All Chapters of Taming the Sunshine: Chapter 111 - Chapter 120

Chapter 110: So, He Insist Habang si Atlas naman napapa-iling na lamang sa ipinakitang drama ng dalawa. Bakit hindi na lang sila mag-usap ng maayos? Bakit sa ganitong paraan pa sila mag-uusap?Mabuti na lang talaga naharang na ng mga tauhan ni Gabriel ang mga taga-media kung hindi magandang balita ito. Binatang Billionaryo, ini-iskandalo ng isang dalaga. Bakit?Swak na swak sa balita. Pagkakaguluhan masyado ng mga chismosa.Napakamot na lamang si Atlas sa kanyang leeg. At sinundan nga niya si Serena na umiiyak ng tahimik.Napansin ni Atlas ang paa nito… Nagkasugat-sugat dahil lang sa ginawa nitong pagtakbo… Para lang maabutan si Gabriel…Ngunit ito pa nga ang luhaan.Saka bakit nga ba umiiyak si Serena kung kanina naman na nasa harapan niya si Gabriel galit na galit siya dito. Hindi nga makapaniwala si Atlas na magagawa ng dalaga na hampasin ng paperbag ang boss nila.Wala pa noon nakakagawa kay Gabriel.At hindi naman ito pinatulan ni Gabriel.At yung tuhod din ni Serena may sugat di

Chapter 112: The Reason Why “Miss Serena hindi maganda na magmatigas kayo. Kailangan niyong sumama sa akin kundi—.” Naputol ang sasabihin ni Atlas dahil umiling kaagad ang dalaga. “Ayoko. Manong wag ho kayong matakot sa kanila. Isa po akong malayang mamayanan ng bansang ito. Hindi ako criminal para tratuhin nila ng ganito. Kung ayaw ko sumama edi ayaw ko? Wala naman akong atraso sa kanila at isa pa po hindi naman sila Autoridad para din tumigil kayo. Mas maganda manong dumiretso na lang tayo sa tanggapan ng pulis para isumbong ko ang mga sira-ulong ito lalo na yung Mastermind nila. Yun diba ang nararapat na gawin hindi po ba?” Napa-iling si Atlas sa kanyang narinig kay Serena. Matigas nga ang ulo nito habang di naman niya napansin ang paglapit ng tuluyan ng isa sa mga tauhan ni Gabriel sa kanya.“Excuse me, Mister Valeza.” Kuha ng pansin ni Atlas at humarap naman kaagad siya dito.“May I?”“Teka lang. Hayaan niyo na muna ako na kumbinsihin siya.”Napatango naman ito. Kaya bahagyan

Chapter 114: For She Needs to Show Up Napakamot si Serena… At gumulong… Hangang sa tumama ang katawan niya sa malamig na bakal. Napamulat siya… Ngunit ipinikit ang kanyang mga mata dahil sumakit ang ulo niya. Napa-upo bangon… At muling iminulat ang kanyang mga mata… Nang bigla siyang mahilo…At napakasakit nito sa ulo. Hindi kaya sisipunin siya? Isa kasi iyon sa sintomas na baka nga sisipunin siya. Saka muli niyang sinubukan na imulat ang kanyang paningin sa pangatlong pagkakataon. Ngunit… Masakit talaga ang ulo niya kaya napabaluktot siya sa higaan… Hangang sa nagpagulong-gulong nga siya. Ang lambot ng higaan…At makakatulog ulit sana siya ng biglang… Binuksan niya ang kanyang mga mata ulit…Dahil parang may mali.Higaan? Natulog ba siya? At yung mga nangyari isa lang bang panaginip? Nang umangat ang paningin niya… Maliit na bintana…At napabalikwas siya ng bangon dahil napagtanto niya hindi panaginip ang mga nangyari. Na siyang ikinagulat ni Serena dahil h

Chapter 116: This Man Hindi kampante si Serena sa magiging lasa ng kanyang niluto lalo na nagmadali siya gawin iyon tapos si Gabriel ang kakain? Sa tingin kasi niya ang lalaking nasa harapan niya ay yung tipong napakamaarte nga nito sa lahat ng bagay. Lalo na sa pagkain… Ngunit siya? Kahit alam ni Gabriel ang katayuan niya sa buhay bakit mas pinili parin nitong pakisamahan siya? O talagang nagkakamali lang siya sa hinuha niya tungkol sa binata. Umangat naman ang paningin ni Gabriel at ngumisi siya kay Serena. Halata naman sa dalaga na hindi ito mapakali dahil titikman niya ang gawa nito. Na sa totoo lang hindi man niya maunawaan may kung ano sa puso niya na umusbong… Masaya ang pakiramdam na iyon. Ipinagluto siya na hindi niya normal na naramdaman noon kahit naman talaga lahat ng ginagawa ng mga tauhan niya ay sigurado na magugustuhan niya ang mga inaahin nila para sa kanya. Hindi niya naramdaman ang pakiramdam niya ngayon. “Gabriel?” “Bakit naman hindi ko maaring kainin ito?

Chapter 118: Is Covering with PrideHabang si Gabriel nanatili sa hapag at ipinikit ang kanyang mga mata. Napahilot sa sintido nang bigla na lamang napamura ng malakas. “…Mas mabuti pa palang mahalin niya si Liam. Tsk. Kalokohan.”Nang lumapag ang eroplano, hindi kaagad ipinaalam kay Serena dahil hindi nga nito ginagalaw ang sapatos na binibigay sa kanya. “Miss Serena…” Napatango ito. Hindi na umiiyak pero parang wala sa sarili. “Mamaya lang lalapag na ang eroplano. Isuot niyo na po ito.” Nakikiusap na sinabi ng stewardess. Napatitig sa sapatos si Serena… Minsan na iyon na nagawa ni Justine sa kanya… Yung alaalang yun… Hindi niya inaasahan na ang lalaking iyon, ang paningin sa kanya ay basura. Sino ang hindi maiiyak? Ngunit walang magagawa si Serena kundi tangapin sa huling pagkakataon ang inaabot nga pag-alala ni Gabriel sa kanya. Nang maisuot niya ito, nalaman niyang maari na siyang lumabas ng eroplano. Naghihintay sa kanya sa may pintuan si Atlas. Napatango