CHAPTER 27Velier Traizy Point Of View—UMUULAN ngayon pero tinuloy pa rin namin ni Arkien ang pumunta sa mall para magtingin ng mga gagamitin sa bahay na magiging tirahan namin. Puno nga ako ng kilig at tuwa dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala na magkasama na kami. Parang napaka bilis ng panahon.Dumeretso muna kami sa grocery dahil sabi niya ay unahin natin ang pagkain lagi. Nagtataka pa ako dahil ang dami niyang binili na graham crackers, mga snacks at iba pa, kaunti nalang ay magtitindahan na ako. Gulay at prutas ang sinunod namin. Bumili rin kami ng frozen pero kaunti lang, bumili na rin kami ng mga drinks.Pagkatapos naming mag grocery ay deniretso na agad namin sa kotse dahil mabigat. Bumalik ulit kami sa loob at bumili pa ng ibang pangangailangan sa bahay.Sinabi ko na nga pala sa kapatid ko ang tungkol dito at halos siya pa ang mas natuwa kaysa sa akin. Sa mga magulang ko naman ay hindi ko alam kung paano ko sila kakausapin at haharapin dahil sabi ng kapat
CHAPTER 28Velier Traizy Point Of View—“Dree! Ikakasal na pala ang pinakamamahal nating dalaga sa balat ng lupa at laman sa ulap. Dre, hindi mo na ba kami mah—aray ko naman! Get lost!” Umaga palang pero naririnig ko na ang ingay mula sa baba, nandiyan pala ang mga kaibigan ni Arkien at mukhang binubulabog nanaman siya ng mga elementong kahit saan saan lumulusot.Kagigising ko lang at napasarap yata ang tulog ko dahil alas otso na ng umaga. Sumilip ako sa bintana at umihim ng hangin, parang may kakaiba ngunit hindi ko nalang ito pinagtuunan ng pansin.Pagkababa ko ay bumungad sa akin ang kaibigan ni Arkien na nagaasapakan habang si Arkien ay napapansin kong maiiyak na sa subrang gulo ng mga kaibigan niya. Napatawa naman ako at bumaba.Nagulat ako ng lumapit sa akin ang tatlo at lumuhod sa harap ko. Napahawak ako sa puso dahil sa pinaggagawa nila.“Ingatan mo ang dalaga namin, mahal na mahal namin 'yan. Sabihin mo lang kung hindi ka tinutulungan sa gawaing bahay kami ang bahala!” Tuma
CHAPTER 29Velier Traizy Point Of View—“Congratulation te! Ga-Graduate ka na! Blow out naman!” Binungad agad sa akin ni Kath habang si Jerin ay tatango tango. Pinapunta ko sila rito sa bahay para humingi talaga ng tulong sa pagluluto kaso inuunahan nila ako. Akala siguro nila ay pinapunta ko sila rito para wala lang.Inaayusan ako ngayon sa mukha at nakangiti nalang ako. Mamayang 8:00 pa naman ang start ng graduation at may 1 hour pa kaming mag ready. Si Arkien ay nag aayus na rin sa kuwarto niya. “Oo te, kaya ko pala kayo pinatawag, if okay lang sa inyo puwede pa help mag—”“Yes sure te, kami na ang bahala sa lulutuin, sasarapan namin ang magiging handa mo. Tipong makakalimutan mo name mo.” Napatawa nalang ako dahil hindi pa man ako tapos sa pagsasalita ay dinugtungan na kaagad ni Jerin.Hindi naman kasi maghahanda dahil wala akong balak pero si Arkien na ang nagsabi na hindi puwedeng hindi dahil dalawa kaming ga-graduate at gusto niya raw na memorable ang graduation namin at tulu
CHAPTER 30Velier Traizy Point Of View—Maaga akong nagising ngayon kahit masakit ang katawan ko dahil umakyat kami sa puno kahapon, 2 days pass simula ng maganap ang graduation. Kahapon ko lang kasi nalibot ang lupa na pinagtayuan nitong bahay at malaki pala ang lupa, may mga puno sa likod ng bahay, iba't ibang klase ng puno ng prutas kaya natuwa ako at ako na umakyat marunong naman akong bumaba.Sa pagod ko nga na nagbitbit ng mga basket ng mga prutas papunta sa bahay ay sumakit ang katawan ko. Nakita pa ako ni Arkien na nasa taas ng puno at grabe ang gulat niya. Pinilit niya akong bumaba ngunit matigas ang ulo ko.Pagkababa ko ay nagbalat ako kaagad ng hinog na mangga at gagawa na ako ng graham. Dinamihan ko na ngayon dahil baka isang araw lang nanaman ito ni Arkien.Patapos na ako sa ginagawa ko ay biglang dumating ang mga kaibigan ni Arkien na kinakain ang subrang crackers sa ginagawa kong graham. Inilagay ko na ito sa freezer para madaling lumamig at pinuntahan sila.“Anong may
CHAPTER 31Velier Traizy Prenco POINT OF VIEW—TULALA ako ngayon habang nakaupo rito sa kama sa right side. Habang si Arkien ay nasa left side naman mukhang nagiisip din.Matapos kasi ang nangyari kagabi na nakakagulat pa pagdating sa umaga ay hindi ko na alam kung ano pa ang mukha na ihaharap ko kay Arkien. Although lasing kaming dalawa at hindi namalayan ang ginawa ay nakakahiya pa rin.Nakauwi na kaming dalawa. Buti nga at nagkaniya kaniya ng umuwi ang mga kasama namin. Hindi na namin sila naabutan sa baba at sinabi nalang na nauna na sila. Mabuti na iyon kaysa makita kami ni Arkien na ganitong tulala at halos lumulutang na sa ere. Nagkataon pa na pareho kaming napapatulala sa kawalan kung may iniisip.“I-I di-din—” Hindi niya natuloy ang sasabihin niya dahil puro siya utal. Naramdaman ko ang dahan dahan niyang pagtayo at lumapit sa tabi ko. Hanggang ngayon ay nahihiya pa rin ako, sh!t ano ba kasing nagawa namin. Ngayo'y malinaw na kung ano talaga ang nangyari.“I d-din't mean to
CHAPTER 32Velier Traizy Prenco POINT OF VIEW—“I saw Arkien, he's with that woman!”“How can you sure na siya 'yon? Baka appointment niya lang? Remember may kompanya na rin siya.”“Gosh people, ilang beses ko na silang nakitang gano'n. It's not actually good.” Nasa pintuan ako habang nakikinig sa usapan sa loob ng kuwarto. Actually wala naman talaga akong balak makinig kaso ay narinig ko ang pangalan ni Arkien.Ang nag uusap sa loob ay sina Czein, Brylle, Fean at Eros kung hindi ako nagkakamali. Naisipan ko nalang na umalis baka makita pa nila ako roon. Pero sino naman kaya ang binabanggit nila?Nagpaalam naman sa akin si Arkien so I trust him. Sinabi niya na for business. Napailing iling ako at hindi nalang inisip ang mga narinig dahil baka mali lang ang akala ni Czein. Umupo ako sa kama at kinuha ang sketch book para mag drawing ng mga damit nang may kumatok sa pintuan.“Come in.” Bumungad sa akin si Czein na nakangiti.“Kanina ka pa dumating? What do you want to eat?” Napangiti
CHAPTER 33SOMEONE'S POINT OF VIEW—“No! This isn't right. You, are you lying? Tell me it's not true!” Madiin ang pagkakasabi ko sa isang tauhan habang hawak siya sa kuwelyo.“M-Ma'am nagsasabi po kami ng totoo. Inabot mismo ang card.” Pabagsak ko siyang binitawan at napahinga ng malalim.“Get out.” Mabilis silang umalis sa harapan ko. Napasuntok nalang ako sa mesa at galit na binuksan ang cabinet ko na puno ng baril at patalim.Paano ko mapapabagsak kaagad si Velier kung ngayon palang ay binigyan na siya ng maraming card. Kasalanan 'to ng magulang ni Arkien. I should think a way para mapaalis sila rito sa Pilipinas ay tigilan nila ang pagbibigay kay Velier ng pera.“Sh!t! Ano bang mayro'n kay Velier na wala ako! Velier's such a loser! Have family problem! Walang yaman! May yaman naman ako! Why Arkien didn't choose me!” Sin*ks*k ko ng paulit ulit ang litrato ni Velier hanggang sa mapunit ito ng tuluyan.Maghapon akong nag isip kung ano ang dapat kong gawin. My Dad also saw me na magk
CHAPTER 34Velier Traizy Prenco POINT OF VIEW—UMAGANG umaga ay nararamdaman ko kaagad ang pag ikot sa loob ng tiyan ko at naduduwal. Ginising nga ako ng ganitong pakiramdam. Ilang araw na itong nangyayari sa akin ngunit hindi ko pinapahalata kay Arkien ang kakaibang nararamdaman ko. Ang kapatid ko ay nasa apartment na niya kasama ang mga kaibigan niya. At mula nang nangyari iyon ay hindi na naulit.Mag isa ko rito sa bahay dahil pumasok si Arkien sa trabaho ng maaga. At alas syete na tuwing nagigising ako na hindi naman ganito dati.Kapag nag aabsent ako sa trabaho ay dinadahilan ko nalang na hindi ko pa mahaharap, pero sa totoo lang ay pinapakiramdam ko ang sarili ko lalo na kung nag ke-crave ako sa pagkain na madalas kong hindi kainin. Ngayon ay gusto ko ng ginataang kalabasa ngunit hindi ko masabi kay Arkien.Kumuha nga pala ng driver at magsisilbing guard ko raw si Arkien. Para kapag wala siya at may pupuntahan ako ay may kasama ako.Naisipan ko nang pumunta sa labas at bumili n