Mag-log inLibrary
Maghanap
Lahat ng Kabanata ng The CEO’s Sudden Childs [Book 6- Hiltons Family]: Kabanata 11 - Kabanata 20
75 Kabanata
Kabanata 11
“Halos isuka ko na pati ang bituka ko, at kulang na lang ay ilublob ko na ang mukha ko sa loob ng bowl. Subalit, kahit anong suka ko ay wala naman akong maisuka. Halos hindi na nga mabilang sa daliri kung ilang beses na akong nagpabalik-balik dito sa loob ng banyo. Kulang na lang ay dalhin ko sa kama ang bowl na ‘to dahil nanghihina na rin ang tuhod ko. What’s wrong with me ba? I don’t remember na kumain ako ng nakasasama sa sikmura ko. I think kailangan ko yatang magpalaway kay kuya Harold sa noo. Simula kasi ng batiin niya ako kahapon ay nagsimula ng sumamâ ang pakiramdam ko. Muli ko na namang isinubsob ang mukha ko sa inidoro at tulas ng mga nauna ay wala naman aking maisuka. Bigla, para akong natuklaw ng ahas dahil natulala ako sa kawalan. “Oh my gosh!!” Natitilihang wika ng utak ko ng mapagtanto ko ang isang bagay. Parang humiwalay na yata ang kaluluwa ko sa aking katawan. “I’ve been delayed for a month!?” Natigilan ako ng maramdaman ko ang paghagod ni Ate Miles sa aking l
Magbasa paKabanata 12
“Oh? Ate, saan- Oh my god! Nananaginip ba ako!?” Nagugulumihanan na bulalas ko habang namimilog ang mga mata na nakatitig sa matangkad na lalaking kasama ng kapatid ko. Nakalimutan ko na nagto-toothbrush nga pala ako, kaya ng mapa-lunok ako ng wala sa oras ay ang toothpaste mismo ang nalunok ko. Bigla akong natauhan at dali-daling tumakbo patungong kusina. Kulang na lang ay isuka ko ang nalunok kong toothpaste.Nagmamadali na nagmumôg ako at saka mabilis na bumalik ng salas. Nadatnan ko pa ring nakatulala si kuya Harold at ang aking ama sa mukha ng lalaking kasama ni ate Miles. Mukha itong walang pakialam sa paligid habang sinisipat ng tingin ang kabuuan ng aming bahay. “Ate! Ano itong ginawa mo? Hindi mo ba kilala ang taong ‘yan? Siya ang anak ni Mr. Cedric Hilton! Ang pinakamayamang negosyante sa buong mundo!” Nagugulumihanan kong pahayag, sino ba naman kasi ang hindi nakakakilala sa lalaking ito? Sikat kasi ito sa pagiging playboy nito. Kahit saan ka pumunta ay kilala ang pamilyan
Magbasa paKabanata 13
“Hmmmm…” halos ikabaliw ko ang bawat ungol ng munting dalaga na nasa ilalim ng katawan ko habang pinagpapala ng mga labi ko ang malambot niyang mga labi. Ang balat nito ay naghahatid sa akin ng matinding kilabot na siyang lalong nagpapataas ng libido ko.Hindi ko na mabilang kung ilang beses ko ng pinasok ang masikip niyang lagusan. Medyo nahihirapan pa nga ako dahil ako pa lang ang unang lalaki na umangkin dito. “S**t! You're so hot! Honey…” anas ko ng mula sa malamlam na liwanag ng buwan ay kita ko kung paanong lumiyad ang balingkinitan niyang katawan. “F-F**k me hard, p-please…” anas nito na may halong pakiusap. Dama ko mula sa kanyang tinig ang labis na paghihirap. “Hmmmmp…, h-hindi na kailangang makiusap ng isang anghel na katulad mo, honey…” ani ko bago sinibasib ng halik ang kanyang mga labi. It’s really sweet, like a candy, I think I’ m the first guy na unang humalik sa mga labi nito. Dahil ramdam ko ang kainosentihan nito sa bawat kibot ng kanyang mga labi. Maging ang bawa
Magbasa paKabanata 14
“Sa tingin ko, kamukha ko ang batang ‘yan.” Nanghaba ang nguso ko ng marinig ko ang sinabi ni Kuya Harold.“Pwede ba kuya, could you please stop that! Malayo sa katotohanan ‘yang sinasabi mo. Why don’t you make your own baby?” Irritable kong saad sabay irap dito. “Bakit wala namang masama sa sinabi ko, ah? And besides, wala ka namang ibang pinanggigigilan kundi ako. Kaya sigurado ako na kamukha ko ‘yan!” Matatag niyang saad kaya tuluyan ng nag-init ang ulo ko. “My god, kuya! Naninindig ang mga balahibo ko sayo! Hrrrr!” Ani ko dito sabay bira ng lakad palabas ng opisina ni ate Miles. He’s with me today, dahil ito ang unang araw ng check-up ko. I’m so excited na makita ang unang larawan ng baby ko. “Be thankful, sa oras na maging kamukha ko ‘yan dahil magkakaroon ka ng gwapong anak.” “My gosh kuya, shut up!” Naiimbiyerna na ako sa isang ito. Kung hindi lang ako buntis baka naumbag ko na ang lalaking ito! Subalit, pagdating sa labas ng opisina ay natulos ako sa aking kinatatayuan.
Magbasa paKabanata 15
Three years later … “I’m sorry, Mr. Hilton, nakakalungkot mang sabihin but you have diagnosed with ovulatory disorders. Ito ang dahilan kung bakit hanggang ngayon ay hindi pa rin kayo nagkakaroon ng anak.” Nang marinig ko ang sinabi ng doctor ay biglang bumigat ang dibdib ko, pakiramdam ko ay parang tinaningan nito ang buhay ko. For several years ay umaasa ako na magkaroon ng anak pero umabot na ako sa edad thirty five ay hindi pa rin kami makabuo ni Stella. At ngayon, nasagot na ang lahat ng mga katanungan sa utak ko. Ang dahilan kung bakit hindi ako magkaanak, dahil isa akong baog! Bigla, naging blanko ang utak ko at natulala ako sa kawalan, binalot ng iba’t-ibang emosyon ang puso ko kaya hindi ko na alam kung ano ang dapat na maging reaksyon ko sa sinabi ng doctor. “B-Babe, it’s okay, you know marami pa namang paraan para magkaanak tayo. Huwag kang mawalan ng pag-asa, nandito lang ako, hindi kita iiwan.” Madamdaming pahayag ni Stella, habang patuloy na hinahagod nito
Magbasa paKabanata 16
“Mommy!!!” “S**t!” Naihagis ko ng wala sa oras ang hawak kong t-shirt ng marinig ko ang matinis na sigaw ng anak kong si Chiyo. Mabilis na tinakbo ang pintuan at hindi alintana ang naka hubad kong katawan na natatakpan ng puting tuwalya.Bigla ang pagsikdô ng dibdib ko at nilokôb ng matinding kabâ ang puso ko ng malanghap ko ang amoy na nasusunog na sinaing. Habang walang tigil ang pagtunog ng smoke detector device.Natataranta na binuksan ko ang nakaawang na pintuan at kulang na lang ay talunin ko ang hagdan na mayroong pitong baitang. Sa labis na pagmamadali ko, sumabit ang isang paa ko sa unang baitang ng hagdan.“Ouch!” Sigaw ko pa ng paupo akong bumagsak sa sahig. Akala ko ‘yun lang ang mangyayari sa akin, subalit dire-diretso akong dumausdos pababa ng hagdan habang ang mga binti ko ay tuwid na naninigas.Great! Nang dahil sa katangahan ko ay hindi ko na kailangan pang humakbang pababa ng hagdan dahil mabilis akong nakarating sa paanan nito. Umuungol na iniinda ang sakit ng ba
Magbasa paKabanata 17
"Hi, tita Mommy! You know, just a while ago, Mommy and I bathed in the rain." Madaldal na kwento ng aking anak kay ate Miles habang nakahiga ito sa gitna ng kama at nilalaro ang kanyang paa. Nakasuot na ito ng kanyang pajama at hinihintay na lang ako nito na mahiga sa kanyang tabi. Kararating lang kasi namin, dahil sa labas kami nag-dinner.Kasalukuyan niyang kausap ang kanyang tita Miles, mula sa laptop, habang ako ay abalâ na nagbibihis sa paanan ng kama. “"Really? Why did you bathed in the rain? Isn't the weather cold there? What if you get sick?" Narinig ko na tanong ni ate Miles, ramdam ang labis na pag-aalala mula sa tinig nito, ngunit ang makulit kong anak ay bibong humagikhik ng tawa. Nakakagigil itong tingnan dahil sobrang cute ng anak ko.Kita ko sa mukha ni Ate Miles ang pagnanais nito na mahawakan si Chiyo."Don't worry, tita Mommy, because the rain is inside the house, not outside the house." Inosenteng paliwanag ng makulit kong anak. Mula sa kabilang linya ay narinig ko
Magbasa paKabanata 18
Manila International Airport “Nasa airport na kami Mom, don’t worry, sa mansion na kami di-diretso ni Stella, yes, mom, I promise.” Nakukulitan kong sagot sa aking ina. Kararating lang namin dito sa Pilipinas galing Montenegro. Hindi pa man kami nakaka-sakay ng eroplano ay panay na ang tawag sa akin ng aking ina. Para itong isang teenager na takot matakasan mula sa isang date. Hindi ko na mabilang sa daliri kung ilang beses itong tumawag sa akin para lang ipaalala na dumiretso sa Mansion. Akmang papatayin ko na sana ang tawag ngunit nagulat ako sa biglaang pagsulpot ng isang babae sa gilid ko. Kamuntikan ko pang mabitawan ang aking cellphone mabuti na lang ay mabilis ang naging reaksyon ng aking katawan. “Oppss, sorry!” Pagkatapos na walang pakundangan na banggain ng babaeng ito ang tagiliran ko ay parang balewala lang na nag sorry sa akin. Saka walang pakialam na nagpatuloy sa paglalakad. Sinundan ko ng isang matalim na tingin ang likod ng matangkad na babaeng bumang
Magbasa paKabanata 19
“Dalawang buwan bago ang schedule ng kasal n’yo, I think, sapat na ang panahon na yun para mapaghandaan ang lahat.” Si Mommy na nakangiting lumingon sa akin, ngunit ng makita niya ang ekspresyon sa mukha ko ay biglang napalis ang ngiti sa labi nito. Mula sa gilid ng mata ko, nakita ko na nagkatinginan silang dalawa ng kapatid kong si Summer. Marahil ay naninibago sa akin ang mga ito, dahil kung iyong susuriin ay para akong may sariling mundo. Ako ‘yung ikakasal pero tila ako pa ‘yung walang pakialam sa kanilang mga pinag-uusapan. “Son, are you alright?” Nag-aalala na tanong sa akin ni Mommy, kaya naman nabaling sa akin ang atensyon ng lahat. “He’s tired from travel, Tita, kaya wala sa mood ngayon si Andrade. Pero nagkasundo kami tungkol sa aming kasal. He told me na ako na raw ang bahala sa lahat, since na ako ang bride ay dapat daw na naaayon sa gusto ko ang lahat.” Nakangiting paliwanag ni Stella bago lumingon sa akin saka matamis na ngumiti. Ginagap pa nito ang kamay ko
Magbasa paKabanata 20
“Tito!” Masayang tawag ni Chiyo kay kuya Harold, tuwang-tuwa naman ang isa at kaagad na ibinuka nito ang mga braso sa ere.“Wow! Ang cute ng baby ko!” Bulalas naman ni Kuya Harold bago mabilis na binuhat ang aking si Chiyo. Nanggigigil na hinalikan ito sa pisngi.“Ilang beses ko bang sasabihin sayo na you can call me daddy.” Kunwa’y nagtatampo na saad ni kuya Harold, of course Chiyo is my daughter kaya wala rin itong balak na magpauto.“I can’t call you daddy, because you have small and black eyes, and I have blue eyes. Sorry, Tito.” Ani ng bibo kong anak, she’s so adorable every time she speaks. Natawa ako sa sinabi ng aking anak lalo na ng lumingon sa akin si Kuya Harold. “Hello kuya Harold, ilang taon na rin ang lumipas simula ng huli tayong nagkita, miss me?” Maarte kong bati sa kanya. Subalit, nagtaka ako kung bakit imbes na sumagot ay pinasadahan nito ng tingin ang kabuuan ko mula ulo hanggang paa. “What? Don’t tell me nagandahan ka sa akin?” May halong pang-aasar ko dito. Pa
Magbasa pa