All Chapters of Sandoval Series 6: Rhythm of the Troubled Sky: Chapter 21 - Chapter 30

"Si Senyorito Thunder na apo," Sabi ni Lola Val ng mapansing nakatingin ako sa lalaki. Oh ang kakambal niya pala. Muntik pa akong magkamali, akala ko siya. Assuming ka Sky? Bakit sa tingin mo ba susuyuin ka niya? Asa ka girl. Nagkakape ang lalaki. May puto maya at baso ng kape sa harapan niya. Gaya ng kakambal niya malaki din ang pangangatawan nito. May suot itong sombrero at parehas sila ng style manamit kaya napagkamalan ko. Nabaling ang tingin ko sa upuang nasa tabi niya dahil may isang basket ng prutas itong nakapatong doon. Siguro naramdaman nito na may nakatingin sa kanya kaya nabaling ang tingin nito sa amin. Bagamat pormal ang mukha nito nakita ko ang pagtango niya. Nakatingin lang ako sa kanya. Tinapos nito ang kape niya bago ito tumayo. Kinuha niya ang isang basket ng prutas at naglakad papunta sa amin. "Hi, Miss, good morning!" Pormal na bati nito sa akin. Maliit pa itong ngumiti pero hindi ko magawang gantihan ang ngiti niya. "I'm here to ask if you are feeling

Kita ko kung paano namutla ang tatlong babae. Agad tumungo ang dalawa at nag-iwas ng tingin. Ang isa ay nagmamakaawa pang tumingin sa akin. Nilipat ko ang tingin kay Hunter, nagtatanong ang mga mata niya pero hindi ako sumagot. Wala akong balak magsumbong dahil ayoko nang gulo. Ako kasi ang klase ng tao na hindi palaaway, hindi rin ako yung taong naghahanap ng kakampi. Laban ko ay akin lang. Kapag inunahan ako at naagrabyado na, hindi rin ako umaatras. I always follow the golden rule. Do not do unto others what you don't want others do unto you. Pero kapag ganitong petty fights lang, sisiw lang ito sa akin. No big deal. Hangga't maari umiiwas talaga ako sa gulo. Ayoko ng gulo, ang hirap makipag-away. Masakit sa dibdib, mabigat sa kalooban. Gusto ko happy happy lang. Lola Valeria raised me to be a happy kid. Wala akong time para sa negativity sa buhay. Lumaki akong masiyahing bata at yun ang gusto ko hanggang sa tumanda ako. "Afternoon break, kumain muna kayo." Dumating ang tagapa

"Sky! Si Lola!"Nagulat ako dahil biglaang pagsigaw ng pinsan ko. Pagpunta ko sa silid ni Lola, hawak na ni Lola ang dibdib niya at nahihirapang huminga. "Anong nangyari, Lot." Bagamat kinakabahan ay pinilit ko ang sariling kumalma. "La, kumalma ka muna ha? Punta tayong ospital." Hindi ito sumagot pero maliit na tumango sa akin. Tinulungan ko si Lotlot na alalayan si Lola palabas. Mabuti na lang din at may tricycle na nakatambay sa labas mabilis kaming nakaalis. Hindi lang ito unang beses nangyari sa linggong ito. Martes pa lang pabalik balik na kami sa ospital. Byernes pa lang ngayon pero babalik na naman kami ulit. Nangyari, ito simula nung dumating ang survey team ng taga kapitolyo para sa road widening na gagawin. Alam kong dinamdam ni Lola ang mga nangyayari kahit hindi nita ito sabihin sa amin. Mapapaalis daw kasi kami kapag natuloy ang project. Malaking porsyento ng lote namin ang makukuha kapag nagsimula na. Hindi ako maalam pagdating sa mga road right of way pero sabi ng

"Sky naman eh! Bakit mo naman binalatan lahat ng mga de-lata? Paano mo malalaman anong uulamin mo dito?"Pagkabukas niya pa lang ng kabinet ko yun agad ang una niyang nakita. Nakatingin lang ako sa kanya habang isa-isa niyang inenspekyon ang laman ng kabinet ko. "Tsaka ano itong mga pagkaing naka stock dito? Puro unhealthy foods. Ito ba ang mga kinakain mmo dito Schuyller? Excited ka na bang umakyat sa langit?"Woi! Sana ol sa langit! Pero grabe naman akyat langit agad? Hindi ba pwedeng patikim ulit ng langit? Char lang!"Noodles, pancit cantoon, canned goods, ano 'tong mga 'to? Nagluluto ka pa ba, pinsan? Naku 'pag ito nalaman ni Lola pauuwiin ka niya talaga sa probinsya."Hindi ako sumagot pero nakangiti akong tumitig sa kanya. I miss this feeling. Yung feeling na kapag napagsasabihan ako ng pinsan ko. It's been a while but still she didn't change. She's the same Lotlot my sweet and caring cousin."Kaya ang payat payat mo na tingnan. Puro unhealthy food pinapasak mo dyan sa katawa

Wow! Just wow! Ang lintek na malignong professor na nasa harapan namin ngayon, hindi pa nga nagsisimula ang klase niya magpapa-quiz na agad. Kundi ba naman bida bida, diba? Ang masaklap pa, hindi ako nakapag-review kagabi dahil inuna ko ang mga commissioned works ko. "Quiz po agad, Sir?" Hindi napigilang tanong ni Irene at dahil magkatabi kami nabaling ang tingin ni Maligno sa gawi namin. "I just want you to answer some questions I prepared here. I want to know where I could pitch in." Pinakita niya sa amin ang bundle ng questionaire na hawak niya. "Oh, okay po." Mapanabay na sagot ng mga kaklase ko. Himala wala man lang umangal. Samantalang kapag si Miss Santos ang nagpapaquiz ang daming reklamo ng mga 'to. "Okay before we start, let me introduce myself first. I am Hunter Cole Wintle Sandoval. I will be your Business Management Professor until the end of the semester. This is my first time teaching but I have a Doctorate degree in Business Management at Harvard University."