“Mommy!!!” “S**t!” Naihagis ko ng wala sa oras ang hawak kong t-shirt ng marinig ko ang matinis na sigaw ng anak kong si Chiyo. Mabilis na tinakbo ang pintuan at hindi alintana ang naka hubad kong katawan na natatakpan ng puting tuwalya.Bigla ang pagsikdô ng dibdib ko at nilokôb ng matinding kabâ ang puso ko ng malanghap ko ang amoy na nasusunog na sinaing. Habang walang tigil ang pagtunog ng smoke detector device.Natataranta na binuksan ko ang nakaawang na pintuan at kulang na lang ay talunin ko ang hagdan na mayroong pitong baitang. Sa labis na pagmamadali ko, sumabit ang isang paa ko sa unang baitang ng hagdan.“Ouch!” Sigaw ko pa ng paupo akong bumagsak sa sahig. Akala ko ‘yun lang ang mangyayari sa akin, subalit dire-diretso akong dumausdos pababa ng hagdan habang ang mga binti ko ay tuwid na naninigas.Great! Nang dahil sa katangahan ko ay hindi ko na kailangan pang humakbang pababa ng hagdan dahil mabilis akong nakarating sa paanan nito. Umuungol na iniinda ang sakit ng ba
"Hi, tita Mommy! You know, just a while ago, Mommy and I bathed in the rain." Madaldal na kwento ng aking anak kay ate Miles habang nakahiga ito sa gitna ng kama at nilalaro ang kanyang paa. Nakasuot na ito ng kanyang pajama at hinihintay na lang ako nito na mahiga sa kanyang tabi. Kararating lang kasi namin, dahil sa labas kami nag-dinner.Kasalukuyan niyang kausap ang kanyang tita Miles, mula sa laptop, habang ako ay abalâ na nagbibihis sa paanan ng kama. “"Really? Why did you bathed in the rain? Isn't the weather cold there? What if you get sick?" Narinig ko na tanong ni ate Miles, ramdam ang labis na pag-aalala mula sa tinig nito, ngunit ang makulit kong anak ay bibong humagikhik ng tawa. Nakakagigil itong tingnan dahil sobrang cute ng anak ko.Kita ko sa mukha ni Ate Miles ang pagnanais nito na mahawakan si Chiyo."Don't worry, tita Mommy, because the rain is inside the house, not outside the house." Inosenteng paliwanag ng makulit kong anak. Mula sa kabilang linya ay narinig ko
Manila International Airport “Nasa airport na kami Mom, don’t worry, sa mansion na kami di-diretso ni Stella, yes, mom, I promise.” Nakukulitan kong sagot sa aking ina. Kararating lang namin dito sa Pilipinas galing Montenegro. Hindi pa man kami nakaka-sakay ng eroplano ay panay na ang tawag sa akin ng aking ina. Para itong isang teenager na takot matakasan mula sa isang date. Hindi ko na mabilang sa daliri kung ilang beses itong tumawag sa akin para lang ipaalala na dumiretso sa Mansion. Akmang papatayin ko na sana ang tawag ngunit nagulat ako sa biglaang pagsulpot ng isang babae sa gilid ko. Kamuntikan ko pang mabitawan ang aking cellphone mabuti na lang ay mabilis ang naging reaksyon ng aking katawan. “Oppss, sorry!” Pagkatapos na walang pakundangan na banggain ng babaeng ito ang tagiliran ko ay parang balewala lang na nag sorry sa akin. Saka walang pakialam na nagpatuloy sa paglalakad. Sinundan ko ng isang matalim na tingin ang likod ng matangkad na babaeng bumang
“Dalawang buwan bago ang schedule ng kasal n’yo, I think, sapat na ang panahon na yun para mapaghandaan ang lahat.” Si Mommy na nakangiting lumingon sa akin, ngunit ng makita niya ang ekspresyon sa mukha ko ay biglang napalis ang ngiti sa labi nito. Mula sa gilid ng mata ko, nakita ko na nagkatinginan silang dalawa ng kapatid kong si Summer. Marahil ay naninibago sa akin ang mga ito, dahil kung iyong susuriin ay para akong may sariling mundo. Ako ‘yung ikakasal pero tila ako pa ‘yung walang pakialam sa kanilang mga pinag-uusapan. “Son, are you alright?” Nag-aalala na tanong sa akin ni Mommy, kaya naman nabaling sa akin ang atensyon ng lahat. “He’s tired from travel, Tita, kaya wala sa mood ngayon si Andrade. Pero nagkasundo kami tungkol sa aming kasal. He told me na ako na raw ang bahala sa lahat, since na ako ang bride ay dapat daw na naaayon sa gusto ko ang lahat.” Nakangiting paliwanag ni Stella bago lumingon sa akin saka matamis na ngumiti. Ginagap pa nito ang kamay ko
“Tito!” Masayang tawag ni Chiyo kay kuya Harold, tuwang-tuwa naman ang isa at kaagad na ibinuka nito ang mga braso sa ere.“Wow! Ang cute ng baby ko!” Bulalas naman ni Kuya Harold bago mabilis na binuhat ang aking si Chiyo. Nanggigigil na hinalikan ito sa pisngi.“Ilang beses ko bang sasabihin sayo na you can call me daddy.” Kunwa’y nagtatampo na saad ni kuya Harold, of course Chiyo is my daughter kaya wala rin itong balak na magpauto.“I can’t call you daddy, because you have small and black eyes, and I have blue eyes. Sorry, Tito.” Ani ng bibo kong anak, she’s so adorable every time she speaks. Natawa ako sa sinabi ng aking anak lalo na ng lumingon sa akin si Kuya Harold. “Hello kuya Harold, ilang taon na rin ang lumipas simula ng huli tayong nagkita, miss me?” Maarte kong bati sa kanya. Subalit, nagtaka ako kung bakit imbes na sumagot ay pinasadahan nito ng tingin ang kabuuan ko mula ulo hanggang paa. “What? Don’t tell me nagandahan ka sa akin?” May halong pang-aasar ko dito. Pa
“Tita Mommy!” Ang matinis na boses ni Chiyo ang bumulabog sa katahimikan ng mansion. Kaya sabay na napalingon sa aming direksyon ang lahat ng tao sa salas.Ganun na lang ang labis na pagka-mangha ko ng makita ko si ate Miles, kasalukuyan itong papasok sa isang pintuan. Marahil ay kusina ‘yun. Hindi ako makapaniwala sa laki ng tiyan nito habang may tatlong bata na iisang mukha na kasalukuyang naglalaro sa malawak na salas. Hindi nalalayo ang edad ni Chiyo sa edad ng mga pamangkin ko. At ang higit na nakakatuwa ay halos pareho sila ng mga mata. “Oh my God! Totoo ‘to di ba?” Parang wala sa sarili na tanong ni Ate habang nakatitig sa mukha ng munting si Chiyo. Nang may kalahating dipa na ang layo sa isa’t-isa ng mag-tita ay biglang tumigil sa paglapit ang anak ko at nanlalaki ang mga mata nito na tumitig sa parang bolang tiyan ni Ate Miles. “Mommy! Why, tita Mommy have a big tummy?” Curious na tanong ni Chiyo. Kapwa kami natawa ni ate Miles dahil sa kainosentihan ng aking anak.“Beca
“My god, please, please, release me… hindi ako mayaman na tulad ng iniisip n’yo. I swear, wala kayong mapapala mula sa akin.” Naiiyak kong pakiusap sa mga armadong lalaki na walang tigil sa kakalakad. I’m so f**king tired, pero wala akong magawa kundi ang sumunod sa mga animal na ‘to.They are so heartless, paano nakakaya ng kanilang mga konsensya na paglakarin ang isang magandang tulad ko sa madamong tulad na ‘to. Perhaps, they can't see my beauty because the surroundings are too dark. Hindi ko alam kung saan ako dadalhin ng mga ‘to. Naghihimagsik ang kalooban ko kung bakit sa dinami-dami ng tao kanina sa paligid ay ako lang ang napiling dalhin ng mga lalaking ‘to.Sa nakikita ko ay imbes na maawa sila sa akin, parang mas lalong na bwisit pa yata ang mga ito.“Pare, bakit dinala mo pa ‘yang maingay na ‘yan?” Irritable na tanong ng isang lalaki sa kanyang kasamahan. “Mukhang mayaman ang isang ‘to, Pre.” Narinig kong sagot ng lalaking tumangay sa akin.“Naku kuya, nagkakamali ka,
“Kagat labi na tiniis ko ang bigat ng lalaking nakadapa sa ibabaw ko. Habang ito ay walang kapaguran na inangkin ang aking katawan. Buong magdamag na nakasama ko siya dito sa loob ng kubô. At sa loob ng ilang oras na lumipas ay wala na siyang ginawa kundi ang magpakasasâ sa katawan ko. Habang ako naman na si tanga ay hinahayaan lang siya sa kung ano ang gusto niyang gawin. “Hmp! Hmp! Hmp!” Mariin kong tinakpan ng aking kamay ang bibig ko ng magsimula na namang maging wild ang kilos ng lalaki. Halos umangat ang katawan ko dahil sa pagkakasagad ng kanyang batuta sa loob ng aking hiyas sa tuwing bumabaon ito.“S**t! I really love to stay inside your f**king p***y, ohhhh… f**k!” Tila nagdedeliryo na bulong niya sa tapat ng tenga ko. “My gosh! Why are you so noisy!” Matigas kong bulong dahil napakaingay nito, iniisip ko na baka marinig kami ng mga armadong lalaki na nasa labas ng kubo. Subalit, ang magaling na lalaki ay hindi nakinig sa akin, patuloy lang ito sa walang tigil na pagmum