บททั้งหมดของ แพทย์เซียนน้อยมือฉมัง: บทที่ 411 - บทที่ 420

422

บทที่ 411

แน่นอนว่าความคิดนี้แค่ผุดขึ้นมาในสมองแวบเดียว แล้วก็หายไปจางหยวนย่อมไม่คิดว่าจ้าวเจียซินจะโทรมาหาเขาเพราะมื้ออาหารเพียงมื้อเดียวหรอกครอบครัวของอีกฝ่ายเปิดฟาร์มเลี้ยงเป็ด จะสนใจเรื่องอาหารมื้อสองมื้อได้อย่างไรเมื่อรับสาย เสียงคุ้นเคยของจ้าวเจียซินก็ดังขึ้นมาจากปลายสาย“พี่หยวน อยู่บ้านหรือไม่วันนี้ มีเวลาว่างจะมาในเมืองหรือไม่”จางหยวนยิ้มตอบว่า “หากเป็นคนอื่นมาหา ฉันคงไม่มีเวลา แต่หากเป็นซินจื่อ ฉันมีเวลาให้เสมอ! บอกมาได้เลย หาฉันมีเรื่องอะไร”“แหะๆ! คราวนี้ฉันต้องขอความช่วยเหลือจากนาย! เป็ดที่บ้านฉันเป็นโรคประหลาด จะขอคุณหมอชื่อดังอย่างนายมาดูให้หน่อยได้หรือไม่” จ้าวเจียซินหัวเราะคิกคักจางหยวนค่อนข้างประหลาดใจ “ซินจื่อรู้ได้อย่างไรว่าฉันรักษาสัตว์ปีกได้?”ตอนเจอกันครั้งก่อนรีบร้อนเกินไป จางหยวนจึงไม่ได้บอกจ้าวเจียซินว่าเขาได้รักษาโรคระบาดในไก่ของหมู่บ้าน และโรคระบาดในหมูของฟาร์มเลี้ยงหมูให้หายเป็นปกติแล้วแต่ดูจากน้ำเสียงของจ้าวเจียซินเหมือนจะรู้แล้วว่าจางหยวนเป็น “สัตวแพทย์”จ้าวเจียซินหัวเราะ “ฉันบังเอิญเจอคนในหมู่บ้านของนายน่ะ แล้วก็คุยเรื่องนายกับเขา จึงได้รู้ว่า หลั
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 412

จางหยวนตบมือ แล้ววางเป็ดลง ใบหน้าแสดงออกถึงความเข้าใจ จ้าวเจียซินรีบเดินเข้าไปถามว่า “พี่หยวนเป็นไงบ้าง ดูออกแล้วหรือไม่ว่าเป็นโรคอะไร พ่อฉันเคยไปหาสัตวแพทย์สองคนแล้ว ยังไม่รู้ว่าเป็นโรคอะไรเลย” “เป็นโรคประหลาดจริงๆ ชื่อว่าโรคพยาธิเส้นเลือดในเป็ด! เป็ดพวกนี้ติดเชื้อพยาธิเส้นเลือดชนิดพิเศษ! หรือเรียกว่ามีพยาธิอาศัยอยู่!” จางหยวนพูดด้วยน้ำเสียงมั่นใจ จ้าวเจียซินตกใจ “เป็ดที่บ้านเราติดพยาธิเส้นเลือดหรือเนี่ย แต่ฟาร์มเลี้ยงเป็ดของเรามีการจัดการสุขอนามัยอย่างเข้มงวดมาโดยตลอด ทำไมถึงมีพยาธิได้?” ขณะนั้น คนงานสองคนที่กำลังทำความสะอาดก็หันมองทางจางหยวนด้วย จางหยวนยิ้ม “เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับสุขอนามัยหรอก หากคาดเดาไม่ผิด ตัวการน่าจะเป็นต้นนี้นี่แหละ!” เขาชี้ไปที่ต้นไทรใหญ่นอกฟาร์มเลี้ยงเป็ด ต้นไทรนี้ใหญ่มาก กิ่งก้านสาขาแตกออกไปจำนวนมาก มีกิ่งก้านส่วนหนึ่งยื่นเข้ามาในฟาร์มเลี้ยงเป็ดพอดี บังส่วนของโรงเลี้ยงเป็ด “พยาธิเส้นเลือดมักจะอาศัยอยู่ในนก ต้นไทรก็เป็นที่อยู่อาศัยของนก ดังนั้นพยาธิเส้นเลือดจึงอาจจะตกลงมาในโรงเลี้ยงเป็ดตามอุจจาระของนก แล้วติดเชื้อกับเป็ดได้!” พอได้ยินเช่นนั้น
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 413

รถจอดอยู่ไม่ไกล จ้าวลี่ซานและชายหนุ่มวัยประมาณยี่สิบแปดสวมแว่นกรอบทองคำเดินลงจากรถด้วยกันเมื่อทั้งสองเดินเข้ามาใกล้ จ้าวเจียซินรีบแนะนำจางหยวนทันที“ท่านพ่อ จำได้หรือไม่ นี่คือเพื่อนร่วมชั้นสมัยมัธยม จางหยวน!”จางหยวนก็ยิ้มทักทายจ้าวลี่ซาน “สวัสดีครับอาจ้าว!”จ้าวลี่ซานจดจำจางหยวนได้ ใบหน้าก็ปรากฏรอยยิ้ม“พี่หยวนอีกแล้วหรือ! เมื่อไม่นานมานี้ เจียซินยังพูดถึงนายอยู่เลย! ตอนนี้เห็นนายเป็นแบบนี้ ดีแล้วๆ!”จางหยวนเข้าใจความหมายของจ้าวลี่ซานก่อนหน้านี้เขาสติไม่ดีมาหลายปี ตอนนี้สามารถฟื้นคืนสติได้ ถือว่าดีแล้ว“ท่านพ่อ ท่านพ่อไม่รู้หรอก พี่หยวนเก่งมาก! เขาเป็นสัตวแพทย์ชื่อดังไปทั่ว! แล้วเขายังรักษาโรคประหลาดของเป็ดบ้านเราได้ด้วย!” จ้าวเจียซินพูดด้วยความตื่นเต้นแต่ทันทีที่เขาพูดจบยังไม่ทันที่จ้าวลี่ซานจะพูดอะไร ชายหนุ่มสวมแว่นกรอบทองคำข้างๆ ก็ขยับแว่นขึ้นเล็กน้อย มองสำรวจจางหยวนด้วยสายตาจับจ้อง“เถ้าแก่จ้าวไม่ทราบว่าคุณจางท่านนี้ จบจากคณะสัตวแพทย์ของมหาวิทยาลัยไหนหรือ”“ขอโทษด้วย ผมไม่ได้จบจากคณะสัตวแพทย์ ผมจบแค่ชั้นมัธยม” จางหยวนตอบอย่างเรียบเฉยเมื่อได้ยินคำว่า “จบแค่ชั้นม
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 414

แม้ว่าเขาจะพยายามกระซิบเสียงเบา แต่ทั้งจางหยวนและจ้าวเจียซินก็ยังได้ยินสิ่งที่เขาพูดอยู่ดี ทั้งสองสบตากัน แล้วต่างก็เห็นรอยยิ้มในสายตาของกันและกัน ที่แท้ก็เป็นแบบนี้เอง ที่แท้จินฟานก็เป็นแค่คนเขลาแต่จ้าวลี่ซานกลับตกใจกับคำพูดของจินฟาน รีบถามเขาเหมือนจะคว้าเอาหญ้าแพรกมาเป็นที่ยึดเหนี่ยว “ผู้เชี่ยวชาญจิน คุณมีวิธีรักษาโรคระบาดในเป็ดได้หรือไม่ หากเป็ดของผมตายหมด ผมคงขาดทุนมากแน่!” เมื่อเห็นว่าหลอกล่อจ้าวลี่ซานได้ จินฟานก็ยิ้มออกมา “จริงๆ แล้ว การรักษาโรคระบาดในเป็ดก็ไม่ยาก! บริษัทของเรานำเข้ายาสำหรับสัตว์ชนิดหนึ่งมาจากต่างประเทศ! สามารถเพิ่มภูมิคุ้มกันของเป็ดได้มากเลย!” “ถึงแม้ว่าราคาจะค่อนข้างสูง แต่หากเป็ดได้รับยานี้ เชื่อว่าน่าจะมีเป็ดรอดชีวิตจำนวนมาก!” จ้าวลี่ซานรีบถามว่า “แล้วตอนนี้มียาหรือไม่” “ตอนนี้ยังไม่มี! แต่หากคุณจ้าวลี่ซานโอนเงินเข้าบริษัทวันนี้ ผมสามารถให้บริษัทเร่งจัดส่งได้ภายในวันเดียวกัน!” จินฟานพูดพร้อมรอยยิ้ม แผนของเขาเรียบง่ายมากคือต้องการให้จ้าวลี่ซานซื้อยาที่ช่วยเพิ่มภูมิคุ้มกันของเป็ดชุดนั้น จินฟานไม่ได้โอ้อวด ยานั้นสามารถเพิ่มภูมิคุ้มกันของเป็ดไ
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 415

เห็นเช่นนั้น จางหยวนก็ยิ้มออกมา “โปรดรอสักครู่! อาจ้าวและผู้เชี่ยวชาญจินท่านนี้ อย่ารีบร้อนไปเลย การสั่งซื้อก็ไม่ต้องรีบร้อนหรอก! จะลองดูหรือไม่ว่าผมจะรักษาเป็ดพวกนี้อย่างไร?”“หึ! ไม่สนใจ! ผมไม่อยากเสียเวลากับคนที่ไม่รู้เรื่องรู้ราว!” จินฟานพูดด้วยน้ำเสียงดูถูกจางหยวนจ้องมองจินฟาน “อาจ้าวตัดสินใจจะสั่งซื้อยาของคุณแล้ว อย่างไรเสียผู้เชี่ยวชาญจินจะไม่ให้เกียรติแม้แต่น้อยเลยหรือ?” จ้าวเจียซินเข้าใจและพูดต่อ “ใช่! ซื้อยาของคุณ แล้วคุณยังไม่ให้เกียรติขนาดนี้ ประเดี๋ยวผมจะลองติดต่อบริษัทยายี่ห้ออื่นทางออนไลน์ พวกเขาคงจะนำเข้ายาจากต่างประเทศได้เช่นกัน!”สีหน้าของจินฟานเปลี่ยนไปเล็กน้อยหากเป็นอย่างที่จ้าวเจียซินพูดจริงๆ และไปหาบริษัทยายี่ห้ออื่น วันนี้เขาคงจะมาเสียเที่ยว “เอาล่ะ! ถ้าเช่นนั้น ผมจะเห็นแก่หน้าเถ้าแก่จ้าว!” จินฟานพูดด้วยท่าทางใจกว้างจากนั้น ทุกคนก็เดินไปยังอ่างที่จางหยวนเตรียมไว้ เมื่อเห็นยาสมุนไพรในอ่าง และปูนขาวที่โรยอยู่ด้านบน จ้าวลี่ซานอดถามไม่ได้ว่า “พี่หยวน ข้างในนี้คืออะไรหรือ?”จางหยวนตอบด้วยรอยยิ้มว่า “อันนี้คือยาสมุนไพรบดเป็นผง ประกอบด้วยไฉหู เทียนหมา
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 416

จินฟานฮึดฮัดออกมา โดยไม่ได้พูดอะไรต่อแผนการรักษาของเขาก็เป็นแบบนี้แม้ว่าจะมียาสำหรับสัตว์ที่ช่วยเสริมสร้างภูมิคุ้มกันแล้วก็ตาม เป็ดที่รอดชีวิตได้ก็เป็นเพียงเป็ดที่ร่างกายแข็งแรงที่สุดเท่านั้นส่วนพวกเป็ดที่ป่วยหนัก ก็ต้องปล่อยให้รอความตายไปจ้าวลี่ซานคิดครุ่นดูแล้วก็เห็นด้วย จึงให้จ้าวเจียซินไปจับเป็ดป่วยมาแต่จินเฟินกลับอาสาเสียเอง เดินไปที่โรงเลี้ยงเป็ด แล้วจับเป็ดป่วยหนักที่สุดมาสองตัวสิ่งที่จินเฟินอยากเห็นที่สุดก็คือ จางหยวนฆ่าเป็ดทั้งสองตัวตายคาที่เช่นนั้น เขาก็จะใช้โอกาสนี้ให้จ้าวลี่ซานสั่งซื้อยาสำหรับสัตว์เพิ่มอีกสองกล่องได้เมื่อเห็นเป็ดทั้งสองตัวที่ป่วยจนแทบไม่มีแรงดิ้น จ้าวลี่ซานก็ทำหน้าแปลกๆจ้าวเจียซินกลับยิ้มเย้ยหยัน “จับเป็ดป่วยที่ใกล้ตายมาใช่หรือไม่ แต่ไม่เป็นไรหรอก! พี่หยวนจะรักษาเป็ดทั้งสองตัวให้หายได้......ใช่หรือไม่”พูดถึงตรงนี้ จ้าวเจียซินก็รู้ตัวว่าพูดออกไปเช่นนี้อาจไม่เหมาะ จึงรีบหันไปถามความเห็นของจางหยวนจางหยวนพยักหน้ายิ้ม “ไม่เป็นไร ตราบใดที่เป็ดทั้งสองตัวยังไม่ตาย ก็ยังมีความหวังที่จะรักษาให้หายได้!”จากนั้นเขาใช้ช้อนเล็กตักยาจากอ่างลายครามหน
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 417

ทันใดนั้น จ้าวลี่ซานรีบวิ่งไปหาเป็ด แล้วนั่งยองตรวจสอบอ้วกของเป็ด ไม่นาน เขาก็เห็นพยาธิเม็ดเลือดสีแดงอยู่ด้านใน พยาธิตัวนั้นยาวประมาณเล็บนิ้วก้อย แต่บางมาก บางราวกับเชือก “นี่......นี่คือพยาธิเม็ดเลือดหรือ? หรือว่าเป็ดในฟาร์มของฉันจะติดโรคพยาธิเม็ดเลือดในเป็ดจริงๆ?” จ้าวลี่ซานพูดด้วยความตกตะลึง ทันทีที่จ้าวลี่ซานพูดจบ จินฟานก็เดินตรงเข้ามา มองจ้าวลี่ซานด้วยสายตาเย้ยหยัน “เถ้าแก่จ้าว คุณเป็นคนมากประสบการณ์ ทำไมถึงโดนหลอกด้วยเล่ห์เหลี่ยมแบบนี้ได้!”จ้าวลี่ซานเงยหน้าขึ้นอย่างประหลาดใจ “เล่ห์เหลี่ยม? เล่ห์เหลี่ยมอะไร?” “คำตอบง่ายมาก! พยาธิสีแดงตัวเล็กๆ เหล่านี้ถูกเป็ดอาเจียนออกมาจริง! แต่คุณอย่าลืมว่าเมื่อครู่เป็ดดื่มอะไรเข้าไป! พยาธิสีแดงตัวเล็กๆ เหล่านี้ที่อาจถูกป้อนเข้าไปตอนนั้นก็เป็นได้!” จินฟานพูดด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ย เขาไม่เคยเชื่อว่าจางหยวนจะสามารถระบุอาการป่วยของเป็ดได้ ดังนั้นเขาจึงไม่เชื่อในสิ่งที่จางหยวนพูด เมื่อได้ยินเช่นนั้น จ้าวเจียซินก็ถอนหายใจออกมาพร้อมกับพูดว่า “เมื่อครู่ฉันยังคิดว่าคุณไม่ใช่คนโง่ แต่ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าฉันคิดผิด!” จินฟานขมวดคิ้วมองเขา “ค
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 418

ยิ่งสองพ่อลูกตระกูลโจวชมเชยจางหยวนมากใด สีหน้าของจินฟานก็ยิ่งแย่ลงเท่านั้นเป็ดสองตัวที่เดินเล่นอยู่บนพื้น ราวกับฝ่ามือที่ตบหน้าจินฟานอย่างแรงไม่เพียงเสียงดังฟังชัด และยังเจ็บปวดมาก!ยาของจางหยวนรักษาเป็ดให้หายดี ซึ่งพิสูจน์แล้วว่า กาฬโรคเป็ดที่จินฟานพูดถึงก่อนหน้านั้นเป็นเรื่องโกหกหมด!เมื่อจ้าวลี่ซานลุกขึ้นยืน เขามองจินฟานด้วยสายตาที่ไม่พอใจ“ช่างเทคนิคจิน ผมต้องการคำอธิบายจากคุณ! ก่อนหน้านี้คุณบอกว่าเป็ดของผมเป็นกาฬโรคเป็ด แล้วให้ผมซื้อยาจากต่างประเทศ ตอนนี้เป็นเช่นนี้ คุณจะอธิบายอย่างไร”สีหน้าของจินฟานเปลี่ยนไปเล็กน้อย แต่เขาก็ยังฝืนยิ้มออกมา“เถ้าแก่จ้าว คนเราย่อมผิดพลาดกันได้ ครั้งนี้ถือว่าผมดูผิดไป!”“จริงหรือ? อย่าคิดว่าคนอื่นโง่กันหมดนะ ช่างเทคนิคจิน ผมว่าต่อไปนี้คุณไม่จำเป็นต้องมาขายยาในเมืองของเราอีกแล้ว! ให้บริษัทของคุณส่งช่างเทคนิคคนอื่นมาแทนเถอะ ผมจะบอกกับคนอื่นๆ ในเมืองด้วย!” จ้าวลี่ซานพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาเหตุผลที่เขาเชื่อฟังจินฟาน เพราะเขามีความเชื่อมั่นในช่างเทคนิคของโรงงานผลิตยาเกินไปแต่จินฟานกลับใช้ความไว้วางใจของเขา พูดจาหลอกลวงจ้าวลี่ซาน จ้าวลี่ซาน
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 419

พ่อลูกตระกูลจ้าวพยายามโน้มน้าวจางหยวนให้รับซองแดง แต่จางหยวนยืนกรานไม่รับสุดท้ายเมื่อไม่มีทางอื่น ทั้งสองจึงต้องยอมแพ้ แต่ไม่นานดวงตาของจ้าวลี่ซานก็เป็นประกาย เขาคิดหาวิธีตอบแทนจางหยวนได้แล้ว! “พี่หยวน ไม่รับซองแดงก็ไม่เป็นไร แต่อาจ้าวขอเชิญเอ็งไปกินข้าว เอ็งต้องห้ามปฏิเสธนะ!” จ้าวลี่ซานพูดพร้อมรอยยิ้ม จางหยวนพยักหน้ายิ้ม “กินข้าวได้อยู่แล้ว ต้องสั่งอาหารเพิ่มสักสองอย่างนะ ผมกินเยอะ! ฮ่าๆ” คำพูดที่ตรงไปตรงมาทำให้คนทั้งสามถึงกับหัวเราะลั่น เมื่อถึงเวลามื้ออาหารกลางวัน จางหยวนก็รู้ว่าทำไมจ้าวลี่ซานถึงเชิญเขาไปกินข้าว ถึงจะบอกว่าเชิญไปกินข้าว แต่เป้าหมายที่แท้จริงของจ้าวลี่ซานคือการแนะนำคนรู้จักให้จางหยวน! เขาเชิญเจ้าของฟาร์มเลี้ยงสัตว์หลายรายในเมืองมาด้วยกัน และแนะนำให้รู้จักกับจางหยวน พร้อมทั้งเล่าเรื่องที่จางหยวนเอาชนะจินฟานเมื่อเช้าให้ฟัง เมื่อเหล่าเจ้าของฟาร์มได้ยินว่าจางหยวนสามารถรักษาสัตว์ป่วยที่แม้แต่ช่างเทคนิคจากโรงงานผลิตยาสัตว์ก็รักษาไม่ได้ พวกเขาจึงรู้สึกอยากรู้จักจางหยวนกันมากขึ้นทันทีที่จางหยวนเข้าใจเจตนาของจ้าวลี่ซาน เขาก็เล่าเรื่องที่เคยรักษาโรคอหิวาต
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 420

หากเขาไม่มีความสามารถอะไรเลยเหมือนจินฟานที่สนใจแต่ประชาสัมพันธ์ยาสุดพิเศษ เช่นนั้น แม้จ้าวลี่ซานจะแนะนำเขาให้เพื่อนร่วมอาชีพมากแค่ไหนก็ไม่มีประโยชน์! หลังจากได้ยินเช่นนั้น จางหยวนพยักหน้าอย่างแรง “อาจ้าว ผมเข้าใจความหมายของคุณแล้ว! ขอบคุณที่ช่วยแนะนำคนรู้จักให้ ผมจะไม่ทำให้คุณผิดหวังแน่นอน!" ขณะพูดประโยคนี้ จางหยวนรู้สึกหงุดหงิดอยู่บ้าง งานหลักของเขาควรเป็นแพทย์แผนจีนชัดๆ แต่ทำไมตอนนี้ถึงโด่งดังเพราะเป็นสัตวแพทย์ไปได้? หรือว่า......ต่อไปทุกคนจะคิดว่าเขาเป็นสัตวแพทย์ชื่อดัง ไม่มีใครรู้ว่าเขาเป็นแพทย์แผนจีน?พอคิดว่าอนาคตข้างหน้าเวลาเดินไปบนถนน เจอใครก็ทักมายและเรียกเขาว่าหมอจางอย่างสนิทสนม จางหยวนก็อดขนลุกไม่ได้ ทว่าตามคำกล่าวที่ว่าของผู้ใหญ่ให้ก็ต้องรับ ความหวังดีของจ้าวลี่ซาน จางหยวนก็ย่อมปฏิเสธไม่ได้เมื่อจางหยวนกลับไปที่ฟาร์มเลี้ยงผึ้ง ปัญหาอีกอย่างก็ตามมา! ตู้เหิงเซิงโทรมา “รบกวน” อีกครั้ง! พอเห็นเบอร์โทรศัพท์ของเขา จางหยวนแทบอยากโยนโทรศัพท์ทิ้งเมื่อคืนเขาบอกตู้เหิงเซิงชัดเจนแล้วว่า เขาจะไม่ผิดสัญญา ตู้เหิงเซิงคนนี้ทำไมถึงตื้อไม่เลิกเช่นนี้?จางหยวนรับสายทันท
อ่านเพิ่มเติม
ก่อนหน้า
1
...
383940414243
DMCA.com Protection Status