บททั้งหมดของ The Spoiled Wife of Attorney Dankworth: บทที่ 411 - บทที่ 420

ALAS-OTSO NG GABI nang magdesisyon na si Bethany na mauna ng umuwi ng penthouse. Kumain muna siya kasama ng Ginang ngunit halata sa bawat galaw niya na wala siyang gana kahit pa masarap ang kanilang ulam at favorite niya.“Ayaw mo ba talagang samahan kita?” makailang beses na tanong ni Briel sa kanya. “Huwag na. May bisita ka pa rin eh.” lingon niya kay Albert na mukhang wala pa yatang balak na umalis. “E ‘di pauwiin ko na siya para sa’yo—”“Huwag na Briel, ayos lang ako. Isasama ko na lang iyang mga kuting.” “Sige.” ani Briel na nilingon na ang isa sa mga kasambahay upang ipalagay ang mga ito sa kulungan nila. “Hija, ayaw mo bang dito na lang muna? Baka mamaya hindi umuwi si Gavin, wala kang kasama doon.” pigil ng Ginang sa kanya pero mabilis niyang iniiling ang kanyang ulo, hindi niya dapat isipin ang bagay na magpapalungkot. “Hindi na po. Ang sabi naman niya sa akin ay uuwi siya. Panghahawakan ko na lang po iyon.”Napahinga na lang nang malalim doon ang Ginang. Kahit anong pig

PAGKATAPOS NG MAINIT na tagpong iyon ay agad ng nakatulog si Gavin. Hindi naman siya kinulit ni Bethany na hinayaan na lang na magpahinga. Nang bumangon ay hindi nakatakas sa kanya ang tusok ng karayom nito sa bisig. Hindi nagsisinungaling si Albert, pero hindi dahilan iyon upang awayin niya ang asawa at pagtaasan ng boses. Habang natutulog ang asawa ay inabala ni Bethany ang kanyang sarili sa mga kuting. Nagluto na rin siya ng kanilang pagkain. Ginising niya si Gavin bandang alas-tres ng hapon. Matapos na mag-inat ay lumabas na ang lalaki upang kumain na. “Hindi na kita hinintay. Gutom na kasi ako kaya nauna na akong kumain.” Sinabi iyon ni Bethany habang kinukuhaan niya ito ng malamig na tubig sa fridge. “Siya nga pala, wala ng laman ang fridge mo. Kailan tayo pupunta ng market? Wala na tayong kakainin.” Nagsimula na si Gavin kumain. Halatang nag-iisip ng isasagot kay Bethany. “Mamaya. May night market pa naman kasi weekend. Feeling ko naman hindi rin magtatagal tayo sa mansion

WALANG GATOL NA SUMANG-AYON ang kanilang mga magulang sa naging pahayag ni Bethany kung kailan niya gustong makasal kay Gavin. Hindi na rin sila nag-ilang usap pa dahil nasa hustong edad na rin naman ang mga anak. Gumawa ng group chat si Mrs. Dankworth at isinali doon ang dalawang pamilya just in case na may kailangan siyang itanong sa kanila. Inako ng mga Dankworth na sila na ang bahala sa lahat. Tradisyon iyon ng kulturang Pilipino na paunti-unting nawawala sa paglipas ng panahon, na kahit alta ang kanilang pamilya at parte na ng makabagong henerasyon ay gusto pa rin nilang sundin. Hindi na kailangan pang mag-effort na gumastos pa ng pamilya ni Bethany. Hindi sa minamaliit nila ang pamilya nila, gustong iparanas ng mga Dankworth na napakaswerte nila sa magiging manugang. Ang padre de pamilya ng kanilang pamilya ang nag-suggest noon na siyang gusto rin ni Mrs. Dankworth gawin. Hindi na makapaghintay pa ang Ginang na mamili ng kanilang magiging souvenir sa mga pupunta ng kasal. Ultimo

NAKANGITI SIYANG PINANOOD ni Bethany habang nakasuot pa ito ng apron. Cute na cute ang babae sa hitsura ng kanyang asawa. Masusing pinanood muna ni Gavin ang paraan kung paano magluto ng adobong pusit online. Wala kasi siyang talent doon. Para sa kanya ay hindi naman iyon naging mahirap, kaya lang nainis siya ng maluto na ito sa reaction ng kanyang asawa. Excited na pinanood niyang tikman na iyon ni Bethany. Alam niyang hindi masarap ang luto niya, pero dahil mahal naman siya ng asawa kaya baka kahit na hindi masarap iyon ay sasabihin ng asawa niyang masarap.“Hindi masarap.” tahasang pula ni Bethany ng tikman na nito ang sabaw pa lang ng adobo.Ngumiwi pa si Bethany upang ipakita ang reaction niya sa asawa. Sa pagkakataong iyon ay napawi na ang mga ngiti ni Gavin. Hindi na siya natutuwa. Wala man lang katiting na appreciation ang asawa kahit pa sabihin na totoo ngang hindi nga iyon masarap. Oo na, hindi masarap pero sana man lang kahit kaunti ay pinagtakpan man lang ito ng kanyang as

SA HALIP NA pumasok ang mag-asawa sa trabaho ng araw na iyon ay nagtungo silang dalawa sa OB upang ipa-check up si Bethany. Pareho kasi silang hindi naniniwala na walang dahilan ang pagpapalit ng ugali ni Bethany. Iba ang kutob nilang dalawa. Kung si Gavin ay excited, si Bethany naman ay halatang kinakabahan na makikita sa higpit ng hawak ng kamay niya sa isang kamay ng asawa. Binabagtas na nila ang maliit na hallway patungo sa clinic ng OB. Parang gusto na naman niyang umatras.“Huwag na kaya natin ituloy? Natatakot ako, Gavin.”“Bakit ka naman matatakot? Kasama mo naman ako.” Umiling si Bethany. Gaya ng unang sabi niya parang hindi pa siya ready. “Ihanda na lang natin ang ating sarili. Kung sakaling wala talaga, anong magagawa natin kung hindi ang patuloy na subukan kahit gabi-gabi pa.” Pinandilatan na naman siya ng mga mata ni Bethany. “Oh, ayan ka na naman. Nasa publiko tayong lugar ha?” warning niya sa abogado na nagbabadya na naman ang kapilyuhan, “Magagalit na talaga ako.