabi niya sa akin dahil nga nakapako ang tingin ko sa mag-ama na patuloy pa rin sa pagkukuwentuhan."Syempre, ako nanay niya eh," pagyayabang ko."Naks! Sabi ko nga." Inakbayan niya ako. "Pero sigurado ka ba talaga na okay lang sa sala matulog si Damon at ako ang gagamit ng kwarto niya?" "Pumayag na rin naman siya. At saka isang gabi lang naman. Bisita ka tapos siya buwisita," nakangiting saad ko na siyang ikinatawa naman niya. I'm doing this to test his patience. Hindi si Damon ang tipo ng tao na hahayaan lang na gag*hin siya. Mataas ang pride niya pagdating sa mga ganitong bagay, kaya titi
DAMONI wasn't able to sleep last night because I have a terrible headache. I already drink my medicine, but still I feel like my head will tore into pieces. Damn it!Katatapos lang naming kumain, at ngayon at kasalukuyang kong inililigpit ang aming mga pinagkainan. Mariin kong ipinikit ang aking mga mata nang maramdaman ko ang pagkislot ng aking sentido. "Papa, okay lang po ba kayo?" My eyes shifted to my daughter who suddenly popped in front of me. She's staring at me as if she's checking me. "I'm fine, Anak," nakangiting sagot ko. Nagsalubong anv kilay nito. "Papa, baba ka po." Sinunod ko naman ang utos niya sa akin. I lean down so I could match our height difference, however I was caught off guard when she suddenly touch my forehead."Hala!" Her eyes widened as if she got discovered something. "Moma!"I was taken aback for a second when she suddenly shouted and run away, minutes after she's back with Mikael."May sakit po si Papa. Ang init po niya," saad ng aking anak na muk
MIKAYMaaga akong nagising. Dahan-dahan akong bumaba sa kama upang hindi ko magising si Damon na mahimbing na natutulog. Hindi naman na siya ganoon kainit nang hawakan ko ang kaniyang noo. Madalas niyang sabihin sa akin na nagsisisi siya sa mga nangyari sa aming dalawa. Maging ako nagsisisi, nagsisisi ako na hindi ko sinabi sa kaniya ang tungkol kay Dal, edi sana nakagisnan ng anak ko ang kaniyang ama.Hindi ko alam kung bakit umabot kami sa ganito, maayos naman kaming dalawa kahit na madalas kaming mag-away, pero sa isang iglap bigla na lang nagbago ang lahat. Ipinaliwanag naman niya sa akin, sinabi rin ni lolo ang mga nangyari noon na inilihim niya sa akin... pero bakit ganito pa rin ang nararamdaman ko? Bakit hanggang ngayon galit pa rin ang nararamdaman ko sa kaniya?Marahas akong napabuntong bago ako lumabas sa kwarto. Chineck ko na muna si Dal sa aming kwarto, natutulog pa rin ito. Bumaba ako at tinungo ang kusina para makapaghanda ng almusal namin.Hindi nagtagal ay nagising na
MIKAYIlang araw na ang nakakalipas simula nang magkasakit siya. Pero mukhang sumobra naman ata siya ngayon.Hindi ko maiwasang mapakunot noo nang makita ko ang mesa na akala mo may magarbong salo-salo. May rosas at kandila sa gitna. Ang mga pagkain na nakahanda at tila ba niluto pa ng magaling na chef."Wow! May birthday po ba?" tanong ng anak ko na talaga namang namamangha sa kaniyang nakikita ngayon.Nagtaas pa lalo ang kilay ko nang bigla sumulpot si Damon na akala mo dadalo sa isang dinner date. Formal na formal ito."Ano namang pakulo mo?" bugnot na tanong ko.Hindi na talaga maipinta pa ang mukha ko lalo na bang biglang may kinuha siyang pink rose sa kaniyang suit, ngiting ngiti siya sa akin na akala mo nasisiraan na ng balik."Ayiee! Papa ah!" ani Dal na mukhang natutuwa sa kaniyang nakikita. Ang ngiti niya ay abot na ata sa langit."For you Wife."Iniabot niya sa akin ang rosas, wala naman akong choice para kunin ito mula sa kaniya dahil nakatingin sa amin si Dal. Ayoko naman
MIKAY"Anak, sigurado ka ba talagang ayaw mong sumama sa amin?" tanong ko sa anak ko na todo pa rin ang pagkakangiti.Umiling siya. "Moma, date niyo iyon ni Papa. At saka po kasama ko naman po si Ninang. Mag enjoy po kayo at huwag niyo akong isipin," aniya na mas lalong lumawak pa ang pagkakangiti niya.Nag book kasi ng five days vacation si Damon, ewan ko ba sa kaniya kung bakit gano'n katagal ang naisip niya. Napapailing na nga lang ako sa ginawa niya eh.Inakbayan ako ni Damon kaya naman nakuha niya ang atensyon ko. Simula nang makapag-usap kami, mas lalo siyang naging feeling close sa akin. Aaminin ko, sinusubukan ko pa ring ibalik ang lahat... yung dating kami, kaya lang madalas nauubos niya pasensiya ko eh."Love, magiging okay lang ang anak natin dito, kaya huwag ka ng mag-alala riyan."Pinanliitan ko siya ng mga mata dahil sa sinabi niya. May feelings pa rin ako na awkward, kaya lang isinasantabi ko ito para sa pamilyang gusto naming buoin para sa anak namin."Moma, bawal mo a
MIKAYHindi ko maiwasang mamangha sa nakikita ko. Nandito kami ngayon sa isang restaurant kung saan kitang-kita ko mula sa aming kinauupuan ang dagat. Sobrang ganda ng paligid. Ang malamig na hangin na tumatama sa aking balat ay sobrang sarap sa pakiramdam.Hindi lang kami ang tao sa restaurant, mukhang lahat ata ng mga mayayamang tao ay narito ngayon. Ang iba ay nakikita ko lang sa T.V noon, at hindi ko akalain na kung ano sila sa T.V ay mas malala pa sa personal."Grabe! Ang gwapo ni Thad," wala sa sariling saad ko, ni hindi na sumagi sa isip ko kung maririnig ba ako ni Damon o hindi."Tsk," rinig kong saad niya."Kilala mo ba personally si Thad?"Hindi ko na napigilan pang magtanong sa kaniya. Kita ko naman sa mga mata niya na hindi siya natutuwa. "Tinatanong ko lang," saad ko."Not really. But he's a womanizer. I'm better than him."Agad na nagtaas ang aking kilay dahil sa sinabi niya. Masyado naman siyang defensive, sinasabi ko lang naman eh."Okay," iyan na lang ang nasabi ko d
MIKAYRamdam ko ang init sa aking pisngi habang inaalala ko ang nangyayari sa amin kagabi. "Good morning, Wife," halos mapatalon ako sa gulat nang bigla niya akong niyakap mula sa aking likuran. Humalik pa ito sa aking leeg na nagbigay na naman sa akin ng kakaibang pakiramdam. Shootangina! Malandi na ba ako sa lagay na ito? Pakipot pa ako noong una na ayaw ko sa kaniya, tapos... ugh! Hindi naman ako lasing kagabi, pero ewan ko, bigla akong nawala sa katinuhan nang hagkan niya ang aking mga labi. "How's your sleep?"Mukhang good pa sa morning ang gising ng lalaking ito ah. Sa kaniya, mukhang wala lang sa kaniya ang nangyari samantalang ako? Feeling ko maging apektado ang aking sistema dahil sa nangyari. "Okay lang."Kung kaya niyang maging kalmado, syempre kaya ko rin dapat. Tapos na iyon eh, hindi ko na iyon mababalikan pa para pigilan... at hindi iyon isang katangahan, dahil ginusto ko ang nangyari. Nagpadala ako sa tukso."Naghanda na ako ng pagkain. Umupo ka na roon at ihahanda