บททั้งหมดของ คุณภรรยาเทพนักรบของผม: บทที่ 231 - บทที่ 240

หลังพูดจบ ฉินเป่ยก็ออกจากห้องไป!หลัวฉิ่นซวงจมอยู่ในความคิดอันลึกซึ้ง อันที่จริง ตำหนักใหญ่ปัจจุบันของราชาแห่งตำหนักเทียนอ๋องได้หยุดอยู่เพียงในนามเท่านั้น โดยเฉพาะหลังจากที่พี่สาวของเธอถูกเวทย์พิศแต่สาขาหลักยังไม่รู้ตำหนักเทียนอ๋องครั้งหนึ่งเคยรุ่งโรจน์อย่างยิ่ง และพ่อของเธอเคยเป็นบุคคลที่โดดเด่นที

“ถึงตาคุณแล้ว ไม่ต้องกลัว ฉันแค่กำลังคิดว่าจะฆ่าคุณยังไงน่ะ!”ถังเสี่ยวเสียวเอามือถูกันไปมา เธอมองไปที่ม่อส่าวหวงที่กำลังสับสนด้วยสีหน้าตื่นเต้นสุด ๆ ท่าทางของเธอราวกับนักล่าที่เห็นเหยื่อ!“เหอ ๆ แกอนาถแน่ นายนี่ก็จริง ๆ เลย พี่สาวซูซูและฉันอายุน้อยที่สุดที่ถูกรังแก ทำไมไม่แกล้งฉันกับพี่สาวซูซูล่ะ”

ในที่สุดม่อส่าวหวงก็รู้สึกกลัวขึ้นมา ความโกรธเดือดดาลที่ทะยานฟ้าได้แผดเผาในใจของเขา！ตอนนี้เขาไม่เพียงแต่อยากได้พวกผู้หญิงอย่างถังเสี่ยวเสี่ยวแล้ว เขายังอยากฆ่าพวกเธออีกด้วยตระกูลม่อตั้งหลักปักฐานอยู่ในเมืองเฟิงหลิงมานานหลายปี แต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยมีใครกล้าสร้างความอับอายให้เขาขนาดนี้“ดี พวกนังแพศย

ด้านนอก ทันทีที่จู้อวี่เฟยเปิดประตู ก็มีคนคนหนึ่งชนเข้ากับเธอนี่ไม่ใช่คนอื่นคนไกล แต่เป็นจู้หนานหนานที่แอบฟังอยู่ข้างนอก“เธอมาทำอะไรตรงนี้?”จู้อวี่เฟยพูดน้ำเสียงเย็นเยียบ สีหน้าขุ่นเคืองจู้หนานหนานตกใจรีบวิ่งออกไปพร้อมกับพูดว่า “พี่ ฉันไปเตรียมรถก่อนนะ！”จู้อวี่เฟยเดินออกไปด้วยสีหน้าเคร่งขรึม ฉ

ทันทีที่ฉินเป่ยและเวินซูซูเดินออกจากห้องผู้ป่วย ตู้อวี่เฟยก็ไล่ตามมารั้งเขาไว้“ฉินเป่ย รอก่อน ฉันมีเรื่องจะคุยกับคุณ！”ฉินเป่ยหยุดชะงัก เขาให้เวินซูซูลงไปรอเขาข้างล่าง ก่อนจะหันกลับมาถามว่า “คุณหนูจู้มีเรื่องอะไรกับผมครับ?”“ตกลงพ่อฉันป่วยเป็นอะไรกันแน่? คุณรักษาอาการป่วยของพ่อฉันได้จริง ๆ ใช่ไหม?”