Lahat ng Kabanata ng Sandoval Series 6: Rhythm of the Troubled Sky: Kabanata 41 - Kabanata 50

"She's too young for you Dude." Agad na nagsalubong ang kilay ko ng marinig ko ang nang-iintrigang si William na sinabayan pa ng tawa ng gagong si Villegas.Here they are again! Ang aga pa nambubwesit na naman.Binaling ko ang tingin sa ungas at tama nga ang hinala ko dahil nakangisi ang mga gago habang nakatingin sa akin at pasimple pa silang nagbubulong-bulungan ni Villegas."Don't start Guerrero, it's too early." Masungit kong sabi sa kanya pero nagkibit balikat pa si gago at lalong ngumisi sa akin.Bakit ba kasi sinama pa ni Vin Derick ang mga gagong to dito ngayon sa hacienda Valderama? Lalo na itong si Guerrero.Ayos lang naman sana kapag andito si gago kasi masaya ang tropa yun nga lang sobrang intrigero, chismoso, s****p at hindi lang yun napaka-ingay pa. Kung ano-ano lang kasi ang pumapasok sa utak ni gago. Daig pa ang babae sa katabilan"Kanina ka pa dyan nakatingin sa batang babae, kala mo hindi namin napapansin?" He said, raising his cup of coffee. Lalo pang ginanahan si ga

It's been two weeks, simula nang umuwi ako dito sa Davao. Si Kuya Gaden ang nagbook ng flight ko pauwi. Siya na din ang nag-asikaso ng lahat para maisingit ako. Hindi ko alam kung paano niya ginawa yun pero pagdating namin sa airport may staff na sumalubong sa akin doon. Gusto pa nga sana niya akong ihatid dito pero tumanggi na ako. Sobra na ang pang-aabala ko sa kanya. Nakiusap lang ako na kung anoman yung nangyari sa amin na lang. Diretso akong ospital. Ang sabi ni Lotlot sa akin nung dumating ako ay may tumawag daw kay Lola nung araw na yun. Hindi niya daw alam kung ano ang sinabi nung tumawag sa kanya pero bigla na lang daw itong natumba sa inuupuan niya. Mabuti na lang at napansin agad ni Lotlot at naisugod nila sa ospital.Kritikal ang kondisyon ni Lola ng ilang araw pero ngayon ay gising na siya ngunit kailangan pa rin obserbahan. Ang sabi ng doktor mabuti na lang at naisugod agad si Lola sa ospital. Inatake si Lola ng hypertension mabuti na lang at naagapan.Ilang gabi na ako

From: Langit ni Hunter"Are we still okay? Did I do something wrong? I don't know what happened. I can't guess what's in your mind. Please kung may problema ka man sa akin sana sabihin mo. You said we will fix us and I hold on to that. Hihintayin ko ang pagbabalik mo, Bebeluvs. I'll wait for you to come home."Will you all condemn me if maging marupok ako ulit sa kanya? I don't know but I want to give it another try. After he rescued me that day I realized that no matter how hard I tried to be mad at him, he still owns my heart. Kahit anong pigil ko sa puso ko sya pa rin ang tinitibok nito. Masama ba kung sumugal ako ulit sa kanya? Last na lang?Hindi naman ako magiging gold digger eh. Hindi naman yung pera niya ang habol ko. Magtatrabaho naman ako, papatunayan ko sa nanay niya at sa lahat ng taong nanghuhusga sa akin na hindi lang naman ang pera niya ang habol ko. Pero tama pa ba itong ginagawa ko? It's been three weeks since he left and still I haven't heard any news about him.

"What's happening here, Mom?" He said in a low voice. He's Hunter's twin, Thunder."You are out of this Thunder Colt. Don't meddle." Malamig na tugon ng ginang sa anak niya at matalim na tumingin sa akin. "Go back to your brother and stay out of this."Akala ko ay makikinig ang lalaki sa sinabi ni Senyora pero hindi ito natinag. Sa halip ay hinawakan niya ang palpulsuhan ko at tumayo ito sa harapan ko na tila ba tinatago ako sa likuran niya.Doon muling kumawala ang mga hikbi ko. Sa sandaling ito pakiramdam ko nakahanap ako ng kakampi sa katauhan ng lalaki."I'm warning you Thunder, you won't like it when I get mad. Stay away from this." Her voice sends warning.Akala ko bibitawan na ako ng lalaki pero lalo lang humigpit ang pagkakahawak niya sa palapusuhan ko. He's holding me like he's protecting me from his mother."I am not meddling in my twin's personal life but I can't allow you to do this to her, Mom." Naramdaman kong humigpit ang hawak niya sa palapulsuhan ko na tila ba pinapad

Some people think that holding on makes us strong but sometimes it's letting go. Letting go of the things that are really not meant for us.Ilang beses na akong natalo pero paulit ulit akong sumugal dahil akala ko ipapanalo niya ako pero hanggang dulo yun lang pala talaga ang role ko sa buhay niya, ang laging talunan. Pero this time tanggap ko na, this time sarili ko na ang pinipili ko. Gusto kong umiyak pero pakiramdam ko lahat ng luha ko ay natuyo na. Wala na akong mailuluha pa. Ilang beses na akong nawalan ng malay. Sa tuwing naalala ko ang mga pinagdaanan namin ng pinsan ko parang pinipiga ang puso ko. Hanggang ngayon hindi ko pa rin matanggap na wala na si Lotlot. Wala na ang pinsan ko, wala na ang kasangga ko, wala na ang bestfriend ko. Okay lang sana kung lumayo lang siya dahil may chance pa na magkikita kami pero hindi eh. Tuluyan niya na kaming iniwan. Hindi ko na matutupad ang mga pangako ko sa kanya. Ang dami pa naming pangarap. Ang dami pa namaing gustong puntahan. Ang