All Chapters of Ex-Husband's Regret: Chapter 521 - Chapter 530

"Kakausapin ko ang mga magulang ko." Lumingon kami, nagulat nang makita si Ava na nakatayo ilang dipa ang layo, ang atensyon niya kay Travis. "Masyadong matagal na ang kanilang paghihiganti.""Hindi pa sapat kung tatanungin mo ako," Nakisali si Reaper, ang kanyang boses ay puno ng pandidiri. "Sa pagtrato mo kay Ava, hindi ako titigil kung ako sila."“Seryoso? At paano ang iyong kapatid? Pinaglaruan at ginamit siya nito,” Galit na galit ni Travis.“Totoo, pero pagbabayaran niya iyon ng talagang mahabang panahon... Pero paano ikaw at ang iyong pamilya? Pinaglaruan siya ni Ethan ng ilang buwan ngunit nahuhulog sa kanya. Ikaw naman, bata pa lang ang trato mo sa kanya. Kaya mo ba talagang suklian ang pinsalang idinulot mo sa kanya?"Naninigas si Rowan sa pagbanggit kay Ethan at sa pagmamahal niya kay Ava. Kilala ko ang kapatid ko, at ilang beses na namin itong napag-usapan. Insecure pa rin siya pagdating kay Ethan. It guts him that if it wasn't for the fact that Ethan mess up, Ava would

Tinitigan ko siya saglit. Pagkatapos ay tinanggal ko ang aking guwantes.“Ngayon, anong ginagawa mo?” Mukhang natuwa siya sa mga kinikilos ko.“Bweno, ikaw ang aking guro. Kung sa tingin mo ay mas mabuting gamitin ang aking mga kamay, kung gayon iyon ang gagawin ko."Sinunod ko ang ginagawa niya at pinaghalo ang lupa. Hindi ko alam kung nasa kamay ko lang ang lupa, o nasa tabi ko siya, o pareho, ngunit isang tiyak na kapayapaan ang bumalot sa akin. Magaan at maaliwalas ang pakiramdam ko na para bang nasa cloud nine ako.Nawawala ang mga alalahanin ko habang tinuturuan ako ni Gunner tungkol sa paghahardin. Hindi kataka taka na pareho nila itong mahal ni Ava. Napaka relax nito at kakaiba ang pakiramdam ko na konektado sa lupa."Salamat sa regalo," Sabi ni Gunner, hinila ang atensyon ko sa kanya.Nag desisyon ako na bibigyan ko siya ng birthday at Christmas gift para sa bawat taon na na miss ko. Ilang araw ang nakalipas, nakuha ko siya. Hindi ko alam kung ano ang kukuha sa kanya, ng

"Halika, Emma, ​​buksan mo ang malalaking asul na mata." Nakikiusap ako para sa akin at kay Gunner. "Ayaw mo bang patawarin kita? Pagkatapos ay gumising ka."Siya ay hindi. Nanatiling nakapikit ang kanyang mga mata. Siya ay halos puti na parang kumot at ang kanyang blonde na buhok ay nakalat sa likuran niya. Kung hindi dahil sa dugong bumalot dito, mukha na siyang manika.Ang paghihintay doon kasama siya ay masakit. Pinakikiramdaman ko ang pulso niya para lang masigurado kong kasama pa siya. Sa ngayon, mas maraming tao ang sumama sa amin, ngunit hindi iyon mahalaga. Hindi sila mahalaga. Hindi noong nagmukhang bangkay si Emma. Halos tumaas baba ang dibdib niya.“T*ngina nito.” Bumangon na ako para hilahin ang kotse ko mula sa garahe at dalhin siya sa ospital dahil parang ang ambulansya ay tumatagal.Tatalikod na sana ako, narinig ko ang sirena. Kumalabog ang puso ko ng makita kong papalapit na sila. Ang iba ay nag aayos ng daan para maabot nila kami. Dalawang paramedic ang nagmamada

Hinila ko ang aking sarili tuwid, ang aking likod na ramrod, habang sinusubukan kong bigyan ang aking sarili ng ilang maling bravado. Sinusubukan kong ilabas ang mga salita. Para sabihin sa kanya na okay lang ako, pero mabigat ang dila ko at ayaw lumabas ng mga salita sa bibig ko.Marahan niyang tinapik ang mga balikat ko. “Naiintindihan ko. Pumunta at umupo. Mukhang kailangan ng anak mo ng balikat na masasandalan ngayon. Maaari kayong maging anchor ng isa't isa."Ginagawa ko ang tanging magagawa ko. I nod my head bago umalis. Lumapit ako kay Gunner at umupo sa tabi niya bago siya hinila papunta sa kandungan ko. Nakayakap kami sa isa't isa, nakahawak sa isa't isa.Hindi ko alam kung gaano katagal ng maramdaman kong may yumuyugyog sa akin. Tinuon ko ang focus ko para lang makita si Ava na nakatitig sa akin. Bumaba ang kanyang mga kilay, bumaba ang kanyang bibig at puno ng pag aalala ang kanyang mga mata."Nandito tayong lahat," Mahina niyang bulong bago umupo sa tabi ko. "Nasa opera

Nakaupo ako sa tabi ni Gunner at araw araw kaming nandito. Maunawain ang paaralan ni Gunner, kaya hindi siya pumasok sa paaralan. Dumarating si Noah upang tingnan siya araw araw at dinadala ang kanyang takdang aralin.“Nag usap kami at sinabi niya sa akin na alam niya ang pakiramdam. Ang sarap sa pakiramdam na kausapin siya tungkol dito. Para kausapin ang tao na nandoon at maintindihan kung gaano ito kahirap,” Huminto siya habang hinuhubad ang buhol sa buhok niya bago nagpatuloy. "Huwag kang mag alala, magkakasundo kayong dalawa kapag nakilala niyo ng mabuti ang isa't isa."Sige na Emma, pakiusap gumising ka na. Gumising para sa kapakanan ni Gunner. Iyan lang ang hinihiling ko. Nagdadasal ako, nagmamakaawa sa kalooban ko para buksan ang kanyang mata."Marami tayong gagawin," Ibinaba ni Gunner ang brush. “Napakaraming hindi namin kailangang gawin. Kailangan pa kitang kilalanin at kailangan mo pa akong kilalanin. Atsaka, nangako ka sa akin ng regalo para sa bawat taon na napalampas mo