All Chapters of The Billionaire's Wife: Chapter 21 - Chapter 30

CHAPTER 20Arkien Karz Sayvel POINT OF VIEW—It is Saturday morning but I'm still not planning to go out. Sabi kasi ni Velier ay magtatrabaho muna siya ngayon at bukas nalang daw mamamasiyal. I'm planning to court her but I don't know when. I'm finally sure about my feelings for her.It's hard for me to move since I'm not a romantic person, ganito siguro talaga kapag nagkulang sa pagpaparamdam ng pagmamahal ng isang pamilya. I don't want to blame them and just understand kaya pinili ko nalang manahimik and act like a heartless. I have a friends yes, but it's not enough hindi naman kami magkakasama lagi.But, Velier made me feel the love that I want. Hindi ko naman inaasahan na magugustuhan ko siya, I don't know the reason either. Basta ang alam ko I want her, I love her.Sa future ko ay nagpaplano na ako kaagad, if ever sinagot man ako ni Velier, do we need to build a business or a family first?Napatawa ako ng mahina sa kahit ano anong nasa scenario ang tumatakbo aa isip ko. I shoul

CHAPTER 22Velier Traizy Prenco POINT OF VIEW—UMAGA nanaman pero hindi kagaya kahapon ay masaya ako ngayon. Pagkatapos kasi ng pag uusap namin doon at kaunting iyakan ay hinatid niya na ako rito para makapag pahinga na raw at makapag isip kung ano ang puwedeng idahilan para hindi matuloy ang binabalak na kasal.Isa-suggest ko sana na hindi ba puwedeng ipakilala na lang ako at sa akin siya ikasal ang kaso ang kapal naman ng mukha ko niyon. Pagkatapos ay baka wala pa ako sa kalingkingan ng paa pagdating sa yaman ng taong ikakasal para sa kaniya. Anong ihaharap ko? Ganda lang? Paano kapag nalugi ang kompanya anong gagawin ko? Rarampa sa harap nila? Hindi pa naman kasi tapos ng school year. 3 weeks or 4 weeks pa ata bago matapos. Ewan ko ba kung bakit ganito ang school na 'to napaka late at imposible.Pero nagpapractice naman na kami. Iniisip ko pa ang kapatid ko na papasok sa college next school year, walang mag po-provide sa kaniya kung 'di ako lang. Dahil sabi niya gano'n pa rin sila

CHAPTER 24SOMEONE'S POINT OF VIEW—It's another morning but I'm still here at my room thinking the strange thing na nahahalata ko. I'm looking at my computer then at my phone. Iniisip ko kung ano ang gagawin ko.“Dad?” My daughter knock the door at tinawag ako.“It's open.” Pumasok siya habang ako ay tutok pa rin sa computer.“What are you doing Dad?” tanong niya kaya nginitian ko siya.“Nothing, why are you here anyway?”“Ah, I called you to have some tea.” Tumango naman ako at sinabing susunod na pero hindi siya umalis.“Dad, hindi na ba mababago isip mo na i-arrange marriage si AZ?” bigla niyang tanong kaya napatingin ako sa kaniya.“Why did you ask?”“Kasi dad, you are searching about, how to persuade your son to marry the girl you want for him.” Basa niya sa computer ko. Napatawa naman ako dahil oo nga pala nag se-search ako.“Uhm? Not really.” Maiksi kong sagot.“But why? You know that kapag ako nasa kalagayan ng kapatid ko lalayas ako.” Nagulat ako sa sinabi niya at ng tignan

CHAPTER 26Velier Traizy Prenco POINT OF VIEW—“Teeee! Omygosh, hindi mo sinabi sa amin na ikakasal ka na ha!” Gulat akong bumaling kay Kath at Jerin na patakbong sinalubong ako?“Huh? Anong kasal?” tanong ko dahil wala namang kasal na magaganap ha?“Uhmmm, deny mo pa ah. Galing dito si Sir Arkien sinasabi niya na dadalo kaming lahat sa magiging kasal.” Napaiwas ako.“Tapos tumatawa siya?”“Oo, tumatawa—”“Inuuto lang kayo tuwang tuwa naman kayo” Tinignan nila akong napapairap.“Eh bakit gano'n siya katuwa te? Ikaw ah, hindi ka na talaga nagsasabi sa amin,” nakangusong sabi ni Kath kaya binatukan ko siya.“Sinagot ko lang 'yong tao—aray!” tuwang tuwa pa rin ako kahit nahampas na ang buong pagkatao ko.“Kyahhh! Paano mo ba sinagot?” Parang mas kinikilig pa ang buo nilang pagkatao habang ako ay puno na ng hampas sa katawan.FLASH BACKHindi ako mapakali habang nandito sa park na madalas naming puntahan ni Arkien. Panay ako upo, tayo at hindi malaman kung ano .ng sasabihin ko.Tinawag k

CHAPTER 28Velier Traizy Point Of View—“Dree! Ikakasal na pala ang pinakamamahal nating dalaga sa balat ng lupa at laman sa ulap. Dre, hindi mo na ba kami mah—aray ko naman! Get lost!” Umaga palang pero naririnig ko na ang ingay mula sa baba, nandiyan pala ang mga kaibigan ni Arkien at mukhang binubulabog nanaman siya ng mga elementong kahit saan saan lumulusot.Kagigising ko lang at napasarap yata ang tulog ko dahil alas otso na ng umaga. Sumilip ako sa bintana at umihim ng hangin, parang may kakaiba ngunit hindi ko nalang ito pinagtuunan ng pansin.Pagkababa ko ay bumungad sa akin ang kaibigan ni Arkien na nagaasapakan habang si Arkien ay napapansin kong maiiyak na sa subrang gulo ng mga kaibigan niya. Napatawa naman ako at bumaba.Nagulat ako ng lumapit sa akin ang tatlo at lumuhod sa harap ko. Napahawak ako sa puso dahil sa pinaggagawa nila.“Ingatan mo ang dalaga namin, mahal na mahal namin 'yan. Sabihin mo lang kung hindi ka tinutulungan sa gawaing bahay kami ang bahala!” Tuma