Lahat ng Kabanata ng เซียนหมอมังกรระห่ำเมือง: Kabanata 381 - Kabanata 390

610 Kabanata

บทที่ 381

เธอจ้องมองใบหน้าที่ไม่สะทกสะท้านของหลินหยาง ในใจเกิดความนับถืออย่างอดไม่ได้ในเวลาที่อันตรายแบบนี้ หัวสมองของหลินหยางยังมีสติเช่นนี้ มองแผนการเบื้องหลังของฉินเจิ้งคุนได้ทะลุปรุโปร่งทันทีแผนชั่วของบุคคลใหญ่โตเหล่านี้ เดิมทีก็ล้วนอยู่ในการคาดการณ์ของเขา!แผนการที่แยบยลนี้ สภาพจิตใจมั่นคง สมกับเป็นคนที่เทพโอสถชอบใจ!“ฉินเจิ้งคุนนิสัยโฉดชั่วอย่างที่คิดเอาไว้จริง ๆ...”เมื่อเธอเอ่ยถึงฉินเจิ้งคุน สีหน้าก็หมองหม่นขึ้นไม่น้อย หนึ่งในวงศ์ตระกูลใหญ่ของเมืองเล็ก ๆทางตอนใต้ของประเทศหลง เมื่อเทียบกับผู้สืบทอดของเทพโอสถ ราวกับหิ่งห้อยที่แย่งชิงแสงสว่างกับพระจันทร์ยามสว่างไสว!เขากล้าอยากจะได้หลินหยางตาเป็นมัน ช่างเป็นการแกว่งเท้าหาเสี้ยนจริง ๆเลย!โชคดีที่นายท่านฉลาดมากพอ คาดการณ์แผนการล่วงหน้าของเขาเอาไว้ได้ล่วงหน้า ไม่อย่างนั้นหลินหยางทำตามข้อเสนอแนะของตนเอง ยอมจำนนต่อฉินเจิ้งคุน เรื่องราวอาจจะกลับกลายเป็นยุ่งยากเหยียนหรูอวี้เองก็เป็นห่วงและสับสนเช่นกัน ถึงอย่างไรสถานการณ์ในตอนนี้ของหลินหยางก็ไม่ดีนัก ถ้าหากสงบสติอารมณ์แล้ววิเคราะห์อย่างละเอียด ด้วยความเฉลียวฉลาดของเธอ ก็ไม่ยากที่จะพบแผน
Magbasa pa

บทที่ 382

หลินหยางเดินเข้าประตูไป ก็เห็นลั่วหงอวี๋กำลังชงชา ด้วยท่าทางสงบและสง่างามเมื่อเห็นหลินหยางมาถึง ลั่วหงอวี๋ก็วางชาถ้วยหนึ่งลงบนโต๊ะฝั่งตรงข้าม “คุณเป็นแขกที่นาน ๆมาที”เธอกับหลินหยาง เจอกันที่ภูเขาจื่อเสียตลอด เป็นครั้งแรกที่ หลินหยางมาหาอย่างกะทันหัน เธอรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยจากนั้นหลินหยางก็ก้าวไปข้างหน้าแล้วนั่งลงอย่างคุ้นเคย กล่าวอย่างรู้สึกละลายใจเล็กน้อย “รู้จักกับเถ้าแก่ลั่วมานานขนาดนี้ เพิ่งจะได้มาเยี่ยมเยียนเป็นครั้งแรก เป็นผมที่คิดไม่รอบคอบ!”“กำลังจะมีการต่อสู้กับเจียงไห่เซิงอยู่รอมร่อแล้ว ผมต้องผ่อนคลายหน่อย ดังนั้นเลยจะมาเลี้ยงข้าวเถ้าแก่ลั่ว แล้วก็ถือว่าเป็นการแสดงความขอบคุณความช่วยเหลือของเถ้าแก่ลั่วในช่วงระยะนี้ด้วย”“คุณมาร้านอาหารของฉัน เพื่อเลี้ยงข้าวฉัน?”ลั่วหงอวี๋ตะลึงงันไป พร้อมกับยิ้ม เธอเองก็ไม่ได้สนใจ สั่งให้พนักงานบริการเตรียมเสิร์ฟอาหารเธอพาหลินหยางไปยังห้องวีไอพี หลังจากที่ทั้งสองคนนั่งลง ลั่วหงอวี๋หันไปมองหลินหยางที่มามือเปล่า กล่าวพร้อมรอยยิ้ม “ไม่ได้พกเหล้ามาด้วย?”หลินหยางรู้สึกเก้อเขินเล็กน้อย “มาด้วยความรีบร้อน เลยลืมพกมาด้วย ครั้งหน้าจะชดเ
Magbasa pa

บทที่ 383

เหมือนกับน้ำครึ่งแก้วอย่างฉินเจิ้งคุน ฉินอี๋หลิง ไม่มีทางรู้จักอะไรแบบนี้ และไม่รู้จักพลิกแพลงเป็นอย่างยิ่งในมุมมองของหลินหยาง ดูเหมือนว่าลั่วหงอวี๋จะลึกลับมากกว่าที่ตนคิดเอาไว้?“ยังมีคนเคยพูดแบบนี้กับคุณด้วยเหรอ?”ลั่วหงอวี๋เองก็หันไปมองหลินหยางอย่างประหลาดใจ“ก็ไม่เชิง เพียงแค่เคยถูกพวกคนชั่วบางคนดูถูกเท่านั้น มีคำพูดประโยคนี้ของเถ้าแก่ลั่ว ผมก็เข้าใจว่าความรู้ของคนชั่วพวกนั้น น่าตลกแค่ไหน!”หลินหยางปกปิดเอาตัวรอดแบบขอไปที ความสัมพันธ์ของตนกับลั่วหงอวี๋ก็ถือว่าไม่เลว แต่จะลืมคำสั่งเสียของปรมาจารย์เทพโอสถไม่ได้ ยังไม่ถึงระดับเทพ ห้ามเปิดเผยอาจารย์“คนชั่ว...”ลั่วหงอวี๋ชะงักฝีเท้าไปเล็กน้อย สายตาที่ราวกับสายน้ำในฤดูใบไม้ร่วง หันไปมองข้างหน้า “หมายถึงเขาเหรอ?”แต่เห็นเพียง ไม่รู้ว่าเหยาตงมายืนอยู่ที่สุดถนน ตั้งแต่เมื่อไหร่ ในสีหน้าเรียบเฉยแฝงไปด้วยความเย็นเยียบ มองมาทางหลินหยาง“เจ้าหนุ่ม ความตายมาเยือนตรงหน้า ยังมีจิตใจมาหาผู้หญิงอยู่อีกเหรอ?”“ไอ้แก่ ตระกูลของพวกแกเกิดปีจอเหรอไง ถึงได้กลิ่นมาถูก?”หลินหยางกล่าวอย่างอวดดี“ไอ้หนุ่ม ความตายมาเยือนตรงหน้ายังกล้าเสียมารยาทอ
Magbasa pa

บทที่ 384

แต่เหยาจงไม่กล้าลงมือง่าย ๆ ลั่วหงอวี๋ที่อยู่ตรงหน้า ทำให้เขาหวาดกลัวเป็นอย่างยิ่งตนเป็นปรมาจารย์เสวียนระดับสาม คนนี้สามารถทำให้ตนบาดเจ็บได้ง่าย ๆ อย่างน้อยก็ต้องเป็นปรมาจารย์เสวียนระดับสี่!แน่นอนว่า เมื่อครู่นี้เขาเองก็คิดไม่ถึงเช่นกัน ถึงได้ประมาทดูถูกศัตรูไป ไม่อย่างนั้นก็ไม่ถึงกับต้องเสียหูหนึ่งข้างหรอกเขาคิดไม่ถึงว่า สถานที่เล็ก ๆอย่างเมืองลั่ว จะมียอดฝีมือแบบนี้ซ่อนอยู่!“แกเป็นใครกันแน่? ถึงได้กล้าขัดขวางตระกูลหลูของฉัน! แกรู้ไหมว่าคนคนนี้เป็นศัตรูตัวฉกาจของตระกูลหลูของฉัน ฉันขอเตือนแกว่าอย่างยุ่งเรื่องชาวบ้านมากนัก จะนำภัยพิบัติมาใส่ตัวเอง”“ตระกูลหลูแห่งซิ่นหลิง?” ลั่วหงอวี๋กล่าว“รู้ก็ดี! คนนี้ล่วงเกินสมาชิกคนสำคัญของตระกูลหลู ตอนนี้นายท่านตงหลูอ้าวตง ต้องการชีวิตของไอ้หมอนี่!”เมื่อเอ่ยถึงตระกูลหลู เหยาจงก็รู้สึกภาคภูมิใจเป็นอย่างมาก กล่าวอย่างเหยียดหยาม “รู้จักวางตัว ก็ถอยออกไป จากนั้นกลับไปกับฉัน ขอรับโทษกับนายท่านตง บางทีนายท่านตงเห็นว่าแกหน้าตาสวย อาจจะไม่เอาเรื่องก็ได้!”ตอนที่เขาหันไปมองลั่วหงอวี๋ ในดวงตาค่อนข้างเร่าร้อนผู้หญิงคนนี้หน้าตาสวยมาก บุคลิกเรียบ
Magbasa pa

บทที่ 385

“สามารถบีบให้ฉันใช้ทะยานบันไดเมฆา! เด็กอย่างแกควรจะได้รู้สึกเป็นเกียรติ!”เหยาจงแค่นเสียงหัวเราะนี่คือวิชาตัวเบาอันล้ำค่าของเขา ถือเป็นวรยุทธ์ขั้นเสวียนเช่นกัน วรยุทธ์นี้ทำให้เขาถูกขนานนามว่าว่องไวอันดับหนึ่ง ในแดนปรมาจารย์เสวียน ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นปรมาจารย์เสวียนระดับสาม แต่ความว่องไวนี้สามารถเทียบเท่ากับปรมาจารย์เสวียนระดับห้าได้!ถึงแม้ว่าเขาจะหวาดกลัวลั่วหงอวี๋ ถ้าใช้ความเร็วแบบนี้ ก็สามารถเอาชีวิตของหลินหยางได้!สถานที่เล็ก ๆเช่นเมืองลั่วนี้ มีปรมาจารย์เสวียนปรากฏตัวขึ้นก็สามารถให้เขาประหลาดใจมากพอแล้ว ปรมาจารย์เสวียนมีเก้าระดับ หนึ่งระดับหนึ่งชั้นฟ้า การเพิ่มขึ้นแต่ละระดับยากเหมือนขึ้นสวรรค์เขาไม่เชื่อว่าลั่วหงอวี๋จะมีพละกำลังเป็นปรมาจารย์เสวียนระดับห้า!ภายในเวลาชั่วพริบตา เขาเบิกตากว้าง สีหน้าปรากฏความเหลือเชื่อ ราวกับว่าได้เห็นผีจริง ๆเห็นลั่วหงอวี๋ปรากฏกายต่อหน้าของเขาโดยไม่มีลางเลยแม้แต่น้อย สีหน้าที่เรียบเฉยนั่น ราวกับไม่ใช่มนุษย์คนธรรมดาเดินดินทั่วไป เขามองไม่เห็นการเคลื่อนไหวใด ๆของลั่วหงอวี๋เลยสักนิด!“แก...”เขาตื่นตะลึงเป็นอย่างยิ่ง จนพูดไม่ออกแม้แต่คำเดีย
Magbasa pa

บทที่ 386

“ไอ้แก่ ตอนนี้รู้สึกเสียใจแล้วใช่ไหมล่ะ?”หลินหยางกล่าวถากถางไอ้แก่นี่ด่าประจานตนเองไว้ไม่น้อย แน่นอนว่าตอนนี้จะถือโอกาสซ้ำเติมไม่ให้ได้ผุดได้เกิดไม่อย่างนั้นการเกาะชายกระโปรงผู้หญิงของฉันก็คงจะเสียเปล่าใช่ไหมล่ะ?!“นะ...นายท่านหลิน ผมผิดไปแล้ว ผมสมควรตาย ผมมีตาหามีแววไม่ ล่วงเกินนายท่านหลินแล้ว”“นายท่านหลินได้โปรดกรุณาถือซะว่าผมเป็นตดที่ผายออกมาก็แล้วกันครับ!”เหยาจงอดทนต่ออาการบาดเจ็บ พยายามคุกเข่าอย่างยากลำบาก ใบหน้าชราเต็มไปด้วยความต่ำต้อย โขกหัวดังโป๊ก ๆ“แกมันไอ้แก่หน้าหนา ไปเรียนรู้มาจากใคร?”หลินหยางกลับรู้สึกประหลาดใจ ไอ้แก่นี่ไม่เพียงแค่กำลังคู่ควรเป็นปรมาจารย์เสวียน หน้าก็หนาระดับปรมาจารย์เสวียนเช่นกันไถลเข่ามาได้อย่างค่อนข้างเป็นธรรมชาติ“ฉันเป็นไอ้แก่ ฉันเป็นไอ้หูข้างเดียว ฉันเป็นตาแก่สติเลอะเลือน ไม่คิดเลยว่าจะทุ่มเทชีวิตให้แก่หลูอ้าวตง! นายท่านหลินได้โปรดกรุณาเห็นแก่ที่ผมเป็นตาแก่สติเลอะเลือนด้วย ไว้ชีวิตผมสักครั้ง!”เหยาจงไม่มีมาดของปรมาจารย์เสวียนเลยแม้แต่น้อย หันไปพยายามโขกหัวให้แก่ปรมาจารย์อย่างหลินหยางหน้าผากของปรมาจารย์เสวียนอย่างเขาโขกจนแตก เห็นได้ว
Magbasa pa

บทที่ 387

สำหรับอาวุธระดับดินขึ้นไป จะมีจิตวิญญาณในระดับหนึ่ง สามารถหยดเลือดเพื่อยอมรับเจ้านายได้ เชื่อมโยงจิตใจกับเจ้าของ สามารถช่วยเจ้าของเลื่อนระดับการต่อสู้ขึ้นได้อีกขั้น!อาวุธระดับฟ้าทั่วทั้งประเทศหลงคงจะมีไม่มากเท่าไหร่ ว่ากันว่าสามารถเกิดจิตสำนึกในระดับหนึ่งได้ จะเลือกเจ้าของเอง ระดับสวรรค์ทั่วไปไม่คู่ควรที่จะมี...แล้วก็ยังมีอาวุธระดับเทพ นั่นได้กลายเป็นเรื่องเล่าไปแล้ว แม้กระทั่งหลินหยางก็ยังไม่รู้ว่ามีอานุภาพอย่างไรปรมาจารย์เทพโอสถมีอาวุธระดับเทพอยู่ชั้นหนึ่ง ชื่อว่าน้ำเต้าสังหารมังกร เพียงแต่ได้หายสาบสูญไปตั้งนานแล้ว หลินหยางไม่เคยเห็นมาก่อนเมื่อเอ่ยถึงน้ำเต้านั้นขึ้นมา สีหน้าของปรมาจารย์เทพโอสถก็ซับซ้อน ราวกับว่าไม่อยากจะเอ่ยมากไปกว่านี้อีก เพียงแค่พูดว่าถ้าหากตนถึงระดับเทพแล้ว ย่อมจะต้องได้เห็นน้ำเต้าสังหารมังกรนั่น!แต่ว่าตอนนี้พูดถึงเรื่องที่ยังอีกไกลเกินไปเหล่านั้น ตอนนี้แค่กริชหยกหักเล่มนี้ ก็พอให้ตนใช้งานแล้ว...หลินหยางไม่ได้สนใจพิษเหมันต์นวภูติอะไรนั่นเท่าไหร่ ถึงอย่างไรตัวเองก็เป็นหมอเทวดา ก็คือยอดฝีมือด้านการใช้พิษอยู่แล้ว!สิ่งที่เขาต้องการก็คือวิธีการที่สามารถสร
Magbasa pa

บทที่ 388

“มะ มีอะไร”เหยาจงหันหน้ากลับไปอย่างหวาดกลัว หัวใจเต็มไปด้วยความกังวล กลัวว่าหลินหยางจะเปลี่ยนใจอีกประเด็นสำคัญคือไอ้เด็กนี่มันหน้าด้านเกิน เรื่องกะล่อนปลิ้นปล้อนสำหรับเขาแล้ว จิตใจไม่มีความกดดันเลยแม้แต่น้อย ไม่ควรค่าให้เชื่อถือ!“เอาอาวุธระดับลี้ลับออกมาได้ง่าย ๆ ในตัวไอ้แก่อย่างแกมีของดีไม่น้อยเลยนี่ ในตัวยังมีของดีอะไรอีก เอาออกมาให้หมด!”หลินหยางทำตัวกะล่อนเหมือนกับโจวปาผี มีโอกาสขูดรีดปรมาจารย์เสวียนได้ง่าย ๆ แน่นอนว่าก็ต้องขูดรีดเขา ถึงจะไม่ละอายใจต่อตนเอง!“ผม ผมไม่มีอะไรเหลือแล้วจริง ๆ...”เหยาจงร้องไห้จนไม่มีน้ำตา แต่ภายใต้การข่มขู่ของหลินหยาง ทำได้เพียงควักสิ่งของทุกอย่างออกมา ในไม่ช้าบนพื้นก็กองเต็มไปด้วยของชิ้นเล็ก ๆ สุดท้ายเขาก็ต้องถอดออกแม้กระทั่งเสื้อผ้า เหลือแค่เพียงกางเกงในตัวเดียวหลินหยางถึงได้ยกมือขึ้น ตบที่บ่าของเขาพร้อมกล่าวราวกับกำลังสั่งสอนเด็กน้อย “วันนี้จำเอาไว้ให้ดี ครั้งหน้าเจอฉัน ต้องรู้จักมีมารยาท”เหยาจงกล่าวขอบคุณอย่างซาบซึ้ง ๆซ้ำ แต่กลับมีความรู้สึกราวกับรอดพ้นจากหายนะ เดินหนีอย่างกะเผลก แต่กลับเต็มไปด้วยความว่องไว “ไอ้แก่ ดูถูกแกเกินไปแล้ว”
Magbasa pa

บทที่ 389

และเมื่อลั่วหงอวี๋เอ่ยถึงเทพอาวุธ อาจจะเป็นหนึ่งในสามเทพ ที่วรยุทธ์อ่อนแอที่สุด แต่ก็เป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดเช่นกันที่พูดว่าอ่อนแอที่สุด หมายถึงวรยุทธ์ของเขาค่อนข้างธรรมดา แน่นอนว่า ธรรมดาในที่นี้หมายถึง คือการเทียบกับอีกสองคนเทพที่เหลือที่เขาสามารถเคียงบ่าเคียงไหล่กับสองเทพได้ ก็เป็นเพราะเขาบรรลุถึงขั้นสุดยอดในด้านการสร้างอาวุธ ในช่วงเวลาสมัยหนึ่งอาวุธระดับเทพร้ายกาจใช่ไหมล่ะ?ปรมาจารย์เทพโอสถสีหน้าเศร้าใจ เมื่อเอ่ยถึงน้ำเต้าสังหารมังกร อาวุธระดับเทพเพียงชิ้นเดียวนั่นของเขา และอาวุธระดับเทพแบบนั้น เทพอาวุธมีเก้าชิ้น!ไม่ผิด มีเก้าชิ้น...ด้วยอาวุธเทพทั้งเก้าชิ้นนี้ เขาครองโลก ไม่มีใครกล้าหาเรื่อง!ในตำนานเล่าขานของเทพโอสถ ตอนที่เอ่ยถึงเรื่องนี้ มีท่าทางอวดดียิ่งมาแต่ไหนแต่ไร เขาที่เห็นคนในโลกไม่มีอะไรเลย ในคำพูดเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยาและเกลียดชัง!แต่เหยาจงเป็นแค่เนื้อร้าย?อย่างเขาก็คู่ควรที่จะมีความเกี่ยวข้องกับเทพอาวุธ?ถ้าหากไม่ใช่ว่าลั่วหงอวี๋เป็นคนพูด ให้ตายยังไงหลินหยางก็ไม่เชื่อ!“เทพอาวุธได้ทิ้งคลังสมบัติอาวุธเทพเอาไว้ กริชเล่มนี้ ก็หลุดออกมาจากในคลังสมบัติข
Magbasa pa

บทที่ 390

เธอกำลังชื่นชมที่จู่ ๆก็มีรอยยิ้มอันสดใสปรากฏขึ้นบนใบหน้าที่แข็งทื่อหลินหยาง กลับรู้สึกว่าน่าสนใจมากเธอย่อมไม่ถือสาที่ยื่นมือเข้าช่วยหลินหยาง แต่การหยอกล้อเด็กหนุ่มที่น่าสนใจคนนี้ ดูเหมือนว่าจะทำให้ชีวิตที่ราบเรียบเงียบสงบของตนเอง มีรสชาติเพิ่มขึ้นมาก“คุณมองออกตั้งแต่แรกแล้วเหรอครับ?”เมื่อหลินหยางได้ยินดังนั้น ก็มีความรู้สึกละลายใจไม่น้อย ถึงอย่างไรตนเองก็ตามหาคนช่วยเหลือ ควรจะต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้าถึงจะถือว่ามีมารยาท“ร่างกายที่เต็มไปด้วยบาดแผลของคุณ มองแวบแรกก็รู้ว่าถูกคนทำร้ายมา ทั้งยังไล่ยังไงก็ไม่ไปอีก ฉันก็พอจะมองออกอยู่บ้าง”ดวงตาที่งดงามของลั่วหงอวี๋ราวกับมีพลังอ่านใจคนอย่างทะลุปรุโปร่ง“อันที่จริงผมก็กำลังคิดอยู่ว่าจะรายงานคุณยังไงดี...”หลินหยางลูบศีรษะ รู้สึกเก้อเขินอยู่ไม่น้อยหลังจากจ่ายเงินเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็เริ่มทวงถามการบริการแล้วเป็นอย่างที่คาดไว้ ในโลกนี้ไม่มีของฟรีถ้าไม่อย่างงั้นก็..“คุณว่ามาเถอะ อย่าได้เกรงใจผมอย่างเด็ดขาด!หลินหยางกัดฟัน หลับตา ทำท่าทางยอมให้คุณเหยียดหยามลั่วหงอวี๋ตกตะลึง “คุณทำอะไร?”“ต่อยผมไงครับ”หลินหยางลืมตาขึ้น กล่าวอ
Magbasa pa
PREV
1
...
3738394041
...
61
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status